Lumea spirituală se veseleşte și se bucură de actul Meu de Mântuire, căci ceea ce a avut loc pe pământ este revelat în mod repetat tuturor ființelor de lumină și ele Mă laudă și Mă slăvesc ca Mântuitorul lor de păcat și moarte, Care a deschis poarta către împărăția luminii pentru ei.... Ei realizează semnificația spirituală a suferinței și a morții Mele, a răstignirii și a învierii din a treia zi... Ei știu că o „înviere” este asigurată rasei umane ca rezultat al acestui act de cea mai mare milă, că nu este sortită morții veșnice și că într-o zi ceasul mântuirii va bate pentru toți oamenii după un timp infinit de lung de cea mai aspră captivitate. Așadar, recunoștința lor, jubilarea și dragostea lor pentru Mine sunt nemăsurate și crește de îndată ce participă la actul Mântuirii, pe care îl pot experimenta în mod repetat, ca și cum se întâmplă acum, deoarece în împărăția luminii nu există limită de timp și astfel ei de asemenea, experimentează toate evenimentele trecute și viitoare ca petrecându-se în prezent. Și dacă oamenii de pe pământ ar încerca de asemenea, să se asocieze cu procesul crucificării și învierii, și ei ar obține cea mai mare binecuvântare din aceasta și bucuria și recunoștința profundă ar intra în inimile lor, având în vedere faptul că Eu Însumi în Isus Hristos v-am eliberat pe voi oamenii din păcat și moarte.
Căci acesta a fost un proces unic, nici o ființă umană nu și-a luat vreodată o suferință atât de imensă asupra sa și nici o ființă umană nu a parcurs vreodată în deplină nevinovăție calea cea mai amară către cruce care s-a încheiat cu moartea Lui pe cruce, chiar dacă oamenii foarte des ajung în situații în care cruzimea semenilor le prezintă o soartă aparent insuportabilă. Cu toate acestea, procesele spirituale care au jucat și ele un rol în actul de milă al lui Isus Hristos au intensificat suferința Sa fizică de multe ori, deoarece sufletul a fost profund iluminat și, prin urmare, era capabil să înțeleagă totul... atât adversitatea spirituală, căreia toți oamenii îi căzuseră pradă, cât și starea spirituală a celor care L-au chinuit și au efectuat această lucrare abominabilă asupra Lui, care au abuzat de trupul său curat pentru poftele lor îngrozitoare și instinctele lor rele și pe care El i-a experimentat ca emisari din iad. Totuși, El a perseverat până la moartea Sa... Și a treia zi a înviat cu toată slava din mormânt, care nu a putut să-L țină întemniţat.... Și astfel învierea Sa a fost punctul culminant al actului Său de mântuire, pentru că toți cei care vor să se lase răscumpărați prin Isus Hristos pot fi siguri că și ei vor învia din morți la viața veșnică... Deși înainte de aceasta viețile oamenilor nu s-au încheiat cu moartea lor fizică, pentru că sufletul nu poate muri, el există pentru totdeauna. Dar dacă starea sufletului va fi atunci o stare de viață sau de moarte depinde în întregime de divinul Răscumpărător Isus Hristos... Numai El poate da viață sufletului și numai El este poarta spre viața în fericire... Prin urmare, un suflet poate intra de asemenea în împărăția de dincolo într-o stare de moarte și într-adevăr va rămâne în această stare până când îl cheamă pe Isus Hristos, apelând la El pentru viață... „Și oricine trăiește și crede în Mine nu va muri niciodată...“ Ora morții fizice poate fi deja ceasul învierii pentru fiecare persoană, nimeni nu trebuie să se teamă de ceasul morții lui, pentru că Unul a biruit moartea și Acesta promite viață oricărei persoane care crede în El... Și astfel, chiar și oamenii de pe pământ ar fi capabili să se veselească și să se bucure dacă ar înțelege întreaga semnificație a actului de Mântuire al lui Isus Hristos și ar lua parte la el... Atunci moartea și-ar fi pierdut înţepătura pentru toți oamenii.... și toți oamenii s-ar putea alătura cântecului de laudă al ființelor de lumină „El a înviat cu adevărat... Isus, Răscumpărătorul meu trăiește...”.
Amin
TraducătorIn de geestelijke wereld is het een jubelen en juichen over mijn verlossingswerk. Want het wordt alle lichtwezens steeds weer opnieuw duidelijk wat zich op aarde heeft afgespeeld. En ze loven en prijzen Mij als hun Redder van zonde en dood, die voor hen de poort naar het lichtrijk heeft geopend. Ze zijn op de hoogte van de geestelijke betekenis van mijn lijden en sterven, van de kruisdood en de verrijzenis op de derde dag. Ze weten, dat door dit grote werk van erbarmen voor de mensheid een "opstanding" is verzekerd, dat ze niet vervallen is aan de eeuwige dood en dat voor alle mensen eens het uur van de verlossing slaat na eindeloos lange tijd van uiterst zwaar gevangenschap.
En daarom is hun dank, hun jubelen en hun liefde voor Mij onmetelijk en nemen deze toe zodra ze deelnemen aan het werk van de verlossing, dat ze als in het nu steeds weer mogen meemaken, omdat in het lichtrijk de tijd onbegrensd is, omdat ze ook alle gebeurtenissen van het verleden en de toekomst als tegenwoordige tijd beleven.
En zouden de mensen op aarde zich eveneens proberen te verplaatsen in die gebeurtenis van de kruisiging en de verrijzenis van Jezus, dan zouden ook zij daar de grootste zegen uit halen. En in hun harten zou de vreugde en diepe dankbaarheid doordringen, dat Ik zelf in Jezus Christus u mensen bevrijding bracht van zonde en dood. Want dit gebeuren was eenmalig. Nooit had een mens een dergelijk onmetelijk lijden op zich genomen. En nooit is een mens in totale onschuld de meest bittere kruisweg gegaan, die met zijn dood aan het kruis eindigde, ofschoon heel vaak mensen in een situatie terechtkomen waar wreedheid van medemensen hun een lot bereidt dat ondraaglijk schijnt.
Maar er speelden bij het erbarmende werk van Jezus Christus geestelijke voorvallen mee die Zijn lichamelijk leed nog in het veelvoudige vergrootten, omdat de ziel het allesomvattende inzicht had en daarom alles kon doorzien, zowel de geestelijke nood die alle mensen had overmand, als ook de geestelijke toestand van hen die Hem pijnigden en het schandelijke werk bij Hem voltrokken, die hun afschuwelijke begeerten en kwade lusten botvierden op Zijn rein lichaam en die Hij ervoer als afgezanten van de hel. Maar Hij hield vol tot Zijn dood. En op de derde dag stond Hij in alle glorie weer op uit het graf dat Hem niet gevangen kon houden. En zo bekroonde Zijn opstanding het verlossingswerk, want voor allen die zich laten verlossen door Jezus Christus is één ding zeker: dat ook zij zullen verrijzen tot het eeuwige leven.
Weliswaar was voordien het leven der mensen met hun lichamelijke dood ook niet beëindigd, want de ziel kan niet sterven, ze blijft eeuwig bestaan, maar of de toestand van de ziel dan een staat is van leven of van de dood, is alleen van de goddelijke Verlosser Jezus Christus afhankelijk. Want alleen Hij kan de ziel het leven geven en alleen Hij is de poort naar het leven in gelukzaligheid. Dus kan een ziel ook in de toestand van de dood het rijk hierna binnengaan. En ze zal ook zolang in deze toestand blijven, tot ze naar Jezus Christus roept, of Hij haar het leven wil geven. "Maar wie in Mij gelooft zal in eeuwigheid niet sterven."
Voor ieder mens kan het uur van de lichamelijke dood ook al het uur van de opstanding zijn. Geen mens hoeft zijn stervensuur te vrezen, omdat Eén de dood heeft overwonnen en deze Ene het leven belooft aan ieder die in Hem gelooft. En zo zouden ook op aarde de mensen kunnen jubelen en juichen, wanneer ze het verlossingswerk van Jezus Christus in zijn volle betekenis zouden begrijpen en er ook aan zouden willen deelhebben. Dan heeft de dood voor alle mensen zijn angel verloren. En alle mensen zouden kunnen instemmen met het lofgezang van de geestelijke wezens: "Hij is waarlijk verrezen. Jezus, mijn Verlosser leeft".
Amen
Traducător