Fiecare persoană ar trebui să aibă dreptul de a aștepta de la voi același lucru pe care voi îl așteptați de la ea. Ar trebui să dați dreptate fiecăruia, așa cum și voi cereți același lucru de la el. Nu trebuie să măsurați lucrurile diferit și să credeți că aveți drepturi mai mari decât semenii voștri când vine vorba de faptul că sunteți beneficiarii a ceea ce v-am dat gratuit de la Mine.... și pe care nu l-ați dobândit voi înșivă, ci care este disponibil în mod egal pentru toți oamenii.... prin care trebuie să înțelegem bunurile spirituale și pământești, pe care dragostea și voința Mea creatoare vi le rezervă întotdeauna. Aceasta include, așadar, toate darurile pe care le primiți din mâna Mea.... pe care nu le puteți produce singuri, care există fără intervenția voastră și care contribuie la existența voastră.... care, prin urmare, determină viața voastră naturală și care nu pot fi retrase de la nimeni, dacă nu se dorește ca viața sa să fie pusă în pericol. Acestea sunt bunurile vieții pe care fiecare ființă umană trebuie să le revendice și care nu pot fi luate de la ea nici de către semenii săi, altfel o ofensă adusă ordinii Mele veșnice va avea consecințe profunde, care nu vor afecta doar persoana vinovată, ci și creațiile, putând duce astfel la desființarea lor. Veți înțelege acest lucru dacă vă gândiți numai la elementele de viață de care aveți nevoie și vă imaginați diversitatea acestora.... dacă observați aerul și apa, natura și efectul lor asupra voastră, care dau ființei umane cea mai deplină sănătate, dar pot duce și la infirmitate și distrugerea organelor corpului, acolo unde, din cauza voinței umane, are loc o contaminare a aerului și a apei care provoacă daune incalculabile.... Aerul și apa sunt daruri de la Dumnezeu, de care fiecare ființă umană are nevoie și, prin urmare, le primește și din mâna Mea. Iar păcătoșenia oamenilor este deja exprimată prin faptul că nu se sfiesc să polueze aceste resurse extrem de importante, astfel încât să provoace daune care pun în pericol viața semenilor lor.... Și așa cum fiecare om își iubește propria viață, el păcătuiește atunci când îl privează pe aproapele său de cele mai necesare necesități ale vieții, când contribuie la punerea în pericol a vieții aproapelui său.... Și prin "periclitarea vieții" se înțelege și atunci când ceea ce produce Pământul ca hrană pentru oameni și animale este lipsit de compoziția sa naturală, când solul pe care ar trebui să se dezvolte primește o altă compoziție prin mijloace artificiale, iar produsele obținute conțin substanțe care nu sunt deloc benefice pentru corpul uman. Oamenii interferează cu legile naturale, ei vor să le îmbunătățească, ca să spunem așa, astfel ei vor să prezinte creațiile Mele ca fiind defecte, vor să facă solul mai productiv și folosesc mijloace greșite pentru a face acest lucru.... Pentru că ei trebuiau doar să se apropie de Mine pentru binecuvântarea Mea pentru a li se permite să obțină cu adevărat și ei recolte binecuvântate.... Un alt păcat în acest domeniu este, de asemenea, atunci când (6/23/1957) fructele sunt culese înainte de a fi coapte.... când lăcomia și gândirea materialistă anticipează procesul natural de coacere și când, astfel, corpul uman este forțat să se lupte cu substanțe încă imature.... ceea ce nu este doar o chestiune pur fizică, ci și una spirituală, care este adesea necunoscută de voi, oamenii. Dar totul se încadrează în nerespectarea legii ordinii Mele veșnice. Omul face rău semenilor săi, nu acționează corect față de ei și contribuie la faptul că haosul de pe Pământ crește din ce în ce mai mult, pentru că numai o viață pământească trăită complet în ordine legală poate avea un efect corect asupra trupului și sufletului. Și fiecare ființă umană are dreptul să mențină ordinea naturală, căci nu am creat totul în creație pentru o singură persoană, ci pentru toți oamenii; fiecare ființă umană are nevoie de aer curat, de apă curată și de hrană bună pentru viața sa fizică, și nicio ființă umană nu are dreptul să provoace daune semenilor săi pe care nu le dorește nici pentru sine. În ultimul timp înainte de sfârșit, însă, nu se mai acordă nicio atenție vieții semenilor; experimentele sunt efectuate fără ezitare în toate felurile, și întotdeauna doar din ambiție, lăcomie sau foame de putere, iar viața sănătoasă este pusă în pericol. Și astfel triumfă cel care vrea să distrugă tot ce este creat pentru a elibera din nou ceea ce este legat în el, sub falsa presupunere că îi va aparține din nou. Toți oamenii care încalcă ordinea divină s-au dat în puterea lui, îi urmează șoaptele și nu dau atenție poruncilor Mele care cer iubire și dreptate.... Fiecare om se gândește doar la sine și la propriul avantaj, iar soarta semenilor săi îl lasă neatins. Și, de asemenea, viața semenilor nu mai este sacră pentru el, altfel nu s-ar fi putut ajunge la așa ceva, ci ceea ce este de așteptat cu certitudine: Că viața tuturor oamenilor va fi pusă în pericol, pentru că legile divine ale naturii vor fi răsturnate.... pentru că într-o zi elementele vor pătrunde cu toată violența, pe care le cauzează oamenii înșiși, care păcătuiesc împotriva ordinii divine, împotriva poruncii Mele de iubire față de Dumnezeu și față de aproapele....
Amin
TraducătorIeder mens moet van u hetzelfde mogen verwachten als wat u van hem verwacht. Ieder moet u rechtvaardig behandelen, zoals u datzelfde ook van hem verlangt. U zult niet met verschillende maten moeten meten en menen zelf meer rechten te hebben dan uw medemens, als het erom gaat dat u profiteert van datgene wat u van Mij uit gratis is geschonken, wat u niet zelf voor u verworven hebt maar wat alle mensen evenzo ter beschikking staat, waaronder geestelijke en aardse goederen te verstaan zijn die mijn liefde en mijn scheppende wil altijd voor u bereid houden.
Daar behoren dus alle gaven toe die u uit mijn hand ontvangt, die u voor uzelf niet zult kunnen maken, die er zonder uw toedoen zijn en die tot uw bestaan bijdragen, die dus voor uw natuurlijk leven vereist zijn en die aan geen mens mogen worden onttrokken wanneer daardoor diens leven in gevaar zal worden gebracht. Het zijn de stoffen ten behoeve van het leven waarop ieder mens aanspraak moet kunnen maken. Die hem van de kant van de medemensen ook niet onttrokken mogen worden, daar anders een overtreding van mijn eeuwige ordening ver dragende gevolgen heeft die zich niet alleen laten voelen bij de schuldige mensen, maar ook de scheppingen betreffen en bijgevolg ook tot de ontbinding ervan kunnen leiden.
U zult dit begrijpen wanneer u er maar over nadenkt welke bestanddelen u nodig hebt om te leven en u zich de verscheidenheid hiervan voorstelt, wanneer u lucht en water en hun hoedanigheid en werking bij uzelf vaststelt die de mens algehele gezondheid schenken, maar ook tot ziekelijkheid en verwoesting van de organen van het lichaam kunnen leiden indien door menselijke wil een besmetting van de lucht en het water plaatsvindt die niet te overziene schade met zich meebrengt. Lucht en water zijn gaven Gods die ieder mens nodig heeft en daarom ook uit mijn hand ontvangt. En de zondigheid van de mensen komt alleen al daarin tot uitdrukking dat ze er niet voor terugschrikken deze buitengewoon voorname stoffen ten behoeve van het leven op zodanige wijze te verontreinigen dat voor de medemensen daaruit levensbedreigende beschadiging voortvloeit.
En zoals ieder mens zijn eigen leven lief is, zo bezondigt hij zich wanneer hij de medemens de noodzakelijkste levensbehoeften beknot, wanneer hij er toe bijdraagt dat het leven van de medemens in gevaar wordt gebracht. En onder "het in gevaar brengen van het leven" is ook te verstaan, wanneer dat wat de aarde voortbrengt aan voeding voor mens en dier, van zijn natuurlijke hoedanigheid wordt beroofd, wanneer de bodem waarop het moet gedijen door kunstmatige middelen een andere gesteldheid krijgt en nu ook de daarin gekweekte producten stoffen bevatten die volstrekt niet bevorderlijk zijn voor het menselijk lichaam. De mensen grijpen in in de natuurwetten, ze willen als het ware verbeteringen aanbrengen, dus mijn scheppingen als gebrekkig voorstellen, ze willen de bodem een hogere opbrengst-capaciteit verschaffen en ze bedienen zich daartoe van verkeerde middelen. Want ze zouden Mij alleen maar om mijn zegen hoeven te vragen om waarlijk ook overvloedige oogsten binnen te mogen halen.
Een verder zondigen op dit gebied is ook wanneer de vruchten geoogst worden voor ze rijp zijn. Wanneer door hebzucht en materialistisch denken op het natuurlijke rijpingsproces wordt vooruitgelopen en wanneer daardoor het menselijk lichaam gedwongen wordt de strijd aan te binden met nog niet rijp geworden substanties, wat niet alleen maar een zuiver lichamelijke maar ook een geestelijke aangelegenheid is, die u mensen vaak niet bekend is. Het valt echter allemaal onder het veronachtzamen van de wet van mijn eeuwige ordening. De mens berokkent zijn medemens schade, hij handelt niet rechtmatig tegenover hem en draagt er toe bij dat de chaos op aarde steeds groter wordt, omdat alleen een leven op aarde dat volledig in overeenstemming met de wet van de ordening wordt geleefd, een juiste uitwerking kan hebben op lichaam en ziel.
En ieder mens heeft er recht op dat de orde in de natuur in stand gehouden wordt, want Ik heb alles wat er in de schepping bestaat niet voor één mens, maar voor alle mensen geschapen. Ieder mens heeft zuivere lucht nodig, zuiver water en een goede voeding voor zijn lichamelijk leven en geen mens heeft het recht zijn medemens schade toe te brengen die hij voor zichzelf ook niet zal wensen.
In de laatste tijd voor het einde wordt er echter helemaal geen rekening meer gehouden met het leven van de medemens. Er wordt op allerlei manieren gewetenloos geëxperimenteerd en steeds alleen maar uit eerzucht, hebzucht of honger naar macht, en de gezondheid wordt in levensgevaar gebracht. En dus triomfeert hij, die al het geschapene zou willen verwoesten om het daarin gekluisterde weer vrij te krijgen, in de valse veronderstelling dat het hem dan weer toebehoort. De mensen die in strijd met de goddelijke ordening handelen hebben zich allen in zijn macht begeven. Ze volgen zijn influisteringen en mijn geboden, die liefde en rechtvaardigheid vereisen, achten ze niet.
Ieder mens denkt alleen maar aan zichzelf en zijn eigen voordeel en het lot van de medemens laat hem koud. En ook het leven van zijn medemens is hem niet meer heilig, daar het anders niet zou kunnen komen tot wat echter met zekerheid te verwachten is, dat het leven van alle mensen op het spel wordt gezet omdat de goddelijke natuurwetten omver worden gestoten - omdat eens de elementen zich met alle geweld een weg naar buiten zullen banen, waartoe de mensen zelf aanleiding geven die zondigen tegen de goddelijke ordening, tegen mijn gebod van de liefde tot God en de naaste.
Amen
Traducător