Orice dar spiritual necesită o atenție totală la expresia voinței divine, ceea ce înseamnă că ființa umană trebuie să asculte în interior pentru a auzi această expresie a voinței. Voința lui Dumnezeu nu poate fi revelată decât cuiva care se retrage în viața sa interioară, deoarece vocea lui Dumnezeu nu poate fi auzită decât în inima ființei umane și, prin urmare, ființa umană trebuie să asculte în interior dacă vrea să audă vocea lui Dumnezeu. Și astfel, ființa umană trebuie mai întâi să se detașeze de lume, adică să-și elibereze complet gândurile de interesele pământești, să stabilească legătura cu împărăția spirituală prin contemplarea conștientă și dialogul tăcut cu ființele spirituale care se află în perfecțiune sau cu însăși divinitatea eternă.
El trebuie să prezinte lui Dumnezeu greutățile sale spirituale și să ceară să fie călăuzit spre realizare, trebuie să facă un efort pentru a trăi în conformitate cu voința divină și trebuie să aibă voința serioasă de a deveni vrednic de vocea lui Dumnezeu, atunci și Dumnezeu va lăsa vocea Sa să răsune în inima celui care dorește să o audă. Pentru că Dumnezeu are nevoie de oameni care să transmită în mod clar și inteligibil semenilor lor ceea ce le-a fost transmis prin vocea inimii și, prin urmare, El va fi întotdeauna dispus să îi instruiască pe oameni cu sinceritate. De aceea, El cere și atenția celor care se declară dispuși să transmită această cunoaștere pe care o primesc ei înșiși. Căci cunoștințele sunt atât de vaste încât în fiecare zi și în fiecare oră se poate oferi ceva nou oamenilor.
Dar ea trebuie să fie transmisă în mod veridic și, prin urmare, învățătorul însuși trebuie să fie în cunoștință de cauză și să accepte mereu și constant această cunoaștere, iar acest lucru necesită o concentrare constantă a gândurilor, adică receptorul trebuie să se despartă de bunăvoie de suflet și de trup, iar acum trebuie să se predea complet lucrării forțelor spirituale.... trebuie să asculte ceea ce îl informează prietenii spirituali și să știe că orice comunicare din împărăția spirituală îi este oferită în conformitate cu voința lui Dumnezeu.... că, prin urmare, el primește adevărul pe care ar trebui apoi să-l transmită la fel de bine. Astfel, el nu-și poate pune propriile gânduri înaintea cunoștințelor pe care le primește, ci trebuie să adere exact la ceea ce i se oferă de sus. Atâta timp cât ființa umană nu ascultă această voce din inima sa, nici ea nu poate fi învățată, căci Dumnezeu nu se va exprima mai evident pentru a nu periclita libertatea de credință a oamenilor.
Dar vocea Lui sună atât de strălucitor și de pur pentru ascultător încât acesta nu o poate înțelege greșit și astfel crește în înțelepciune, deoarece este învățat de Dumnezeu Însuși, Care se folosește și de mesagerii Săi cerești pentru a transmite adevărul oamenilor de pe Pământ prin intermediul copilului pământean dedicat Lui..... (25.6.1943) Dar Dumnezeu este întotdeauna cel care dăruiește darurile de sus, pentru că vocea lui Dumnezeu este cea pe care ființa umană o aude în mod audibil în ea însăși, dacă o ascultă cu atenție. Darurile divine sunt tot ceea ce este bun.... care îi încurajează pe oameni să facă binele, care îi învață iubirea și îi îndreaptă spre Dumnezeu.... Iar ființa umană primește întotdeauna aceste învățături atunci când strădania sa este îndreptată spre Dumnezeu și spre adevărul etern și când inima sa se face receptivă prin voința de a auzi vocea lui Dumnezeu în sine și printr-o viață plăcută lui Dumnezeu... altfel, dorința de Dumnezeu nu este înrădăcinată în ființa umană. Dar atunci Dumnezeu Însuși și voința spirituală legată de Dumnezeu îi influențează și gândurile, iar gândurile vor apărea în principal în inimă și trebuie doar să fie prinse de voința ființei umane prin ascultarea interioară a darului divin care îi este oferit acum.
Dacă ființa umană trăiește în iubire, atunci gândurile se vor imprima atât de puternic în inima sa, încât nu va avea îndoieli în a accepta aceste gânduri ca fiind o voce divină, căci prin iubire este deja unit cu Dumnezeu Însuși și cunoaște voința Lui, pe care se străduiește mereu să o îndeplinească....
Amin
TraducătorElke geestelijke gave vraagt onverdeelde aandacht tegenover de uiting van de goddelijke wil. En dit betekent dat de mens in zijn binnenste moet luisteren om deze wilsuiting te vernemen. Alleen aan wie zich in zijn innerlijk leven terugtrekt, kan de wil van God worden geopenbaard, daar de stem van God alleen in het hart van de mens te vernemen is. En daarom moet de mens luisteren in zijn binnenste, wil hij de stem Gods vernemen. En dus moet de mens (door bewust in zichzelf te verzinken) zich vooreerst losmaken van de wereld. Dat wil zeggen: hij moet zijn gedachten geheel vrijmaken van aardse interesses, hij moet de verbinding met het geestelijke rijk tot stand brengen door bewust in zich te verzinken en stille samenspraak houden met de geestelijke wezens die volmaakt zijn, of met de eeuwige Godheid zelf. Hij moet God zijn geestelijke nood voorleggen en vragen, te worden geleid naar inzicht. Hij moet zijn best doen te leven naar de goddelijke wil en hij moet de ernstige wil hebben de stem van God waardig gekeurd te worden, dan laat God ook Zijn stem weerklinken in het hart van diegene die haar begeert te horen.
Want God heeft mensen nodig die helder en begrijpelijk aan de medemensen doorgeven wat hun door de stem van het hart is overgebracht. En daarom zal Hij ook te allen tijde bereid zijn de mensen naar waarheid te onderwijzen. En daarom verlangt Hij ook de aandacht van diegenen die zich bereid verklaren dit weten, dat zij zelf ontvangen, door te geven. Want het weten is zo omvangrijk, dat dagelijks en elk moment de mensen iets nieuws kan worden geboden. Maar het moet ook waarheidsgetrouw worden overgedragen en dus moet de onderrichtende zelf in het weten vaststaan en dit weten onophoudelijk in ontvangst nemen. En dit vereist een voortdurende concentratie van de gedachten, dat wil zeggen: de ontvangende moet de ziel bereidwillig van het lichaam scheiden en hij moet zich nu volledig overgeven aan het werkzaam zijn van de geestelijke krachten. Hij moet luisteren naar wat de geestelijke vrienden hem meedelen en weten dat elke mededeling uit het geestelijke rijk hem volgens de wil van God wordt aangeboden, dat hij dus waarheid ontvangt die hij nu evenzo moet doorgeven. Hij mag dus geen eigen gedachtegoed aan het ontvangen weten vooropstellen, maar hij moet zich precies aan datgene houden wat hem van boven wordt aangeboden.
Zodra de mens niet luistert naar deze stem in het hart, kan hij ook niet onderricht worden. Want duidelijker zal God zich niet uiten, om de geloofsvrijheid van de mensen niet in gevaar te brengen. Maar voor degene die luistert, weerklinkt Zijn stem zo helder en zuiver dat hij die niet verkeerd kan verstaan en dat hij dus nu toeneemt in wijsheid omdat hij door God zelf onderricht wordt, Die zich ook van Zijn hemelboden bedient om de waarheid door het Hem dienstwillige mensenkind aan de mensen op aarde over te brengen.
Maar steeds is God de Schenker van de gaven van boven. Want het is de stem Gods die de mens hoorbaar in zich verneemt als hij aandachtig in zichzelf luistert. Goddelijke gave is alles wat goed is, wat de mensen tot het goede aanspoort, wat hem liefde leert en op God wijst. En deze onderrichtingen komen de mens steeds toe wanneer zijn streven God en de eeuwige waarheid geldt en wanneer zijn hart zich bereid maakt om te ontvangen door de wil, de stem van God in zich te vernemen, en door een God welgevallige levenswandel, daar anders het verlangen naar God niet in de mens wortelt. Maar dan zal ook God zelf en het met God verbonden geestelijke zijn gedachten beïnvloeden en de gedachten zullen voornamelijk in het hart bovenkomen en hoeven alleen te worden vastgepakt door de wil van de mens, doordat hij in zijn binnenste luistert wat hem nu aan goddelijke gave wordt aangeboden. Leeft de mens in de liefde, dan prenten de gedachten zich bij hem zo sterk in het hart dat hij geen twijfel koestert deze gedachten als goddelijke stem aan te nemen. Want door de liefde is hij al zelf met God verbonden en kent hij Diens wil, die hij steeds zal trachten te vervullen.
Amen
Traducător