• Terug

Waarom moeten wij boeten voor de zonde van Adam?

Al uw vragen missen grond, zodra u de zuivere waarheid wordt gegeven, want deze is erg makkelijk te begrijpen wanneer ze u maar op de juiste wijze wordt aangeboden. U weet dat de afval van MIJ plaats vond in de staat van het helderste inzicht. Dus waren ook alle wezens even verantwoordelijk voor hun afval. Ze waren niet door de wil van de tegenstander gedwongen tegen MIJ in opstand te komen, veeleer was het een eigen aangelegenheid van ieder persoonlijk. Het was de vrije wil, die hen zondig liet worden, die dus ten tijde van de afval nog geen prooi geworden was van Mijn tegenstander, die, omdat ze het zelfbeschikkingsrecht bezaten, nog vrij kon beslissen en dus bewust voor de tegenstander koos.

Nu echter had deze macht over zijn aanhang en die macht ontrukte IK hem doordat IK de schepping liet ontstaan, om er voor te zorgen dat de kracht die door de afval niet meer in staat was werkzaam te zijn, op een andere manier kon werken. Dus nu had de tegenstander niets gewonnen door zijn aanhang en hij mocht pas dan weer zijn macht laten gelden, als het wezen in het stadium als mens het ik-bewustzijn weer verkregen had. En dit recht moest IK hem laten, om welke reden hij dit nu ook op deze wezens kon beproeven.

En hij heeft het ook gedaan met alle list en gemeenheid. Hij verstond de kunst de eerste mensen weer het geloof in Mijn Woord te ontnemen, dat hun een eeuwig leven beloofde wanneer ze aan Mijn lichte gebod gevolg gaven. In deze mens Adam was nu een buitengewoon sterke geest belichaamd, wiens val de tegenstander met gemak weer bewerkstelligde. Sprak het nu niet vanzelf dat geen geest hem zou hebben weerstaan die in dezelfde verleidingskunsten van Mijn tegenstander zou zijn beland? Dus het gaat er niet om dat de nakomelingen voor de zonde van de eerste mensen moeten boeten, maar het gaat daarom dat IK - wanneer de eerste mens uit liefde voor MIJ aan deze verzoeking weerstand zou hebben geboden, uit barmhartigheid hetzelfde gedaan zou hebben wat later de mens JEZUS deed - dat Hij het werk van verzoening volbracht uit Liefde - dat IK genoegen zou hebben genomen met het weerstandsvermogen van een mens die zich aan MIJ overgaf en de aanstraling van MIJ uit weer mogelijk maakte. En terwille van diens liefde zou IK de schuld in het zand hebben geschreven en voor allen zou de weg over de aarde als mens alleen hebben gediend om de liefde tot MIJ - tot de hoogste gloed te ontplooien. Zo echter heeft Mijn tegenstander zijn macht over de eerste mensen bewezen en zich dus ook niet het recht laten afnemen nu bij iedere mens zijn verleidingskunsten aan te wenden, wat IK hem ook niet kan ontnemen als gevolg van het feit, dat de wezens hem eens vrijwillig in de diepte volgden.

U kunt dus niet zeggen, dat deze mensen nu moeten boeten voor de zonde van hun voorvaderen, veeleer stond het iedere mens steeds vrij, zich waar te maken bij verzoekingen. En hij zal daartoe ook van MIJ uit de kracht ontvangen, want deze wil zegen IK en IK zal zo iemand nooit aan Mijn tegenstander overlaten. Maar de eerste mensen konden hun nakomelingen een makkelijkere weg over de aarde verschaffen. Doch omdat zij gefaald hebben, was het nu ook niet mogelijk die voor de verzoekingen van de tegenstander te beschermen, hetzij dat ze er MIJ om gevraagd hebben dat IK Zelf hen onder Mijn hoede kon nemen en dan ook hun weg over de aarde een lichtere geweest zou zijn, wat ook het geval was bij die oergeesten die zich openstelden voor de onderrichtingen door de lichtwereld - en over welke Mijn tegenstander niet meer de volle macht had. Dat dus die mensen steeds een lichtere weg hadden over de aarde, dat ze niet aan de verzoekingen van Mijn tegenstander ten prooi vielen - dat hij hen niet geheel in zijn macht hield, is een teken daarvan, dat IK iedere ziel geholpen heb en steeds nog help, die minder belast het aardse leven begint en wiens wil zich al aan MIJ heeft overgegeven, dat IK dus niet zonder onderscheid de zielen bedenk met genade en kracht, om de weg die hen terugvoert te voleindigen.

Steeds echter moet IK zeggen dat de eerste mensen door hun falen de hele weg die hen terugvoert, verzwaard hebben, die heel wat lichter zou zijn geweest als de sterkste eens gevallen geest zich verweerd zou hebben en Mijn licht gebod vervuld, wanneer hij Mijn Woorden meer geloofd had, die hem een eeuwig leven beloofden en hij door zijn weerstand de macht gebroken had, die de tegenstander dan ook niet meer op zijn aanhang zou hebben kunnen uitoefenen, want deze overwinning zou zijn uitwerking hebben gehad op alle gevallen geesten.

Amen

왜 우리가 아담의 죄를 감당해야 하는가?

순순 진리가 너희에게 전해지게 되면, 너희의 모든 질문들은 사라지게 될 것이다. 순수한 진리는 단지 너희에게 올바르게 제공되어 되면, 아주 이해하기 쉽기 때문이다. 너희는 가장 밝은 깨달음의 상태에서 나로부터 타락이 일어났음을 안다. 모든 존재들이 그들의 타락에 대해 같은 책임이 있다. 그들이 대적자의 의지 아래 있으면서 나를 거역하게 그들에게 강요할 수 없었다.

내 사랑의 힘을 거절하는 것은 모든 존재들이 개인적인 일이었다. 죄를 짓게 한 것은 대적자에 빠지기 전의 타락할 당시의 자유의지였다. 그들은 스스로 결정할 권한을 가지고 있었기 때문에 아직 자유롭게 결정할 수 있었고 의식적으로 대적자를 선택했기 때문이다. 이제 대적자는 자신의 추종자들에 대한 권세를 가지게 되었다.

내가 타락해 일하는 것이 불가능해진 능력을 다른 방법으로 일할 수 있게 하기 위해 창조물을 창조함으로써 권세를 그로부터 빼앗았다. 대적자는 자신의 추종자로부터 어떤 것도 얻을 수 없었다. 존재들이 인간으로서 자기의식을 다시 얻었을 때 비로소 그는 그의 권세를 사용할 수 있었다. 나는 그에게 이 권한을 줘야만 했다. 이 때문에 그도 이런 존재들을 유혹할 수 있었고 그는 모든 권모와 술수로 유혹했다.

그는 첫 사람에게서 만약에 그가 내 가벼운 계명에 순종하면, 그에게 영원한 생명을 약속한 내 말에 대한 믿음을 빼앗는 것을 이해했다. 이 첫 사람 안에 아주 강한 영이 육신을 입고 있었다. 대적자는 쉽게 다시 그가 타락하게 하는 일에 도달했다. 하물며 어떤 영도 내 대적자의 같은 유혹의 술수에 빠졌다면, 대적자에게 저항하지 못했을 것이라는 것보다 더 사실에 가까운 것이 있느냐? 후손들이 첫 사람의 죄를 감당해야만 하는 것이 아니라 첫 사람이 나를 향한 사랑으로 인해 유혹에 대항했다면, 내가 나중에 인간 예수가 했던 것처럼 긍휼로 인해 똑 같이 행했을 것이라는 것에 관한 것이다:

첫 사람이 사랑으로 구속사역을 완성했을 것이라는 것이다. 내가 나에게 헌신하면서 내 비추임을 다시 가능하게 만들어야 할 첫 사람의 저항하려는 능력에 만족하였을 것이라는 것이다. 첫 사람의 사랑의 의지 때문에 내가 죄를 용서해주었을 것이다. 모든 사람에게 이 땅의 인간으로 사는 삶의 길은 단지 나를 향한 사랑을 최고로 불타오르게 하는 역할만 했을 것이다.

그러나 내 대적자는 첫 사람에 대한 자신의 권세를 증명했고 그의 권리를 뺏기지 않으려고 하고 이제 자신의 유혹하는 술수를 모든 사람에게 적용한다. 존재들이 한때 자유의지로 그를 깊은 곳까지 따랐기 때문에 나는 그의 권리를 빼앗을 수 없다. 너희는 이 사람들이 선조들의 죄를 감당해야 한다고 말할 수 없고 항상 모든 사람에게 유혹에 대항을 할지 결정할 자유가 있다. 그들은 나로부터 대항할 능력을 받을 것이다. 왜냐면 이런 의지를 내가 축복하기 때문이다. 나는 절대로 이런 사람들을 대적자에게 맡겨두지 않을 것이다.

첫 사람은 자신의 후손들에게 이 땅의 삶의 과정을 쉽게 가게 도울 수 있었다. 그러나 그가 실패했기 때문에 사람들이 나 자신에게 도움을 구하지 않는 한 대적자의 모든 유혹으로부터 사람들을 보호하는 것은 불가능 하게 되었다. 그러나 도움을 구했으면 내가 보호할 수 있다. 그러면 그들의 이 땅의 삶은 훨씬 쉬웠을 것이다. 빛의 세계로부터 가르침이 전달될 수 있었던, 내 대적자가 이들에 대한 전적인 권한이 없었던 모든 원래의 영들의 경우에서도 마찬가지이다.

이런 사람들은 항상 쉬운 이 땅의 삶을 살게 된다는 것과 내 대적자의 유혹의 희생자가 되지 않는다는 것과 대적자가 그들에 대한 전적인 권세를 가지신 못했다는 것들은 내가 모든 혼들을 도왔다는 그리고 계속 도울 것이라는 증거이다. 그들의 의지는 이미 나에게 복종하여 이 들은 적은 죄짐을 가지고 이 땅의 삶을 시작한다. 그들의 귀환의 길을 완주하게 하기 위해 은혜와 능력으로 차별이 없는 것이 아니게 혼들을 돌보아 준다는 증거이다.

그러나 나는 첫 사람이 실패함으로 말미암아 가장 강한자였던 한때 타락했던 영을 대적을 하며 내 쉬운 계명을 지켰더라면, 그가 영원한 생명을 약속한 내 말을 더 믿었더라면, 그의 저항으로 대적자의 권세를 부수고 이 승리가 모든 타락한 영들에게 영향을 미치었을 것이 때문에 대적자는 더 이상 자기 추종자에게 역사할 수 없을 것이고 쉽게 갈 수 있었던 귀환의 길이 어렵게 되었다는 것을 말해야만 한다.

아멘