• Terug

Voortzetting van 8858

Als het geloof in Mijn Volmaaktheid u ontnomen wordt, als u daar aan twijfelt, dan bent u ten prooi gevallen aan een dwaalleer die u ook elk geloof kan ontnemen. Want er is u dan geenszins een waarborg gegeven dat IK tot u de volle waarheid spreek, die alleen een hoogst volmaakt WEZEN u kan aanbieden. En uw vroegere wil zou dan niet zo zwaar hebben gewogen, omdat u dan evenzo als "onvolmaakt geschapen" daarin een reden zou kunnen zien dat u gevallen bent. En deze dwaling moet heel beslist weerlegd worden, u moet weten dat u in het "helderste licht" gestaan hebt toen u viel, dat niet de geringste schemering of duisternis u omgaf op het moment van uw afval van MIJ, en dat u net als IK hoogst volmaakt was, d.w.z. lichtwezens was, wier val eenvoudig onbegrijpelijk geweest zou zijn als de vrije wil u niet vervulde als teken van uw goddelijkheid. Dat ook die eerst geschapen oergeest met dezelfde volheid van licht uitgerust was en niet had hoeven te vallen, dat hij echter zelf helemaal veranderde in vrije wil in het tegendeel, was niet Mijn Wil, het was niet Mijn werk, het was alleen het gevolg van zijn vrije wil, dat echter niet Mijn Volmaaktheid in twijfel kon trekken.

Het was ook niet van eeuwigheid af bestemd dat de eerst geschapen oergeest vallen moest, ofschoon IK van eeuwigheid af zag hoe hij zijn wil zou richten. Doch als hij had moeten vallen zoals u ten onrechte aanneemt, dan zou hij geen vrije wil gehad hebben en IK zou geen volmaakt WEZEN zijn, als IK Mijn Wil op hem zou hebben overgebracht. Dat alles moet u, die Mijn volmaaktheid betwist, toch duidelijk zijn, u, die zich laat beïnvloeden door voorstellingen die menselijk onverstand u voorzet om MIJ en de zuivere waarheid te ondermijnen. IK kan niet vaak genoeg de fouten weerleggen die steeds weer binnensluipen in Mijn Woord, hoewel IK Mijn boden die het rechtstreeks van MIJ ontvangen, bescherm. Doch zodra het verlangen naar de zuivere waarheid niet overheerste, kon Mijn tegenstander ook ingrijpen en verwarring stichten, doordat hij op de eerste plaats Mijn Volmaaktheid betwijfelde en er daardoor dwaalleren uit voortkwamen die IK steeds weer uit de weg moet ruimen, als IK wil dat de mensen de waarheid gebracht moet worden.

En dit is vóór het einde zeer belangrijk omdat Mijn WEZEN juist moet worden voorgesteld, om de liefde tot MIJ op te kunnen brengen die IK van Mijn schepselen verlang. En deze liefde kan alleen aan een hoogst volmaakt WEZEN geschonken worden Dat niet de geringste onvolmaaktheid in Zich heeft.

Dat en waarom Mijn eerst geschapen geest gevallen is - is MIJ alleen bekend, maar het is ook aan u, zover u in staat bent het te begrijpen, duidelijk gemaakt. Maar als u Mijn Wil daarmee in verbinding brengt, Die ieder de hoogste gelukzaligheid wil bezorgen, dan is dat van zo'n kras genre, dat alleen een onontwaakte geest, een puur verstandelijk denken, verzinnen kon. Want Mijn Wil is goed en zal nimmer iets tegengestelds teweegbrengen, Hij zal zich alleen steeds volgens Mijn Liefde kunnen uiten, dus in geen geval de val van het eerste wezen Zelf bestemd hebben, echter ieder wezen ook zijn vrije wil laten, hoe hij hem ook gebruikt.

Daar IK van eeuwigheid af ervan op de hoogte was en nu ook Mijn heilsplan daarop kon opbouwen, omdat IK zag met welke haat hij MIJ nu zou weerstaan, is hij nu Mijn tegenpool geworden, maar die MIJ nochtans helpt met het verlossen van het enorm grote aantal van Mijn wezens, al is het ook tegen zijn wil. Want een ding kon IK niet: kinderen voor MIJ scheppen, omdat daartoe de vrije wil van het wezen zelf werkzaam moet worden. En dat is vanaf het begin Mijn plan geweest, waarvoor echter niet noodzakelijk de val van Mijn eerste wezen in de diepte nodig was, want waarlijk, IK heb nog veel mogelijkheden om dit doel dat IK MIJ gesteld heb, te bereiken. En bijgevolg zou IK niet Zelf iets gewild hebben wat een zonde zou zijn tegen MIJ Zelf, waarvoor IK dan de wezens een eindeloos lange gang in ellende zou hebben laten gaan om weer dat te worden wat zij waren in het allereerste begin.

Zo'n voorstelling van Mijn Oerwezen, Dat alleen in hoogste Volmaaktheid scheppen en vormen kon is vals en zal steeds weer als vals gebrandmerkt moeten worden. Want in diepste Liefde, in onovertreffelijke Wijsheid heb IK vanuit Mijn Macht alles geschapen wat is. En dat alles bewijst ook Mijn volmaaktheid, want IK schep niets zonder zin en doel en wil daarom ook als hoogst Volmaakt gezien en bemind worden.

Amen

(Continuação em No. 8858) Correcção de um erro grave....

Se a vossa fé na Minha perfeição vos for tirada, se duvidardes dela, então caístes num ensinamento errado que vos pode tirar toda a fé, pois então de modo algum vos é dada a garantia de que vos falo a verdade completa, que só um Ser supremamente perfeito vos pode oferecer.... E a sua vontade anterior também não seria tão severa, porque então também você, como "imperfeitamente criado", poderia ver nele uma razão para ter caído.... E esta falsa doutrina deve ser refutada de forma decisiva.... Deves saber que te mantiveste em pé com a luz mais brilhante quando caíste.... que nem o mais leve crepúsculo ou escuridão te rodearam no momento da tua apostasia de Mim e que eras como Mim mais perfeito...., isto é, seres de luz.... cuja queda teria sido simplesmente incompreensível se o livre arbítrio não te tivesse preenchido como sinal da tua divindade. O facto de que aquele espírito original criado pela primeira vez também era dotado da mesma abundância de luz e não precisava de ter caído, mas de se ter transformado no contrário em livre arbítrio, não era a Minha vontade, não era a Minha obra, era apenas o efeito do seu livre arbítrio que, no entanto, não podia questionar a Minha perfeição. Nem foi determinado desde a eternidade que o espírito criado pela primeira vez teria de cair, embora eu tenha previsto desde a eternidade como ele iria dirigir a sua vontade. Mas se tivesse de cair, como erradamente se supõe, então não teria tido livre arbítrio e eu não teria sido um ser perfeito se tivesse transferido a minha vontade para ele.... Tudo isto deve ser óbvio para vós que Me negais a perfeição, que vos deixais influenciar por representações que a ignorância humana vos apresentou a fim de Me minar e à verdade pura. Nunca é demais refutar os erros que repetidamente se infiltram na Minha Palavra, embora proteja os Meus mensageiros que a recebem directamente de Mim. Mas assim que o desejo da verdade pura não prevaleceu, o meu adversário também foi capaz de intervir e causar confusão, questionando primeiro a Minha perfeição e resultando assim em ensinamentos errados que tenho de rectificar vezes sem conta se quero que a verdade seja transmitida às pessoas. E isto é extremamente importante antes do fim, porque a Minha natureza deve ser retratada correctamente para poder reunir o amor por Mim que necessito das Minhas criações vivas, e este amor só pode ser dado a um Ser supremamente perfeito que não tenha a mais pequena imperfeição em si mesmo.... Isso e a razão pela qual o meu espírito criado pela primeira vez caiu é conhecido apenas por Mim, mas foi-vos dito claramente, na medida do possível, que o podeis compreender.... Mas se associar a Minha vontade, que quer ajudar tudo a alcançar a suprema beatitude, este é um ensinamento tão descarado que só um espírito não desperto.... um intelecto puro.... poderia reunir.... Porque a Minha vontade é boa, nunca causará nada contrário a ela, só será capaz de se expressar de acordo com o Meu amor, por isso de modo algum terá determinado a própria queda do primeiro ser, mas também deixará cada ser o seu livre-arbítrio, no entanto usa-a.... Desde que soube disto desde a eternidade e agora também fui capaz de construir sobre ele o Meu plano de Salvação porque vi o ódio com que ele agora me opunha, ele tornou-se agora o Meu anti-pólo que, no entanto, me ajuda a redimir o incontável número dos Meus seres, mesmo que seja contra a sua vontade. Porque há uma coisa que eu não poderia fazer: criar crianças para Mim mesmo, porque o livre arbítrio do próprio ser tem de se tornar activo para esta.... E este tem sido o Meu plano desde o início, para o qual, no entanto, a queda do Meu primeiro ser no abismo não foi necessariamente necessária, pois, na verdade, ainda tenho muitas possibilidades de alcançar este objectivo que fixei para Myself.... E assim eu Mim mesmo não teria querido algo que fosse um pecado contra Mim mesmo, pelo qual deixei então os seres percorrerem um caminho infinitamente longo em tormento, a fim de se tornarem novamente naquilo que eram no início. Tal retrato do Meu Ser fundamental, que só poderia criar e moldar em suprema perfeição, está errado e terá sempre de ser denunciado como errado, pois no mais profundo amor, na sabedoria insuperável, criei tudo o que está fora do Meu poder. E tudo isto prova a Minha perfeição para vós, pois não crio nada sem sentido e propósito e por isso também quero ser reconhecido e amado como supremamente perfeito...._>Ámen