• Terug

God schiep alleen wezens in dezelfde volmaaktheid (1)

Door Mij is slechts een enkel wezen uitgestraald: Lucifer, de lichtdrager, die Ik Me schiep om Mij en mijn liefde aan hem te kunnen schenken. Een wezen dat daarom als mijn evenbeeld was vormgegeven, dat in hoogste volmaaktheid uit Mij voortkwam, dat als denkbeeld voor Me stond en ook al bestond in zijn volheid van licht en kracht, zoals het ook niet anders kon zijn, omdat uit Mij niets gebrekkigs kon voortkomen.

Dit wezen schiep Ik Me tot eigen diepe vreugde, omdat mijn oerwezen liefde is en liefde voortdurend gelukkig wil maken, maar er tevoren niets wezenlijks voorhanden was dat mijn liefde in zich kon opnemen. Het was een spiegelbeeld van Mij zelf. Ik zelf zag Mijzelf in dit wezen, dat door Mij buiten Mij geplaatst was. Het was als het ware mijn tweede Ik, dat liefde, wijsheid en macht evenzo in zich verenigde, dat het niet anders kon zijn dan Ik zelf, en dat derhalve ook onuitsprekelijk gelukzalig was, omdat de kracht van mijn liefde het voortdurend doorstroomde. Ik wilde eenzelfde wezen naast Mij hebben, omdat Ik uitermate gelukkig was in mijn scheppende kracht en deze zelfde gelukzaligheid een wezen wilde bereiden van welks geluk Ik nu kon genieten.

Mijn oersubstantie is liefde. En deze liefde is wederom kracht. De kracht van mijn liefde kon niet werkeloos blijven en liet onophoudelijk geestelijke scheppingen ontstaan. Maar niemand buiten Mij kon zich in deze scheppingen verheugen en dat bewoog Me om een evenbeeld te scheppen. Een wezen dat precies zo geaard was als Ik zelf, dat wel alleen een begin had, terwijl Ik sinds eeuwigheid bestond. Ik genoot mateloze gelukzaligheden door het uitstralen van de kracht van mijn liefde in dit door Mij geschapen wezen, dat nu - doorstroomd van dezelfde liefdeskracht - eveneens scheppend werkzaam wilde zijn en ook zijn kon, omdat het geheel vrij was.

Het ging volledig op in mijn liefde. Er was een voortdurende uitwisseling van liefde, want de liefde die Ik het wezen schonk, gaf het Mij evenzo weer terug. Het wezen was Mij toegedaan en ging geheel in Mij op. En dat betekende ongehinderde doorstraling van liefde, ongehinderd doorstralen met kracht die werkzaam wilde zijn. En daar het scheppen van de eerste lichtgeest Mij de grootste vreugde had bereid, zo bestond ook diens vreugde in het scheppen van gelijke wezens. Dus kwam uit onze beider liefdeskracht een ontelbaar leger van gelijke wezens voort, die allen hoogst volmaakt en uitermate gelukzalig waren.

Dit gebeuren is u mensen al herhaaldelijk door mijn openbaringen duidelijk gemaakt. En toch stelt u steeds weer vragen, wie eigenlijk de Schepper van de hoge en hoogste lichtwezens was, omdat u als mens al een ander denkbeeld van de oergeschapen lichtgeest hebt, omdat u niet meer het volledige inzicht bezit als gevolg van de zonde. Maar u vergeet dat alle oergeesten hun oorsprong hebben in Mij en in de lichtdrager, dat deze laatste mijn kracht gebruikte voor het scheppen van alle geestelijke wezens, dat u dus uit Mij bent en uit hem, maar ook dat zijn wil mijn kracht gebruikte die hem onbeperkt toevloeide. En zo zult u ook begrijpen dat de lichtdrager een uitzonderingspositie innam, omdat hij de enige was die door Mij zelf in het leven werd geroepen. Hij heeft nu door zijn afval van Mij wel zijn kracht en macht verloren, hij verloor zijn inzicht en viel in de diepste diepte, maar als wezen is hij nog steeds dezelfde oergeschapen geest, die nu werkzaam is als tegenpool, zoals hij tevoren Mij in vurigste liefde was toegedaan en de grootste gelukzaligheden genoot.

Alle andere gevallen wezens werden in hun oersubstantie opgelost. De eens als wezen uitgestraalde kracht werd omgevormd tot scheppingen van de meest uiteenlopende aard. Maar de lichtdrager die al het licht verloren had, bleef in zijn wezen wat hij was vanaf het eerste begin, alleen geheel veranderd in het tegendeel, zodat hij mijn tegenpool werd. En nu dient hij Mij als tegenpool bij het terugbrengen van het gevallen geestelijke.

Want eens is dit geestelijke op de proef gesteld, zich uit te spreken voor Mij of voor hem, en het volgde hem en werd ongelukkig. En nu wordt het steeds weer op de proef gesteld, want mijn huidige tegenstander volhardt in zijn recht op de gevallen wezens, evenals ook Ik hen niet opgeef, die uit mijn liefdeskracht zijn voortgekomen. Maar het wezen zelf neemt het besluit. Mijn tegenstander doet zijn rechten gelden en werkt in negatieve zin op de wezens in, terwijl Ik door positief inwerken de wezens voor Mij probeer te winnen.

En ontelbare wezens staan Mij bij, die ook door hem geschapen zijn, maar die Mij als Krachtbron erkenden, uit wie ook hij is voortgekomen. En deze wezens zijn in hun gelukzaligheid gebleven, omdat ze nog onafgebroken mijn kracht van liefde ontvangen en scheppend en vormend werkzaam zijn. Zelfbewuste wezens zijn echter alleen uit Mij en de lichtdrager gemeenschappelijk voortgebracht en deze zelfbewuste wezens blijven ook bestaan tot in alle eeuwigheid.

Alleen de eens gevallen wezens verloren voor een bepaalde tijd hun zelfbewustzijn, om de klim omhoog uit de diepte weer te kunnen afleggen in opgeloste toestand. Maar ze krijgen het zelfbewustzijn weer terug zodra ze de laatste wilsproef als mens moeten afleggen. Maar steeds moet er met een wezenlijke tegenstander van Mij rekening worden gehouden, want hij is gebleven wat hij was en hij zal ook blijven wie hij is, voor eeuwige tijden. Maar toch zal hij eenmaal zijn wezen weer veranderen en zich omvormen tot liefde. En ook hij zal weer onbeperkt gelukkig zijn. Dan zal mijn liefde hem weer doorstralen, zoals het was in het allereerste begin.

Amen

BOG JE USTVARIL LE BITJA ENAKE POPOLNOSTI .... I.

Jaz Sem iz Sebe izseval samo eno bitje.... Luciferja, Nosilca Svetlobe.... ki sem ga ustvaril za Sebe Samega, da bi mu dal Sebe in Svojo Ljubezen, in kateri je torej bil zasnovan po Moji podobi, katera je v najvišji popolnosti izšla iz Mene, katera se je pojavila pred Mano kot misel, in že je obstajal v vsem obilju Svetlobe in Moči.... ker niti ni moglo biti drugače, ker nič nepopolnega ni moglo nastati iz Mene.

To bitje Sem si ustvaril za svojo lastno srečo, ker je Moja temeljna narava-značaj Ljubezen (1. Janezova 4:8, 16) in Ljubezen neprestano želi osrečevati, kajti pred tem ni obstajalo nobeno duhovno bitje, ki bi bilo sposobno sprejeti Mojo Ljubezen v sebe. Ono je bilo zrcalna podoba (v smislu: kot odsev v ogledalu) Mene Samega, Jaz Sem videl Sebe v Svojem, skozi zunanjo obliko prikazanem (eksternaliziranem) bitju, ki je bilo do neke mere Moj drugi Jaz, katero je prav tako znotraj sebe združevalo Ljubezen, Modrost in Moč, tako, da ono ni moglo biti nič drugega kot Jaz Sam, in katero je bilo prav tako neizmerno srečno, ker je bilo ves čas preplavljeno z močjo Moje Ljubezni. Jaz Sem zatorej želel imeti zraven Sebe istovetno bitje, ker Me je Moja ustvarjalna moč naredila izredno srečnega in Sem želel temu bitju pripraviti enako blaženost (srečo), da bi se Jaz lahko veselil v njegovi sreči.

Moja temeljna substanca-snov je Ljubezen, in ta Ljubezen je po drugi strani Moč. Moja moč Ljubezni ni mogla ostati neaktivna in je nenehno ustvarjala duhovne stvaritve. Vendar pa nihče zraven Mene ni mogel uživati v teh stvaritvah, in to Me je motiviralo ustvariti podobo Sebe Samega.... bitje, ki je imelo enak značaj kakor Jaz Sam, s to razliko, da je ono imelo začetek, medtem, ko Sem Jaz večen. Jaz Sem užival blaženost nad vsako mero, ker Sem seval Svojo moč Ljubezni v Svoje ustvarjeno bitje, katero je bilo sedaj prežeto z enako močjo Ljubezni, prav tako želelo biti ustvarjalno aktivno in je to tudi bilo sposobno, ker je bilo popolnoma svobodno.

Ono je bilo popolnoma absorbirano v Mojo Ljubezen, potekala je neprestana izmenjava Ljubezni, kajti Ljubezen katero Sem podarjal, mi je bila od bitja vrnjena na enak način. Bitje je bilo naklonjeno Meni in popolnoma vzneseno nad Menoj. In to je pomenilo neovirano osvetlitev z Ljubeznijo, neovirano osvetlitev z Močjo, ki je želela postati aktivna. In ker je stvaritev prvega Duha svetlobe Mene izjemno osrečila, je tudi njegova sreča bila v ustvarjanju enakih bitij.... tako, da je iz obeh najinih moči Ljubezni izšla nešteta množica enakih bitij, ki so bila vsa najvišje popolna in skrajno blažena.

Ta proces vam je bil že pogosto pojasnjen skozi Moja razodetja. In vendar si še vedno postavljate vprašanja o tem, kdo je dejansko bil stvarnik vzvišenih in najvišjih svetlobnih bitij, saj imate vi kot človek že drugačno pojmovanje o izvirno ustvarjenem svetlobnem duhu, ker vi zaradi posledic greha ne poseduje več popolnega spoznanja-razumevanja .

Vendar vi pozabljate, da imajo vsi izvirni duhovi svoj izvor-poreklo v Meni in v Nosilcu Svetlobe.... da je slednji uporabil Mojo moč za ustvarjanje vseh duhovnih bitij.... da ste zatorej vi izšli iz Mene in iz njega, in tudi, da je njegova volja uporabila Mojo moč, ki je tekla k njemu brez omejitve. In zato boste vi prav tako razumeli, da je Nosilec Svetlobe imel izjemen položaj, ker je on bil edini, ki je bil poklican v življenje od Mene Samega (Osebno).

On je sedaj izgubil svojo Moč in oblast skozi svoje odpadništvo od Mene, izgubil je svoje spoznanje in padel v najgloblje brezno, vendar pa je on kot bitje še vedno enak izvirno ustvarjeni duh, ki je sedaj aktiven kot direktno nasproten, ravno tako kot Mi je prej bil predan z gorečo Ljubeznijo in je užival najvišjo blaženost.

Vsa druga padla bitja so bila razgrajena v svoji temeljni snovi, ta nekoč kot bitje izsevana moč je bila preoblikovana v najrazličnejše stvaritve. *Nosilec Svetlobe* (Lucifer) pa je, ko je izgubil vso Svetlobo, v svojem bistvu ostal, kar je bil od začetka, le, da se je popolnoma obrnil v nasprotno, tako, da je postal *Moj direktni nasprotnik* (Satan) in Mi sedaj služi kot nasprotni pol pri vrnitvi padlih duhovnih bitij. Ker so bila ta duhovna bitja nekoč postavljena na preizkus, da priznajo Mene ali njega in so sledila njemu in postala izgubljena.

In ona bodo sedaj vedno znova preizkušana, ker Moj obstoječi nasprotnik vztraja pri svoji pravici do padlih bitij, kakor jih tudi Jaz ne bom izročil, ker so izšli iz moči Moje Ljubezni, toda odločitev sprejema bitje samo. Moj nasprotnik zahteva svoje pravice in vpliva na bitja na negativen način, medtem, ko Jaz poskušam pridobiti bitja za Sebe tako, da vplivam na njih na pozitiven način.

In Meni stojijo ob strani nešteta, tudi od njega ustvarjena bitja, katera so Me prepoznala kot vir Moči, iz katerega so prav tako izšla.

In ta so ostala v svoji blaženosti, ker še vedno neprenehoma prejemajo moč Moje Ljubezni in so aktivna v ustvarjanju in oblikovanju. Vendar so bila samozavestna bitja v zunanji obliki iz Mene in Nosilca Svetlobe nastala le skupaj od naju obeh, in ta samozavestna bitja bodo prav tako obstajala vso večnost.

Ta nekoč padla bitja so za nekaj časa izgubila njihovo samozavest, da bi v razstavljenem stanju lahko zopet dosegla vzpon iz brezna. Vendar bodo ona ponovno dobila ​​svojo samozavest, brž, ko bodo kot človek opravila svoj končni izpit volje. Toda Mojega bistvenega nasprotnika se mora vedno upoštevati, kajti on je ostal to, kar je bil.... in bo še naprej ostal, kar je na večne čase, vendar bo nekega dne ponovno spremenil svoj značaj in sebe preoblikoval v Ljubezen, in tudi on bo ponovno postal blažen brez omejitev. Potem ga bo Moja Ljubezen ponovno prežemala, kot je to bilo na začetku. AMEN