• Terug

Delging van de oerschuld was alleen mogelijk door de Liefde

Eens moest uw oerschuld worden gedelgd. Eens moest daar boete voor worden gedaan ter wille van de gerechtigheid Gods, daar anders de schuldig geworden wezens nooit weer in de nabijheid van God konden komen, die ze vrijwillig hadden verlaten en op de diepte hadden aangestuurd. Geen schuld kon eeuwig niet goedgemaakt blijven, maar er kon eindeloos lange tijd voorbijgaan tot het goedmaken plaatsvond. En dat is ook het geval geweest, want er gingen eeuwigheden voorbij waarin de gevallen wezens eindeloze kwellingen moesten uitstaan en dus ook de gevolgen van hun zondenschuld hebben gedragen, maar die nochtans niet voldoende waren voor een totale delging van hun schuld. Want daartoe waren de wezens niet meer in staat omdat de oerschuld daarin bestond dat zij zich tegen de goddelijke liefde verzetten, wat tot gevolg had dat ze zelf zich ontdeden van elke liefde. Maar een tenietdoen van de schuld was alleen weer mogelijk door het tegendeel, dat de liefde weer met kracht op de eeuwige Liefde aanstuurde. Maar deze liefde was niet meer voorhanden.

Er werd eens tegen de liefde gezondigd en alleen de liefde zou weer een werk van boetedoening hebben kunnen volbrengen dat tegen die grote schuld van het zich afkeren van God opwoog. En al het eens gevallen geestelijke was zonder enige liefde en daardoor eindeloos ver verwijderd van God als de eeuwige Liefde. Van beneden uit, dus van de kant van dit gevallen geestelijke dat zich in de diepte bevond, kon daarom een verzoening van de schuld niet plaatsvinden, hoewel er in het stadium als mens, na een eindeloos lange gang door de schepping, ten behoeve van de terugkeer naar God een nietig vonkje van liefde aan het wezen wordt geschonken. Maar diens wil is nog door de tegenstander van God gebonden en te zwak om zich uit diens boeien los te maken. Daarom moest hem hulp worden gebracht, die weer alleen "Liefde" kon brengen. Liefde die in een bij God verbleven Wezen in overvloed was en die dit Wezen ertoe bracht voor het ongelukkige, gevallen geestelijke het werk van verzoening te volbrengen, die Het aanleiding gaf om neer te dalen op aarde in het duistere rijk van de tegenstander van God en de zwakke mensen door een werk van grootste barmhartigheid te helpen de wil te versterken, zodat ze dan zelf de vonk van liefde in zich konden voeden en laten opvlammen tot een heldere vlam, die weer op het vuur van de eeuwige Liefde aanstuurt en zich weer met Haar kan verenigen. Dus moest de zondenschuld teniet worden gedaan door een Wezen wiens liefde zo machtig was dat Het voor Zijn gevallen broeders Zijn leven offerde, dat Het eens uit het rijk van het licht naar de aarde in de donkerte afdaalde en dat Het vervolgens midden in dit rijk een strijd voerde tegen de tegenstander van God, dat Het hem de zielen afkocht met Zijn bloed, met Zijn leven, dat Het als mens Jezus de offerdood aan het kruis onderging en het losgeld betaalde voor al die zielen die weer naar God terug wilden keren en alleen te zwak waren om de tegenstander van zich af te schudden.

Jezus nam dus de gehele zondenschuld van alle mensen uit het verleden, het heden en van de toekomst op Zijn schouders en Hij heeft door Zijn dood aan het kruis de gerechtigheid Gods voldoening geschonken. Zijn liefde was zo groot dat de eeuwige Liefde daar genoegen mee nam en ter wille van een enkele Mens de grote oerschuld heeft geschrapt. En Hij neemt ieder weer aan die Jezus om vergeving van zijn schuld vraagt, die Hem smeekt hem kracht te schenken om de terugkeer naar God te volbrengen, die zich van de genaden van het verlossingswerk bedient welke de Mens Jezus door Zijn dood aan het kruis heeft verworven. Nooit zou u mensen deze terugkeer naar God hebben kunnen volbrengen, omdat de ontzaglijke schuldenlast u geen vooruitgang mogelijk maakte en omdat u zonder enige liefde was. Toch kon alleen liefde de verbinding met God herstellen, en daarom moest een Wezen van het licht dat vol liefde was, zich aanbieden om naar de aarde af te dalen. En in dit Wezen, dat Zijn intrek nam in een menselijke buitenkant, kon zich de eeuwige Liefde zelf manifesteren. Dus God als de eeuwige Liefde kon zich volledig verenigen met de ziel, die geheel en al doorstraald werd en tenslotte, lichaam en ziel in volledig vergeestelijkte staat, ook de totale vereniging met God had gekregen. God zelf kon in deze mens Jezus het verlossingswerk volbrengen en de poort werd weer geopend voor al die gevallen wezens die zich in het aardse bestaan als mens uitspreken voor Jezus en daardoor ook God zelf erkennen Die in Jezus mens is geworden.

Amen

L’estinzione della colpa primordiale era possibile soltanto tramite l’Amore

La vostra colpa primordiale doveva essere una volta estinta, una volta doveva essere prestata l’espiazione per via della Giustizia di Dio, altrimenti gli esseri diventati colpevoli non sarebbero mai più potuti giungere vicino a Dio, Che avevano abbandonato liberamente e tendevano all’abisso. Nessuna colpa poteva rimanere in eterno non espiata, ma poteva passare un tempo infinitamente lungo finché questo atto dell’estinzione si svolgesse. E questo è anche stato il caso, perché passavano delle Eternità nelle quali gli esseri caduti dovevano sopportare infiniti tormenti e quindi avevano anche portato le conseguenze della loro colpa di peccato, che però non bastavano comunque per la definitiva estinzione della loro colpa, perché per questo gli esseri non erano più in grado, dato che la colpa ur consisteva nel fatto, che loro stessi si privavano di qualsiasi amore, un’estinzione della colpa però era nuovamente di nuovo possibile attraverso il contrario, che l’amore spingeva nuovamente verso l’Eterno Amore, ma questo amore non esisteva più. Una volta è stato peccato contro l’Amore, e nuovamente soltanto l’amore avrebbe potuto compiere un’Opera d’Espiazione, che soppesava quella grande colpa dell’allontanamento da Dio. E tutto lo spirituale una volta caduto era privo di qualsiasi amore e perciò infinitamente lontano da Dio, l’Eterno Amore. Dal basso, quindi da parte di questo spirituale caduto che si trovava nell’abisso, non poteva perciò aver luogo un’espiazione della colpa, benché nello stadio come uomo, dopo un percorso infinitamente lungo attraverso la Creazione allo scopo del ritorno a Dio, viene donate all’essere una minuscola scintilla d’amore. Ma la sua volontà è ancora legata dall’avversario di Dio e troppo debole per sciogliersi dalle sue catene. Perciò gli doveva essere portato l’Aiuto, che di nuovo poteva portare soltanto l’ “Amore”, Amore che era in Pienezza in un Essere rimasto con Dio e questo Essere ha provveduto prestando l’Opera d’Espiazione per lo spirituale caduto, che Lo ha indotto a discendere sulla Terra nel regno oscuro dell’avversario di Dio e per aiutare gli uomini deboli alla fortificazione della volontà attraverso un’Opera della massima Misericordia, in modo che loro stessi potevano nutrire la scintilla d’amore e la potevano far divampare in una chiara fiamma, che spinge nuovamente verso il Fuoco dell’Eterno Amore e si possa di nuovo unire con questo. Doveva quindi essere estinta la colpa di peccato da un Essere, il Cui Amore era così potente, che sacrificava la Sua Vita per i Suoi fratelli caduti, che una volta discese dal Regno della Luce alla Terra dell’oscurità e che d’altra parte in questo regno conduceva una lotta contro l’avversario di Dio, che gli riscattava le anime con il Suo Sangue, con la Sua Vita, che da Uomo Gesù ha subìto la morte di Sacrificio sulla Croce ed ha pagato il prezzo di riscatto per tutte quelle anime, che volevano di nuovo ritornare a Dio e da sole erano troppo deboli per scuotersi dall’avversario. Gesù quindi ha preso sulle Sue Spalle l’intera colpa di peccato di tutti gli uomini del passato, del presente e del futuro ed attraverso la Sua morte sulla Croce ha assecondato la Giustizia di Dio, il Suo Amore era così grande che l’Eterno Amore Si è accontentato e per via dell’amore di un unico Uomo ha cancellato la grande colpa ur. Egli accetta di nuovo ognuno che chiede a Gesù il Perdono della sua colpa, che Lo prega di donargli la Forza, per svolgere il ritorno a Dio, che si serve delle Grazie dell’Opera di Redenzione, che l’Uomo Gesù ha conquistato attraverso la Sua morte sulla Croce. Voi uomini non avreste mai potuto svolgere questo ritorno a Dio, perché l’immenso peso di colpa non vi avrebbe mai reso possibile una risalita e perché eravate privi di qualsiasi amore. Ma soltanto l’Amore poteva di nuovo ristabilire il contatto con Dio e perciò doveva offrirSi e discendere sulla Terra un Essere di Luce Che Era colmo d’Amore. Ed in questo Essere Che ha preso dimora in un involucro esteriore umano, Si poteva manifestare l’Eterno Amore Stesso, quindi Dio come l’Eterno Amore, poteva unirSi totalmente con l’Anima che veniva completamente irradiata ed infine, sia il Corpo che l’Anima, aveva trovato anche la totale unificazione con Dio nello stato perfettamente spiritualizzato. Dio Stesso poteva compiere l’Opera di Redenzione in quest’Uomo Gesù e veniva di nuovo aperta la Porta per tutti quegli esseri caduti, che si dichiarano nella vita terrena come uomo per Gesù e con ciò riconoscono anche Dio Stesso, il Quale E’ diventato Uomo in Gesù.

Amen