• Terug

Kracht - Ik-bewustzijn - Denkvermogen - Wil

U, mensen zou niet kunnen bestaan als Mijn Kracht u niet doorstroomde, of anders gezegd, u zou niet meer leven als de ziel uit u gevloden zou zijn - die de eens door MIJ uitgestraalde kracht is en het eigenlijke leven in u is. Dus bent u door goddelijke Kracht tot leven gewekt die van MIJ- als de Oerbron van Kracht-is uitgestroomd.

Voor u, die niet gelooft aan een GOD en Schepper, is uw lichamelijk leven maar een natuurlijk proces, waarvoor u voor uzelf weliswaar geen verklaring kunt vinden, maar dat ook uw gedachten niet zozeer bezig houdt, dat u veelmeer onverschillig is en u maar in zoverre tot nadenken zou kunnen brengen, doordat ook u eenmaal uw aardse leven zult verliezen - dat u vergankelijk bent - als u niet aan een voortleven gelooft.

Dat echter de Kracht uit MIJ, die als ziel in u is, de basis is van het eigenlijke ik-bewustzijn van de mens, kunt u niet begrijpen. En dat u uiteindelijk in uw oersubstantie hetzelfde bent als uw GOD en Schepper, daarover denkt u niet na - en daarom benut u ook uw aardse leven niet, als u zich het eigenlijke doel niet bewust is.

Ieder mens is oorspronkelijk een goddelijk schepsel, want het menszijn is niet het begin van zijn bestaan maar eerst het gevolg van een grenzeloze dwaling van de door MIJ eens in alle volmaaktheid geschapen wezens. Altijd echter is het dezelfde Kracht die zowel de eerstgeschapen wezens, alsook de mensen doorstroomt en hen in staat stelt te leven. Het is alleen dat die Kracht in verschillende graden in de wezens van weleer, alsook in de mensen werkzaam is, dat dus eens diezelfde Kracht tot onbegrensde scheppende activiteit in staat was, terwijl ze in de mens vanwege zijn weerstand door de vroegere afval van MIJ - slechts tot uiterst geringe werkzaamheid komt.

Maar door de wil van de mens zelf kan deze Kracht altijd vermeerderd worden, tot ze weer geheel naar Mijn Wil actief zal zijn - als de mens zich op aarde voltooit. Daarover weten de mensen niets en ze beschouwen zichzelf niet veel anders dan alle scheppingswerken om hen heen, die wel evenzo Kracht uit MIJ zijn, daar ze anders niet zouden kunnen bestaan. Want er is niets wat niet door Mijn Kracht doorstroomd is, alleen zijn de scheppingswerken zolang zonder ik-bewustzijn, tot de afzonderlijke krachtvonkjes samen een menselijke ziel gevormd hebben en dan ook weer het ik-bewustzijn bezitten zoals voorheen.

Tegelijk met het ik-bewustzijn echter heeft de mens het denkvermogen teruggekregen, en dat geeft hem ook weer de mogelijkheid, met een goede wil, de in hem opkomende gedachten tegenover elkaar af te wegen. Maar er is ook een heel klein liefdevonkje in hem dat ook een klein lichtje ontsteken kan. En zo kunnen weer goddelijke Krachten in hem worden gewekt die hij eens bezat en door zijn afval van MIJ verloor. Want deze Kracht die ieder mens - als goddelijk schepsel - doorstroomt, heeft op de een of andere wijze ook zijn uitwerking. De wil van de mens beslist echter of die Kracht naar goddelijke Wil wordt aangewend - en daardoor voortdurende vermeerdering van de goddelijke Kracht tengevolge heeft, of, dat alleen de verzorging van het lichaam wordt beoogd en dan weer misbruikt wordt zoals eens, toen de afval van de wezens van MIJ plaatsvond - omdat deze wezens niet overeenkomstig Mijn Wil werkzaam waren - maar hun eigen verkeerde wil daar tegenover stelden.

Pas als de mens zich ten volle bewust is dat hij een schepsel GOD's is en dat zijn bestaan alleen door het doorstromen van goddelijke Kracht verzekerd is, pas dan zal hij moeite doen deze Kracht ook goed te gebruiken - en er dan ook op bedacht zijn, het toestromen van goddelijke Kracht voortdurend te vermeerderen. Want dan zal hij ook MIJZelf leren liefhebben - hij zal in liefde werken - en hoe liefdadiger hij is, des te meer zal hij met kracht vervuld zijn.

Alles is Kracht uit MIJ, alles wat u om u heen ziet, dus kunt ook u, mensen in uw oersubstantie alleen uit MIJ uitgestraalde Kracht zijn. En u moet dit ernstig bedenken, dat uw Schepper, DIE vol van waarheid is, u terwille van een doel het leven heeft gegeven. Maar dat dit doel niet alleen uit aardse prestaties en successen bestaat moet uw verstand u alleen al zeggen, en daarom moet u zonder ophouden vragen en het doel van uw aards bestaan proberen te doorgronden. Deze gedachten zijn te belangrijk dan dat ze teruggedrongen mogen worden, als ze in u opduiken. En wie ze ernstig in zich overweegt, die zal zeker niet zonder antwoord gelaten worden dat voor hem ook aannemelijk zal zijn, zelfs als het enkel weer d.m.v. gedachten tot hem komt.

Wie zichzelf echter als zo gering beziet dat hij zich voor een toevalsproduct van natuurkrachten houdt, die zal ook op het einde van zijn aardse leven geen geestelijk succes kunnen boeken, hij zal in dezelfde toestand zijn als in het begin van zijn belichaming als mens, of nog dieper zijn afgezonken, want in hem is nog dezelfde weerstand tegen MIJ die hem er eertijds toe bracht van MIJ af te vallen. En deze weerstand breek IK niet met geweld - maar hij zal nog eindeloze tijden moeten lijden, tot hij eenmaal uit zichzelf deze weerstand opgeeft en tot MIJ zal terugkeren.

Amen

Fuerza y Conciencia del Yo.... Capacidad de Pensar – Voluntad

Vosotros los seres humanos no podríais existir, si Mi fuerza no os inundase.... o también, que ni tampoco viviríais más, si el alma se escapara de vosotros, que es la fuerza que una vez irradia de Mí y la cual es la vida verdadera dentro de vosotros. Así que estáis vivificados por la fuerza divina que irradia de Mí como la fuente primaria de fuerza.

Para quienes no creéis en un Dios y Creador, vuestra vida corporal solamente es un suceso de acuerdo a la naturaleza, lo cual, sin embargo, no sois capaces de explicároslo, cosa que tampoco promueve demasiado vuestros pensamientos en especial y que más bien es bastante indiferente para vosotros y solo podría haceros reflexionar solo en la medida en que una vez debéis entregar vuestra vida en la tierra, que sois transitorios, si no creéis en una vida posterior.

Pero no podéis comprender, que la fuerza de Mí, la cual está dentro de vosotros como alma, funda realmente el verdadero ser humano y que además en el fondo de la razón misma, vosotros sois de la misma sustancia original que vuestro Dios y Creador. En esto no reflexionáis y por eso no valoráis tampoco vuestra vida terrenal, porque no sois consientes de vuestro propósito verdadero.

Originalmente cada hombre es una criatura divina, puesto que lo del “ser-humano” no es el principio de su existencia, sino la causa de una aberración sin límites de las criaturas una vez creados por Mí en toda perfección....

Pero siempre es la misma fuerza que fluye tanto por los seres creados desde el principio como también por los hombres y los hace viables.... solo eso, que la fuerza tiene una eficacia de diferentes grados tanto en los seres anteriores como en los hombres.... por lo tanto, la fuerza anterior era capaz de una actividad creativa ilimitada, mientras que, en el hombre debido a su resistencia, como consecuencia de su alejamiento de Mí, solo llega a tener una actividad más que mínima.

Pero por la voluntad del hombre mismo esta fuerza puede ser aumentada en cualquier momento, hasta que pueda operar de nuevo según Mí voluntad, si el hombre se perfecciona en la tierra.

De esto no saben los hombres y ellos no se ven muy diferentes de todas las obras de creación alrededor de ellos mismos, cuales también son sacados de Mi fuerza, de lo contrario no existirían. Pues no hay nada que no esté inundado por Mi fuerza, es sólo que las obras de creación están tanto tiempo sin conciencia del yo, hasta que las chispas de fuerza se hayan coleccionado para poder formar de nuevo un alma humana, y que luego posee de nuevo la conciencia del yo como antes.

Pero al mismo tiempo que la conciencia del yo, el hombre ha recuperado la capacidad de pensar y es ahora que se le permite al hombre de buena voluntad considerar los pensamientos ascendentes dentro de él, el uno con el otro.... Pero también hay una pequeñísima chispa de amor en él, que también es capaz de poder encender de nuevo una lucecita pequeña, y gracias a esto se pueden despertar nuevamente fuerzas divinas en él, las cuales poseyó una vez, y que perdió por su caída de Mí. Pues la fuerza que fluye a través de cada hombre.... Como criatura divina lleva sus efectos de una manera o de otra.

Sin embargo, la voluntad del hombre decide, si la fuerza está siendo usada por causa divina, y si es así, hay un aumento constante de la fuerza divina o solamente apunta a la conservación del cuerpo y es abusada nuevamente, como la vez cuando se produjo la caída de los seres de Mí. Porque estos seres no actuaban en Mí voluntad divina, sino que opusieron su voluntad equivocada....

Sólo cuando el hombre es consciente plenamente de que es una criatura de Dios, y que, su existencia solamente está asegurada por el flujo de la fuerza divina, sabrá usar esta fuerza correctamente y luego saber tener cuidado en potenciar continuamente la afluencia de la fuerza divina. Entonces el hombre que aprende a amarme a Mí Mismo, va a actuar con amor, y estará cada vez con más fuerza, cuanto más actúa con amor.

Lo que veis alrededor de vosotros, todo es la fuerza de Mí, y por eso vosotros los hombres en vuestra sustancia de origen, también sólo podéis ser fuerza irradiada de Mí y esto deberéis pensarlo seriamente, que vuestro Creador, Quien está lleno de sabiduría, os ha dado a vosotros la vida por un bien con un propósito.... Pero que este propósito no sólo existe en logros terrenales y éxitos, eso ya debería decíroslo vuestro entendimiento por sí solo, y no deberíais dejar de preguntar y buscar el propósito de vuestra vida terrenal....

Tales pensamientos son demasiado importantes como para ser rechazados cuando aparecen en vosotros. Y quien los mueve seriamente dentro de sí mismo, no quedará sin respuesta ciertamente, lo que le será aceptable, incluso si sólo se está acercando mentalmente de nuevo.

Pero quien se mira tan marginalmente, que se ve a si mimo como un producto de la casualidad de las fuerzas naturales, no podrá registrar ningún éxito mental al final de su vida terrenal, él estará en el mismo estado como al principio de su encarnación como hombre o se habrá hundido aún más profundamente, porque en él persiste la misma resistencia en contra de Mí, la cual provoco la antigua caída de Mí.... Y esta resistencia no la voy a romper de forma forzada, pero él va a tener que sufrir tiempos infinitos hasta que una vez, por sí mismo, renunciará a esta resistencia y regresará a Mí.

Amen