• Terug

Het doel van het bestaan op aarde als mens

Beschouw uw bestaan als mens alleen maar als een korte fase van een eindeloos lange ontwikkelingsperiode, die echter van ontzaglijke betekenis is, omdat u in deze korte tijd een wilsbeslissing zult moeten nemen die uw lot in de eeuwigheid bepaalt. Want u zult deze ontwikkelingsgang tot een goed einde kunnen brengen maar deze ook weer eindeloos verlengen, wat voor uw ziel - het eigenlijke ik van de mens - gelukzaligheid of kwelling betekent, en u dit zelf, als mens, beslist.

U, mensen denkt daar weinig over na, maar de tijd van het leven op aarde gaat snel voorbij, en de uitslag van het bovenstaande zal zich nu doen gevoelen. Steeds weer wordt u ervan in kennis gesteld en toch schenkt u maar weinig aandacht aan wat u gezegd wordt, anders zou u bewust leven en er uw best voor doen het ware doel na te streven. U zult dan echter ook moeten geloven aan een GOD en Schepper, aan WIE u uw bestaan dankt en u zult met HEM de verbinding tot stand moeten brengen, dan zal u ook de kracht gegeven worden voor een leven op aarde volgens Zijn Wil.

U zult op de hoogte moeten zijn van deze GOD en Schepper om u onder HEM en Zijn Wil te stellen. En u zult moeten weten hoe het met uw bestaan als mens gesteld is om nu ook in overeenstemming met het doel op aarde te leven - d.w.z. het doel te bereiken waarvoor u op aarde bent. En u wordt daarover niet in onwetendheid gelaten, steeds weer wordt u de Wil van GOD bekend gemaakt, het doet er niet toe op welke manier dit gebeurt. Want GOD spreekt tot de mensen, HIJ spreekt ze rechtstreeks aan, zodra daar de voorwaarden voor gegeven zijn. Of HIJ geeft de mensen opheldering door bemiddelaars. Maar nooit laat HIJ de mensen zonder kennis van Zijn Wil omdat ze door deze kennis hun leven op aarde op de goede manier leiden en dus hun ontwikkeling kunnen voltooien, zolang ze op aarde vertoeven.

Maar ze kunnen ook niets willen weten van welke opheldering dan ook, ze kunnen zich verwijderen van GOD, ongelovig worden en geen diepere motivering van het leven op aarde accepteren. Ze kunnen menen zelf enkel en alleen bewoners van een schepping te zijn, wier leven alleen maar doel op zichzelf is en zich slechts vanuit dit gezichtspunt met hun leven bezighouden. En ze zullen dan ook niet de Wil van GOD laten gelden, DIE een leven in liefde verlangt, integendeel zal hun eigen wil, die alleen op eigenliefde berust, het voor het zeggen hebben, die enkel voor zichzelf het grootst mogelijke genot zou willen bereiden en steeds alleen aan zichzelf, maar nooit aan zijn medemens zal denken.

Zo'n mens denkt helemaal verkeerd en hij zal ook nooit of te nimmer zijn doel op aarde bereiken, wanneer hij niet verandert. Hij zal zijn aardse leven tevergeefs afleggen en zijn ziel een verschrikkelijk lot bereiden. Dit kan hem echter ook niet verhinderd worden daar hij een vrije wil heeft, maar hij wordt op geen enkele wijze benadeeld, wat het inzien van de waarheid betreft, want op een of andere manier wordt die hem altijd toegebracht en hij hoeft alleen maar het juiste standpunt daartoe te bepalen en zijn ziel zal dan ook het juiste voordeel daaruit trekken. Maar juist het innemen van dit standpunt zal hij achterwege laten en hij zal zich tevreden laten stellen met datgene wat hij met zijn aardse zinnen vatten kan, met de wereld en haar goederen - en hij zal zich er door gevangen laten nemen en geen stap vooruit gaan in zijn ontwikkeling, omdat daar elke voorwaarde voor ontbreekt, zoals liefde en een innig band met GOD, waardoor hij tot innerlijk inzicht zou kunnen komen en waarvan zijn juist gerichte wil zou getuigen.

Maar de wil van de mens is vrij en moet ook vrij zijn tijdens het leven op aarde, opdat hij kiezen kan en eens weer de mogelijkheid heeft zijn oorspronkelijke staat binnen te gaan en weer te worden wat hij was in het allereerste begin. Want hij zou eeuwig niet de hoogste gelukzaligheid bereiken als hij een onvrij wezen zou blijven en niet vanuit zichzelf de weg naar GOD zou kunnen opgaan, DIE hem deze hoogste gelukzaligheid garandeert. Alles wat uit HEM vrij is voortgekomen, moet in deze vrijheid verblijven en naar Hem verlangen, dan zal het ook grenzeloos gelukzalig zijn en blijven.

Deze door GOD geschapen wezens hadden eens deze vrijheid weggegeven en ze waren gedurende eeuwigheden ongelukkig. Maar eens geeft GOD hun de vrijheid terug, maar alleen met het doel definitief naar HEM terug te keren, met het doel vrij te kiezen voor of tegen HEM. Daarom is het leven op aarde als mens zo buitengewoon belangrijk en toch wordt dit niet werkelijk beseft. Van de kant van de tegenstander wordt de mens nog veel onder het oog gebracht als voornaam en waard om naar te streven, zodat het denken van de mens in verwarring raakt en hij nu alleen probeert te zorgen voor zijn lichamelijk welbehagen, de ziel echter helemaal buiten beschouwing laat en daardoor het doel van zijn leven op aarde niet bereikt.

Maar hij wordt ook steeds weer opmerkzaam gemaakt op de zin en het doel van het aardse bestaan. En eens zal hij zich moeten verantwoorden, omdat ieder mens er eens op wordt gewezen dat hij vanwege een doel op aarde is. En wie dit doel serieus probeert te doorgronden, die zal daarover ook opheldering worden verschaft, hij zal in alles wat hem overkomt een wijze leiding kunnen herkennen, en geeft hij hieraan gevolg, dan zal hij ook waarlijk tot het inzicht komen omtrent het doel van zijn leven op aarde en hij zal zijn best doen dit te vervullen, hij zal, bewust van zijn verantwoordelijkheid, zijn leven leiden en ook spoedig zijn GOD en Schepper onderkennen en leren liefhebben.

En dan leeft hij zijn aardse leven niet tevergeefs, hij zal innerlijk rijp worden en ook spoedig het juiste doel bereiken: de vereniging met GOD door de liefde. En hij zal de betekenis van het leven op aarde inzien en alles doen om een ontwikkelingsperiode af te sluiten, zodat hij vrij wordt van elke vorm, van elke keten en binnen kan gaan in het rijk van het licht en gelukzaligheid, wanneer zijn uur gekomen is.

Amen

Lo scopo dell’esistenza terrena dell’uomo

Considerate la vostra esistenza come uomo soltanto come un breve tratto di un periodo di sviluppo infinitamente lungo che però è di enorme significato, perché in questo breve tempo dovete emettere una decisione di volontà, che decide la vostra sorte nell’Eternità. Perché potete portare a termine questo percorso di sviluppo, ma lo potete anche allungare di nuovo all’infinito, che significa per la vostra anima, il vero io dell’uomo, beatitudine o tormento, quindi voi stessi come uomo decidete questo. Voi uomini riflettete solo poco su questo, ma il tempo della vita terrena passa velocemente, ed il risultato di ciò ora va ad effetto. Voi venite sempre di nuovo informati su questo, e malgrado ciò voi osservate soltanto poco ciò che vi viene detto, altrimenti vivreste coscientemente e vi sforzereste di tendere alla vera meta. Ma allora dovete anche credere in un Dio e Creatore, a Cui dovete la vostra esistenza, e dovete stabilire con Lui il legame, allora vi giungerà anche la forza per un cambiamento terreno secondo la Sua Volontà. Voi dovete sapere di questo Dio e Creatore, per sottoporvi a Lui ed alla Sua Volontà. E voi dovete sapere, in che cosa consiste la vostra esistenza come uomo, cioè, di raggiungere la meta, per il qual scopo voi siete sulla Terra. E su ciò non siete lasciati nell’ignoranza, vi viene sempre di nuovo annunciata la Volontà di Dio, non importa, in quale modo ciò avviene. Perché Dio parla agli uomini, Egli parla direttamente a voi, quando ne esistono le premesse. Oppure Egli fornisce chiarificazione agli uomini tramite dei mediatori. Ma Egli non lascia mai gli uomini senza conoscenza della Sua Volontà, perché tramite questa conoscenza possono condurre giustamente il loro cammino terreno e completare il loro sviluppo finché sono sulla Terra. Ma possono chiudersi anche ad ogni chiarimento, si possono allontanare da Dio, diventare miscredenti e non lasciare valere alcune motivazioni più profonde della vita terrena. Possono considerare sé stessi semplicemente come abitanti di una Creazione, la cui vita è soltanto scopo a sé stessa ed occuparsi soltanto da questo punto di vista della loro vita. Ed allora non lasceranno nemmeno valere la Volontà di Dio, Che richiede una vita d’amore, ma comanderà la loro propria volontà, che è basata soltanto sull’amor proprio, che vorrebbe preparare solo a sé stesso il maggior godimento e pensare sempre soltanto a sé stesso, ma mai ai suoi prossimi. Un tale uomo si trova nel pensare totalmente errato, e non raggiungerà mai e poi mai la sua meta sulla Terra, se non cambia. Percorrerà la sua vita terrena inutilmente e preparerà alla sua anima una sorte orribile. Ma non può nemmeno esserne ostacolato, perché ha una libera volontà, ma questa non viene svantaggiata in nessun modo per quanto riguarda il riconoscere la Verità, perché questa gli viene sempre presentata in qualche modo, deve soltanto prendere una giusta posizione e la sua anima ne trarrà anche la giusta utilità. Ma proprio la presa di posizione viene da lui tralasciata, si accontenterà con ciò che può afferrare con i sensi terreni, del mondo ed i suoi beni, e se ne lascerà catturare e non procederà nemmeno d’un passo nel suo sviluppo, perché per questo manca ogni premessa, come amore ed un intimo legame con Dio, mediante il quale potrebbe giungere alla conoscenza interiore e che testimonia della sua volontà orientata giustamente. Ma la volontà dell’uomo è libera e deve anche essere libera durante la vita terrena, affinché si possa decidere ed ha di nuovo una volta la possibilità, di ritornare nel suo stato primordiale e diventare di nuovo ciò che era in principio. Perché non potrebbe in eterno giungere alla massima beatitudine, se rimanesse un essere non-libero e non potesse intraprendere da sé la via verso Dio, Che gli garantisce questa massima beatitudine. Tutto ciò che è proceduto liberamente da Lui, deve rimanere in questa libertà e desiderare Lui, allora sarà e rimarrà anche illimitatamente beato. Gli esseri creati da Dio avevano una volta hanno rinunciato a questa libertà, e sono infelici per delle Eternità, però una volta Dio restituisce loro la libertà, ma soltanto allo scopo del definitivo ritorno a Lui, allo scopo di una libera decisione per o contro di Lui. Per questo motivo la vita terrena come uomo è così significativa e non viene comunque riconosciuta giustamente. Da parte dell’avversario viene presentato all’uomo ancora molto come importante e desiderabile, cioé che l’uomo arrivi ad un pensare confuso cerca soltanto di procurare al suo corpo un benessere, ma lascia totalmente inosservata l’anima e con ciò manca lo scopo della sua vita terrena. Ma gli viene anche sempre di nuovo fatto notare il senso e lo scopo dell’esistenza terrena. Ed una volta ne deve rendere conto, perché un giorno verrà messo davanti ad ogni uomo, il fatto che rimane sulla Terra per via di uno scopo. E chi cerca di sondare seriamente questo scopo, ne ottiene anche una chiarificazione, potrà riconoscere in tutto ciò che lo riguarda una saggia guida, e se la segue, allora gli verrà anche la conoscenza sullo scopo della sua vita, e si sforzerà di adempierlo, vivrà più responsabile e riconoscerà ed imparerà ad amare il suo Dio e Creatore. Ed allora non vivrà davvero in modo inutile la sua vita terrena, e maturerà interiormente e raggiungerà presto la giusta meta: l’unificazione con Dio mediante l’amore. Riconoscerà il significato della vita terrena e farà di tutto, per portare a termine un periodo di sviluppo, affinché diventi libero da ogni forma, da ogni catena e potrà entrare nel Regno di Luce e della Beatitudine, quando sarà venuta la sua ora.

Amen