• Terug

De ziel is Onvergankelijk Toestand van het ik-bewustzijn

Denk eraan dat er voor u geen vergaan meer bestaat, dat u blijft bestaan tot in alle eeuwigheid. En deze gedachte zal u gelukkig maken, wanneer u weet dat u tot in alle eeuwigheid gelukzalig zult zijn, ofschoon u zich van deze gelukzaligheid geen voorstelling zal kunnen maken. Maar het kan ook een onverdraaglijke gedachte voor u zijn, wanneer u in 'n ellendige toestand, hieraan geen einde zult hebben te verwachten, omdat u onvergankelijk bent.

Dat u bestaat en uzelf nu ook uw lot gestalte geeft, is een waarheid die niet bestreden kan worden - en wanneer u ook daar geen bewijs van zult kunnen leveren, zo zult u ook het tegendeel niet kunnen bewijzen en daarom moet u ook de mogelijkheid overwegen en daaraan beantwoordend dus zelf uw lot vorm geven. U moet u in geen geval vleien met de hoop, dat met de dood van uw lichaam alles is afgelopen, dat u dan in een niets terugkeert, want zodra u eens door MIJ als wezenlijke kracht bent uitgestraald, kan deze kracht ook niet meer vergaan. Maar eens keert ze weer naar MIJ als de Oerbron terug. En daarom kan ook de ellendige toestand, wanneer u die voor uzelf bereidt, niet eeuwig duren maar moet hij onherroepelijk eens weer omslaan in het tegendeel. Maar het is niet zonder belang hoe lang het wezen zich in deze ellendige toestand bevindt, want het wezen is niet gevoelloos. Het is in vrijheid, licht en kracht eens buiten MIJ geplaatst, wat dus gelukzaligheid betekent.

De ellendige toestand is kluistering, duisternis en onmacht en dus een toestand van onuitsprekelijke kwelling, die het wezen zelf niet meer kan veranderen wanneer het geen hulp wordt verleend. Maar Mijn eindeloze Liefde behoort ook toe aan die wezens en Ze ontfermt zich over al die ongelukkigen. Ze vindt ook steeds weer middelen en wegen de kluistering van de wezens te verzachten en hun licht en kracht te laten toestralen, die het wezen uit de diepste duisternis omhoog helpen, zodat eens weer de mogelijkheid bestaat zichzelf ook te zien als dat wat het is en het dan vrijwillig de weg omhoog kan voortzetten die het met Mijn hulp is ingeslagen.

En al gaan er eeuwigheden overheen, het wezen blijft echter bestaan, zelfs wanneer het, opgelost in ontelbare zielepartikeltjes in de scheppingswerken is gebonden. Maar er gaat geen partikeltje verloren, ze komen alle weer bijeen en gaan eens weer in de toestand van het ik-bewustzijn binnen, dat ze verloren hadden door eigen schuld. Dus betekent het ontbreken van het ik-bewustzijn niet een vergaan in een niets, maar het is slechts een tijdelijke toestand van totale krachteloosheid en geheel zonder licht, die ook 'n besef van zichzelf als wezen uitsluit. Voor u, mensen is het nu heel zeker troostvol dat ook u die nog helemaal weerspannig tegen MIJ bent, eens weer met MIJ verenigd zult zijn en de hoogste gelukzaligheid zult kunnen genieten.

Maar deze zekerheid mag u, mensen niet louw in uw streven of onverschillig en zonder verantwoordelijkheid tegenover het aardse leven laten worden, want de tijden die u van MIJ verwijderd bent, zijn voor u eeuwigheden, waarin u uzelf vervloekt, waarin u een lot zult moeten dragen, dat u niet zwart genoeg geschilderd kan worden en u, als mens niet zult kunnen overzien in al zijn kwellingen. Maar u zou alle waarschuwingen en vermaningen moeten aannemen en niet elke gedachte daaraan afwijzen, want juist in de tijd van uw mens-zijn is het mogelijk te streven naar de diepste vereniging met MIJ, die de hoogste gelukzaligheid waarborgt tot in alle eeuwigheid. En het is waarlijk niet veel wat u zelf hoeft te doen, want IK verlang alleen van u een leven waarin u onbaatzuchtig werkzaam bent in de liefde. En wanneer u de wil hebt dichter bij MIJ te komen, zult u ook de kracht ontvangen om in liefde te werken.

Dus moet u alleen uw wil juist richten, hij moet naar MIJ als uw Schepper zijn gewend en u moet alleen maar willen het doel van uw aardse leven in te zien en dit te vervullen. En u hoeft dan nooit meer te vrezen nog verder in zo'n ellendige toestand te moeten doorbrengen, want Mijn Liefde, Die u toebehoort tot in alle eeuwigheid, wil u alleen maar gelukzaligheden bereiden en u moet daarom alleen uw vroegere weerstand opgeven, die niet met geweld kan worden gebroken.

U moet, wat u aan leerstellingen over uw onsterfelijkheid wordt verteld, geloven, ook zonder bewijs en dan zult u ook bewust streven naar een gelukzalig leven en weer worden wat u was in het allereerste begin - wezens die in licht en kracht en vrijheid onmetelijk gelukkig zijn.

Amen

El alma es inmortal... Estado de conciencia del yo...

Pensad, que no hay una “no existencia” para vosotros, que seguiréis existiendo hasta la eternidad... Y este pensamiento os hará felices si sabéis que seréis felices por toda la eternidad, aunque no podéis imaginaros esta dicha... Pero también puede ser un pensamiento insoportable para vosotros si no pudierais esperar el fin de esta condición en la infelicidad porque sois inmortales... que existís y que ahora también podéis formar vuestro destino, es una verdad y no puede ser dudada... e incluso, si no podéis proporcionar ninguna prueba de ello, tampoco podréis probar lo contrario, y es por eso que también debéis considerar la posibilidad y formar vosotros mismos vuestro destino en consecuencia.

Bajo ninguna circunstancia debéis entregaros a la esperanza de que todo se acabará con la muerte de vuestro cuerpo, que entonces volveréis a la nada, porque tan pronto como hayáis sido irradiados por Mí como fuerza esencial, esta fuerza ya no puede pasar... Pero un día volverá a Mí como la fuente original... y, por tanto, el estado miserable... si os lo causáis vosotros mismos... no puede durar para siempre, sino que un día debe cambiar irrevocablemente al contrario... Sin embargo, no es irrelevante cuánto tiempo el ser esté en esta infelicidad, porque el ser no está exento de sentimientos. Una vez el ser fue creado en libertad, luz y fuerza, lo que significa felicidad...

El estado de infelicidad es esclavitud, oscuridad e impotencia y, por lo tanto, un estado de tormento indecible, que el ser mismo ya no puede cambiar si no se le brinda ayuda. Pero mi amor infinito también pertenece a esos seres, y se compadece de todo los infelices. Y una y otra vez encuentra caminos y medios para soltar las ataduras de los seres y dejar brillar chispas de luz y fuerza hacia ellos, que ayudan al ser a salir de las tinieblas más profundas, para que exista nuevamente la posibilidad de reconocerse a sí mismo como eso, lo que es, y entonces puede continuar voluntariamente por el camino que ha tomado con Mi ayuda.

Y aunque pasen eternidades, el ser sigue existiendo, aunque se disuelve en innumerables partículas y esté atado en las obras de la creación... Pero no se pierde ni una partícula, todas se juntan de nuevo y vuelven a entrar en el estado de la conciencia del yo, que habían perdido por su propia culpa... Así que la falta de la conciencia del yo no significa una desaparición en la nada... sino que es sólo un estado temporal de completa falta de fuerza y luz, que también excluye todo reconocimiento de sí mismo como ser...

Ciertamente es un consuelo pata vosotros, humanos, que incluso vosotros, que aún sois completamente rebeldes a Mí, algún día seréis unificados Conmigo nuevamente y podéis disfrutar de la mayor felicidad... Pero esta certeza no debe volveros tibios en vuestro esfuerzo o irresponsables frente a la vida terrenal porque los tiempos del distanciamiento de Mí son para vosotros eternidades en las que os condenáis vosotros mismos, en las que tenéis que soportar una suerte que no se os puede describir lo bastante negro y que vosotros como seres humanos no podéis evaluar en su tormento.

Pero debéis aceptar todas las advertencias y amonestaciones y no rechazar a la ligera todo pensamiento al respecto, porque precisamente en vuestra existencia como ser humano os es posible esforzaros por la unificación final Conmigo, que garantiza la más alta felicidad por toda la eternidad... Y realmente no es mucho lo que debéis hacer vosotros mismos, porque sólo os pido una vida en una actividad de amor desinteresada... Y si estáis dispuestos a acercaros a Mí, también recibiréis la fuerza de obrar en el amor... Así que sólo debéis dirigir correctamente vuestra voluntad, debe estar dirigida hacia Mí como vuestro Creador, sólo debéis querer reconocer vuestro propósito de vuestra vida terrenal y tratar de cumplirlo...

Y entonces ya no necesitáis tener miedo de tener que vivir todavía en la infelicidad porque Mi amor, que os pertenece por toda la eternidad, sólo quiere prepararos la felicidad, y por lo tanto, sólo tenéis que renunciar a vuestra antigua resistencia, que no puede ser quebrantada por la fuerza... debéis creer en las enseñanzas sobre vuestra inmortalidad que se os presentan... incluso sin pruebas, y entonces también os esforzaréis conscientemente por una vida feliz y volveréis a ser lo que eráis al principio... seres, que en la luz y fuerza y libertad son inmensamente bendecidos...

amén