• Terug

GOD zond Zijn ZOON naar de aarde

IK heb Mijn ZOON naar de aarde gezonden. Een WEZEN uit Mijn eeuwige Oerliefde voortgekomen, DAT Zijn hele Liefde op MIJ richtte toen een groot leger van Mijn oergeschapen geesten van MIJ afviel, DAT MIJ als Zijn VADER van eeuwigheid onderkende; ofschoon HET MIJ niet kon zien, wilde HET MIJ Zijn overgrote Liefde tonen, doordat HET MIJ de ontrouw geworden kinderen wilde terugbrengen door een werk van eenmalige aard. En omdat Zijn liefde HET daartoe aanzette, liet IK het toe. IK gaf Mijn toestemming dat dit WEZEN naar de aarde afdaalde, dat HET uit het rijk van het Licht, waarin HET onmetelijk gelukzalig was, Zich in een duister gebied begaf, in het rijk van de aan MIJ vijandige geest Lucifer, die als eerste van de gevallen wezens tot Mijn tegenpool werd.

IK zond Mijn ZOON naar de aarde, DIE Zich aanbood MIJ Zelf op aarde als Omhulsel te dienen, omdat IK alle gevallen wezens te hulp wilde komen in hun grote geestelijke nood. Want de terugweg naar MIJ was voor hen afgesneden, ze zouden voor eeuwig op oneindige afstand van MIJ hebben moeten blijven in een staat van eindeloze kwelling en ellende. Maar allen waren ze Mijn schepselen die uit Mijn Liefde en Macht waren ontstaan door de wil van het eerstgeschapen wezen Lucifer, die in het allereerste begin de grootste gelukzaligheid daarin vond, schepselen te verwekken met gebruikmaking van Mijn Kracht. Dat deze oergeest die IK als Mijn evenbeeld buiten MIJ had geplaatst, gevallen is, zou IK wel hebben kunnen verhinderen, maar IK deed het niet, daar IK toch in Mijn Liefde en Wijsheid een ontwikkelingsgang zag van een volledige vergoddelijking van de gevallen wezens, met het einddoel het kindschap GOD's, dat echter in vrije wil moest worden bereikt.

De wil van de gevallen wezens was echter door de invloed van de aan MIJ vijandige geest Lucifer dermate verzwakt, dat de wezens niet in staat waren uit de diepste diepte eens weer ten hogen te geraken, wanneer IK hun geen hulp zou hebben verleend, die nu ook van Mijn kant uit, aan de wil werd gegeven, door de in de toestand van "je moet" - dus volgens Mijn Wil - afgelegde gang door de materiële schepping. Maar ook dan waren de wezens nog totaal krachteloos, omdat ze eens Mijn Liefdekracht afwezen en deze kracht om opwaarts te gaan alleen door de liefde konden verkrijgen. Maar ze waren onbekwaam geworden om lief te hebben. In Mijn overgrote Erbarming legde IK in hen wel een liefdevonkje, bij hun laatste stadium op de weg van de terugkeer naar MIJ. Toch bleef de ontzaglijke last van de oerzonde, de opstand tegen MIJ als hun GOD en VADER, in de staat van het helderste inzicht, op ieder van de gevallen oergeesten drukken, want die last moest worden gedelgd volgens wet van goddelijke Gerechtigheid, er moest genoegdoening worden verschaft die deze gevallen wezens zelf nooit tot stand zouden kunnen brengen.

En daarom bood een Oergeest die bij MIJ verbleef Zich aan om op aarde dat werk van boete te verrichten, omdat Zijn liefde voor MIJ en voor de gevallen broeders zo geweldig was, dat HIJ van zins was alles op Zich te nemen wat dat werk van verzoening vroeg aan smarten en lijden. Want HIJ wilde als "mens" over de aarde gaan, HIJ wilde Zich belichamen in het menselijk omhulsel JEZUS en een lijdensweg gaan die de hoogste Liefde vroeg en die ook de manifestering van de eeuwige GODHEID Zelf in HEM mogelijk maakte. Want IK kon alleen maar zijn waar liefde is. IK kon ME Zelf alleen met de liefde verbinden en ME daarom een opnamevat kiezen om Mijn intrek in te nemen, dat Zich geheel tot Liefde had gevormd.

De Ziel van JEZUS bracht weliswaar de Liefde voor MIJ mee naar de aarde, maar het gebied dat Ze bij Zijn geboorte betrad, was het rijk van Lucifer en de Ziel werd door hem in het nauw gebracht. Alles wat HEM omgaf was deel van Lucifer en omdat HIJ het op Zich had genomen als mens een missie te volbrengen om Zijn gevallen broeders te redden, mocht HIJ ook niet de kracht van de liefde, die HEM als "Mijn ZOON" ter beschikking stond, gebruiken om Zich te verweren tegen wat HEM bedreigde en het van Zich af te schudden, maar HIJ moest net als Zijn medemensen worstelen om dat wat HEM bedreigde te verlossen door een levenswandel in liefde - die daarom niet zo makkelijk te gaan was, omdat het destructieve geestelijke HEM trachtte te hinderen en Zijn menselijke buitenkant net zo reageerde op alle verzoekingen, dus Zijn Ziel daartegen moest strijden tot de liefde in HEM steeds sterker begon door te breken en HIJ daardoor ook Zijn lichamelijk Omhulsel vergeestelijkte, dus het licht van Zijn liefde steeds helderder straalde en HIJ dát deed wat de tegenstander HEM wilde beletten: dat HIJ een bovenmenselijk lijden en sterven verdroeg uit Liefde, dus HIJ de Liefde plaatste tegenover Mijn vijand en hem door de Liefde overwon - dat HIJ Mijn Gerechtigheid voldoening heeft verschaft en de koopprijs betaalde voor de zielen die de tegenstander nu niet meer gevangen kon houden.

Dus heeft de Liefde dit werk van erbarmen volbracht, Die HEM helemaal vervulde en deze Liefde was IK Zelf Maar "Mijn ZOON" moest door deze duisternis, door het rijk van Lucifer, heengaan en daarom Zijn licht en Zijn kracht, die HIJ als niet gevallen Oergeest bezat, achterlaten. HIJ moest, net als ieder mens, in dezelfde zwakheid het aardse leven beginnen, want HIJ moest de mensen de weg tonen die weer naar MIJ terug leidt, de weg van de liefde en het lijden, die de mens JEZUS Zijn medemensen waarlijk is voorgegaan en IK daarom in HEM Mijn intrek kon nemen, omdat Zijn Ziel niet door de oerzonde belast was en Zijn Liefde HEM de kracht gaf, ook Zijn menselijk lichaam te vergeestelijken, HIJ dus zonder enige zonde door het aardse leven ging. Want zonde is alleen dat wat strijdig is met de liefde. En daar IK in het hart van ieder mens een vonkje van Mijn goddelijke Liefde leg, is ook ieder mens in staat, de liefde te ontsteken en aan te wakkeren tot hoogste gloed.

Dus wordt er niets onmogelijks verlangd van u, mensen, omdat alleen de zwakheid van wil u kan hinderen bij het werkzaam zijn in liefde en u te allen tijde JEZUS CHRISTUS om versterking van uw wil zult kunnen vragen, omdat dit een van de genaden is die HIJ door Zijn dood aan het kruis voor u heeft verworven. En deze genaden van het verlossingswerk zult u, mensen moeten gebruiken, opdat Zijn werk van erbarmen niet tevergeefs voor u werd gebracht, opdat u in JEZUS MIJ Zelf herkent, DIE in Zijn Omhulsel Mijn intrek nam om u van uw zondenschuld te verlossen.

Amen

"Gott sandte Seinen Sohn zur Erde...."

Ich habe Meinen Sohn zur Erde gesandt.... Ein aus Meiner ewigen Urliebe hervorgegangenes Wesen, Das Mir Seine ganze Liebe zuwandte, als ein großes Heer Meiner urgeschaffenen Geister abfiel von Mir, Das Mich als Seinen Vater von Ewigkeit erkannte, obgleich Es Mich nicht schauen konnte, wollte Mir Seine übergroße Liebe beweisen, indem Es Mir die abtrünnig gewordenen Kinder zurückbringen wollte durch ein Werk einmaliger Art.... Und weil Seine Liebe Es dazu bewog, ließ Ich es zu, Ich gab Meine Zustimmung, daß dieses Wesen zur Erde niederstieg, daß Es aus dem Reiche des Lichtes, wo Es unermeßlich selig war, Sich in ein finsteres Gebiet begab.... in das Reich Meines Gegengeistes Luzifer, der als erstes der gefallenen Wesen zu Meinem Gegenpol wurde. Ich sandte Meinen Sohn zur Erde, Der Sich erbot, Mir Selbst auf Erden als Hülle zu dienen, weil Ich allen gefallenen Wesen Hilfe bringen wollte in ihrer großen geistigen Not. Denn es war ihnen der Rückweg zu Mir abgeschnitten, sie hätten auf ewig in weitester Entfernung von Mir bleiben müssen in einem Zustand endloser Qual und Unseligkeit.... Es waren aber alles Meine Geschöpfe, die aus Meiner Liebe und Macht entstanden waren durch den Willen des erstgeschaffenen Wesens.... Luzifer.... der uranfänglich die größte Seligkeit darin fand, Geschöpfe zu erzeugen unter Nützung Meiner Kraft.... Daß dieser Urgeist, den Ich als Mein Ebenbild hinausgestellt hatte, gefallen ist, hätte Ich wohl verhindern können, doch Ich tat es nicht.... ersah Ich doch in Meiner Liebe und Weisheit einen Vorgang völliger Vergöttlichung der gefallenen Wesen mit dem Endziel der Gotteskindschaft, das jedoch im freien Willen erreicht werden mußte.... Der Wille der gefallenen Wesen war aber durch den Einfluß Meines Gegengeistes Luzifer dermaßen geschwächt, daß die Wesen unfähig waren, aus der tiefsten Tiefe einmal wieder zur Höhe zu gelangen, wenn Ich ihnen nicht Hilfe geleistet hätte, die nun auch Meinerseits ihm geleistet wurde durch den im Mußzustand.... also nach Meinem Willen.... zurückgelegten Gang durch die materielle Schöpfung.... Doch auch dann noch waren die Wesen völlig kraftlos, weil sie einstens Meine Liebekraft zurückwiesen und diese Kraft zum Aufstieg nur durch die Liebe gewinnen konnten.... Jedoch sie waren unfähig geworden zur Liebe.... In Meiner übergroßen Erbarmung legte Ich wohl einen Liebefunken ein in ihrem letzten Stadium auf dem Weg der Rückkehr zu Mir.... Dennoch blieb die ungeheure Last der Ursünde, der Auflehnung gegen Mich als ihren Gott und Vater im Zustand hellster Erkenntnis, auf einem jeden der gefallenen Urgeister, denn sie mußte getilgt werden laut Gesetz göttlicher Gerechtigkeit, es mußte Sühne geleistet werden, die niemals diese gefallenen Wesen selbst leisten konnten.... Und darum erbot Sich ein bei Mir verbliebener Urgeist, auf Erden jenes Sühnewerk zu leisten, weil Seine Liebe zu Mir und zu den gefallenen Brüdern so gewaltig war, daß Er alles auf Sich zu nehmen gewillt war, was jenes Sühnewerk an Schmerzen und Leiden erforderte.... Denn Er wollte als "Mensch" über die Erde gehen, Er wollte Sich verkörpern in der menschlichen Hülle Jesu und einen Leidensweg gehen, der höchste Liebe erforderte und der auch die Manifestierung der Ewigen Gottheit Selbst in Ihm möglich machte.... Denn Ich konnte nur sein, wo Liebe ist.... Ich konnte nur mit der Liebe Mich Selbst verbinden und Mir darum ein Gefäß erwählen zur Wohnungnahme, das sich gänzlich zur Liebe gestaltet hatte.... Die Seele Jesu brachte zwar die Liebe zu Mir mit zur Erde, aber das Gebiet, das sie betrat bei Seiner Geburt, war das Reich Luzifers, und die Seele wurde bedrängt von ihm, alles Ihn Umgebende war luziferischer Anteil, und weil Er es übernommen hatte, als Mensch eine Mission zur Rettung Seiner gefallenen Brüder durchzuführen, durfte Er auch nicht die Liebekraft, die Ihm als "Meinem Sohn" zur Verfügung stand, anwenden, um Sich des Ihn Bedrängenden zu erwehren und es abzuschütteln.... sondern Er mußte gleich Seinen Mitmenschen ringen und das Ihn Bedrängende erlösen durch einen Lebenswandel in Liebe.... der darum nicht so einfach zu führen war, weil das Ungeistige Ihn zu hindern suchte und Seine menschliche Außenhülle genauso reagierte auf alle Versuchungen.... also Seine Seele dagegen ankämpfen mußte, bis die Liebe in Ihm immer stärker zum Durchbruch kam und Er dadurch auch Seine körperliche Hülle vergeistigte, also Sein Liebelicht immer heller erstrahlte und Er das tat, woran Ihn der Gegner hindern wollte:.... daß Er ein übermenschliches Leiden und Sterben ertrug aus Liebe, also Er die Liebe Meinem Feind entgegensetzte und ihn durch die Liebe besiegte.... daß Er Meiner Gerechtigkeit Genüge getan hat und den Kaufpreis zahlte für die Seelen, die der Gegner nun nicht mehr gefangenhalten konnte.... Die Liebe also hat dieses Erbarmungswerk vollbracht, Die Ihn gänzlich erfüllte, und diese Liebe war Ich Selbst.... Es mußte aber "Mein Sohn" durch diese Finsternis, durch das Reich Luzifers, hindurchgehen und daher Sein Licht und Seine Kraft, die Er als nicht-gefallener Urgeist besaß, zurücklassen. Er mußte.... gleich einem jeden Menschen, in gleicher Schwäche das Erdenleben beginnen, denn Er sollte den Menschen den Weg aufzeigen, der wieder zurückführt zu Mir.... den Weg der Liebe und des Leidens, den wahrlich der Mensch Jesus Seinen Mitmenschen vorangegangen ist und Ich in Ihm darum Aufenthalt nehmen konnte, weil Seine Seele nicht von der Ursünde belastet war und Seine Liebe Ihm die Kraft gab, auch Seinen menschlichen Körper zu vergeistigen, Er also ohne jegliche Sünde durch das Erdenleben ging.... Denn Sünde ist nur das, was gegen die Liebe verstößt.... Und da Ich in eines jeden Menschen Herz einen Funken Meiner göttlichen Liebe lege, ist auch ein jeder Mensch fähig, die Liebe zu entzünden und anzufachen zu höchster Glut.... Es wird also nichts Unmögliches von euch Menschen verlangt, weil euch nur die Willensschwäche am Liebewirken hindern kann und ihr jederzeit Jesus Christus um Stärkung eures Willens bitten könnet, weil dies eine der Gnaden ist, die Er durch Seinen Tod am Kreuze für euch erworben hat. Und diese Gnaden des Erlösungswerkes müsset ihr Menschen nützen, auf daß Sein Erbarmungswerk nicht vergeblich für euch dargebracht wurde, auf daß ihr Mich Selbst erkennet in Jesus, Der Ich in Seiner Hülle Wohnung nahm, um euch von eurer Sündenschuld zu erlösen....

Amen