• Terug

Slagen van het noodlot - Geestelijke dood

De mensen die geen geloof meer hebben in een God en Schepper, in een leven van de ziel na de dood, zijn nu al een prooi geworden van de geestelijke dood. Want dezen geloven ook niet aan een doel en zin van hun aardse leven, maar beschouwen dit leven slechts als een doel op zich. Ze houden zich alleen op in aardse gebieden. Hun gedachten vinden de weg naar het geestelijke rijk niet, want ze verweren zich ertegen vandaar uitgaande gedachten aan te nemen en er gevolg aan te geven. Ze zijn slechts menselijk gerichte schepselen, wier graad van geestelijke rijpheid zo laag is dat hun met grote zekerheid het lot wacht opnieuw gekluisterd te worden, omdat hun vrije wil zich niet naar boven, maar naar beneden richt. Ze hebben al een bepaald leven bereikt en leveren zich toch weer uit aan de dood. Maar ze kunnen ook niet daarbij gehinderd worden, omdat het hun vrije wil is, omdat het om de laatste wilsbeslissing in alle vrijheid gaat in het leven op aarde.

Maar God wil de mensen het leven geven dat eeuwig duurt. En de mensen moeten het ook uit Zijn hand aannemen. Ze kunnen het niet ergens anders in ontvangst nemen dan alleen bij hun God en Schepper van eeuwigheid. In Hem echter geloven ze niet en daarom vragen ze Hem er ook niet om. En daarom kan Hij hun voor het aardse bestaan slechts een lot opleggen dat hen van de aardse wereld afleidt en hen ertoe brengt na te denken. Hij kan bij hen alleen aards geluk en hoop stukslaan, omdat Hij ze wil redden, omdat Hij hun het leven wil bezorgen dat eeuwig duurt. Want vindt de mens steeds vervulling van zijn aardse wensen en begeerten, dan zal hij er steeds meer naar verlangen en zijn gedachten steeds wereldser richten. En dan zal voor hem het leven ook slechts het doel op zichzelf blijven, maar nooit het middel tot het doel worden.

Daarom zult u zich niet moeten verwonderen wanneer in de laatste tijd de gebeurtenissen toenemen die in aardse zin een rampzalige uitwerking hebben op de getroffenen. Wanneer ongevallen en catastrofen van allerlei aard talloze mensenlevens eisen. Wanneer aards bezit verwoest wordt en de mensen met ziekte en leed worden getroffen. Want dit zijn alleen middelen die God gebruikt om toegang te krijgen tot de harten van de mensen die in wereldse welvaart Hem de toegang beletten.

Wat Hij nog kan doen, dat zal Hij ook doen tot redding van de mensen die de dood tegemoet gaan. Want de geestelijke dood is veel erger dan de lichamelijke dood, waardoor de ziel niet getroffen hoeft te worden wanneer de mens op aarde een adequaat leven heeft geleid. De ziel kan niet sterven, maar ze moet de gevolgen dragen van het denken en de levenswandel van de mens op aarde. En ze zal onherroepelijk het lot van de hernieuwde kluistering moeten ondergaan, wanneer ze niet nog voor het einde de weg naar God heeft gevonden, wanneer ze Hem niet nog voor het einde leert onderkennen en Hem bewust erkent en om hulp en ontferming vraagt in haar geestelijke nood. En opdat dit nog mogelijk is, zal er nog veel gebeuren wat u niet in overeenstemming meent te kunnen brengen met de liefde van een God.

Maar het is liefde, al mag het u nog zo vreselijk toeschijnen. Want de geestelijke dood van een ziel is veel benauwender dan de meest vreselijke slagen van het noodlot op deze aarde kunnen zijn. Want het leven op aarde gaat voorbij, maar de ziel moet weer eindeloze tijden in kwelling en duisternis doorbrengen, voordat ze weer de genade heeft als mens over de aarde te gaan met dezelfde opgave: in vrije wil te beslissen ten gunste van Hem uit Wie ze eens is voortgekomen, uit vrije wil te kiezen voor God van Wie ze zich eens in vrije wil afwendde en daarom ongelukkig werd. En ze kan pas weer gelukzalig worden wanneer ze de zin en het doel van haar bestaan als mens heeft vervuld. Dan zal ze ook tot leven komen, dan zal ze de dood niet meer hoeven te vrezen. Ze zal eeuwig leven zodra ze weer naar God is teruggekeerd, zodra ze zich weer met Hem heeft verenigd, waartoe het bestaan als mens haar de mogelijkheid bood en haar wil nu de juiste beslissing nam.

Amen

Strokes of fate.... Morte espiritual....

As pessoas que já não acreditam num Deus e Criador, numa vida da alma após a morte, já caíram presas na morte espiritual, pois também já não acreditam num propósito e significado da sua vida terrena, mas apenas vêem esta vida como um fim em si mesma. Movem-se apenas a um nível terreno, os seus pensamentos não encontram o seu caminho para o reino espiritual porque resistem a aceitar e a seguir os pensamentos que daí emanam. São apenas criaturas humanamente alinhadas cujo grau de maturidade espiritual é tão baixo que o destino do novo banimento as espera com grande certeza, porque o seu livre arbítrio não é dirigido para cima, mas novamente para baixo.... Já atingiram uma certa vida e, no entanto, voltam a entregar-se à morte.... Mas também não podem ser impedidos de o fazer porque é o seu livre arbítrio, pois diz respeito à última decisão de vontade em toda a liberdade na vida terrena. Mas Deus quer dar às pessoas uma vida que dure para sempre.... E as pessoas também devem aceitá-lo da Sua mão, não o podem aceitar em nenhum outro lugar, mas apenas do seu Deus e Criador da eternidade em Quem, no entanto, não acreditam e, portanto, também não se aproximam d'Ele por isso. E assim só pode impor-lhes um destino para a vida terrena que os afaste do mundo terreno e os faça reflectir.... Ele só pode esmagar a felicidade terrena e esperar por eles porque Ele quer salvá-los, porque Ele quer ajudá-los a uma vida que dura para sempre.... Pois se o ser humano encontra sempre a sua realização de desejos e desejos terrenos, desejará sempre mais e dirigirá os seus pensamentos cada vez mais mundanos, e então a vida também só permanecerá um fim em si mesma para ele, mas nunca se tornará um meio para atingir um fim. Por conseguinte, não deverá ficar surpreendido se nos últimos dias houver cada vez mais acontecimentos que tenham um efeito desastroso sobre as pessoas em causa num sentido terrestre.... se acidentes e desastres de todo o tipo reclamarem inúmeras vidas humanas, se os bens terrenos forem destruídos e as pessoas forem atingidas por doenças e sofrimento..... Pois estes são apenas meios que o próprio Deus usa para encontrar acesso no coração das pessoas que Lhe negam acesso no seu bem-estar terreno.... Tudo o que Ele ainda puder fazer, Ele também fará pela salvação das pessoas que se aproximam da morte. Pois a morte espiritual é muito pior que a morte física, que não precisa de afectar a alma se o ser humano tiver vivido a sua vida terrena em conformidade.... a alma não pode morrer mas tem de suportar as consequências dos pensamentos e acções do ser humano na terra. E terá irrevogavelmente de experimentar o destino de um novo banimento se não tiver encontrado Deus antes do fim, se não aprender a reconhecê-lo antes do fim e O reconhecer conscientemente e apelar à ajuda e misericórdia na sua adversidade espiritual. E para que isto ainda seja possível, muitas coisas continuarão a acontecer que não acreditam ser compatíveis com o amor de um Deus..... Mas é amor, por mais cruel que lhe pareça, pois a morte espiritual da alma é muito mais agonizante do que os mais terríveis traços do destino nesta terra podem ser.... Pois a vida terrena passa, mas a alma tem de passar tempos intermináveis em tormento e escuridão novamente antes de ter a graça de caminhar novamente na terra como um ser humano com a mesma tarefa: decidir de livre vontade a favor d'Aquele de quem uma vez emergiu.... decidir de livre vontade por Deus, de Quem um dia se afastou de livre vontade e, portanto, tornou-se felizmente infeliz. E só poderá alcançar novamente a beatitude quando tiver cumprido o significado e o propósito da sua existência como ser humano.... Então também alcançará a vida, então deixará de precisar de temer a morte, viverá eternamente assim que voltar a Deus, assim que voltar a unir-se a Ele, para o que a sua existência como ser humano lhe ofereceu a oportunidade e a sua vontade decidiu agora correctamente...._>Ámen