• Terug

De waarde van de voorbede voor degenen in het hiernamaals

Het is van groot belang op de hoogte te zijn van de toestand van de zielen in het rijk hierna, die in hun nood inzien wat ze op aarde verzuimden en zich inspannen om hun toestand te verbeteren. Alleen deze kunnen geholpen worden door wezens van het licht. Want omdat ook in het geestelijke rijk de vrije wil van de zielen wordt geëerbiedigd, kunnen de lichtwezens ook niet tegen hun wil op de zielen in werken. Dus zal de verlossing van een nog onwillige ziel buitengewoon moeilijk zijn en zijn hiervoor vaak eeuwigheden nodig, totdat de ziel zichzelf inspant voor een verbetering. Maar het is een onjuiste opvatting, wanneer wordt aangenomen dat de zielen in de duisternis nooit hulp wordt aangeboden.

Het lichtrijk spant zich onophoudelijk in licht in de duisternis te brengen, maar waar de harten zich afsluiten, verliest het licht aan lichtsterkte en blijft het daar donker als voorheen. De zielen bepalen dus hun toestand zelf, welke uit duisternis of schemering of licht kan bestaan. Ze bepalen deze zelf door hun wil, die eerst op het licht gericht moet zijn, als het lichter om de ziel moet worden. Maar is nu een ziel zo verzwakt of ook nog helemaal in de handen van de tegenstander van God, dan zal ze eeuwig niet alleen deze krachteloosheid te boven kunnen komen.

Ze weet ook niets van de goddelijke Verlosser Jezus Christus en kan Hem dus ook niet om hulp aanroepen.

En ze zou daarom eeuwige tijden in haar ongelukkige toestand blijven, wanneer ze niet werd geholpen door voorspraak van de mensen.

Juist deze voorspraak wordt meestal nagelaten, omdat er niet aan de uitwerking en de urgentie ervan wordt geloofd. Maar de voorbede is juist voor het rijk hierna een belangrijke factor, want waar het wezen zelf niet meer in staat is zich te helpen en de liefde Gods wettelijk gebonden is door de vrije wil van de ziel, daar kan de liefde van een mens bemiddelend tussenbeide komen en ter wille van diens liefde kan nu Gods liefde actief worden en ze het ongelukkige wezen doen toekomen in de vorm van toevoer van kracht.

De laatste beslissing blijft weliswaar steeds nog bij de ziel zelf, of en hoe ze de kracht benut die haar door de voorbede van de mens nu toekomt. Maar ze ervaart deze kracht als weldaad en haar huidige weerstand begint te verslappen en het wordt iets lichter in haar, zodat ze begint na te denken. En dan kan haar verlossing plaatsvinden, wanneer ze de kracht van de voorbede maar juist gebruikt. Dan kunnen ook de lichtwezens zich inmengen, zonder weerstand te ondervinden. Elke verbinding dus van zielen der duisternis met de lichtwereld of met God is onmogelijk, zolang de wil tevoren niet is gebroken, die nog in openlijke weerstand aan God volhardt, daar anders het wezen zich niet in de duisternis zou bevinden. Want het verlangen naar een betere toestand, dat wel ieder wezen in de duisternis zal hebben, geeft niet alleen de doorslag. Veeleer moet het tevoren de reden van zijn ellendige toestand inzien en zich inspannen om deze reden te veranderen, zich zelf te veranderen en licht te verlangen ter wille van het licht, niet ter wille van de daarmee samengaande gelukzaligheid.

Het wezen moet zijn zondigheid inzien en vrij van zonden willen worden. Het moet de verlossing begeren vanuit het inzicht dat het de nabijheid Gods in deze zondige toestand niet waardig is. En het moet vrij willen worden van zonde en dood om nader tot God te komen, naar Wie de ziel vurig verlangen moet, wat ook zeker het geval zal zijn wanneer ze eenmaal haar schuld inziet en die belijdt voor Jezus Christus, Die haar steeds weer nader zal komen om haar ertoe te brengen dat ze tot Hem roept in haar nood.

De ziel moet zelf uit haar kwellende toestand een uitweg willen vinden, maar steeds in diepe deemoed en in het besef van haar zonden. En dat vergt haar veranderde wil die tot zo’n verandering kan komen juist door de voorbede, omdat de ziel alleen te zwak is wanneer ze het rijk hierna in de toestand van duisternis binnengaat. Dan kan haar door voorspraak zoveel kracht toegevoerd worden, die ze ook zeker op de juiste manier zal gebruiken, omdat Gods liefde uitermate graag de liefde van de mensen die voorspreken beloont met de vervulling van hun verzoeken, een ongelukkige ziel in het geestelijke rijk te helpen in haar nood.

Alleen de liefde ruimt barrières uit de weg, die de rechtvaardigheid van God heeft opgeworpen en die ook niet willekeurig omvergegooid kunnen worden.

Aan de liefde van God is door de wil van de ziel zelf paal en perk gesteld.

Waar haar wil dus faalt, kan de plaatsvervangende liefde van een mens inspringen en God zal ter wille van deze liefde de ziel helpen om uit haar ongelukkige toestand vrij te worden, want God wil alleen de gelukzaligheid van ieder wezen, maar niet zijn ondergang.

Amen

Valor da intercessão para o outro mundo....

É de grande importância conhecer a situação das almas no reino do além que, na sua adversidade, reconhecem o que perderam na Terra e fazem um esforço para melhorar a sua situação. Só estes podem ser ajudados pelos seres de luz, porque, como o livre arbítrio das almas também é respeitado no reino espiritual, os seres de luz não podem influenciar as almas contra a sua vontade; assim, a redenção de uma alma ainda relutante será extremamente difícil e, muitas vezes, pode levar eternidades até que a alma faça um esforço para melhorar a si mesma. Mas agora é um conceito errado se se assumir que nunca se oferece ajuda às almas em escuridão.... O reino da luz tenta constantemente trazer a luz para as trevas, mas onde os corações se fecham a luz perde a sua luminosidade e lá permanece escuro como antes. Assim as almas determinam elas próprias o seu estado, que pode ser escuridão ou crepúsculo ou luz.... eles próprios o determinam através da sua vontade, que primeiro deve ser voltada para a luz, para que ela se torne mais brilhante em torno da alma. Mas se uma alma está tão enfraquecida ou mesmo completamente nas mãos do adversário de Deus, então ela não será eternamente capaz de se erguer dessa fraqueza sozinha. Nem sabe nada sobre o divino Redentor Jesus Cristo e, portanto, também não pode pedir ajuda a Ele.... E, portanto, permaneceria no seu estado miserável para a eternidade se não fosse ajudado pela intercessão das pessoas..... Precisamente esta intercessão é omitida na sua maioria porque as pessoas não acreditam no seu efeito e urgência. Mas a intercessão é um factor significativo especialmente para o reino do além, pois onde o próprio ser já não é capaz de se ajudar e o amor de Deus está legalmente vinculado pelo livre arbítrio da alma, o amor de uma pessoa pode intervir e, em nome do amor da pessoa, o amor de Deus pode agora tornar-se activo e dá-lo ao ser desafortunado sob a forma de fornecimento de força.... A decisão final ainda permanece com a própria alma sobre se e como ela usará a força que recebe por intercessão do ser humano. Mas sente esta força como uma bênção, e começa a relaxar a sua resistência anterior, e torna-se um pouco mais leve dentro de si para começar a pensar, e a sua redenção pode agora ter lugar se apenas usar correctamente a força da intercessão. Então os seres de luz também podem intervir sem encontrar resistência. Toda ligação das almas das trevas com o mundo da luz ou com Deus é, portanto, impossível enquanto a vontade não for quebrada antes, que ainda permanece em resistência aberta com Deus, caso contrário, o ser não estaria nas trevas. Pois não é decidido apenas pelo desejo de um estado melhor, que todos os seres em escuridão certamente terão, mas deve primeiro reconhecer a causa do seu estado miserável e fazer um esforço para mudar esta causa, para mudar a si mesmo e desejar a luz por causa da luz, e não por causa da felicidade associada.... O ser deve reconhecer a sua pecaminosidade e querer livrar-se dos seus pecados, deve desejar a redenção da realização de que, nesta pecaminosidade, não é digno da proximidade de Deus, e deve querer libertar-se do pecado e da morte para se aproximar de Deus, para quem a alma deve ansiar. o que será certamente o caso quando reconhecer a sua culpa e a confessar a Jesus Cristo, que se aproximará repetidamente a fim de fazer com que ele O invoque na sua angústia.... A alma deve querer encontrar a saída do seu estado de tormento, mas sempre com profunda humildade e na realização dos seus pecados. E isso requer a sua vontade transformada, que só pode alcançar tal mudança por intercessão, porque só a alma é demasiado fraca quando entra no reino do além em estado de escuridão. Então pode receber tanta força por intercessão que certamente usará da maneira correta, porque o amor de Deus é extremamente feliz em recompensar o amor das pessoas intercessoras com o cumprimento dos seus pedidos para ajudar uma alma infeliz no reino espiritual na sua adversidade. Só o amor remove barreiras que a justiça de Deus estabeleceu e que não podem ser derrubadas arbitrariamente.... O amor de Deus é limitado pela vontade da própria alma.... Assim, onde a vontade da alma falha, o amor substituto de uma pessoa pode intervir, e por causa desse amor Deus ajudará a alma a se libertar da sua situação infeliz...., pois Deus só quer a felicidade de cada ser, mas não a sua ruína...._>Amém