• Terug

Aardse-of geestelijke gedachtengolven

Hoe meer u zich van de wereld afzondert, des te gemakkelijker vindt u de toegang tot het geestelijke rijk, want dan stuiten de gedachten die u toestromen uit het geestelijke rijk niet meer op verzet. De wereld echter is een voortdurende hindernis voor zulke geestelijke gedachten, want alleen waar een volledig zich afwenden is - worden ze opgenomen door het hart van de mens. En zo zult u het ook begrijpen waarom de mensen zich zo weinig geestelijk bezig houden als zij nog zo geheel aan het wereldse gebonden zijn, want de wereldlijke gedachten zullen altijd geestelijke gedachten verdringen, d.w.z. de mens zal niet in staat zijn het geestelijke gedachtengoed in zich op te nemen, omdat wereldse gedachten op de voorgrond dringen en verhinderen dat geestelijke gedachten tot het hart van de mens doordringen.

En toch is de mens zelf verantwoordelijk voor het gedachtengoed dat hem beheerst, want alleen de vrije wil bepaalt waaraan de mens denkt - en de vrije wil weert de gedachtengolven die hem omringen of laat ze toe.

En de wil is weer zo gericht zoals het wezen van de mens is, geestelijk of werelds ingesteld. Hij wordt noch naar de ene noch naar de andere richting toe gedwongen, hij is volkomen vrij. En toch hangt van de richting van deze wil alles af, zijn denken en handelen - zijn tegenwoordig en toekomstig lot van de ziel - dat heerlijk maar ook vreselijk kan zijn.

De wereld is dus een gevaar voor de wil van de mens, maar ze moet er toch zijn om de ziel tot klaarheid te laten komen, om haar tot een beslissing te dwingen die tussen haar en het geestelijke rijk genomen moet worden. Beide rijken zijn er, doch de ziel kan maar een rijk willen - en dat rijk moet zij zelf bepalen. En kiest zij het materiële rijk dat de wereld is, dan blijft zij ook aan dit rijk gebonden. Kiest zij het geestelijke rijk, dan zal dat haar verblijfplaats worden als de ziel het aardse lichaam verlaten zal, als haar aardse weg beëindigd is.

En door beide gebieden wordt zij beïnvloed maar niet gedwongen. Daarom draagt iedere mensenziel zelf de verantwoording voor haar denken en willen, want zij kan aan elk van de richtingen haar voorkeur geven. Het is voor haar niet onmogelijk goed te kiezen, zelfs als de materiële wereld tastbaar voor haar staat en de geestelijke wereld schijnbaar onwerkelijk is.

Doch de geestelijke krachten hebben een zekere macht tegenover de ziel, zo dat zij in staat zijn steeds tussenbeide te komen, ook tegenover de onwillige, zodat ook deze door die krachten gegrepen wordt en zo moet ieder mens 'n standpunt daarover innemen. Alleen dat de mens zodra hij niet wil, die invloeden ook af kan weren. Maar ze hebben hem aangeraakt en hij kan zich daarom niet aan de verantwoording onttrekken - wanneer die van hem gevraagd zal worden.

De mens kan denken en dat is de reden waarom hij verantwoordelijk is. En niemand dringt hem de gedachten op - wat hij denkt staat hem volkomen vrij, maar dat het juist is, zal altijd het doel van de goede geestelijke krachten zijn, die hem trachten te beïnvloeden in positieve zin. Maar, daar de negatieve krachten ook inwerken, moet de mens dus zelf beslissen, en er kan zodoende niet van een geestelijke dwang gesproken worden waaraan de ene ten prooi valt en de andere niet.

Daarom zijn er ook van tijd tot tijd innerlijke gevechten nodig om niet af te wijken van geestelijke gedachten, als aardse gedachten willen binnendringen. De wil om geestelijk te rijpen kan ook kracht geven voor deze innerlijke strijd - en dan heeft de mens reeds gezegevierd, want zijn wil was positief en moet derhalve ook een positieve uitwerking hebben. En hoe meer de mens in de wereld staat, des te groter zal de overwinning zijn, want des te groter zijn de weerstanden, des te groter de stimulans, des te sterker de wil, die zich handhaaft en beslist voor het geestelijke rijk. Maar de ziel zal zich eens verheugen mogen over de overwinning, want zij heeft zichzelf haar lot gestalte gegeven voor de eeuwigheid. Zij zal een leven in zaligheid tegemoet gaan en altijd alleen GOD danken, DIE haar de kracht gaf te overwinnen.

Amen

Vagues de pensées terrestres ou spirituelles

Plus vous vous éloignez du monde, plus facilement vous trouvez l'entrée dans le Règne spirituel, parce que les pensées qui vous affluent du Règne spirituel ne rencontrent plus de résistance. Mais le monde est un obstacle constant pour de telles pensées spirituelles, parce que seulement là où il y a un total détachement, elles sont accueillies par le cœur de l'homme. Et ainsi vous comprendrez aussi pourquoi les hommes s'occupent aussi peu des choses spirituelles lorsqu’ils sont encore liés au monde, parce que les pensées mondaines repoussent toujours les pensées spirituelles, c'est-à-dire que l'homme ne sera pas en mesure de bien accueillir des pensées spirituelles, parce que des pensées mondaines se poussent en avant et empêchent que des pensées spirituelles pénètrent jusqu'au cœur des hommes .Et c’est l'homme lui-même qui est responsable pour les pensées qui le dominent, parce que seulement la libre volonté décide ce à quoi l'homme pense – et la libre volonté empêche ou donne accès aux vagues de pensées qui l'entourent. Et la volonté est de nouveau orientée selon comment est l'être de l'homme, ajusté spirituellement ou vers le monde. Il n’est forcé ni dans l’une ni dans l'autre direction, il est totalement libre. Malgré cela tout dépend de la direction de cette volonté, de ses pensées et de ses actes, du sort présent et futur de l'âme, qui peut-être magnifique, mais aussi terrible. Le monde est donc un danger pour la volonté de l'homme, mais il doit exister pour faire arriver l'âme à la clarté, pour la pousser à une décision qui doit être trouvée entre elle et le Règne spirituel. Les deux règnes existent, mais l'âme peut vouloir seulement un Règne, et ce Règne elle doit l'établir elle-même. Et si elle choisit le règne matériel, qui est le monde, alors elle reste attachée à ce règne, mais si elle choisit le Règne spirituel, alors celui-ci sera son séjour, lorsque l'âme abandonnera le corps, lorsque son chemin terrestre sera terminé. Elle est influencée par les deux règnes, mais elle n’est pas forcée, et donc chaque âme d'homme porte la responsabilité pour ses pensées et sa volonté, parce qu'il peut se décider dans chaque direction. Il ne lui est pas impossible de se décider à juste titre, même lorsque le monde matériel se trouve tangiblement devant elle et que le monde spirituel apparait irréel. Mais les Forces spirituelles ont un certain pouvoir vis-à-vis des âmes et elles sont toujours en mesure de s'inclure, même avec quelqu’un de peu disposé, et lorsqu’il est affecté chaque homme doit prendre position si on l’exige de lui, il peut aussi refuser ces influences. Mais elles l'ont effleuré, et il ne peut alors plus esquiver sa responsabilité lorsqu’elle lui sera demandée. L'homme peut réfléchir et cela est le motif de sa responsabilité mais personne ne l'oblige à réfléchir. Ce qu’il pense, est laissé à son libre-arbitre, et cela est nécessaire parce que le but des bonnes forces spirituelles et toujours de chercher à l'influencer dans le sens positif. Mais vu que les forces négatives influent aussi, l'homme lui-même doit donc décider, et donc on ne peut pas parler de contrainte spirituelle à laquelle une personne échoue et l'autre non. Donc cela engendre parfois des luttes intérieures pour rester avec des pensées spirituelles, lorsque des pensées terrestres veulent s’imposer. La volonté de mûrir spirituellement, peut aussi donner de la force pour cette lutte intérieure, et alors l'homme a déjà vaincu, parce que sa volonté était positive et donc elle doit aussi avoir un effet positif. La victoire sera donc encore plus grande, plus l'homme est dans le monde, parce que plus les résistances sont grandes, plus la volonté est stimulée fortement, plus elle s'affirme et se décide pour le Règne spirituel. Mais l'âme pourra dans le futur se réjouir de la victoire, parce qu'elle-même s’est formé son sort pour l'Éternité, elle ira à la rencontre d’une vie dans la béatitude et remerciera toujours seulement Dieu de lui avoir donné la Force de vaincre.

Amen