• Terug

God werd zichtbaar in Jezus Christus

Wie Mij belijdt, zal ook worden opgenomen in mijn rijk. Want hij is al kandidaat voor mijn rijk zodra hij weer de weg heeft teruggevonden naar Mij, van wie hij eens is weggegaan in vrije wil. Hij erkende Mij niet meer en dit was de zonde tegen Mij, zijn God en Schepper van eeuwigheid, die niet anders teniet kon worden gedaan dan door de bewuste erkenning van Mij zelf. En opdat dit de mens mogelijk werd heb Ik zelf Me belichaamd in de mens Jezus. Want de reden van de afval van Mij was, dat mijn schepselen niet in staat waren Mij te zien. Daarom keerden ze zich naar hem die ze konden zien, die als het ware aan hun ontstaan had meegeholpen en die zelf, ondanks het helderste inzicht, door middel van de wil zich scheidde van de Godheid die ook hij niet kon zien. En daarom ben Ik in Jezus Christus voor u mensen tot een zichtbare God geworden en de reden Mij de erkenning te weigeren, viel door deze menswording van Mij nu eigenlijk weg. Maar de erkenning van Mij zelf stelt nu ook tegelijkertijd de erkenning van het werk van verlossing van Jezus Christus voorop.

Door de grote schuld van de oerzonde is voor u mensen een verlossing ervan noodzakelijk geworden. Eerst moest de schuld teniet zijn gedaan, daar Ik zondig geworden schepselen niet meer kan opnemen. Anders gezegd: omdat mijn gerechtigheid een verzoening voor deze schuld eiste die dan de oude verhouding herstelde tussen de schepselen en Mij, die door die zonde verstoord was. Door de mens Jezus werd nu dit werk van verzoening voor de mensheid aangeboden. Maar in deze mens Jezus werd Ik zelf zichtbaar, want Ik wilde u mensen verlossen van de grote schuld. Alleen moest Ik Me daartoe van een menselijk omhulsel bedienen, dat dan echter ook voor eeuwig Mij in zich zou dragen, opdat mijn wezens nu hun God en Schepper konden zien. Opdat ze in Hem nu hun Vader konden herkennen en liefhebben, die ze nu zonder schroom mogen naderen, zonder te moeten vergaan voor de gloed van Zijn liefde.

En ieder mens die de goddelijke Verlosser Jezus Christus erkent, is dus begonnen aan de weg terug tot in het vaderhuis, daar hij tegelijkertijd Mij zelf in Hem erkent en daar nu door het werk van verlossing ook zijn oerzonde teniet is gedaan. Hij wordt dus nu ook opgenomen in mijn rijk. Ik kom als Vader mijn kind tegemoet, want Ik zelf heb Me nooit van hem gescheiden, alleen accepteerde Ik zijn wil, die zich van Mij afwendde, daar hij vrij was. En zo moet nu ook de vrije wil weer werkzaam worden en er naar streven naar Mij terug te keren. En dat bewijst de mens door de bewuste erkenning van Jezus Christus en Zijn werk van verlossing en de welbewuste band met Hem, door zijn roep en verzoek om verlost te worden. Want hij voelt het, dat hij gebonden is zolang hij Mij nog niet heeft gevonden in Jezus Christus.

De erkenning van Mij zelf is een daad van vrije wil, die echter een eeuwigdurende staat verandert, die van de dood naar het leven voert, die uit de nacht naar buiten leidt naar het licht. Want de erkenning van Mij zelf in Jezus Christus zal ook onherroepelijk een verandering van het wezen tot gevolg hebben. De mens zal weer binnen gaan in de goddelijke ordening. Hij verlaat het gebied dat eeuwige tijden zijn verblijfplaats was en gaat binnen in lichtvolle sferen, ofschoon zijn lichaam nog op aarde vertoeft. Maar de ziel, het geestelijke dat eens gevallen was, stuurt weer aan op haar vaderland. Want het erkennen van Mij zelf in Jezus Christus zal steeds samengaan met de toevoer van kracht en licht, zodat de mens inziet wat goed en juist is en nu ook zijn willen en handelen goed en juist moet zijn. Want nu wijk Ik niet meer van de zijde van mijn kind, dat de weg naar Mij heeft gevonden. En onder mijn leiding zal het ook zeker zijn doel bereiken, het zal als mijn kind worden aangenomen in het vaderhuis, waar het zal leven in vrijheid en licht en gelukzaligheid. Waar het scheppen zal met Mij en in mijn wil, zoals het zijn bestemming is en was vanaf het allereerste begin.

Amen

Dieu S’est fait visible en Jésus Christ....

Celui qui se déclare pour Moi sera aussi accueilli dans Mon royaume, car il est déjà un candidat à Mon royaume dès qu’il a de nouveau retrouvé le chemin vers Moi dont il s’était séparé volontairement jadis. Il ne M’avait plus reconnu, et voilà le péché contre Moi, son Dieu et Créateur d’éternité, qui ne pouvait être expié que par la reconnaissance consciente de Moi-même.... Et Je Me suis incarné, Moi, dans l’homme Jésus Christ pour que cela lui soit de nouveau possible ; car la raison de sa défection, c’était le fait que Mes créatures ne pouvaient pas Me voir.... Voilà pourquoi elles se sont tournées vers celui qui leur était visible, qui avait, pour ainsi dire, participé à leur genèse, et qui, malgré une connaissance suprêmement lumineuse, avait voulu se séparer de la divinité Qu’il ne pouvait pas voir, lui non plus. Et voilà pourquoi Je suis devenu un Dieu visible à vous autres hommes en Jésus Christ ; et après Mon incarnation, le motif pour Me refuser la reconnaissance était au fond écarté.... Mais maintenant, pour Me reconnaître Moi-même, il faut reconnaître l’œuvre de rédemption de Jésus Christ en même temps....

C’est à cause de la grande culpabilité du péché originel commis par vous, les hommes, qu’il fallait la rédemption, mais il fallait d’abord que la faute soit annulée, car Je ne pouvais pas accueillir des créatures corrompues, ou autrement dit : c’était Mon caractère équitable qui exigeait que cette culpabilité soit d’abord expiée pour pouvoir ensuite rétablir les anciens rapports entre les créatures et Moi.... rapports dérangés par ce péché-là. Ce fut l’homme Jésus qui a offert alors cette œuvre d’expiation pour l’humanité, mais en cet homme Jésus c’est Moi Qui Me suis manifesté, car c’est Moi Qui ai voulu vous racheter de la grande dette, seulement, il fallait que Je Me serve d’un vêtement humain, qui par la suite devait M’héberger éternellement afin que Mes êtres puissent enfin voir leur Dieu et Créateur, afin qu’ils puissent reconnaître et aimer en Lui leur Père Qu’ils peuvent donc maintenant approcher sans crainte de périr par l’ardeur de Son amour....

Et ainsi, un homme qui a reconnu le rédempteur divin Jésus Christ s’est déjà engagé dans le chemin de retour au Père, puisqu’en Lui, en même temps il Me reconnaît, Moi, et que maintenant, par l’œuvre de rédemption, son péché originel est annulé aussi. Donc maintenant il est accueilli dans Mon royaume, et en Père Je vais à la rencontre de Mon enfant, car Moi, Je ne Me suis jamais séparé de lui, Je n’ai que reconnu sa volonté qui s’était détournée de Moi parce qu’elle était libre. Et ainsi, il faut que maintenant aussi la libre volonté (le libre arbitre) redevienne active pour aspirer au retour vers Moi. Et la preuve, c’est la reconnaissance consciente par l’homme de Jésus Christ et de Son œuvre de rédemption, et la liaison consciente avec Lui par un appel et une prière qui Lui seraient adressés pour être racheté. Car il sent qu’il reste enchaîné tant qu’il ne M’a pas encore trouvé en Jésus Christ.

La reconnaissance de Moi-même est un acte du libre arbitre, qui transforme un état qui a duré pendant des éternités, c’est un acte qui mène de la mort à la vie, qui permet de sortir de la nuit et de pénétrer à la lumière.... Car la reconnaissance de Moi-même en Jésus Christ aura comme conséquence irréfutable une transformation de l’être : l’homme réintégrera l’ordre divin.... Il quitte la région qui a été son séjour pendant des éternités, et entre dans des sphères d’une lumière éclatante, même si son corps demeure encore sur la terre.... Mais l’âme.... le spirituel qui était jadis déchu.... aspire de nouveau vers sa patrie ; car la reconnaissance de Moi-même en Jésus Christ sera toujours accompagnée d’un afflux d’énergie et de lumière de sorte que l’homme reconnaîtra ce qui est bon et juste, de sorte que maintenant, nécessairement, sa volonté et son action seront bonnes et justes. Car dès cet instant Je reste au côté de Mon fils qui M’a trouvé, et guidé toujours par Moi, il atteindra assurément son but, et comme c’est Mon fils, il sera accueilli à la maison paternelle, et y vivra libre en lumière et en béatitude, et y agira avec Moi et dans Ma volonté, ainsi que c’est, et a été, sa destination dès le commencement....

Amen