• Terug

Het gebod van de liefde is het voornaamste gebod

Eén gebod is u mensen gegeven, waarvan de vervulling het enige doel van uw aards bestaan is: het gebod van de liefde tot God en tot de naaste. Toen de mens Jezus op aarde wandelde, heeft Hij dit gebod als het voornaamste en belangrijkste verklaard, omdat de mensen het in deze tijd volledig buiten beschouwing lieten, omdat ze zo diep in de eigenliefde waren geworteld, dat daardoor de weg was geëffend voor alle zonden en begeerten en zij zich ook ontplooiden op de meest afschrikkende wijze en zich ook volledig ongelovig gedroegen. En moest de mensen nu hulp worden gebracht, moesten ze op de juiste weg worden geleid en tot het vaste geloof in God, dan moesten ze op de eerste plaats hun sterk ontwikkelde eigenliefde trachten te veranderen in naastenliefde, omdat alleen de liefde redding betekende voor hun ziel en omdat uit de liefde zich ook het geloof kon ontwikkelen en er dan ook pas begrip voor de betekenis van het verlossingswerk van Jezus te verwachten was. De liefde is en blijft de grondwet van eeuwigheid. Maar zodra de mensheid zonder enige liefde is, is ze ook volledig uit de ordening getreden en dichtbij de ondergang.

Toen Jezus over de aarde ging, was Hij op de hoogte van het geestelijk dieptepunt van de mensen en Hij wist ook hoe dit lage niveau was op te heffen. En zo bestond Zijn missie eerst daarin de mensen vooralsnog een leven in liefde voor te leven en de daaruit voortkomende geestelijke capaciteiten weer te benutten tot zegen van de medemensen, om hun ook in aardse nood hulp te brengen en ze daardoor ook te bewijzen welke kracht de liefde is. En daarom predikte Hij ook voortdurend alleen de liefde. Hij trachtte de mensen op te voeden tot een juiste levenswandel. Hij wilde hun tegelijk aardse en geestelijke hulp brengen, omdat hun toestand betreurenswaardig was en onherroepelijk de mensen in de afgrond stortte die ze in hun blindheid niet onderkenden. Jezus leerde dus de liefde. En Zijn evangelie bestond eigenlijk alleen uit dat gebod van de liefde tot God en de naaste, want alle aanwijzingen, alle details, hadden steeds alleen betrekking op de juist geleide levenswandel die hun helder en duidelijk werd aangewezen en die Jezus zelf voor alle mensen zichtbaar heeft ontplooid.

Toch is het gebod van de liefde tot God en de naaste geen gebod in de eigenlijke betekenis van het woord. Want liefde laat zich niet "gebieden". Ze moet uit vrije wil worden beoefend. Ze is niet te vervangen door werken die ook zonder liefde kunnen worden verricht, maar ze zal zich wederom uiten in werken, omdat de liefde aanspoort tot werkzaamheid. Jezus heeft dus op aarde de mensen getoond wat nodig is, wil de mens het eeuwige leven verwerven. Maar de mens moet nu zelf de liefde in zich ontsteken. Het is niet voldoende dat hij liefde voorwendt door werken die wel de naaste hulp brengen, hij moet in zich de behoefte hebben zijn naaste te helpen. Dan pas wordt zijn eigenliefde geweld aangedaan en dan pas bewijst hij daardoor ook de liefde tot God.

Maar de mens kan door vooralsnog mechanische werken de liefde in zich tot ontplooiing brengen. De mens die aanvankelijk het "gebod" vervult, kan zich ook zelf tot liefde opvoeden. En dat probeerde de mens Jezus door Zijn evangelie van de liefde te bereiken, want een puur "ego-mens" heeft een overbrugging nodig van zijn huidig standpunt naar onbaatzuchtige naastenliefde. Hij moet tevoren worden aangespoord om hulp te verlenen aan zijn naaste, tot hij dit uit eigen beweging zal doen. Maar dan heeft er ook al een langzame verandering plaatsgevonden die nu steeds verder gaat, zodra God zelf nu door de liefde invloed op hem heeft gekregen.

De liefde tot God en tot de naaste is het grootste en voornaamste gebod. En daarom moet de liefdesleer van Jezus steeds boven alle onderrichtingen worden gesteld, omdat de liefde ook de sleutel is tot al het verdere weten dat zonder liefde onbegrijpelijk blijft voor de mens. De liefde is alles en wie de liefde heeft, diens lot is al bezegeld voor alle eeuwigheid. En waar de liefde in alle nadrukkelijkheid wordt gepredikt, daar wordt op aarde ook de eeuwige Liefde zelf vertegenwoordigd. Daar zal ook de Geest der waarheid zijn en daar zal ook begrip zijn voor het verlossingswerk van Jezus Christus en de betekenis ervan. Want de liefde is ook het licht dat de geest verlicht van diegenen die liefde prediken en zelf in de liefde leven.

Amen

ZAPOVED LJUBEZNI JE GLAVNA ZAPOVED (PRED VSEMI OSTALIMI)....

Vam ljudem je dana edina zapoved, izpolnjevanje katere je edini namen zemeljskega življenja.... zapoved Ljubezni do Boga in do bližnjega.... Dokler je človek Jezus hodil po Zemlji, je to zapoved pokazal kot glavno in najpomembnejšo, ker so ljudje tistega časa to povsem zanemarili; bili so namreč tako globoko ukoreninjeni v samoljubju, da je bila s tem odprta pot vsem pregreham in pohotam, da so se tako one tudi razvijale na najgrozovitejši način in so vodile do popolne nevere.

Da bi se tako ljudem pomagalo, da bi bili usmerjeni na pravo pot in da bi prišli do trdne vere v Boga, se morajo najprej potruditi, da svoje močno razvito samoljubje spremenijo v Ljubezen do bližnjega, ker njihovim dušam edino Ljubezen prinaša odrešenje in ker se iz Ljubezni lahko razvije tudi vera, in šele tedaj se lahko pričakuje dojemanje (razumevanje) pomena Jezusovega dela odrešenja.... Ljubezen je in tudi ostaja temeljni zakon večnosti; toda ker je človeštvo brez Ljubezni, je ono popolnoma izpadlo iz reda in je blizu propada.

Ko je Jezus hodil po Zemlji, je vedel za duhovno depresijo (najnižjo točko) ljudi, kakor je tudi vedel, kako bi se to depresijo lahko ozdravilo.... Tako da je bilo Njegovo poslanstvo predvsem v tem, da bi ljudem s primerom pokazal življenje Ljubezni in da bi bilo iz teh rezultirajočih duhovnih sposobnosti zopet moč izvleči koristi na blagoslov bližnjih, da bi se jim v zemeljski težavi prineslo pomoč, s tem pa bi tudi dokazal to, kakšna sila je Ljubezen.... In zaradi tega je On neprestano oznanjal Ljubezen....

On se je trudil, da bi ljudi vzgojil za pravilen način življenja, obenem pa jim je tudi želel prinesti zemeljsko in duhovno pomoč, ker so se oni nahajali v obžalovanja vrednem stanju, katero je ljudi povsem zagotovo strmoglavilo v prepad, katerega pa oni v svoji sleposti niso prepoznali. Torej Jezus je učil Ljubezen.... Njegov Evangelij je bil pravzaprav sestavljen samo iz te zapovedi Ljubezni do Boga in do bližnjega; vsa napotila, vsi podrobni podatki so se vedno nanašali edino na pravilen način življenja, kateri jim je bil jasno in glasno pokazan in katerega je Sam Jezus z vidnim primerom življenja pokazal vsem ljudem....

Poleg tega pa tudi ta zapoved Ljubezni do Boga in do bližnjega ni nikakršna »zapoved« v pravem pomenu besede.... Ljubezni namreč ni mogoče »zapovedati«; Ona mora biti prakticirana v svobodni volji, Njo ni mogoče zamenjati z deli, katera se lahko izvajajo tudi brez Ljubezni.... čeprav pa se ona ravno tako izraža v delih, ker Ljubezen spodbuja na delovanje. Torej Jezus je na Zemlji pokazal to, kar je nujno, če človek želi priti do večnega življenja. Vendar pa mora človek v sebi prižgati Ljubezen. Ni dovolj, da on simulira Ljubezen preko del, katera bližnjemu sicer resda prinašajo koristi.... vendar pa mora on v sebi imeti (čutiti) potrebo, da pomaga svojemu bližnjemu; šele tedaj bo zoper njegovega samoljubja uporabljena sila in šele tedaj on obenem tudi dokazuje Ljubezen do Boga....

Čeprav pa človek lahko preko začetnega avtomatskega delovanja Ljubezen v sebi pripelje do razvoja. Človek, ki najprej izpolnjuje »zapoved«, sebe lahko vzgoji (nauči) v Ljubezni. To je tisto, kar se je človek Jezus trudil doseči preko Svojega Evangelija Ljubezni; čisti egoist namreč potrebuje spremembo iz svojega prejšnjega stališča v nesebično Ljubezen do bližnjega. On mora najprej prejeti spodbudo za to, da pomaga njegovemu bližnjemu, vse dokler to ne dela iz lastne (s)podbude; tedaj pa je že prišlo do neke manjše spremembe, katera se potem nenehno nadaljuje, ko je Sam Bog preko Ljubezni pridobil vpliv na njega.

Ljubezen do Boga in do bližnjega je največja in glavna zapoved (Matej 22:40).... in zato je Jezusovo učenje Ljubezni vedno potrebno postaviti na prvo mesto v vseh učenjih, ker je Ljubezen ključ tudi do vseh nadaljnjih znanj, katera brez Ljubezni ljudem ostajajo nerazumljiva (Filipljanom 1:9).... Ljubezen je vse, in kdor ima Ljubezen, je njegova usoda že zapečatena za celotno večnost. In kjer se z vsemi močmi oznanja Ljubezen, tam je na Zemlji ravno tako zastopana Večna Ljubezen (Bog Osebno – Jezus Kristus); tam je obenem tudi Duh Resnice (Janez 14:15-17; 15:26), kakor je bilo tam ravno tako dojeto delo Odrešenja Jezusa Kristusa in pomembnost le tega.... Ljubezen je namreč tudi svetloba (luč, prosvetljenje, modrost, dojemanje), katera razsvetljuje duha tistim, ki oznanjajo Ljubezen in tudi sami živijo v Ljubezni....

AMEN