• Terug

Predestinatie

U allen bent uitverkoren om gelukzalig te zijn, alleen bepaalt u zelf het tijdstip, waarop het lichtrijk u kan opnemen. En zo kan het wezen wel steeds weer terug op de diepte afstevenen en het kan zijn weg terug naar Mij eindeloos verlengen. Het kan zich wel eeuwigheden in een beklagenswaardige toestand bevinden, op een afstand van Mij, die het niet uit eigen kracht kan overbruggen en er daarom van een soort verdoeming zou kunnen worden gesproken, die echter niet Mijn Wil over het wezen heeft uitgesproken, maar waarin het zelf is gevallen uit eigen wil. Toch komt eens het meest duistere wezen tot het licht. En zelfs Mijn tegenstander zal eens weer in het licht van de zon van Mijn Liefde staan en de straal van Mijn Liefde zal hem onmetelijk gelukkig maken. Maar het zal nog eeuwigheden duren, tot hij zijn weerstand tegen Mij opgeeft. En zo ook zullen er wezens bestaan, die zich steeds en steeds weer in zijn macht begeven, wier weerstand tegen Mij niet vermindert en die daarom ook eeuwigheden ongelukkig zijn, ofschoon ze steeds weer de mogelijkheid hebben Mijn Hand vast te pakken, Die hen thuis haalt in het Vaderhuis. En Ik ben op de hoogte van het lot van iedere ziel, maar toch ondervindt ze onafgebroken Mijn genade en in het stadium als mens trek Ik steeds Mijn Wil terug, opdat hun wil helemaal vrij een beslissing neemt.

Daarom is het verkeerd te zeggen, dat het lot van een ziel van Mij uit is bepaald om gelukzalig te worden of verdoemd. Het is daarom verkeerd, omdat Ik Zelf alle mensen tot Mij wil trekken en daarom ook voor alle mensen ben gestorven aan het kruis. Dat Ik de wil van iedere ziel ken, betekent niet dat Ik de wil richt. Want zou alleen Mijn Wil bepalend zijn, dan zouden waarlijk alle zielen al in het Vaderhuis zijn teruggekeerd, daar Mij daartoe ook de macht en de kracht ter beschikking staan. Dus kan Ik nooit de ziel van een mens tot verdoeming hebben voorbestemd. Het zou Mij nooit kunnen “welgevallen” een ziel weer in het verderf te storten, want Ik ben de Liefde Zelf.

Alleen een niet gewekte geest kan de woorden van de Schrift zo verkeerd begrijpen. En alleen een niet gewekte geest kan ze zo uitleggen, dat Ik Zelf voor Mij Zielen zal uitkiezen om zalig te worden, of zal verstoten om te worden verdoemd. Het staat u mensen waarlijk vrij hoe u beslist en zo bepaalt u ook zelf uw lot na de lichamelijke dood. U zult grenzenloos zalig kunnen zijn, maar ook voor uzelf het lot van de verdoeming kunnen veroorzaken, omdat Ik op geen enkele manier dwang op u uitoefen, zoals u evenmin door Mijn tegenstander kunt worden gedwongen, al is diens macht nog zo groot. Gedurende de tijd van uw leven op aarde staan u echter ook onbeperkt genaden ter beschikking, die Ik voor u heb verworven door Mijn dood aan het kruis. U hoeft dus niet zwak te zijn. Maar alleen úw wilsvrijheid bepaalt uw denken, willen en handelen. En u zou beslist geen vrije wil hebben, wanneer uw lot na de dood van Mij uit al zou zijn voorbestemd.

U bent allen geroepen. Dat er echter maar weinigen zijn uitverkoren, is alleen gebaseerd op de vrije wil van de mens, niet op willekeurig verleende genaden. Deze onjuiste opvatting moet steeds weer worden weerlegd, want ze heeft een verlammende uitwerking op veel mensen, die het daardoor ontbreekt aan de gelukkige zekerheid, hun doel op aarde te kunnen bereiken, en die daarom ook lauw zijn in hun streven. U moet er altijd aan denken, dat Ik een God ben van Liefde, Wijsheid en Macht. En een leer, die iets daarvan in twijfel trekt, is een dwaalleer. Maar hoe zult u Mijn Liefde daarmee in overeenstemming brengen, dat Ik zalig maak of verdoem naar “Mijn welbehagen”? Streef er daarom ernstig naar het uur van uw verlossing niet uit te stellen, want u zelf bepaalt de tijd waarin u naar Mij terugkeert, waarin Ik u weer kan opnemen in uw Vaderhuis.

Amen

(Filippesi) – La predestinazione

Siete tutti eletti alla Beatitudine, soltanto voi stessi determinate il momento quando vi può accogliere il Regno di Luce. Così l’essere può sempre di nuovo tendere indietro verso l’abisso, può allungare all’infinito la sua via del ritorno a Me, può trovarsi bensì per delle Eternità in uno stato compassionevole, in una lontananza da Me che non può pontificare con la propria forza e perciò si potrebbe parlare di un genere di dannazione, che però non la Mia Volontà ha emessa sull’essere, ma nella quale si è precipitato da sé stesso nella propria volontà. Ciononostante anche l’essere più oscuro arriverà una volta alla Luce e persino il Mio avversario si troverà una volta nella Luce del Mio Sole d’Amore, ed il Mio Raggio d’Amore lo renderà incommensurabilmente beato. Ma ci vorranno ancora delle Eternità prima che rinunci alla sua resistenza contro di Me. Così esisteranno anche degli esseri che si danno sempre e sempre di nuovo nel suo potere, la cui resistenza contro di Me non diminuisce e che perciò sono anche infelici per delle Eternità, benché abbiano sempre di nuovo la possibilità di afferrare la Mia Mano che li attira nella Casa Paterna. Io so del destino di ogni anima, ma ciononostante sperimenta ininterrottamente la Mia Grazia e nello stadio come uomo ritiro sempre la Mia volontà, affinché la volontà si decida totalmente libera. Perciò è sbagliato dire che la sorte di un’anima sia determinata da Me per la Beatitudine oppure per la dannazione. E’ sbagliato perché Io Stesso voglio attirare a Me tutti gli uomini e perciò Sono anche morto sulla Croce per tutti gli uomini. Che Io conosca la volontà di ogni singola anima non significa che guido la loro volontà, perché se fosse determinante soltanto la Mia volontà, tutte le anime sarebbero già davvero ritornate nella Casa del Padre, dato che per questo ho a Disposizione il Potere e la Forza. Quindi non posso mai aver determinato l’anima di un uomo alla “dannazione”. Non potrebbe mai “compiacerMi” di precipitare di nuovo un’anima nella rovina, perché Io Sono l’Amore Stesso. Soltanto uno spirito non risvegliato può comprendere le Parole della Scrittura così erroneamente, e soltanto uno spirito non risvegliato può interpretarle così che Io Stesso scelgo le anime per farle diventare beate oppure le respingo per la dannazione. Voi uomini siete davvero liberi come vi decidete e così create a voi stessi anche la sorte dopo la morte del vostro corpo. Potete esser illimitatamente beati, ma potete anche creare da voi stessi la sorte della dannazione, perché non esercito in nessun modo una costrizione su di voi, come però non potete nemmeno essere costretti dal Mio avversario, per quanto il suo potere sia ancora grande. Durante il tempo della vostra vita terrena avete però anche a disposizione illimitate Grazie, che ho conquistato per voi tramite la Mia morte sulla Croce. Quindi non è necessario che siate deboli. Ma soltanto la libertà della vostra volontà determina il vostro pensare, volere ed agire, e non avreste davvero nessuna libera volontà, se la vostra sorte dopo la morte fosse già predestinata da Me. Siete tutti chiamati, ma che sono eletti soltanto pochi si basa soltanto sulla libera volontà, non su Grazie prestate arbitrariamente. Questa errata opinione deve sempre di nuovo essere confutata, perché ha un effetto paralizzante su molti uomini a ai quali da ciò manca la beata certezza di poter raggiungere la meta sulla Terra, e che perciò sono anche tiepidi nel loro tendere. Dovete sempre ricordarvi, che Io Sono un Dio dell’Amore, della Sapienza e del Potere, ed una dottrina che mette la cosa in dubbio, è una dottrina errata. Ma come potete mettere in coincidenza il Mio Amore che Io renda beato oppure condanni secondo il “Mio Compiacimento”? Perciò tendete seriamente a non rimandare a più tardi l’ora della vostra Redenzione, perché voi stessi decidete il tempo in cui ritornate a Me, quando vi posso di nuovo accogliere nella vostra Casa Paterna.

Amen