• Terug

De vrije wil was aanleiding om van God af te vallen - Vergoddelijking

Uit Mij kwam alleen het volmaakte voort. Want de diepste liefde en hoogste wijsheid liet alles ontstaan en voor mijn macht was niets onmogelijk. Dus kon Ik ook wezens uit Mij laten ontstaan in de hoogste volmaaktheid, die Mij als mijn evenbeelden zelf gelukkig maakten. Ze waren geschapen als miniaturen van Mij zelf en het was voor Mij zelf het hoogste geluk, de werken van mijn schepping in volheid van licht en kracht te laten scheppen en werken om ook hun weer dezelfde diepe vreugde te schenken, zich te kunnen verheugen in de werken die ze geschapen hadden. De benodigde kracht om te scheppen doorstroomde alle wezens en stelde hen tevens in staat scheppend bezig te zijn. Maar ze waren als het ware alleen de uitvoerders van mijn wil, omdat met de kracht van de liefde die hen toestroomde ook mijn wil die wezens vervulde. Zij waren dus steeds alleen mijn "schepselen" gebleven, wanneer Ik hen niet, als helemaal vrij, buiten Mij geplaatst zou hebben, met een vrije wil die ze in elke richting konden ontplooien. Nu pas konden ze worden aangemerkt als hoogst volmaakt, maar ze konden nu ook hun volmaaktheid verliezen.

Zolang mijn wil hen leidde, zouden ze nooit hun staat van volmaaktheid hebben verloren, maar de vrije wil gaf daartoe de mogelijkheid, zoals deze anderzijds ook de volledige vergoddelijking van de geschapen wezens mogelijk maakte, zodat ze net als kinderen aan mijn werken en vormgeven konden deelnemen, vrij uit zichzelf en toch in algehele overeenstemming met Mij en mijn wil. Nu is pas het hoogste doel bereikt dat Ik nastreefde toen Ik wezens schiep vanuit mijn liefde en mijn macht. Want nu kan ieder wezen zijn volmaaktheid niet meer verliezen en is het grenzeloos gelukzalig te noemen. Dit zou echter voor ieder wezen mogelijk geweest zijn, want er was geen enkele aanleiding zich van Mij af te keren toen het zijn vrije wil gebruiken kon. Het was volmaakt en het hoefde alleen maar in deze volmaaktheid te willen blijven. Dat het onvolmaakt werd en viel, was vanuit zijn bewustzijn van kracht en licht te verklaren, want het wilde zichzelf bewijzen als vol van licht en kracht. En bijgevolg miskende het mijn liefde, die zich geheel onbaatzuchtig aan dit wezen schonk om het gelukzalig te maken.

Een enkele aanmatigende gedachte vertroebelde reeds het licht van het inzicht en toen volgden er steeds meer verkeerde gedachten, die door zijn wil verkeerd gericht werden omdat deze vrij was. Het is moeilijk om u mensen begrijpelijk te maken dat het voor een volmaakt wezen zelfs maar mogelijk was te vallen, omdat volmaaktheid ook steeds licht, dat wil zeggen: volledig inzicht betekent. Maar juist het bewustzijn, vol van kracht in overvloed te zijn, liet het wezen meer aan de kracht in zich denken dan aan het licht. En de volheid van kracht liet het gemakkelijk arrogant worden, waardoor direct het licht vertroebeld werd. Het wezen was in staat voortdurend nieuwe scheppingen buiten zich te plaatsen net als Ik en het begon Mij zelf als Oerbron van kracht uit zijn gedachten te verdringen. Het wilde de verhouding die het tot Mij had als afhankelijk wezen, niet meer erkennen en toen het eenmaal deze gedachte had opgevat, verloor het ook het overzicht over de ontzettende gevolgen van deze richting van zijn wil.

Een vrij, buiten Mij geplaatst wezen moest echter ook deze vrijheid hebben, zichzelf in zijn wezen te kunnen veranderen, want de volmaaktheid mocht voor het wezen geen toestand van dwang betekenen, daar het anders waarlijk niet mijn evenbeeld genoemd had kunnen worden. Maar deze vrijheid, zichzelf te veranderen, zal het wezen ook altijd behouden en daarom kan het ook vanuit de zich vrij verkozen en veroorzaakte onvolkomenheid weer tot de hoogste volmaaktheid komen, om dan het door Mij nagestreefde doel te hebben bereikt, dat het mijn kind geworden is en ook eeuwig blijven zal. Nooit zou Ik Me zulke "kinderen" hebben kunnen scheppen, omdat het goddelijke kenmerk - de vrije wil - zelf werkzaam moet worden, dat dus het schepsel in de door Mij aan hem geschonken volmaaktheid in vrije wil ook verblijven wilde, of, wanneer het deze wilsproef niet doorstond, zich zelf weer de graad van volmaaktheid verwerven moet die het eens in vrije wil weggaf.

Wie dit mysterie begrijpt, die zal ook mijn heilsplan van eeuwigheid begrijpen en hij zal weten dat alleen de oneindige Liefde en Wijsheid zo'n plan ontwerpen kon, omdat Ik de door Mij geschapen wezens een lot bereiden wil dat de hoogste gelukzaligheid voor eeuwig betekent. En mijn liefde, wijsheid en almacht zal zo lang dit doel nastreven, tot het bereikt is, tot al het uit Mij voortgekomen wezenlijke in hoogste zaligheid aan mijn zijde kan scheppen en werken, zoals het mijn plan is van eeuwigheid.

Amen

Free will caused the apostasy.... Deification....

Only perfection came forth from Me.... for profound love and supreme wisdom created everything and nothing was impossible for My power. Hence I was also able to externalise beings of supreme perfection which, as My images, were very pleasing to Me. They were created as miniatures of Myself and it made Me extremely happy to allow these creations of Mine to create and work in an abundance of light and strength in order to also bestow upon them the same pleasure of finding happiness in their created works. All beings were therefore permeated by the necessary creative strength which enabled them to be likewise creatively active. However, they were more or less only the 'implementers of My will', since with the strength of love flowing to them the beings were also imbued by My will, thus they would only ever have remained My 'creatures' had I not externalised them as completely free beings, with free will, which they were able to display in any direction. Only this made them supremely perfect, but it also enabled them to lose their perfection.... As long as they were governed by My will they would never have lost their state of perfection, free will, however, provided them with this opportunity, just as, on the other hand, it also enabled the complete deification of the 'created' beings.... so that they, like children, were able to partake in My activity and creating of their own free will and yet with Me and in absolute accord with My will. Then the highest goal will have been reached which I had intended when I created beings in My love and My power.... For then the being can no longer lose its perfection and can be described as infinitely happy. But it would have been possible for every being, as there was no reason to turn away from Me when it was able to make use of its free will. It was perfect and only needed to use its will to remain in this perfection.... The explanation that it became imperfect and fell was due to its awareness of strength and light, for it wanted to prove that it was full of light and strength. And thus it misjudged My love, which bestowed everything entirely selflessly upon the being in order to make it happy. Just a single arrogant thought was enough to cloud the light of realisation and this was followed by increasingly more wrong thoughts, which turned its will in the wrong direction because it was free.

It is difficult to make you humans understand how it is possible for a perfect being to fall in the first place.... because perfection always signifies light as well, i.e. complete realisation.... But precisely the awareness of its abundant strength made the being consider the strength within itself more than the light, and the abundance of strength made it easy for it to become arrogant, which instantly clouded the light. Like Myself the being was constantly able to externalise new creations and it began to displace Me, the primary source of strength.... It no longer wanted to acknowledge its relationship of dependency on Me and once it had embraced this thought it also lost track of the dreadful consequences resulting from its direction of will. However, a free being externalised by Me must also have the freedom to be able to change its nature.... for perfections should not denote a state of compulsion for the being, otherwise it truly couldn't be called to be in My image. But the being will indeed always keep this freedom of self-transformation; consequently, from its freely chosen and created state of imperfection it can also attain supreme perfection again and thereby reach My intended goal that it becomes and remains My child. I would never have been able to create such 'children' for Myself because the divine characteristic of free will has to become active by itself.... so that that the living creation in its perfection as granted by Me was able to want to remain in it voluntarily or.... if it failed this test of will.... had to acquire the degree of perfection again which it once forfeited of its own free will.... Anyone who can grasp this enigma will also understand My eternal plan of Salvation and he will know that only infinite love and wisdom was able to devise such a plan, because I want to prepare a fate for My created beings which signifies supreme happiness forever.... And My love, wisdom and might will pursue this goal until it is reached, until all spiritual beings having emerged from Me can create and work by My side in supreme beatitude, as intended by My plan of eternity....

Amen