• Terug

Het heilsplan van GOD - Oerzonde Adam's val - Verlossing

Het werk van Verlossing werd begonnen met het ontstaan van de scheppingen in het heelal - het werd begonnen met het binden van verharde geestelijke substantie in de vorm - dus met het ontstaan van materiële vormen die vooreerst zelf in hun substantie geestelijk waren en vervolgens ook geestelijke substanties in zich bevatten die al een zekere ontwikkelingsgang hadden afgelegd.

Het van GOD afgevallen geestelijke had zich zo ver van HEM verwijderd dat de Kracht van GOD het niet meer aanraakte en het werd daardoor onbeweeglijk en star, het verhardde zich in zichzelf. En bijgevolg was het in het bezit van de tegenstander van GOD en het zou nooit zijn gesteldheid hebben veranderd.

Het plan van GOD bestond echter daarin, dit verharde geestelijke een mogelijkheid te verschaffen een heerlijkheid te bereiken die de vroegere gelukzaligheid nog ver overtreft. GOD wilde uit Zijn "schepselen"-"kinderen" vormen - een werk dat het schepsel echter zelf moest volbrengen. Het geschapene nu, dat in vrije wil in opstand kwam tegen GOD en daarom eindeloos diep gevallen is, had deze mogelijkheid, dat het weer opklom naar zijn rijpheid en in volledige vrije wil dan het werk van de vergoddelijking tot stand kon brengen.

Maar uit de diepste diepten moest het worden opgeheven, omdat het zelf niet in staat was omhoog te klimmen daar het geen enkele kracht meer bezat. En deze hulp verleende GOD het gevallene daardoor, dat HIJ de schepping liet ontstaan - dat HIJ de verharde geestelijke substantie bijgevolg door Zijn Wil vormde tot scheppingen van de meest uiteenlopende aard. En met deze scheppingen begon zodoende de verlossing ofwel het terugvoeren van het geestelijke naar GOD. Een opstijgen tot een zekere graad was voor het gevallene verzekerd omdat goddelijk Willen in dit scheppingsplan beslissend is en GOD's tegenstander geen enkele invloed heeft op het geestelijke dat in de scheppingen gebonden was.

Zo zou ook de verdere vooruitgang als mens verzekerd zijn geweest, wanneer de eerste mensen getrouw naar GOD's lichte geboden zouden hebben geleefd en aan de verzoekingen van de tegenstander van GOD weerstand geboden, waartoe de eerste mensen - Adam en Eva - ook de kracht bezaten. Maar omdat ze het recht hadden hun vrije wil te gebruiken en zij zich door de tegenstander lieten verleiden, faalden ze en maakten nu het verlossingswerk voor de gehele mensheid heel wat moeilijker dan het zou hoeven te zijn bij een juist gebruik van hun wil.

De mensen die na hen kwamen waren nu aanzienlijk verzwakt door deze zonde van de eerste mensen, ze bezaten niet meer de kracht die de eerste mensen ter beschikking stond, ze droegen a.h.w. de last van deze zonde en de tegenstander van GOD had een groot werk volbracht: hij bracht het laatste doel dat de mensen - de eens gevallen oergeesten - ooit de vergoddelijking zouden bereiken, in gevaar.

En daarom bracht GOD hun opnieuw hulp. HIJ zond Zijn ZOON naar de aarde, d.w.z. een hoogste Lichtwezen aanvaardde de weg over de aarde om als mens de voorwaarden te vervullen die de eerste mensen onvervuld lieten, waardoor ze schipbreuk leden. Deze "Mens" wilde daardoor alle mensen uit hun toestand van zwakheid bevrijden, HIJ wilde het hun weer mogelijk maken de vergoddelijking te bereiken.

Het was de mens JEZUS in WIE de goddelijke LIEFDE Zelf Haar intrek nam - de VADER - DIE zijn kinderen wilde helpen, vrij te worden van de tegenstander om naar HEM terug te keren. HIJ zond Zijn ZOON naar de aarde, een WEZEN, DAT eveneens uit Zijn scheppende Kracht was voortgekomen en dat een menselijk omhulsel betrekken moest om nu eerst voor de eeuwige GEEST GOD's tot Vat te kunnen worden, DIE in deze menselijke vorm Zijn schepselen verlossing wilde brengen.

Weer blijft echter de vrije wil van de mens het doorslaggevende. Want nu moet ook deze zich vooralsnog voor de goddelijke Verlosser JEZUS CHRISTUS uitspreken en Zijn verlossende hulp aannemen, wil hij het doel bereiken, de vereniging met GOD, het kindschap GOD's, dat een staat van hoogste volmaaktheid en van hoogste gelukzaligheid is. Al het gevallene kan dit hoogste niveau bereiken, omdat door het verlossingswerk van de mens JEZUS het bewijs geleverd is, dat de wil van de mens weerstand kan bieden aan zijn tegenstander en doodsvijand, dat de kracht om te weerstaan de liefde is, die ieder mens in zich kan ontsteken.

En ieder mens hoeft slechts de bijstand van de goddelijke Verlosser te vragen om dan ook als overwinnaar van de dood te voorschijn te komen, om nu het leven te bereiken dat alleen in de vereniging met GOD te vinden is - en dat ook het vrij worden van GOD's tegenstander bewijst, die zich steeds maar alleen inspant al het geestelijke in de diepte - in de toestand van dood zijn - te houden.

Verlossing betekent dus het vrij worden van hem die de dood in de wereld heeft gebracht, verlossing betekent het aannemen van de hulp van JEZUS CHRISTUS, want zonder HEM is de mens verzwakt als gevolg van de oerzonde en de zonde van zijn stamouders, die pas gedelgd werd door de dood van JEZUS CHRISTUS aan het kruis.

Amen

BOŽJI PLAN SPASENJA.... PRVOBITNI GRIJEH.... ADAMOV PAD.... DJELO ISKUPLJENJA

Djelo Iskupljenja je započelo sa pojavljivanjem tvorevina u svemiru.... započelo je sa vezivanjem/spajanjem otvrdnute duhovne supstance u formu, time sa oblikovanjem materijalnih formi koje su najprije same bile duhovne u supstanci i zatim su također unutar njih samih pružale utočište duhovnim supstancama koje su već prošle kroz određeni stupan razvoja.

Duhovi koji su jednom napustili Boga su sebe udaljili od Njega do točke da ih Božja snaga više nije bila u stanju dodirnuti, prema tome su postali nepokretni i ukočeni, u sebi su otvrdnuli. I tijekom tog vremena oni su pripadali Božjem protivniku i ne bi nikada bili promijenili njihovu situaciju. Ali Božji Plan je bio opskrbiti ove otvrdnute duhove sa mogućnošću ostvarivanja veličanstvenog stanja koje je daleko prevazilazilo njihovo prošlo blaženstvo.... Bog je želio oblikovati Njegove 'žive tvorevine' u 'djecu'.... što je, međutim, trebalo biti ostvareno od strane samog stvorenja. Otud je stvoreno biće, koje se pobunilo protiv Boga u slobodnoj volji i posljedično tome je propalo u najdublji ponor, imalo priliku ponovno se potpuno dobrovoljno uspeti do zrelosti kako bi onda bilo sposobno ostvariti djelo deifikacije.... ali trebalo je biti izdignuto iz ponora pošto se više nije bilo sposobno uspeti samo od sebe zahvaljujući svojem potpunom nedostatku snage. I Bog je osigurao ovu pomoć za pale duhove time što je stvorio svemir, time što je kroz Njegovu volju oblikovao otvrdnutu duhovnu supstancu u mnoge različite vrste tvorevina. I sa ovim je tvorevinama započelo iskupljenje ili povratak duhova k Bogu.

Sada je palim duhovima bilo zagarantirano uspinjanje do određenog stupnja, pošto je Božanska volja odlučujući činbenik u ovom planu stvaranja i neprijatelj nema nikakvog pa ni najmanjeg utjecaja na zavezane duhovne supstance unutar stvaralačkih djela.

Čak bi stalni uzlazak kao ljudsko biće bio zagarantiran da su prva ljudska bića vjerno živjela u skladu sa laganom Božjom zapovijedi i oduprijeli se kušnjama od strane Božjeg protivnika.... za što su prva ljudska bića, Adam i Eva, zasigurno imali snagu.... Ali pošto im je bilo dozvoljeno koristiti njihovu slobodnu volju i dozvoliti da ih neprijatelj obmane, oni su podbacili i na taj način učinili djelo iskupljenja puno težim za cijelo čovječanstvo nego je to trebalo biti da su svoju volju iskoristili na pravi način. Otud su ljudi koji su slijedili bili značajno oslabljeni ovim grijehom prvih ljudskih bića, oni više nisu imali snage koji su prijašnji imali na njihovom raspolaganju i do određene mjere su nosili teret ovog grijeha, tako da je Božji protivnik ostvario veliki posao:

On je doveo u opasnost očekivanje/prospekt ljudi.... jednom palih duhova.... da ikada ostvare krajnji cilj deifikacije. I zbog toga im je Bog ponovno osigurao pomoć.... Poslao je Svoga Sina na Zemlju, to jest, uzvišeno svjetlosno biće je započelo svoj proces na Zemlji kako bi kao ljudsko biće ispunilo uvjete koje su prvi ljudi zanemarili ispuniti a što ih je uništilo.... On im je na taj način želio pomoći izbjeći njihovo stanje slabosti. On im je želio ponovno omogućiti ostvarivanje deifikacije. Bio je to čovjek Isus u Kojem se Božanska Ljubav Osobno nastanila.... Otac Koji je želio pomoći Njegovoj djeci osloboditi sebe od neprijatelja i vratiti se k Njemu.... On je poslao Svoga Sina na Zemlju, biće koje je također nastalo iz Njegove stvaralačke snage i Koje je trebalo ući u ljudsku čauru kako bi najprije postalo posuda za vječnog Božjeg Duha Koji je u toj ljudskoj formi želio donijeti spasenje Njegovim živim tvorevinama. Ali opet slobodna volja ljudskog bića ostaje odlučujuća.... Jer on je sada najprije morao priznati Božanskog Iskupitelja Isusa Krista i prihvatiti Njegovu iskupiteljsku pomoć ako je želio doseći cilj sjedinjenja sa Bogom, Sinovstva Božjeg, što je stanje najuzvišenijeg savršenstva i blaženstva. Svi pali duhovi su bili sposobni doseći najveći vrhunac, pošto je djelo Spasenja od strane čovjeka Isusa demonstriralo kako je volja ljudskog bića sposobna oduprijeti se njegovom protivniku i najvećem naprijatelju, kako je ljubav snaga otpora koju svatko može zapaliti u sebi.... i pošto svako ljudsko biće jedino treba uputiti molbu Božanskom Iskupitelju za pomoć kako bi onda također postao pobjednik nad smrću i ostvario život koji se jedino može naći u sjedinjenju sa Bogom.... i koji takođe dokazuje oslobađanje od Božjeg protivnika, koji jedino uvijek nastoji zadržati sva stvorena bića u ponoru, u stanju smrti. Otud 'iskupljenje' znači 'oslobođenje' od onog koji je donio smrt u svijet, iskupljenje znači prihvaćanje pomoći Isusa Krista, jer bez Njega je ljudsko biće slabo kao rezultat prvobitnog grijeha i grijeha njegovih pra-otaca, koji su bili jedino okajani smrću Isusa Krista na križu.

AMEN