• Terug

De zegen van de twijfel - Waarheid

Dat er steeds weer twijfels in uw hart binnensluipen is in zoverre gunstig, dat u dan nadenkt over vragen die u bezighouden - en dat u nu ook d.m.v.gedachten beïnvloed kunt worden door de wezens die trachten uw twijfels op te lossen. Bedoeld zijn echter alleen zulke twijfels die een serieuze zoeker overvallen, die er toe aansporen steeds meer te zoeken en te vragen. Niet echter de twijfels die de onverschillige mensen een reden menen te geven het hun aangeboden weten af te wijzen, omdat zij dit helemaal niet verlangen en die daarom nooit met een brenger van de waarheid willen instemmen. Hun twijfels zijn altijd alleen maar uitvluchten - en een vlucht terug in de duisternis - wanneer hun al eens een licht wordt geboden.

Ernstige zoekers echter zijn niet dadelijk tevreden, en hun twijfels kunnen voor hen tot zegen worden als zij het vragen niet nalaten. Juist dat vragen geeft de wezens van het licht de mogelijkheid steeds weer d.m.v. gedachten op hen in te werken - tot hun denken tot klaarheid gekomen is - en hun tot zekerheid geworden is wat hun nog twijfelachtig toescheen.

De denkende mens zal ook meestal niet oppervlakkig zijn, zodat hij eenvoudig afwijst wat hem niet geloofwaardig voorkomt - hij onderzoekt diepgaander voordat hij een leer die tot hem komt geheel verwerpt. Twijfel kan dus tot opheldering leiden, twijfel kan u behoeden voor het aannemen van dwaling, maar alleen als de mens zich beijvert in de waarheid te wandelen. Daarom is de mens die zijn twijfels laat horen niet te veroordelen, want die getuigen van een ware ernst. Maar hij moet ook de mogelijkheid benutten en niet eerder rusten tot hij innerlijk tot volle overtuiging gekomen is - zodat hij dan– of die kennis als waarheid aanneemt - of als dwaling kan afwijzen. En de twijfels helpen hem er bij om tot deze overtuiging te komen.

Een mens die zichzelf voor wetend houdt, kan niet meer onderricht worden, want hij opent zich niet meer voor de stromen uit de lichtvolle wereld. Hij laat alleen zijn verstand werken - maar hij luistert niet naar wat hem door hen die weten wordt toegefluisterd.

Maar een mens die twijfelt, onderzoekt - hij vraagt, en gelooft dan ook wel deze twijfels op te kunnen lossen. En zodra hij ernstig naar de waarheid verlangt, kan hij er op vertrouwen dat zijn denken dan ook juist geleid wordt, want de serieuze zoeker naar de waarheid heeft deze waarborg, omdat GOD - als de eeuwige WAARHEID Zelf - Zich ook door hem laat vinden.

Daarom bepaalt de mens ook zelf de waarde van zijn kennis die hij zich tot ideeel eigendom maakt, omdat deze nu afhankelijk is van de sterkte van zijn verlangen naar de waarheid. En daarom moet hij voor zichzelf rekenschap afleggen - want iedereen weet dat mensen zich vergissen kunnen, en dat hij daarom niet bouwen kan op een kennis die hem door mensen werd verschaft. Hij moet daarom ook bereid zijn genoemde kennis op te geven wanneer hij de zuivere waarheid ontvangen kan. En zuivere waarheid kan hij alleen daar verlangen en in ontvangst nemen waar de Bron van waarheid is. Dus moet hij ook de reeds aangenomen kennis eerst aan GOD voorleggen en HEM verzoeken hem duidelijk te laten inzien in hoeverre deze overeenkomt met de waarheid. En GOD zal deze bede waarlijk verhoren en hem misschien ook twijfel in zijn hart leggen aan de waarheid van zijn kennis tot nu toe. Want het overbrengen van de zuivere waarheid kan pas dan plaatsvinden, als de mens zich openstelt, om nu uit de hoogste Bron in ontvangst te nemen wat hij begeert: de zuivere waarheid uit GOD! Het betreft hier voornamelijk geestelijk weten, maar ook aards worden de gedachten van de mens dan Juist geleid, die deze weg tot GOD - tot de Bron der waarheid - genomen heeft.

En de diepe innerlijke zekerheid - de vaste overtuiging - die hem nu vervult, is de beste waarborg dat hij de goede weg gegaan is, want geen tegenwerping zal hem ooit meer in zijn opvatting doen wankelen. Hij zal ook tegenover zijn medemensen zijn overtuiging kunnen verdedigen en niet opnieuw in twijfel geraken, het zij, dat er nieuwe problemen opgeworpen worden die hij dan ook met een gerust hart op dezelfde wijze zal laten oplossen. Want GOD geeft allen de waarheid die haar maar ernstig begeren, maar HIJ zal ze onthouden aan diegenen die op hun eigen kracht vertrouwen, die puur verstandelijk trachten te doorgronden wat GOD alleen weet.

Amen

의심의 축복과 진리.

너희 심장 안으로 의심이 항상 또 다시 스며드는 일은 너희가 관심을 가진 질문에 대해 생각하게 하고 너희가 이제 생각을 통해 너희의 의심을 해결해주려고 시도하는 존재들이 주는 영향을 받을 수 있는 점에서 유익하다. 그러나 이런 의심은 단지 진지하게 구하는 사람이 갖는 의심으로 이해해야 하고 그가 점점 더 찾고 묻도록 자극하는 의심으로 이해해야 하고 무관심한 사람들이 그들에게 제공된 지식을 전혀 갈망하지 않기 때문에 이런 지식을 거부할 권리가 있다고 믿는 사람들이 하는 의심이 아니다. 그러므로 이런 사람들은 절대로 진리의 전달자를 인정하기를 원하지 않고 그들의 의심은 단지 변명이고 어두움 속으로 도피이다.

그러나 진지한 구하는 사람들은 즉시 만족하지 않는다. 그들의 의심이 빛의 존재들이 항상 또 다시 생각을 통해 그들에게 전에 의심스러웠던 일이 그들에게 확신이 되기까지 그들에게 영향을 미칠 수 있는 기회를 제공한다. 생각하는 사람 대부분은 또한 피상적이지 않다. 그러므로 그는 자신이 믿을 수 없게 보이는 것을 단순히 거부하지 않고 자신에게 전해진 가르침을 완전히 거부하기 전에 더 깊이 파고 든다.

그러므로 이런 의심이 선명하게 되도록 인도할 수 있다. 이런 의심은 또한 사람이 진리 안에 거하기를 추구하면, 오류를 영접하는 일을 막을 수 있다. 그러므로 의심을 크게 말하는 사람을 비난해서는 안 된다. 왜냐면 이런 의심은 단지 올바른 진지함을 보여주기 때문이다. 그러나 그는 또한 가능성을 인정해야 하고 이제 그가 자신 안에서 완전한 확신을 갖고 이로써 그가 이제 그런 지식을 진리로 영접하거나 또는 확실한 오류로 거부할 수 있게 될 때까지 쉬지 말아야 한다. 그가 이런 확신에 도달하는 데 의심이 도움을 준다.

자신에게 지식이 있다고 믿는 사람은 더 이상 가르칠 수 없다. 왜냐면 그가 더 이상 빛으로 충만한 세계에서 오는 흐름에 자신을 열지 않기 때문이고 그가 단지 자신의 이성이 역사하게 하고 알고 있는 측에서 그에게 속삭여 주는 말을 듣지 않기 때문이다. 그러나 의심하는 사람은 듣고 질문하고 실제 또한 믿고 스스로 이성을 통해 이런 의심을 해결할 수 있다고 믿는다. 그러나 그가 진지하게 진리를 추구하면, 그는 자신의 생각이 이제 올바르게 인도될 것을 확신할 수 있고 진지하게 진리를 구하는 사람은 이런 확신을 보장받는다. 왜냐면 영원한 진리인 하나님이 이런 사람이 자신을 찾게 하기 때문이다.

그러므로 사람이 스스로 자신의 지식의 가치를 정하고 그는 이런 지식을 자신의 생각의 재산으로 만든다. 왜냐면 이런 그의 생각의 재산은 진리에 대한 그의 열망이 얼마나 강한지에 달려 있기 때문이다. 그리고 그는 또한 자신의 생각의 재산에 대해 책임을 져야 한다. 왜냐면 모든 사람이 사람은 잘못할 수 있다는 것을 알고 그러므로 그가 이웃이 그에게 전해준 지식에 의존할 수 없다는 것을 알고 그러므로 그가 순수한 진리를 받을 수 있게 되면, 그가 그런 지식을 포기할 준비가 되어 있어야만 한다는 것을 알기 때문이다.

그는 항상 단지 진리의 근원이 있는 곳에서 순수한 진리를 원하고 받을 수 있다. 그러므로 그는 자신이 이미 받은 지식도 하나님께 미리 아뢰고 이런 지식이 어느 정도 진리에 합당한지 분명히 깨닫게 해주기를 구해야 한다. 하느님은 진실로 이런 요청을 들어줄 것이고 아마도 그의 심장이 의심에 빠지게 할 것이다. 왜냐면 사람이 가장 높은 근원에서 그가 갈망하던 하느님으로부터 온 순수한 진리를 받기 위해 자신을 열면, 그에게 비로소 순수한 진리가 전달될 수 있기 때문이다.

이런 일은 주로 영적인 지식에 관한 일이다. 그러나 진리의 근원인 하느님께 향하는 길을 택한 사람의 생각은 이제 세상적으로도 올바르게 인도를 받게 될 것이다. 그에게 충만한 깊은 내적 확신과 확고한 신념이 그가 올바른 길을 갔다는 최고의 보증이다. 왜냐면 어떤 반대의 의견도 그의 가치관을 흔들 수 없을 것이기 때문이다. 그는 또한 이웃에게 자신의 확신을 대변할 것이고 새로운 문제가 발생하지 않는 한 그는 새롭게 의심에 빠질 수 없게 될 것이다. 그가 새롭게 의심에 빠진다면, 그는 이제 또한 같은 방식으로 자신 있게 해결할 것이다. 하나님은 진리를 진지하게 원하는 모든 사람에게 진리를 준다. 그러나 하나님은 그들 자신의 힘을 의지하고 단지 유일하게 하나님이 아는 것을 순전히 이성으로 헤아려 보려고 위해 시도하는 사람들에게는 진리를 감춘다.

아멘