• Terug

Het op de juiste waarde schatten van het leven op aarde

Jullie kunnen niet de zaligheid inschatten, die het geestelijke rijk jullie zal schenken, wanneer jullie je in je wezen zo door het het aardse leven gevormd hebben, dat jullie bezit kunnen nemen van het Lichtrijk. Het kan jullie ook niet aanschouwelijk worden gemaakt, omdat jullie dan in een zekere dwangmatige toestand jullie leven op aarde zouden leiden en het doel daarvan dan volledig gemist zou worden. En ook al wordt het jullie als waar voorgesteld, toch ontbreken de bewijzen, wat echer ook zijn reden heeft voor de wilsvrijheid, die daardoor in gevaar zou worden gebracht. Maar zoveel kan en moet jullie gezegd worden, dat het meest moeilijke leven op aarde in nood en verdrukking, in ziekte en ellende, duizendmaal vegoed wordt door alle gelukzaligheid en dat jullie terugblikkend niet zullen kunnen begrijpen, dat het jullie zwaar viel, wanneer jullie offers moesten brengen, omdat jullie de tijd op aarde dan ook als een vluchtig moment voorkomt en nu de gehele eeuwigheid in gelukzaligheid voor jullie ligt.

Jullie mensen hechten, werelds beschouwd, te veel waarde aan jullie leven op aarde Geestelijk is het weliswaar van betekenis voor jullie, omdat een juist geleefd aards bestaan jullie juist een zalige eeuwigheid verschaffen kan. Maar wat dit aards bestaan jullie aards biedt, is volkomen nutteloos en biedt jullie slechts welbehagen voor een ogenblik, gemeten naar de eeuwigheid. Jullie moeten dat steeds in gedachten houden, dat jullie eens niet zullen kunnen begrijpen, dat jullie plezier beleefden aan dingen, die geen enkele geestelijke waarde hadden en jullie zullen iedere ziel dankbaar zijn, die jullie tijdens het aardse leven juist die waardeloosheid voorstelde en jullie blik op andere doelen deed richten. Maar zolang jullie mensen op aarde leven, zal jullie zulke aanwijzingen niet bevallen en daarom ook de woorden van Jezus: „Het hemelrijk lijdt geweld, en alleen wie geweld aanwendt, trekt het hemelrijk naar zich toe.“

Zouden jullie je eens proberen voor te stellen, welke eindeloos lange tijd, wat de ziel betreft, jullie al op aarde verblijven en dat de eeuwigheid voor jullie ligt, dan zouden jullie ook de korte tijd van het leven op aarde beter op waarde weten te schatten, jullie zouden weten, dat het werkelijk slechts een ogenblik is en dan zouden jullie ook gaarne de vreugde van dit ogenblik willen opgeven gezien de zaligheid, die jullie door overwinning van jullie zelf verwerven. Jullie wilsproef bestaat juist hieruit, dat jullie niet streven naar het deel van God’s tegenstander, maar jullie bestemming in God zien En wanneer jullie mensen nu zo duidelijk hulp geboden wordt, doordat jullie kennis gegeven wordt over het doel van jullie leven, wanneer jullie ogen worden geopend, zodat jullie in staat zijn te zien wat de blinde niet ziet, dan moet het doel jullie toch lokken, want het leven op aarde duurt niet eeuwig en kan voor de enkeling zelfs al de komende dag afgelopen zijn.

Jullie aards bestaan is onzeker, omdat jullie geen enkele zekerheid hebben er lang van te kunnen genieten het geestelijke leven echter is voor ieder van jullie zeker, alleen kan het zeer verschillend vorm gegeven zijn. En dat bepalen jullie zelf door jullie houding tegenover het aardse leven. Desondanks hebben jullie het recht en de plicht, ook in het leven op aarde de plaats in te nemen, die jullie toegewezen is. Dus wordt jullie ook levensvreugde niet onthouden, en God verlangt van jullie geen kluizenaarschap, niet een zich volledig terugtrekken uit de wereld Maar jullie moeten je niet door de wereld laten beheersen, jullie moeten haar beheersen, jullie moeten de wereld aan je dienstbaar maken, zoals het God’s wil is maar als zin en doel van het bestaan op deze wereld steeds de geestelijke ontwikkeling zien, die jullie ook tijdens het leven op aarde kunnen bereiken.

Niet „de wereld“ moet het volledige denken van de mens vervullen, maar de geestelijke gedachten moeten overheersen, dan zal de wereld ook geen gevaar meer zijn, ofschoon de mens zich temidden van de wereld ophoudt. En steeds moet de mens zich ervan bewust zijn, dat het leven op aarde niet een doel op zichzelf is, maar het middel tot het doel Wie zich deze gedachten eigen maakt, die is ook niet tevreden met wat de wereld hem biedt Hij zoekt en streeft hogere doelen na, en voor hem heeft de wereld aan gevaar ingeboet, hij zal in de wereld niet meer de vervulling vinden, omdat hij haar eigenlijke waarde of ook waardeloosheid herkend heeft. Bovendien heeft God de mens in zijn schepping veel geschonken, waaraan de mens gerust vreugde kan beleven, evenals Hij het ook aan de mens zelf overlaat, zich redelijkerwijs te verheugen in alle dingen, als steeds maar Hij Zelf het doel is en blijft, dat de mens boven alles stelt.

Amen

Rechtes Einschätzen des Erdenlebens....

Ihr könnet nicht die Seligkeit ermessen, die das geistige Reich euch schenken wird, wenn ihr euch durch das Erdenleben so geformt habt in eurem Wesen, daß ihr das Lichtreich in Besitz nehmen könnet. Es kann euch auch nicht anschaulich gemacht werden, weil ihr dann in einem gewissen Zwangszustand euer Erdenleben führen würdet und der Zweck dessen dann vollkommen verfehlt wäre. Und wird es euch auch als wahr hingestellt, so fehlen doch die Beweise, was aber auch seinen Grund hat in der Willensfreiheit, die dadurch gefährdet wäre. Aber soviel kann und muß euch gesagt werden, daß das schwerste Erdenleben in Not und Bedrängnis, in Krankheit und Elend, tausendmal aufgewogen wird durch jene Seligkeiten und daß ihr zurückschauend es werdet nicht begreifen können, daß es euch schwerfiel, wenn ihr opfern mußtet, weil euch dann auch die Erdenzeit wie ein flüchtiger Moment erscheint und nun die ganze Ewigkeit in Seligkeit vor euch liegt.... Ihr Menschen messet alle eurem Erdenleben zuviel Wert bei, irdisch gesehen.... Geistig zwar ist es bedeutsam für euch, weil ein recht gelebtes Erdendasein euch eben eine selige Ewigkeit schaffen kann. Aber was dieses Erdenleben euch irdisch bietet, ist vollkommen nutzlos und bereitet euch nur ein Wohlbehagen für einen Augenblick, gemessen an der Ewigkeit. Das solltet ihr euch stets bedenken, daß ihr es einmal nicht werdet begreifen können, daß ihr Gefallen fandet an Dingen, die keinerlei geistigen Wert hatten.... und ihr werdet dankbar sein jeder Seele, die euch im Erdenleben ebenjene Wertlosigkeit vorstellte und euren Blick anderen Zielen zuwandte. Aber solange ihr Menschen auf Erden lebt, wollen euch solche Hinweise nicht munden und darum auch die Worte Jesu: "Das Himmelreich leidet Gewalt, und nur, wer Gewalt anwendet, reißet es an sich...." Würdet ihr euch aber einmal vorzustellen suchen, welch endlos lange Zeit ihr schon eurer Seele nach auf Erden wandelt und daß vor euch die Ewigkeit liegt, dann würdet ihr auch die kurze Erdenlebenszeit besser einzuschätzen vermögen, ihr würdet wissen, daß es wirklich nur ein Augenblick ist und dann auch gern die Freuden dieses Augenblickes hingeben wollen in Anbetracht der Seligkeit, die ihr euch durch Überwindung eurer selbst erwerbet. Gerade darin besteht eure Willensprobe, daß ihr nicht strebet nach dem Anteil des Gegners von Gott, sondern euer Ziel in Gott sehet.... Und wenn euch Menschen nun so sichtlich Hilfe geleistet wird, indem euch Kenntnis gegeben wird von eurem Erdenlebenszweck, wenn euch die Augen erschlossen werden, so daß ihr fähig seid, zu sehen, was der Blinde nicht sieht, dann sollte euch doch das Ziel locken, denn das Erdenleben währet nicht ewig und kann sogar schon am kommenden Tag beendet sein für den einzelnen.... Euer Erdendasein ist fragwürdig, weil ihr keinerlei Sicherheit habt, es lange genießen zu können.... das geistige Leben aber ist einem jeden von euch sicher, nur kann es sehr verschieden gestaltet sein. Und das bestimmet ihr selbst durch eure Einstellung dem Erdenleben gegenüber. Und dennoch habt ihr das Recht und die Pflicht, auch im Erdenleben den Platz auszufüllen, auf den ihr gestellt wurdet. Also sind euch auch Lebensfreuden nicht versagt, und Gott verlangt von euch keine Einsiedelei, kein völliges Zurückziehen von der Welt.... Aber ihr sollet euch nicht beherrschen lassen von der Welt, ihr sollet Herr der Welt sein, ihr sollet euch die Welt dienstbar machen, wie es Gottes Wille ist.... doch als Sinn und Zweck des Daseins auf dieser Welt immer die geistige Entwicklung sehen, die ihr auch im Erdenleben erreichen könnet.... Es soll nicht "die Welt" das ganze Denken des Menschen erfüllen, sondern die geistigen Gedanken sollen vorherrschen, dann wird auch die Welt keine Gefahr mehr sein, wenngleich sich der Mensch mitten in der Welt bewegt. Und immer soll sich der Mensch dessen bewußt sein, daß das Erdenleben nicht Selbstzweck, sondern nur Mittel zum Zweck ist.... Wer sich diese Gedanken zu eigen macht, der läßt sich auch nicht genügen daran, was die Welt ihm bietet.... Er sucht und strebt höhere Ziele an, und für ihn hat die Welt an Gefahr verloren, er wird in der Welt nicht mehr die Erfüllung finden, weil er ihren eigentlichen Wert oder auch Unwert erkannt hat. Zudem hat Gott dem Menschen in Seiner Schöpfung viel geschenkt, dessen sich der Mensch unbedenklich erfreuen kann, wie Er es auch dem Menschen selbst überlässet, sich aller Dinge gerechterweise zu erfreuen, wenn nur stets Er Selbst das Ziel ist und bleibt, Das dem Menschen vordringlich ist....

Amen