• Terug

Wat is de ziel?

Volledige onwetendheid heerst er nog over zulke problemen waar het menselijke verstand niet toereikend is om ze op te lossen, waar de GEEST van GOD aan het werk moet zijn WIEN's werken echter zelden erkend wordt. Want HIJ alleen vermag een duidelijk antwoord te geven, wanneer vragen gesteld worden die gaan over onopgeloste problemen.

Maar ook de resultaten van zulke activiteiten van de GEEST die toch alleen beantwoorden aan de waarheid worden betwijfeld, en van welke aard nu een vraag ook mag zijn - altijd zal alleen het antwoord juist zijn dat GOD Zelf door Zijn GEEST de mens geeft.

GEEST mag men echter niet verwisselen met verstand, want het verstand kan net zo goed ook de verkeerde richting opgaan. Er is geen garantie gegeven dat verstandelijke resultaten met de waarheid overeen stemmen, anders zouden niet zo veel meningen veld proberen te winnen - die alle aanspraak maken op de waarheid - en slechts door het verstand verkregen werden.

De GEEST is echter de Straal die van de Eeuwige Waarheid Zelf uitgaat en opheldering geeft, d.w.z. inzicht in dat wat het verstand alleen aanneemt - maar waarvan geen bewijzen gegeven kunnen worden. GOD's GEEST geeft echter de volste innerlijke overtuiging en een niet te betwijfelen opheldering, ook zonder gebruikmaking van het verstand.

Voor geen mens zal het begrip "ziel" begrijpelijk gemaakt kunnen worden die zich niet reeds een klein sprankje van geestelijke kennis verworven heeft, want de ziel is iets geestelijks. Zij is niet aards of stoffelijk en kan daarom ook alleen maar geestelijk verklaard worden. De ziel is dat - fluïdum dat het lichaam, de omhullende vorm, eerst het leven geeft. De ziel is dus het "eigenlijke ik" van de mens en kan niet gezien worden, maar is altijd aanwezig zolang de een of andere kracht zich uitdrukt in deze uiterlijke vorm.

De mens was geen ik-bewust wezen als de ziel in hem niet aanwezig was. De ziel is de eertijds van GOD uitgestraalde Kracht Die HIJ als iets wezenlijks buiten Zich stelde, en die HIJ een zelfstandig leven gaf. Daardoor werd het wezen uitgerust met een vrije wil en was tot denken bekwaam.

Dat en waarom nu in het aardse leven dat wezenlijke, nml.de ziel, in het menselijke lichaam huist is een kennis op zich. Maar eerst moet u er op gewezen worden dat de ziel de oorzaak is dat de mens denken, voelen en willen kan. Verder moet er uiteengezet worden dat de ziel de stimulans is van alle organen, dat elke bezigheid van het lichaam, elke wilsimpuls en elk gevoelen de uiting is van de zich in het lichaam bevindende ziel. Die op zich iets geestelijks is dat met het menselijke oog niet te aanschouwen is, die echter wanneer zij gezien zou kunnen worden geheel gelijk is aan het menselijk lichamelijk omhulsel.

Zij is dat wat nà de dood van het lichaam bestaan blijft, en dan ook aanschouwd kan worden door zielen met een bepaalde graad van rijpheid die geestelijk schouwen mogelijk maakt. Zij kan ook niet verklaard worden als de een of andere stoffelijke substantie die tot het lichaam behoort. Zij is en blijft geestelijke substantie, dus een geestelijke uitstraling van GOD die op aarde haar doel vervullen moet.

Zij is ook onkwetsbaar en onvergankelijk, kan zich echter van andere zielen onderscheiden door de straling van haar "licht"; en de bedoeling van het aardse leven is de lichtgraad te verhogen die zij eens vrijwillig verduisterd heeft. Het is voor geen mens mogelijk het wezen van de ziel te verklaren die dat zuiver wetenschappelijk onderzoeken wil, omdat de ziel niet met het menselijk verstand te begrijpen of te doorgronden is. Zij is en blijft Kracht uit GOD, WIEN's WEZEN eveneens ondoorgrondelijk is en blijven zal, maar door menselijk denken niet ontkend kan worden.

Dus is de ziel het "eigenlijke ik" van de mens dat niet gedefinieerd kan worden, dat bestaat, en toch niet bewezen kan worden, dat de lichamelijke organen de functie's aanwijst, dat echter ook bestaan kan zonder lichaam. Terwijl aan de andere kant het lichaam zonder ziel geheel levenloze materie is, ofschoon alle organen nog onveranderd zijn.

Want het leven ontbreekt, zo gauw de ziel het uiterlijke lichaam verlaat, omdat het lichaam mist wat het tot werkzaamheid aanzet. Wat de organen aandrijft tot het vervullen van hun functie's, wat in vrije wil richting gevend inwerkt op de denkorganen en wat elke gevoelsopwelling in de mens teweegbrengt.

En dit denkende, willende en ook voelende iets, de ziel, beweegt zich nà de dood in andere sferen, maar is steeds dat zelfde wezen dat het menselijk lichaam voorheen bewoonde. En het kan daarom in het rijk hierna ook herkend worden, waarvoor dan echter een bepaalde graad van geestelijke rijpheid vereist is.

Amen

¿Qué es el alma?....

Existe una confusión completa acerca de tales problemas, donde la comprensión humana por sí sola no es suficiente, para resolverlos, y donde la mente) de Dios debe estar obrando, cuya labor rara vez es reconocido.

Pero solo Él puede dar una respuesta clara cuando se hacen preguntas acerca de problemas aún no resueltos. Pero los resultados de tal actividad mental también se dudan, pero que corresponden a la verdad. Cualquiera que sea la pregunta, siempre será correcta esta, la cual que Dios Mismo entrega al hombre mediante Su Mente....

Sin embargo, la “mente” no debe confundirse con “comprensión”, porque la comprensión también puede moverse en la dirección equivocada.... No hay garantía de que los resultados racionales correspondan a la verdad, de lo contrario no existirían tantas opiniones y aspectos intentando prevalecerse cuales reclaman toda la verdad, pero todos fueron ganados solo por la razón.... Pero la “mente” es el rayo que emana de la “Verdad Eterna Misma”, que da luz, es decir, el reconocimiento de lo que solo la comprensión supone, para lo cual no se puede hacer ninguna prueba. Pero la “Mente de Dios” da la más completa convicción interna, da la aclaración completa, incluso sin un reclamo especial de compresión....

Nadie podrá hacer que el concepto “alma” sea tan comprensible, que aún no haya adquirido un cierto “conocimiento mental”, ya que el alma es algo mental, no es nada material – terrenal y, por lo tanto, solo puede explicarse mentalmente. El alma es el fluidus que da al cuerpo, la forma material, solo la vida.... El alma es la vida real, el verdadero “Yo” del ser humano, que se esconde en una capa exterior material, que no puede ser visto, pero siempre está presente mientras una fuerza se manifieste en esta forma externa. Y el hombre no sería un ser consciente del yo si el alma no estuviera presente en él.

El alma es una Fuerza-una vez-emanada-de-Dios, la cual Él puso afuera de Sí Mismo como esencia de ser y a la cual Él dio una vida independiente. Y este ser fue dotado con libre albedrio y capacidad de pensamiento.... Eso y por qué, en la vida terrenal, este ser esencial.... el alma.... se esconde en el cuerpo humano, es un conocimiento en sí mismo; pero por primera vez debe explicarse que el alma es la causa que el hombre puede pensar, sentir y querer/desear. Debe señalarse que el alma es que da aliento a todos los órganos, que cada actividad del cuerpo, cada volición y cada sensación es la manifestación del alma en el cuerpo.... Que en sí misma es algo mental, no es algo de mirar con el ojo humano y eso.... Si pudiera verse.... Se asemeja completamente a su cubierta externa humana.

Es lo que permanece después de la muerte del cuerpo y luego puede ser visto por almas del mismo grado de madurez, que permite la visión mental. Por lo tanto, el alma nunca puede ser explicada como una sustancia cualquiera que pertenece al cuerpo material.... Es y sigue una sustancia mental, por lo tanto, la radiación mental de Dios, que debe cumplir con un propósito en la tierra.... Es invulnerable e inmortal, pero puede distinguirse de otras almas por la radiación luminosa y el propósito de la vida terrenal es aumentar el grado de luz que una vez oscureció voluntariosamente....

No es posible para ningún hombre explicando la naturaleza del alma, quien se compromete solo científicamente, porque el alma no es nada tangible, insondable para los sentidos humanos, sino fuerza del poder de Dios, cuya naturaleza también es insondable y permanecerá. Pero lo que no puede ser negado por los hombres pensantes, así como el alma, que es el “yo” real del hombre, que tampoco puede definirse, es decir, no puede probarse, que instruye bien a los órganos corporales sobre sus funciones, que, sin embargo, puede existir sin cuerpo, mientras que el cuerpo sin el alma es solo completamente materia sin vida, aunque todos los órganos aún no han cambiado....

Pero la vida se pierde tan pronto como el alma abandona el cuerpo.... Lo que falta es lo que pone al cuerpo en movimiento, lo que impulsa a los órganos a sus funciones, lo que determina la libre voluntad de los órganos pensantes y lo que cada volición desencadena en el hombre.... Y este algo, que piensa, que quiere y que siente.... el alma.... Ahora se está moviendo en otras esferas, pero siempre como el mismo ser que anteriormente habitaba el cuerpo humano. Y, por lo tanto, también puede ser reconocido también en el reino del otro mundo, pero para el cual un cierto grado de madurez es un requisito previo....

Amen