• Terug

De natuurcatastrofe vóór het einde

Het einde van deze aarde is onvermijdelijk, dus ook het einde van al de op haar levende schepselen, want niets zal blijven bestaan wat de aarde draagt aan scheppingswerken. Mensen en dieren zullen hun leven er bij verliezen, behalve de kleine kudde van hen die weggenomen zullen worden. Deze laatste daad van Mijn Wil is al van eeuwigheid voorzien en steeds weer door zieners en profeten aan u mensen verkondigd. En hij wordt ook nu weer als dichtbij zijnd met alle aandrang aan u bekend gemaakt, omdat hij zo verschrikkelijk is en niemand het einde mee zal maken zonder daarop gewezen te zijn.

En toch vinden deze aankondigingen geen geloof. Er staat de mensheid een gebeurtenis te wachten die niet te erg voorgesteld kan worden, en toch wordt het in ongeloof afgewezen. Daarom zijn de vermaningen en waarschuwingen meestal vruchteloos en geen mens bereidt zich voor op het geweldige gebeuren.

De mensen geloven eenvoudig niet in een einde en daarom geef IK hun nu nog een laatste waarschuwing: IK zal nog een laatste aanwijzing geven aan de ongelovige mensen in de vorm van een geweldige natuurcatastrofe. Ze is in omvang geweldig en zal toch de aarde slechts plaatselijk treffen, want daardoor zal het daarop volgende einde dat vooruit is aangekondigd nu voor de mensen geloofwaardiger beginnen te worden. Zij houden het niet meer voor onmogelijk en vragen zichzelf ernstig af, of en hoe zij het er tegenover MIJ bij dat einde zullen afbrengen.

Grote gebeurtenissen "werpen hun schaduwen vooruit". De natuurcatastrofe en het niet lang daarna volgende einde is voor de mensen nog een laatste vermaning, want zij zal veel mensenlevens kosten. Veel mensen zullen ten offer vallen aan de natuurelementen, daar het anders niet te verwachten is indruk op verharde harten te maken die misschien toch nog voor de ondergang gered kunnen worden. Voortdurend spreek IK door de mond van Mijn profeten en voortdurend spreek IK nog door de MIJ toegenegen dienaren, maar op deze taal slaan de mensen geen acht. En alleen de weinigen die in Mijn Woorden geloven en daarom ook handelen volgens Mijn Wil, proberen nog op hun medemensen in te werken.

En dezen zullen nu duidelijk Mijn Stem vernemen en hun oren niet kunnen sluiten. De onverschilligheid der mensen is de oorzaak dat IK hen stoor in hun rust en hun wereldse geest ontstel, opdat niemand kan zeggen ongewaarschuwd te zijn gebleven. Maar ook deze laatste waarschuwing zal niet de totale overgave aan MIJ tot gevolg hebben, omdat Mijn Stem bij velen niet wordt herkend. IK oefen geen dwang uit om de mensen tot MIJ te doen keren, en daarom zal het einde alles wegvagen van de aarde wat weerspannig blijft tegen MIJ. En weerspannig is ieder mens die in het aangezicht van de voorafgaande grote vernietiging zich niet tot MIJ keert. Weerstand heeft ieder mens nog in zich die een einde van deze aarde dan nog voor onmogelijk houdt, want dan is zijn geest nog in het donker wat zijn toebehoren aan Mijn tegenstander verraadt.

IK probeer nog op alle mogelijke manieren deze weerstand te breken, maar steeds zonder dwang. Het laatste middel lijkt wel gruwelijk, maar IK gebruik het nog om u te redden. Want aan Mijn Woorden wordt geen geloof geschonken, en omdat het einde zo dichtbij is waaraan ze dan onherroepelijk ten offer vallen aan het verderf. En hun geestestoestand is maatgevend welk lot hen wacht op de dag van het gericht.

Mijn dienaren zeg IK steeds weer dat zij niet ijverig genoeg melding kunnen maken van het einde en het voorafgaande natuurgebeuren. Dat zij niet moeten vrezen de mensen er op te wijzen dat er voor hen niet veel tijd meer is. Zij moeten zonder schroom spreken over Mijn plan van eeuwigheid, en daarom ook het evangelie van de liefde moeten verspreiden opdat de mensen weten wat IK van hen verlang, opdat zij niet ten offer vallen aan de aanstaande gebeurtenissen en wegzinken in de duisternis.

Wat IK van hen verlang is een offervaardig en liefdevol hart, want dan kunnen zij zonder vrees de komende gebeurtenissen afwachten. Dan behoren zij tot hen die ongedeerd te voorschijn zullen komen, ook als alles om hen heen dreigt te vergaan. Maar aan hen die niet willen geloven staan grote verschrikkingen te wachten. Toch zal IK erbarmen hebben met ieder die nog in deze nood tot MIJ roept, want IK wil de mensen redden en niet prijsgeven aan het verderf. Maar het einde komt onherroepelijk en dan wordt iedereen geoordeeld naar recht en rechtvaardigheid.

Amen

Catastrofe della natura prima della fine

Inevitabile è la fine di questa Terra e di tutte le creature che vivono su di essa. Nulla rimarrà esistente di ciò che la Terra porta come Creazioni, ed uomini ed animali perderanno la vita, eccetto la piccola schiera di coloro che verranno rimossi viventi nel corpo. Quest’ultimo Atto della Mia Volontà su questa Terra è previsto sin dall’Eternità, è sempre stato di nuovo annunciato agli uomini tramite veggenti e profeti, ed anche ora viene di nuovo annunciato loro con tutta l’urgenza come molto vicino, perché è così imponente e nessuno deve sperimentare la fine, senza esserne stato informato. Ma questi Annunci non trovano nessuna fede. Gli uomini attende un avvenimento, come non lo ci si può immaginare più potente, e malgrado ciò viene respinto come incredibile, e gli Ammonimenti ed Avvertimenti sono infruttuosi, perché nessun uomo si prepara a questo imponente avvenimento. Gli uomini non credono in una fine. E così ora faccio seguire il Mio ultimo Ammonimento. Porto agli uomini miscredenti ancora l’ultima Indicazione in forma di un avvenimento della natura, che nella sua dimensione è pure così potente, ma colpirà la Terra solo limitatamente, affinché anche la fine predetta sia credibile per gli uomini, affinché poi non lo considerino più come impossibile ed entrino seriamente in giudizio con sé stessi, se e come possono sussistere davanti a Me in quella fine. Grandi avvenimenti gettano avanti le loro ombre. L’avvenimento della natura, a cui non molto tempo dopo segue anche la fine, dev’essere per gli uomini ancora un ultimo Ammonimento, perché costerà molte vite umane, moltissimi uomini cadranno vittima agli elementi della natura, altrimenti ci sarebbe da aspettarsi poca impressione sui cuori induriti, che però devono ancora essere salvati dal naufragio. Ho costantemente parlato attraverso la bocca di profeti, e costantemente parlo ancora attraverso i servitori dediti a Me. Ma gli uomini non ascoltano questo linguaggio eccetto pochi, che danno ancora fede alle Mie Parole e perciò loro stessi sono disposti ad agire sui loro prossimo secondo la Mia Volontà. Ma ora devono sentire chiaramente la Mia Voce e non potranno chiudere le loro orecchie, perché l’indifferenza dell’umanità Mi induce a disturbarla nella sua calma, di scuotere lo spirito del mondo. Ma anche questo Avvertimento non avrà per conseguenza il definitivo rivolgersi a Me, perché la Mia Voce non vuole essere riconosciuta e perché non impiego nessuna costrizione, che spinga gli uomini verso di Me. Ma poi la fine spazzerà dalla Terra tutto ciò che permane nella resistenza contro di Me, perché porta in sé la resistenza ogni uomo, che in vista della grande distruzione prima – che dimostra la Mia Potenza – non si converte a Me. Ma la resistenza porta in sé ancora ognuno che considera impossibile una fine di questa Terra, perché è di spirito oscurato, cosa che rivela la sua appartenenza al Mio avversario. Io cerco in tutti i modi possibili di spezzare questa resistenza senza impiegare la costrizione. E quest’ultimo Intervento sarà davvero un mezzo che sembra crudele, ma Io lo impiego per la vostra salvezza, perché non viene data fede alle Mie Parole e perché la fine è vicina, a cui cadono poi inevitabilmente vittima, ed ora è determinante lo stato spirituale, quale sorte li attende nel Giorno del Giudizio. Ai Miei servitori dico sempre di nuovo, che non possono menzionare con abbastanza fervore la fine e dell’avvenimento che si avvera ancora prima, che non devono temere di indicare agli uomini, che a loro non rimane più molto tempo, che devono parlare senza paura del Mio Piano dall’Eternità e che perciò devono anche diffondere il Vangelo dell’amore, affinché gli uomini sappiano che cosa pretendo Io da loro, affinché non sprofondino come vittima nell’oscurità di ciò che sta per arrivare. Quello che Io pretendo da loro è soltanto un cuore disposto al sacrificio, colmo d’amore. Allora possono attendere senza paura gli avvenimenti in arrivo, allora fanno parte di coloro che ne procederanno indenni, anche se intorno tutto minaccia di sprofondare. Ma coloro che non vogliono credere, si trovano davanti a grandi spaventi. Ed Io avrò Misericordia con ognuno che Mi invoca nella sua miseria, perché voglio soltanto salvare gli uomini, ma non esporli alla rovina, perché la fine arriva inevitabilmente, ed allora ognuno sarò giudicato secondo il diritto e la giustizia.

Amen