• Terug

Gericht aan godloochenaars

U beschouwt u als onafhankelijke wezens, zolang u niet aan een GOD gelooft - aan WIE u uw bestaan te danken hebt. Want dat u geleid wordt door Zijn Wil, waarvan uw zijn afhankelijk is, daar wilt u niets van weten. En toch weet u dat u niet in staat bent zelf het leven naar wens vorm te geven - dat u ook niet in staat bent zelf het leven een dag te verlengen.

U weet dus dat u afhankelijk bent van een Macht, of als u deze loochent, van een wet, waaraan u natuurlijkerwijze onderworpen bent. Deze natuurwet moet u accepteren - het staat u echter tegen een WEZEN als Wetgever te erkennen, het staat u tegen een doel of een bestemming van uw bestaan te erkennen, omdat in u nog te veel van de gezindheid is van hem (Lucifer) die eertijds met zijn Schepper brak en pretendeerde zelf alleen beslissend en alleen werkend te zijn tegenover alle wezens die hij in deze verkeerde gezindheid d.m.v. GOD's Kracht voortbracht.

U, mensen bent dit door hem (Lucifer) voortgebrachte wezenlijke, u hebt dezelfde mentaliteit als hij, u erkent ook GOD's bestaan niet, u hebt dezelfde innerlijke gevoelens in u die hem vervulden en hem tot zijn afval van GOD dreven. En zolang u GOD niet herkent en erkent, bent u nog vol van duivelse geest, arrogant, vertrouwend op uw eigen kracht en bovendien vol eigenliefde, om welke reden ook uw denken verkeerd gericht is - en u in een verduisterde geestestoestand op aarde vertoeft. En wat u denkt aan wijsheid te bezitten maakt u steeds aanmatigender en zelfbewuster - en toch is het een volledig waardeloze kennis, omdat ze alleen dingen betreft die op het moment van de dood voor u zijn uitgedoofd.

Ieder die GOD loochent - die meent dat er geen verband is tussen Zijn Macht en hemzelf - is van GOD geïsoleerd, hij blijft ook geïsoleerd na zijn dood, doch hij blijft bestaan. De dood wist hem niet uit, zoals hij foutief aanneemt in het aardse leven. Hij blijft zichzelf bewust als wezen - alleen ziet hij in dat hij krachteloos is, als hij hetzelfde zou willen doen wat hij in het aardse leven gedaan heeft. Dan neemt hij vaak bezit van de kracht van mensen die van gelijke gezindheid zijn (bezetenheid) en sterkt dezen enkel nog in hun verkeerde denken. Want al het aan GOD weerspannige staat nog in verbinding, zowel met elkaar als ook met het wezen (Lucifer) dat als eerste de scheiding met GOD voltrok.

GOD plaatste wel al het geestelijke als zelfstandig buiten Zich, opdat het zich zou zien als zelfstandig wezen, maar HIJZELF verbrak de band niet met deze afzonderlijke wezens - maar doorstraalde hen voortdurend met de Kracht van Zijn Liefde. En zolang zij de Kracht van Zijn Liefde in ontvangst namen, waren zij zalig. Toen echter het eerst geschapen wezen die Liefdeaanstraling van GOD afwees, toen het deze vanuit 'n arrogant denken niet meer nodig meende te hebben, wees het tegelijkertijd GOD af en isoleerde zich geheel van HEM - en het werd daardoor onzalig en verduisterd van geest.

En zodoende is het "loochenen van een Godheid" altijd een onfeilbaar bewijs aanhanger te zijn van hem die eens in opstand kwam tegen GOD.

In het aardse leven kan de mens gemakkelijk tot het inzicht komen, afhankelijk te zijn van de Wil van een Macht die over hem te zeggen heeft, want daarvoor worden hem teveel bewijzen gegeven, aan hemzelf en zijn omgeving. Doch GOD bepaalt nooit de wil van de mensen zò te denken, als juist is volgens de goddelijke ordening - maar HIJ geeft iedere mens opheldering die licht verlangt. Er is geen verontschuldiging voor een mens die GOD loochent, want ieder mens kan HEM onderkennen als hij zijn geestelijke hoogmoed, de aardse kwaal, opgeeft, als hij klein en deemoedig in gedachten vragen stelt, die hem zeker beantwoord worden en hem het geloof aan een GOD kunnen schenken.

Iedere godloochenaar is geestelijk arrogant en deze arrogantie verhindert hem vragen te stellen, omdat hij zich een weten aanmatigt terwijl hij absoluut onwetend is. En iedere godloochenaar heeft omgang met mensen die geloven aan een GOD en Schepper van eeuwigheid, DIE hun bestaan bepaalt. En door dezen wordt hij er steeds weer toe gebracht daarover na te denken. Weigert hij echter innerlijk, dan heeft hij nog niets van zijn vroegere weerstand opgegeven - en hij zal ook moeilijk in het rijk hierna opheldering aannemen - als er niet aan gedacht wordt ten gunste van hem te bidden. Wie dus GOD loochent, diens weg is nog eindeloos ver naar het eeuwige Vaderland.

Amen

하나님을 깨닫고 인정하는 일. 하나님을 부인하는 사람.

너희가 너희의 존재와 너희를 존재하게 만든 하나님을 믿지 않는 동안에는 너희는 너희 자신을 독립적인 존재로 여긴다. 너희는 너희의 존재를 의지하고 분의 뜻에 의해 인도받기를 원하지 않는다. 그러나 너희는 너희 자신이 너희가 원하는 대로 너희의 삶을 형성할 능력이 없고 또한 너희의 삶을 하루라도 연장할 수 없다는 것을 알고 있다. 그러므로 너희는 너희가 한 권세에 의존하고 있다는 것을 안다. 또는 너희가 이 권세를 거부하면, 너희가 자연적으로 지배를 받고 있는 법을 거부하는 것을 안다.

너희는 이런 자연의 법칙을 받아드려야만 한다. 그러나 너희는 한 존재를 입법자로 인정하기를 거부하고 너희는 너희가 존재하는 목적이나 사명을 인정하기를 거부한다. 왜냐면 너희 안에 아직 대적자의 생각이 너무 많이 있기 때문이다. 대적자는 언젠가 자신의 창조주를 떠났고 유일하게 스스로 자신이 역사하고 정하는 존재로 자신을 이런 잘못 된 생각으로 생성되게 한 모든 존재들 앞에 내세웠다. 너희는 그에 의해 창조 된 존재이고 너희는 그와 같은 생각을 가지고 있고 너희는 또한 그의 존재를 인정하지 않았고 너희 안에 같은 느낌을 가지고 있다. 이런 느낌이 그에게 충만했고 그가 하나님을 떠나 타락하게 만들었다.

너희가 하나님을 깨닫지 못하고 인정하지 않는 동안에는 너희는 루시퍼의 영으로 가득 차 있고 오만하게 자신의 힘을 키우고 게다가 자기 사랑으로 충만해 있다. 그러므로 너희 생각도 또한 잘못 된 방향으로 향하고 영이 가장 어두운 상태로 이 땅에서 살고 있다. 너희가 지혜를 가지고 있다고 믿는 일이 너희를 항상 더 오만하게 하고 자신감 있게 만든다. 그러나 그런 지식은 전혀 무가치한 지식이고 죽음의 순간에 너희에게서 사라지는 지식이다.

하나님을 부인하고 한 권세와 연관되어 있지 않다고 느끼는 사람은 하나님으로부터 고립되어 있고 그는 또한 그가 죽은 후에도 고립 된 채로 머물게 된다. 그러나 그는 계속 존재하고 그가 이 땅의 삶에서 잘못 영접하고 있는 것처럼 죽음이 그를 소멸시키지 않는다. 그는 계속해서 자신을 의식하는 존재로 머물고 그가 이 땅의 삶에서 했던 것과 같은 일을 하기를 원할 때 자신이 단지 무기력하다는 것을 깨닫게 된다. 그러면 같은 생각을 가진 세력이 아주 사람들을 소유하고 이런 세력은 단지 사람들의 잘못 된 생각을 강하게 만든다. 왜냐면 하나님을 대적하는 모든 존재들이 서로 간에 그리고 가장 처음으로 하나님과 분리 된 존재와 아직 연관되어 있기 때문이다.

하나님은 실제 모든 영적인 존재들을 독립적인 존재로 생성되어 나오게 했다. 이로써 존재가 한 존재로써 자신을 깨닫게 했다. 그러나 하나님 자신이 이런 개인과 연결을 끊지 않았고 자신의 사랑의 힘을 끊임없이 그에게 부어주었고 그들이 사랑의 힘을 받는 동안에는 그들은 행복했다. 그러나 첫 번째 피조물이 하나님의 사랑의 발산을 거부하고 그가 이런 오만한 생각 가운데 하나님의 사랑의 발산이 더 이상 필요하지 않는다고 믿었을 때 그가 동시에 하나님 자신을 거부했고 완전히 하나님으로부터 고립이 되어 이로써 불행하고 어두운 영이 되었다. 그러므로 신성을 부인하는 일은 항상 한때 하나님께 반역한 자를 따른다는 속일 수 없는 증거이다.

사람은 이 땅의 삶에서 자신을 정하는 권세의 의지에 의존되어 있다는 사실을 쉽게 깨달을 수 있다. 왜냐면 이에 대한 증거가 자기 자신과 자신의 주변을 통해 그에게 아주 많이 주어지기 때문이다. 그러나 하나님은 인간이 하나님의 질서대로 생각하도록 의지를 정하지 않는다. 그러나 그는 빛을 갈망하는 모든 사람에게 빛을 준다. 하나님을 부인하는 사람에게는 변명의 여지가 없다. 왜냐면 사람이 유전 된 악인 자신의 영적 교만을 포기하고 그가 생각으로 겸손하게 작은 질문을 하면, 그는 반드시 답을 얻고 하나님을 믿는 믿음을 받을 수 있게 되는 모든 사람이 하나님을 깨달을 수 있기 때문이다.

하나님을 부인하는 모든 사람은 영적으로 오만하고 이런 오만함이 또한 그가 질문을 하지 못하게 한다. 왜냐면 그가 완전히 무지하지만 자신이 알고 있다고 착각하기 때문이다. 하나님을 부인하는 모든 사람은 자신의 존재를 정하는 영원한 창조주 하나님을 믿는 사람들과 접촉을 하고 이런 접촉을 통해 그는 항상 또 다시 생각하게 된다. 그러나 그가 내적으로 거절한다면, 그는 자신이 한때 가졌던 저항을 아직 포기하지 않았고 그가 중보 기도를 받지 못하면, 그는 저세상의 나라에서 설명을 거의 받아들이지 않게 될 것이다. 누구든지 하나님을 부인하는 사람의 길은 아직 영원한 고향으로부터 끝없이 멀리 떨어져 있다.

아멘