• Terug

God verdoemt niet, integendeel, Hij wil verlossen

Niet Ik verdoem de mensen en stoot de zielen in de duisternis, veeleer sturen ze zelf aan op de diepte, zij zelf spreken het oordeel over zich uit door hun levenswandel, die zo is, dat de vorst der duisternis bezit van hen kan nemen en hen naar beneden trekt in zijn gebied. Ik ben een God van liefde en met al deze zielen heb Ik medelijden, omdat het mijn grondbeginsel is, alles wat eens uit Mij is voortgekomen gelukkig te maken. Ik zie hun nood, Ik zie hun deerniswekkende toestand en zou hen graag willen helpen. Doch zolang ze zich van Mij afwenden, zolang ze niet bereid zijn zich door Mij te laten helpen, houdt mijn tegenstander hen vast in zijn macht, want hun wil geeft hem daar het recht toe, zoals echter ook de daaraan tegengestelde wil Mij het recht zou geven hen omhoog te helpen.

Ik vergeef ieder mens zijn schuld, ofschoon Ik als een God van gerechtigheid een vereffening, een genoegdoening moet verlangen. Maar mijn liefde vol erbarmen heeft voor alle zondaars de mogelijkheid geschapen hun zondeschuld kwijt te raken. Mijn liefde vol erbarmen nam de zondeschuld van allen op zich en betaalde het losgeld door de offerdood aan het kruis. En toch blijft iedere ziel de keuze gelaten daar gebruik van te maken, omdat Ik haar een vrije wil heb gegeven die Ik nooit zal aantasten. Maar het is de vrije wil die haar, als hij verkeerd is gericht, in de verdoemenis stort, in een toestand die zo smartelijk is dat hij gelijk is aan de vreselijkste opsluiting in een kerker en waarvan ze meent dat die haar door Mij is opgelegd en Mij daarom beschouwt als een wrekende en straffende God, die haar verstoten heeft in de duisternis. De ziel schept zichzelf haar lot, want wat zij is en waar zij is, is een toestand die in vrije wil is nagestreefd, die ook alleen maar veranderd kan worden door eigen wil, maar die ook onmiddellijk wordt verbeterd, wanneer de ziel haar denken op Mij richt.

Mijn liefde pakt iedere ziel vast en helpt haar omhoog wanneer ze het hogere nastreeft, dus op Mij zou willen aansturen. Ik ben wel een God van gerechtigheid, maar wat Ik vraag als tegenprestatie, als compensatie voor de zondeschuld van de opstand van weleer tegen Mij, is slechts de erkenning van mijn verlossingswerk, dus de erkenning van Jezus Christus als Gods Zoon. Zoals zich het geestelijke eens van Mij afwendde en viel, zo moet het zich weer tot Mij wenden in Jezus Christus om omhoog te klimmen. Ik verlang alleen erkenning van Zijn goddelijkheid, omdat Ik dan zelf word erkend, die Me op aarde in de mens Jezus heb belichaamd om het de mensen, het eens van Mij afgevallen geestelijke, te vergemakkelijken de vroegere zonde weer goed te maken.

De mensen staan ver van God af. De mensen zijn het geestelijke dat eigenwillig van Mij is weggegaan. Niet Ik heb dit geestelijke verdoemd, maar het heeft in vrije wil op de diepte aangestuurd, waaruit Ik het weer omhoog zou willen halen. Maar Ik kan ze niet tegen hun vrije wil in een andere sfeer verplaatsen. Ik was en ben en blijf eeuwig de God van liefde en zelfs mijn gerechtigheid wordt door mijn liefde vol erbarmen overtroffen, die een weg heeft gezocht de gerechtigheid voldoening te verschaffen en toch de schepselen tegemoet te komen, opdat ze Hem weer konden naderen wanneer ze daartoe de wil hadden. En mijn liefde zal zich eeuwig inspannen die zielen uit de diepte te verlossen, die zelf verdwaald zijn. Mijn liefde zal eeuwig haar helpende hand uitstrekken, die alleen maar hoeft te worden vastgepakt om de diepte te kunnen ontvluchten, want Ik ben geen straffende, geen verdoemende God. Ik ben een God van liefde en barmhartigheid, die eeuwig alleen maar gelukkig wil maken wat eens uit Zijn liefde is voortgekomen.

Amen

BOG NE OBSOJA, TEMVEČ ŽELI ODREŠITI ....

Nisem Jaz tisti Kateri obsoja človeštvo in potiska duše v temo, temveč si oni sami prizadevajo proti breznu, oni sami se (be) obsodijo skozi svoj način življenja, ki omogoča Princu teme, da jih obsede (okupira) in potegne navzdol na svoje območje. Jaz Sem Bog Ljubezni (1. Janezova 4:8, 16) in Meni je žal vseh teh duš, saj je Moje načelo dati zadovoljstvo (srečo) vsemu, kar je nekoč izšlo iz Mene. Jaz vidim njihovo stisko, Jaz vidim njihovo obžalovanja vredno stanje in bi želel pomagati vsem njim; vendar vse dokler oni ne želijo vedeti za Mene, vse dokler oni ne želijo sprejeti Moje pomoči, jih bo Moj nasprotnik držal trdno pod svojo kontrolo, ker mu njihova volja daje pooblastilo, da to napravi, ravno tako kot bi njihova nasprotna volja pooblastila Mene, da jim pomagam dvigniti se v višje sfere.

Jaz ne želim kriviti za greh nobenega človeka, čeprav moram Jaz kot Bog pravičnosti zahtevati odškodnino-poravnavo. Vendar pa je Moja usmiljena Ljubezen ustvarila možnost za vse grešnike, da se osvobodijo svoje krivde greha, Moja usmiljena Ljubezen je vzela krivdo greha vsakogar na sebe in plačala odkupnino skozi žrtveno smrt na Križu.... Pa vendar je svobodno prepuščeno vsaki duši, da se z njo okoristi, ker je ona od Mene prejela svobodno voljo, katere Jaz nikoli ne bom prekršil.

Toda svobodna volja je ta, katera bo, če je napačno usmerjena, njih pahnila v prekletstvo; v stanje, ki je tako polno agonije, ki je enako najbolj strašnemu ujetništvu in za katerega ona (duša) verjame, da ji je bilo naloženo od Mene, in Me ima s tem za maščevalnega Boga, Kateri kaznuje, Kateri jo je pahnil v temo....

Duša si sama ustvarja svojo usodo, ker kakšna je ona in kje je ona, je stanje, za katerim si je prizadevala v svobodni volji, katero se lahko spremeni le skozi njeno lastno svobodno voljo, vendar katero bo prav tako takoj izboljšano, če duša usmeri svoje misli k Meni. Moja Ljubezen zajema vsako dušo in ji pomaga dvigniti se, če si ona želi prizadevati k vzponu, torej k Meni. Jaz Sem prav zares Bog pravičnosti, vendar to kar zahtevam v zameno, je sprava za krivdo greha nekdanjega uporništva proti Meni, je le priznanje Mojega dejanja Odrešitve in s tem priznanje Jezusa Kristusa kot Božjega Sina....

Ravno tako kot se je duhovno (duhovna bitja) nekoč odvrnilo od Mene in padlo, se mora ono ponovno obrniti k Meni v Jezusu Kristusu, da bi se vzpelo v višje sfere.... Jaz zahtevam le priznavanje Njegovega Božanstva, ker bom Jaz Osebno potem priznan, ker sem Jaz Sam Sebe utelesil v človeku Jezusu na Zemlji, da bi ljudem, ki so nekoč kot duhovna bitja odpadli od Mene olajšal, da bi popravili (odkupili) njihov nekdanji greh....

Ljudje so daleč odmaknjeni od Boga, oni so duhovna bitja, katera so Me zapustila zaradi svoje lastne volje; Nisem Jaz tisti, Kateri Sem obsodil ta duhovna bitja, temveč so oni stremeli v brezno s svojo lastno svobodno voljo, iz katerega bi jih Jaz želel ponovno dvigniti, vendar pa jih proti njihovi svobodni volji Jaz ne morem prestaviti v drugo sfero; Jaz Sem bil in bom vedno ostal Bog Ljubezni, celo Moja Pravičnost bo presežena s strani Moje usmiljene Ljubezni, katera je iskala način, da bi zadovoljila Mojo pravico, a je vendar pomagala živim stvaritvam (bitjem) tako, da bi se Mu oni lahko ponovno približali, če bi imeli voljo to narediti.

In Moja Ljubezen si bo vedno prizadevala odkupiti iz brezna duše, katere so se same izgubile; Moja Ljubezen bo večno nudila svojo roko pomoči, ki mora biti le prijeta, da bi se lahko izognili breznu, ker Jaz nisem Bog, Kateri kaznuje, Kateri obsoja, Jaz Sem Bog Ljubezni in usmiljenja, Kateri večno želi le osrečiti to, kar je nekoč izšlo iz Njegove Ljubezni. AMEN