Hetgeen waarover u opheldering verlangt, wil Ik u in onderrichten. Want Ik wil dat u eerst een juist weten zult bezitten, voordat u uw medemensen onderricht, wat de taak is van u die Mij zult willen dienen. Ik wil dat voor uzelf alles begrijpelijk is, voordat u uw weten doorgeeft. Want de medemens is vaak niet zo geduldig. Hij wenst opheldering, in het bijzonder wanneer hij twijfelt, en deze opheldering moet u hem dan ook kunnen geven. Het vraagstuk van de menswording Gods in Jezus is aanleiding voor de meeste vragen en wel omdat het tot nu toe op zo'n manier werd uitgelegd, dat er alleen maar steeds meer verwarring ontstond, in plaats van helderheid. Mijn bestaan op aarde als mens onderscheidde zich op geen enkele wijze van dat van een ander mens, behalve dat Ik in mijn hart de liefde ruimte gaf om zich te ontplooien, terwijl anderen hun eigenliefde vergrootten en "begeerden", in plaats van te "geven".
De liefdesvonk gloeit zwak in het hart van ieder mens. Hij kan echter oplaaien tot een heldere vlam, evenals hij ook verstikt kan worden. Maar daardoor onderscheiden de mensen zich ook van elkaar, want de liefde drukt op ieder de stempel van de goddelijkheid, terwijl de eigenliefde het evenbeeld is van mijn tegenstander, die zich zelf verhief en daardoor viel. De liefde is dus het goddelijke in de mens, dat zich slechts als een klein vonkje openbaart bij het begin van het aardse leven, maar eindeloos kan groeien. Het liefdesvonkje was in het kindje Jezus al te herkennen, omdat een lichtziel zich in het kind had belichaamd, die wel alle heerlijkheden Gods achterliet in het geestelijke rijk, maar nochtans niet van haar liefde afzag. En de kracht van deze liefde uitte zich soms ook, wanneer dus de geestvonk met de geest van de Vader van eeuwigheid in verbinding trad, wat bij ieder liefdevol kind gebeurt. Maar in Jezus moest dit voor de mensen openlijk te zien zijn opdat ze geloofden in de goddelijkheid van het kind Jezus. Het werkzaam zijn van de geest wordt in zo'n kindje niet belet, alleen komt het niet of slechts zelden tevoorschijn, omdat het verstand en de vrije wil van de mens eerst zelf het werkzaam zijn van mijn geest in zich moet nastreven, wat pas bewust gebeurt in de jaren waarin hij het verstand en de wil kan gebruiken in vrijheid van denken.
De verklaring voor de wonderen van het kind Jezus, voor de uitzonderlijke gebeurtenissen, is alleen maar te vinden in de hoge graad van liefde, omdat de ziel van Jezus van boven was, een ziel van licht en liefde die nu in een menselijke vorm gehuld werd. En ze werd ook gehinderd in haar tot nu toe onbeperkt scheppen en werkzaam zijn, opdat ze zich kon aanpassen aan de menselijke uiterlijke vorm. De liefde was in hoge mate in het kindje Jezus aanwezig, maar ook het aards-menselijke drong zich op, de wereld. Dat wil zeggen: Mijn en Zijn tegenstander oefende zijn invloed uit op dit aards-menselijke, omdat hem dit vanwege de beproeving van de wil was toegestaan. En mijn geest hield zich nu stil, want ook de mens Jezus moest deze wilsproef afleggen en het werk van de vergoddelijking van Zijn ziel moest onder dezelfde voorwaarden plaats vinden als bij ieder ander mens, hoewel mijn geest in Hem was en bleef door Zijn liefde.
Maar de hoogste graad van liefde moest de mens Jezus bereiken door eigen wil. En daarom trok mijn geest zich gedurende deze jaren terug. Hij spoorde niet aan en drong niet bij Hem aan. Hij liet de mens Jezus de volledige vrijheid, tot dan de door Zijn toegenomen liefde steeds meer toenemende volheid van mijn geest zich openbaarde als wijsheid en macht, als buitengewoon groot en diep weten en als wonderwerken. De mens Jezus was van eeuwigheid uitgekozen voor deze missie. Een hoogste lichtwezen daalde af naar de aarde. Een van mijn in gelukzaligheid levende kinderen begon Zijn gang over de aarde en dus moest deze ziel de aardse vorm van het kind Jezus reeds doorstralen. En al het ongewone van Zijn jeugd was heel natuurlijk en begrijpelijk, maar voor de in de duisternis levende mensen precies zo onbegrijpelijk en daarom werd in latere jaren het stralende licht met een omhulsel bekleed en begon de eigenlijke missie: het vergoddelijken van een aardse mens door de liefde. Weliswaar kon Ik door mijn geest te allen tijde werkzaam zijn in de mens Jezus omdat daar alle vereisten voor aanwezig waren, maar ter wille van de missie van Jezus trad al het goddelijk geestelijke terug en deze missie werd door Hem vervuld als mens, die alle kracht alleen maar uit de in Hem werkzame liefde putte. Deze tot ontplooiing te brengen was voor Hem net zo moeilijk als voor ieder ander mens, omdat mijn tegenstander zijn invloed waarlijk niet ongebruikt liet, want de overwinning van Jezus betekende immers de nederlaag voor de tegenstander. Maar mijn tegenstander kon de vrije wil van Jezus niet aantasten en deze wil was volledig op Mij gericht. En daarom lukte Hem het werk, want Zijn keuze voor Mij had zijn oorsprong in Zijn liefde. De liefde was de kracht die sterker is dan de dood en die daarom ook degene bedwong die de dood in de wereld heeft gebracht. De liefde was overwinnaar en zal het eeuwig blijven.
Amen
VertalerQuero instruí-lo sobre o que necessita de esclarecimento, pois quero que tenha os conhecimentos certos antes de instruir os seus semelhantes, mas esta é a sua tarefa que deseja servir-Me. Quero que compreendam tudo antes de transmitirem os vossos conhecimentos, pois o vosso semelhante não é muitas vezes tão paciente, ele deseja especialmente um esclarecimento se duvidar, e então também devem ser capazes de o dar de uma forma esclarecedora.
O problema da encarnação de Deus em Jesus suscita a maioria das questões, e isto porque tem sido explicado de tal forma que só havia cada vez mais confusão em vez de brilho. A minha existência na Terra como ser humano não diferiu em nada da de outros seres humanos, apenas que dei espaço ao desenvolvimento do amor no meu coração, onde outros aumentaram o seu amor-próprio e 'desejado' em vez de 'dar'. A centelha do amor brilha no coração de cada pessoa, mas pode incendiar-se numa chama brilhante tal como pode ser extinguida. Mas isto também distingue as pessoas umas das outras, pois o amor imprime a marca da divindade em todos, enquanto que o amor-próprio é a imagem do Meu adversário que se exaltou e assim caiu. O amor é portanto o divino no ser humano, que só aparece como uma pequena faísca no início da vida terrena, mas pode crescer infinitamente.
A centelha do amor já era reconhecível no menino Jesus porque uma alma de luz se tinha encarnado na criança que certamente deixou para trás todas as glórias de Deus no reino espiritual mas que, no entanto, não renunciou ao seu amor e esta força de amor também se expressou de tempos a tempos quando a centelha espiritual fez contacto com o eterno Pai-Espírito, o que acontece em cada criança amorosa mas deveria ser óbvio para as pessoas em Jesus para que acreditassem na divindade do menino Jesus. O trabalho do espírito não é impedido numa criança tão pequena, apenas não vem à luz ou só raramente vem à luz porque o intelecto e o livre arbítrio do ser humano tem primeiro de se esforçar pelo trabalho do Meu espírito dentro de si, o que só acontece conscientemente nos anos em que ele pode usar o seu intelecto e vontade na liberdade de pensamento. A explicação para os milagres do menino Jesus, para os acontecimentos extraordinários, só pode ser procurada no elevado grau de amor, porque a alma de Jesus era de cima, uma alma leve e amorosa, que agora estava envolta numa forma humana e também impedida na sua criatividade e actividade até agora ilimitada, a fim de fazer justiça à forma externa humana. O amor estava em grande medida no menino Jesus...., mas o homem-mundo também se afirmou.... o mundo, ou seja, o meu e o seu adversário, exerceram a sua influência sobre este homem-mundo, porque lhe foi permitido fazê-lo para testar a sua vontade. E o Meu espírito agora permaneceu em silêncio, pois o homem Jesus também teve de passar esta prova de vontade, e o trabalho de divinização da Sua alma teve de prosseguir sob as mesmas condições que com qualquer outro ser humano, embora o Meu espírito estava e permaneceu Nele através do Seu amor. No entanto, o ser humano Jesus teve de alcançar o mais alto grau de amor através da Sua própria vontade.... E por isso o Meu espírito retirou-se durante estes anos, não empurrou e impulsionou, deixou o homem Jesus completamente livre até que a plenitude sempre crescente do Meu espírito, que aumentou devido ao Seu crescente amor, se manifestou como sabedoria e poder.... como maior do que grande conhecimento e a realização de milagres. O homem Jesus foi eternamente escolhido para esta missão. Um ser supremo de luz ascendeu à terra; um dos meus gloriosos filhos vivos começou a sua vida terrena, e assim esta alma já tinha de irradiar através da forma terrena do menino Jesus, e tudo o que não era comum na sua juventude era completamente natural e compreensível, mas igualmente incompreensível para as pessoas que viviam na escuridão, e por isso uma cobertura foi espalhada sobre a luz radiante em anos posteriores, e a verdadeira missão começou.... a deificação de um ser humano terreno através do amor. Certamente que fui capaz de trabalhar através do Meu espírito no ser humano Jesus em qualquer altura, porque todos os pré-requisitos foram dados para isso; mas por causa da missão de Jesus todos os aspectos divino-espirituais tomaram um lugar secundário, e esta missão foi cumprida por Ele como um ser humano que apenas tirou toda a força do Seu amor activo, o que foi tão difícil para Ele como para qualquer outro ser humano, porque o Meu adversário não deixou realmente a sua influência por utilizar, afinal, a vitória de Jesus significou a derrota do adversário. Mas o meu adversário não podia tocar no livre arbítrio de Jesus, e ele era completamente dedicado a Mim. E, por isso, Ele teve sucesso no Seu trabalho, pois a Sua vontade para comigo surgiu do Seu amor.... O amor foi a força que é mais forte que a morte e que, portanto, também conquistou aquele que trouxe a morte para o mundo.... O amor foi vitorioso e continuará a sê-lo para sempre...._>Ámen
Vertaler