• Terug

De wonderwerken van het kind Jezus

Hetgeen waarover u opheldering verlangt, wil Ik u in onderrichten. Want Ik wil dat u eerst een juist weten zult bezitten, voordat u uw medemensen onderricht, wat de taak is van u die Mij zult willen dienen. Ik wil dat voor uzelf alles begrijpelijk is, voordat u uw weten doorgeeft. Want de medemens is vaak niet zo geduldig. Hij wenst opheldering, in het bijzonder wanneer hij twijfelt, en deze opheldering moet u hem dan ook kunnen geven. Het vraagstuk van de menswording Gods in Jezus is aanleiding voor de meeste vragen en wel omdat het tot nu toe op zo'n manier werd uitgelegd, dat er alleen maar steeds meer verwarring ontstond, in plaats van helderheid. Mijn bestaan op aarde als mens onderscheidde zich op geen enkele wijze van dat van een ander mens, behalve dat Ik in mijn hart de liefde ruimte gaf om zich te ontplooien, terwijl anderen hun eigenliefde vergrootten en "begeerden", in plaats van te "geven".

De liefdesvonk gloeit zwak in het hart van ieder mens. Hij kan echter oplaaien tot een heldere vlam, evenals hij ook verstikt kan worden. Maar daardoor onderscheiden de mensen zich ook van elkaar, want de liefde drukt op ieder de stempel van de goddelijkheid, terwijl de eigenliefde het evenbeeld is van mijn tegenstander, die zich zelf verhief en daardoor viel. De liefde is dus het goddelijke in de mens, dat zich slechts als een klein vonkje openbaart bij het begin van het aardse leven, maar eindeloos kan groeien. Het liefdesvonkje was in het kindje Jezus al te herkennen, omdat een lichtziel zich in het kind had belichaamd, die wel alle heerlijkheden Gods achterliet in het geestelijke rijk, maar nochtans niet van haar liefde afzag. En de kracht van deze liefde uitte zich soms ook, wanneer dus de geestvonk met de geest van de Vader van eeuwigheid in verbinding trad, wat bij ieder liefdevol kind gebeurt. Maar in Jezus moest dit voor de mensen openlijk te zien zijn opdat ze geloofden in de goddelijkheid van het kind Jezus. Het werkzaam zijn van de geest wordt in zo'n kindje niet belet, alleen komt het niet of slechts zelden tevoorschijn, omdat het verstand en de vrije wil van de mens eerst zelf het werkzaam zijn van mijn geest in zich moet nastreven, wat pas bewust gebeurt in de jaren waarin hij het verstand en de wil kan gebruiken in vrijheid van denken.

De verklaring voor de wonderen van het kind Jezus, voor de uitzonderlijke gebeurtenissen, is alleen maar te vinden in de hoge graad van liefde, omdat de ziel van Jezus van boven was, een ziel van licht en liefde die nu in een menselijke vorm gehuld werd. En ze werd ook gehinderd in haar tot nu toe onbeperkt scheppen en werkzaam zijn, opdat ze zich kon aanpassen aan de menselijke uiterlijke vorm. De liefde was in hoge mate in het kindje Jezus aanwezig, maar ook het aards-menselijke drong zich op, de wereld. Dat wil zeggen: Mijn en Zijn tegenstander oefende zijn invloed uit op dit aards-menselijke, omdat hem dit vanwege de beproeving van de wil was toegestaan. En mijn geest hield zich nu stil, want ook de mens Jezus moest deze wilsproef afleggen en het werk van de vergoddelijking van Zijn ziel moest onder dezelfde voorwaarden plaats vinden als bij ieder ander mens, hoewel mijn geest in Hem was en bleef door Zijn liefde.

Maar de hoogste graad van liefde moest de mens Jezus bereiken door eigen wil. En daarom trok mijn geest zich gedurende deze jaren terug. Hij spoorde niet aan en drong niet bij Hem aan. Hij liet de mens Jezus de volledige vrijheid, tot dan de door Zijn toegenomen liefde steeds meer toenemende volheid van mijn geest zich openbaarde als wijsheid en macht, als buitengewoon groot en diep weten en als wonderwerken. De mens Jezus was van eeuwigheid uitgekozen voor deze missie. Een hoogste lichtwezen daalde af naar de aarde. Een van mijn in gelukzaligheid levende kinderen begon Zijn gang over de aarde en dus moest deze ziel de aardse vorm van het kind Jezus reeds doorstralen. En al het ongewone van Zijn jeugd was heel natuurlijk en begrijpelijk, maar voor de in de duisternis levende mensen precies zo onbegrijpelijk en daarom werd in latere jaren het stralende licht met een omhulsel bekleed en begon de eigenlijke missie: het vergoddelijken van een aardse mens door de liefde. Weliswaar kon Ik door mijn geest te allen tijde werkzaam zijn in de mens Jezus omdat daar alle vereisten voor aanwezig waren, maar ter wille van de missie van Jezus trad al het goddelijk geestelijke terug en deze missie werd door Hem vervuld als mens, die alle kracht alleen maar uit de in Hem werkzame liefde putte. Deze tot ontplooiing te brengen was voor Hem net zo moeilijk als voor ieder ander mens, omdat mijn tegenstander zijn invloed waarlijk niet ongebruikt liet, want de overwinning van Jezus betekende immers de nederlaag voor de tegenstander. Maar mijn tegenstander kon de vrije wil van Jezus niet aantasten en deze wil was volledig op Mij gericht. En daarom lukte Hem het werk, want Zijn keuze voor Mij had zijn oorsprong in Zijn liefde. De liefde was de kracht die sterker is dan de dood en die daarom ook degene bedwong die de dood in de wereld heeft gebracht. De liefde was overwinnaar en zal het eeuwig blijven.

Amen

Actes miraculeux par l’enfant Jésus....

Je veux vous instruire sur tous les sujets sur lesquels vous Me demandez des éclaircissements, car Je veux que vous possédiez d’abord un savoir juste avant d’instruire votre prochain, ce qui pourtant est votre tâche à vous qui voulez Me servir. Je veux que tout vous soit compréhensible avant que vous ne passiez votre savoir à d’autres, car souvent le prochain n’est pas très tolérant, il demande des éclaircissements surtout quand il doute, et alors vous devez pouvoir les lui donner d’une manière claire. Le motif de la plupart des questions est le problème de l’incarnation de Jésus, parce que jusqu’à maintenant, il a été expliqué d’une manière qui n’a fait que produire de plus en plus de confusion au lieu de clarté. Mon existence terrestre en tant qu’homme ne se distinguait en aucune manière de celle d’autres hommes, seulement au cœur, J’ai réservé plus de place pour que l’Amour se développe, tandis que d’autres ont accru leur amour-propre, et «désirer» au lieu de «donner».

L’étincelle d´amour couve au cœur de tout être humain, et elle peut être attisée pour brûler en flamme claire, ou bien être étouffée. Mais voici en quoi les hommes se distinguent, l’amour donne à chaque l’homme l’empreinte de la divinité, tandis que l’amour-propre en fait le portrait de Mon adversaire qui déchut suite à son outrecuidance. Donc l’amour est le divin dans l’homme, amour qui au début de la vie n’apparaît que comme une minuscule étincelle, mais qui peut s’accroître infiniment. L’étincelle d’amour était déjà apparente dans le petit enfant Jésus parce que c’était une âme de la lumière qui s’était incarnée dans l’enfant, qui, tout en renonçant à toutes les splendeurs divines qu’elle avait possédées au royaume spirituel, ne se démettait pas pour autant de son amour, et alors quelquefois, cette force d’amour s’annonça lorsque l’étincelle d’esprit entra en communication avec l’esprit du Père d’éternité, ce qui arrive à tout enfant aimant, mais dans le cas de Jésus cela devait être apparent aux hommes pour qu’ils croient à la divinité de l’enfant Jésus. Dans un tel enfant, l’opération de l’esprit n’est pas gênée, seulement elle n’apparaît pas, ou rarement, parce qu’il faut d’abord que la raison et le libre arbitre même de l’homme aspirent à l’action de Mon esprit en lui, ce qui ne se produit consciemment qu’à un âge où il peut employer sa raison et sa volonté en pensant librement.

L’explication des miracles opérés par l’enfant Jésus, les évènements extraordinaires, ne peut être trouvée que dans Son haut degré d’amour, parce que l’âme de Jésus était d’en haut, c’était une âme de lumière et d’amour qui fut revêtue d’une forme humaine et elle fut alors gênée dans ses opérations et ses actions jusque-là illimitées pour se conformer à la forme extérieure humaine. Dans le petit enfant Jésus il y avait l’amour à un haut degré.... mais ce qui était terrestre et humain l’imprégnait aussi.... Le monde, c'est-à-dire Mon et Son adversaire, exerçait son influence sur ce qui était terrestre et humain, ce qui lui était permis pour pouvoir mettre la volonté à l’épreuve.... Et maintenant Mon esprit se tint coi, car l’homme Jésus devait passer cette épreuve de volonté aussi et l’œuvre de divinisation de Son âme devait se dérouler sous les mêmes conditions que pour tout autre homme, bien que, par Son amour, Mon esprit soit et reste en Lui.

Mais quant au plus haut degré d’amour, il fallait que l’homme Jésus l’atteigne par sa propre volonté.... Et c’est pourquoi pendant ces années Mon esprit s’est retiré, il ne Le poussait ni L’entraînait, il laissait l’homme Jésus complètement libre jusqu’au moment où la plénitude de Mon esprit, de plus en plus accrue par Son grand amour, se déclara enfin sous forme de sagesse et de puissance.... par un savoir immense et la capacité d’opérer des miracles.

Depuis l’éternité, l’homme Jésus avait été élu pour cette mission. Un être de la lumière est descendu sur la terre ; l’un de Mes enfants qui vivait dans la gloire a entamé Son chemin sur la terre, et donc il était normal que cette âme transperce déjà la forme terrestre de l’enfant Jésus, et tous les évènements extraordinaires de Sa jeunesse furent parfaitement naturels et compréhensibles, mais tout aussi incompréhensibles pour les êtres humains vivants dans les ténèbres, et c’est pourquoi dans les années suivantes, un voile a été étendu pour recouvrir la lumière éclatante, et sa propre mission commença .... à savoir : la divinisation d’un homme de la terre par l’amour. Il est vrai qu’a tout moment, Je pouvais agir par Mon esprit dans l’homme Jésus parce que toutes les conditions nécessaires étaient présentes ; mais dans l’intérêt de la mission de Jésus, tout ce qui était divin et spirituel s’effaçait, et cette mission fut exécutée par Lui en homme Qui n’empruntait toute sa force qu’à l’amour qui était actif en Lui ; déployer cet amour était pour Lui aussi dur que pour tout autre homme, parce que Mon adversaire n’hésitait pas à faire usage de son influence, car la victoire de Jésus signifiait la défaite de l’adversaire. Pourtant, Mon adversaire ne pouvait pas porter atteinte au libre arbitre de Jésus, et celui-ci M’était complètement dévoué. Et ainsi Son œuvre réussit, car la source de Sa dévotion pour Moi fut l’amour. L’amour a été une force plus forte que la mort, aussi défit-il celui qui avait introduit la mort dans le monde.... L’amour a été vainqueur et le restera éternellement....

Amen