• Terug

Rechtvaardig denken en handelen Liefde voor de vijand

Mt. 5,6 "Zalig die hongeren naar de gerechtigheid, want ze zullen worden verzadigd"

U zult rechtvaardig moeten denken en handelen. Daar hoort ook bij dat u alle mensen liefde betoont, dat u er geen uitsluit, want alle mensen zijn Mijn kinderen, die elkaar moeten liefhebben - dus zult u ook niet de ene mens uw liefde mogen onthouden, terwijl u ze aan de andere schenkt, omdat u zelf niet mag oordelen als een broeder een fout heeft gemaakt, veeleer de rechtspraak aan MIJ zult moeten overlaten, DIE waarlijk een rechtvaardige Rechter ben.

Wel is het voor u moeilijk, voor alle mensen dezelfde liefde op te vatten, maar als u zich voorstelt dat u allen maar een VADER hebt, als u zich voorstelt dat Diens Liefde u allen heeft geschapen en dat Diens Liefde al Zijn schepselen voor altijd en eeuwig toebehoort, ook wanneer ze zich van HEM afkeren. Wanneer u zelf u door de Liefde van de VADER weet vastgepakt, door liefdevolle zorg, en u voortdurend omringd voelt, dan zult u uw VADER ook niet de liefde mogen te kort doen, wat u echter zult doen als u liefdeloos handelt tegen en denkt over uw medemensen, die toch ook Mijn kinderen zijn, die IK liefheb.

De mensen van wie u meent niet te kunnen houden, hebben ook een ziel in zich die vaak bovenmate beklagenswaardig is, omdat ze in grote geestelijke nood smacht - juist omdat de mens niet goed is en dus geen liefde in u opwekt.

Zou u echter zo'n ziel kunnen zien in haar nood, dan zou u, als u maar een vonkje liefde in u had, haar in diepste erbarming willen helpen en ook geen rust meer vinden tot u de nood van deze ziel hebt verminderd. U ziet dan alleen de ziel, de mens als zodanig zou u niet meer verfoeilijk voorkomen, veeleer zou u hem bijstaan alsof hij volledig blind was en alles vergeten wat hij u ooit heeft aangedaan.

En aan de ziel van de medemens zult u altijd moeten denken, wanneer hij in u geen liefde kan wekken. De kwellingen van de ziel zijn onvoorstelbaar en zo'n ziel wekt medelijden bij MIJ op en IK zou haar willen helpen.

Maar IK kan de vrije wil niet aantasten, IK moet haar zelf haar weg laten gaan, maar u zult haar liefde kunnen geven en daardoor zo op een mens inwerken, dat ook hij liefde in zich doet ontbranden en haar grote geestelijke nood daardoor wordt verminderd.

U zult dus daar kunnen helpen, waar IK in zekere zin machteloos ben om de vrije wil van de mens niet in gevaar te brengen.En het is terecht door u gedacht wanneer u de medemens die nog in zonde gebonden is, die trede ophelpt waartoe u al bent opgeklommen, want Mijn genade hielp u toen u nog zwak was, Mijn genade wil ook diegenen helpen die nog beneden zijn, maar Mijn tegenstander houdt hen nog vast gebonden.

En u zult moeten helpen de ketens los te maken, u moet MIJ, de VADER van eeuwigheid, in liefde de kinderen terugleiden die verdwaald zijn, u zult hen moeten helpen hetzelfde te bereiken dat u zelf hebt gevonden door Mijn Liefde en Mijn genade.

Amen

Il pensare e l’agire giusto – L’amore per il nemico

Dovete pensare ed agire in modo giusto. Di questo fa anche parte che portiate amore a tutti gli uomini, che non escludiate nessuno, perché tutti gli uomini sono figli Miei, che devono amarsi reciprocamente, quindi non dovete nemmeno negare ad una persona il vostro amore, mentre lo donate all’altra, perché voi stessi non dovete giudicare, quando uno dei vostri fratelli ha sbagliato, ma dovete lasciare il Giudizio a Me, Che Sono veramente un giusto Giudice. Per voi è bensì difficile sentire per tutti gli uomini lo stesso amore, ma se v’immaginate, che voi tutti avete soltanto un Padre, se v’immaginate, che il Suo Amore ha creato tutti voi e che il Suo Amore appartiene a tutte le Sue creature sempre ed in eterno, anche quando si allontanano da Lui, quando voi stessi vi sapete afferrati dall’Amore del Padre, vi sentite circondati dall’amorevole Provvedimento, allora non dovete nemmeno diminuire l’amore al vostro Padre, cosa che però fate, se agite e pensate disamorevolmente verso i vostri prossimi, che sono però anche figli Miei che Io amo. Gli uomini che credete di non poter amare, hanno in sé anche un’anima, che sovente è oltremodo degna di compassione, perché langue nella più grande miseria spirituale, appunto perché l’uomo non è buono e quindi non risveglia in sé nessun amore. Ma se poteste vedere una tale anima nella sua miseria, vorreste aiutarla nella più profonda compassione, se soltanto avete in voi una scintilla d’amore, e non trovereste nessuna pace, finché non avreste diminuita la miseria di quest’anima. Allora vedete solamente l’anima, l’uomo come tale non vi sembrerebbe più così abominevole, ma lo assistereste come uno totalmente cieco e dimentichereste tutto ciò che vi ha fatto. Dovete sempre pensare all’anima del prossimo, se non può risvegliare in voi nessun amore. I tormenti dell’anima sono inimmaginabili, e Mi impietosisco di ogni anima e la vorrei aiutare. Ma non posso toccare la libera volontà, devo lasciarla andare per la sua via, ma voi potete darle amore e con ciò sovente agire su un uomo, affinché lui possa accendere anche in sé l’amore e la sua grande miseria spirituale venga da ciò diminuita. Voi dunque potete aiutare là, dove Io in certo qual misura Sono impotente, per non mettere a rischio la libera volontà dell’uomo. Da voi è pensato solamente giusto, quando aiutate il prossimo che è ancora legato nel peccato, sul gradino che voi avete già raggiunto, perché la Mia Grazia vi ha aiutato quando eravate ancora deboli, la Mia Grazia vuole aiutare anche coloro che sono ancora in basso, ma il Mio avversario li tiene ancora legati. Voi dovete aiutare a sciogliere le catene, nell’amore dovete riportare a Me, il Padre dall’Eternità, i figli che si sono smarriti, dovete aiutare loro a ciò che voi stessi avete trovato attraverso il Mio Amore e la Mia Grazia.

Amen