Ik ben uw God en Vader.
Als God zult u Mij misschien nog erkennen, wanneer u zich door middel van gedachten met uw oorsprong en uw bestaan bezighoudt. U zult dus door verstandelijke overwegingen tot het resultaat kunnen komen, dat u een Schepper en Behoeder van eeuwigheid erkent, die voor u de Oerbron van kracht is en die u nu God noemt. Maar Ik wil als Vader door u worden erkend.
En dit is niet door verstandelijke activiteit tot stand te brengen. Dit stelt de werkzaamheid van de geestvonk in u voorop, die - zelf een deel van God - u de juiste verhouding tot uw Schepper van eeuwigheid duidelijk maakt. Maar u zult nu eerst zelf deze verhouding moeten aangaan, om Mij dan als Vader en uzelf als mijn kinderen te herkennen. Een mens die wel God erkent, maar niet op de hoogte is van de zin en het doel van zijn aards bestaan, zal niet de samenhang weten tussen zichzelf en God. En hij zal ook niet in staat zijn door middel van zijn verstand een band tussen zichzelf en God tot stand te brengen.
Want dit is de werkzaamheid van de geest, die als deel van Mij weer op Mij aanstuurt. De geest probeert dus weer nader tot zijn Vadergeest te komen, met wie hij weliswaar onafscheidelijk verbonden blijft, maar de geest zet ook de ziel die hij bewoont aan tot de vereniging, omdat deze - als hier buiten staand - de gelukzaligheid van de vereniging met Mij mist. Dus is de aaneensluiting met Mij gelijk aan de verhouding van een kind tot de Vader, terwijl het geïsoleerd staande wezen alleen het "schepsel" van God is en dus ook God beschouwt als een Wezen dat ver van hem af staat. Maar Ik wil met mijn schepselen verenigd zijn, ze als mijn kinderen aannemen, om ze gelukzalig te maken. Ik ben wel uw God, maar wil uw Vader zijn. Want u bent uit mijn liefde voortgekomen, niet alleen uit mijn macht. En de liefde zoekt blijvende verbinding, omdat ze gelukkig wil maken.
Maar de liefde is een vrij gevoel, dat nooit kan worden afgedwongen.
Daarom moet Ik voor u mensen eerst als God herkenbaar zijn, die u nu zult moeten leren liefhebben en die dan als Vader uw liefde beantwoordt. Deze vaderliefde zult u dan ook voelen. Ze zal u gelukkig stemmen en steeds inniger naar de Vader doen verlangen. Zolang u Mij als uw God alleen eerbied en gehoorzaamheid toont, openbaar Ik me nog niet als uw Vader. Want Ik verlang naar uw liefde, om dan vaderlijk met mijn kinderen om te gaan en ze gelukkig te maken met mijn liefde.
Dan staat u niet meer geïsoleerd in de schepping, ofschoon u zelfstandige schepselen bent. Dan hebt u Mij door uw liefde tot u getrokken. En de verbinding tussen ons kan nooit meer worden verbroken, omdat die altijd heeft bestaan, waarvan u zich alleen niet bewust was toen u in Mij alleen de God en Schepper zag, maar die uw Vader is en blijven zal tot in alle eeuwigheid.
Amen
VertalerEu sou o vosso Deus e Pai.... Talvez ainda Me reconheça como Deus se lidar mentalmente com a sua origem e o seu ser. Assim pode chegar à conclusão através do trabalho intelectual de que reconhece um Criador e Sustentador desde a eternidade Que é a fonte original de força para si e a Quem agora chama Deus. Mas eu quero ser reconhecido por vós como Pai.... E isto não pode ser conseguido através da actividade intelectual, o que requer a actividade da centelha espiritual em si, que.... como parte divina em si.... esclarece a relação certa com o vosso Criador da eternidade para vós, mas que primeiro tendes de entrar para Me reconhecer como Pai e a vós próprios como Meus filhos. Uma pessoa que certamente reconhece Deus mas não conhece o propósito e o objectivo da sua existência terrena dificilmente conhecerá a ligação entre si e Deus, e também não será capaz de estabelecer intelectualmente um laço entre si e Deus.... Pois esta é a actividade do espírito que, como parte de Mim, empurra para Mim novamente, esforçando-se assim por se aproximar novamente do seu Pai-Espírito, com o qual de facto permanece inseparavelmente unido mas que também impele a alma que habita para a unificação, porque lhe falta, como ser externo, a bem-aventurança da unificação comigo. Assim, a união comigo é como a relação de uma criança com o seu pai, enquanto o ser isolado é apenas a "criatura" de Deus e, portanto, também considera Deus como um ser distante dela. Mas quero estar unido às Minhas criações vivas, quero aceitá-las como Meus filhos, a fim de os fazer felizes. Eu sou realmente o vosso Deus, mas quero ser o vosso Pai. Para si surgiu do Meu amor, não apenas do Meu poder.... e o amor procura contacto constante porque quer fazer.... feliz Mas o amor é um sentimento livre que nunca pode ser forçado.... Por esta razão devo primeiro ser-vos reconhecido como Deus, a quem aprendereis agora a amar e que depois retribui o vosso amor como Pai. Então também sentirás este amor paternal, encher-te-á de emoção e far-te-á ansiar cada vez mais intimamente pelo Pai. Enquanto apenas mostrardes reverência e obediência para comigo como vosso Deus ainda não aparecerei como vosso Pai, pois desejo o vosso amor para depois lidar com os Meus filhos de uma forma paternal e fazê-los felizes com o Meu amor.... Então não ficareis mais isolados na criação, mesmo sendo criaturas independentes, então ter-me-eis atraído até vós através do vosso amor, e a ligação entre nós nunca poderá ser cortada porque sempre existiu, apenas ignorastes enquanto Me virdes apenas como Deus e Criador, mas Quem é e permanecerá vosso Pai por toda a eternidade...._>Ámen
Vertaler