• Terug

Tijdsbepaling van het einde - Valse profeten

Het tijdstip van het komende wereldgericht te willen bepalen, strookt niet met Mijn Wil en Mijn Wijsheid, die heel goed inziet dat een weten van tijd en uur voor u, mensen ondraaglijk is, daar het zowel uw denken als (ook) uw handelen zou beïnvloeden en om die reden door MIJ geheim wordt gehouden, niettegenstaande Mijn voortdurende aankondigingen en waarschuwingen en aanmaningen. U, mensen zult in vrije wil uw levenswijze moeten veranderen, waartoe wel 'n onophoudelijk wijzen op het dichtbijzijnd einde goed is, maar niet het precieze weten van tijd en uur. Wel is het einde, het wereldgericht heel nabij, en steeds weer maak IK u dit bekend, maar toch zult u allen verrast zijn, want niemand zal het overtuigd verwachten en aan het spoedige einde geloven. Maar wie meent tijd en uur te kunnen aangeven is niet Mijn afgezant en geloof zijn woorden niet ofschoon hij voorgeeft voor MIJ te spreken, ofschoon hij ook tracht de medemensen naar het ware geloof in MIJ te brengen. Nochtans is deze bewering hem niet door Mijn GEEST overgedragen, ze gaat niet van MIJ uit, ze is een product van eigen gedachten, waarvan hij zelf zeker is dat het de waarheid is en die hij daarom tracht te verbreiden.

"Dag en uur weet niemand". Denk aan deze Woorden die IK op aarde tot Mijn volgelingen sprak. Als GOD en Schepper van de oneindigheid ben IK sedert eeuwigheid wel op de hoogte van deze dag en dat uur, maar Mijn Wijsheid verhindert ME u, mensen dit weten bekend te maken. Want het gaat om de vrije wil van de mens, die niet mag worden aangetast, maar door elke precieze mededeling over de laatste dag wordt aangetast. Wel is de dag sinds eeuwigheid vastgelegd, maar evenzo zijn ook alle gebeurtenissen tevoren vastgelegd, die zonder dwang bij moeten dragen aan de verandering van de wil van de mens. En zo wordt van MIJ uit alles gedaan wat dienstig is voor de mens om in de juiste gesteldheid op de laatste dag Mijn gericht af te kunnen wachten. Doch als het door de mens zelf niet wordt benut, is zijn lot al beslist voor eindeloos lange tijd.

Het weten van de dag en het uur van het einde zou een gedwongen verandering van zijn wezen tot gevolg hebben, dat echter niet het recht geeft het lichtrijk, noch het zalige paradijs van de nieuwe aarde binnen te gaan, maar ook niet de mens aan het eeuwige verderf zou uitleveren, omdat angst en vrees zijn wil bepalen, maar niet de liefde die de enige beweegreden moet zijn voor 'n ommekeer van de wil. De liefde zou dus nog te gering zijn en dat geeft niet het recht van een wezenlijke verandering te spreken, maar de wil het juiste te doen zou het wezen moeten worden aangerekend; in zekere zin zou het wezen gehoorzaam zijn maar niet uit liefde, veeleer uit vrees. Maar de liefde geeft tenslotte de doorslag. IK wil de bokken van de schapen scheiden, IK wil een reiniging bewerkstelligen waardoor een verlossingstijdperk beëindigd is, voor er een nieuw begint. Daarom moet er een duidelijke wilsbeslissing plaatsvinden, waartoe de mensen rijkelijk tijd en gelegenheid hebben en als aansporing hun het dichtbijzijnd einde wordt aangekondigd. Maar ze moeten geheel zonder dwang beslissen.

Daarom houd IK dag en uur geheim, maar hij zal komen als een dief in de nacht, wanneer niemand hem verwacht zal hij er zijn, wanneer de mensen in de genietingen van het leven hun bevrediging vinden, wanneer ze rusteloos na het ene genot jacht maken op het andere, wanneer ze alles om zich heen vergeten en vrolijk zijn, wanneer ze helemaal vol levensvreugde zullen zijn. Dan zal de dag aanbreken die aan alles een einde maakt. En dan zal blijken wie voor MIJ partij trekt of voor Mijn tegenstander, die heer is van deze wereld. Dan zal alles openbaar worden, licht en duisternis, waarheid en leugen, liefde en haat, dan zal niemand zich kunnen verbergen of zijn ware wezen verhullen. Dan zal ieder zich zo voordoen zoals hij in werkelijkheid is, want de nood om hem rukt hem het masker van het gezicht en dan zal ieder het gerechte loon krijgen - Licht of duisternis, Hemelse gelukzaligheid of eeuwige verdoemenis.

Amen

La determinazione del tempo della fine – Falsi profeti

Voler determinare il futuro Giudizio del mondo secondo il tempo non corrisponde alla Mia Volontà ed alla Mia sapienza, che riconosce molto bene che un sapere del tempo e dell’ora è pregiudizievole per voi uomini, dato che influenzerebbe sia il vostro pensare che anche il vostro agire e perciò viene tenuto segreto da Me, malgrado i Miei continui Annunci, Avvertimenti ed Ammonimenti. Voi uomini dovete percorrere nella libera volontà l vostra conduzione di vita, per cui sono bensì buoni continue indicazione alla vicina fine, ma non il preciso sapere del tempo e dell’ora. Certo, la fine, il Giudizio del mondo, è molto vicina, e ve lo annuncio sempre di nuovo, ciononostante sarete tutti sorpresi perché nessuno se la aspetta con certezza e non crederà nella fine precoce. Ma chi crede di poter indicare il tempo e l’ora, non è un Mio inviato, e non crede alle sue parole, benché pretenda di parlare per Me, benché cerchi anche di introdurre i prossimi nella giusta vede in Me. Ciononostante questa affermazione non gli è stata trasmessa dal Mio Spirito, non procede da Me, è un prodotto del proprio pensiero, di cui egli stesso è sicuro come se fosse la Verità e perciò cerca di diffonderla. “Nessuno conosce il giorno e l’ora..” Ricordate queste Parole che ho pronunciato sulla Terra ai Miei discepoli. Come Dio e Creatore dell’Infinità so davvero bene sin dall’Eternità di questo giorno e di quest’ora, ma la Mia Sapienza Mi impedisce di comunicare questo Sapere a voi uomini, perché si tratta della libera volontà dell’uomo, che non dev’essere sfiorata, ma attraverso ogni precisa comunicazione dell’ultimo giorno ne viene toccata. Il Giorno è bensì fissato sin dall’Eternità, proprio così fissati sono però anche tutti gli avvenimenti precedenti, che devono contribuire al cambiamento della volontà dell’uomo senza costrizione. Così da Parte Mia viene fatto tutto ciò che serve all’uomo, di poter attendere nella giusta predisposizione l’ultimo Giorno del Mio Giudizio. Ma se non viene utilizzato dall’uomo st esso, è già decisa la sua sorte per un tempo infinitamente lungo. Un sapere del giorno e dell’ora della fine avrebbe per conseguenza un cambiamento per costrizione della sua volontà, che però non autorizza l’entrata nel Regno di Luce né nel Paradiso della nuova Terra, ma non esporrebbe l’uomo nemmeno all’eterna rovina, perché paura e timore determina la sua volontà, ma non l’amore, che dev’essere l’unico motivo del cambiamento della volontà. Quindi l’amore sarebbe ancora scarso, e questo non giustifica di parlare di un cambiamento dell’essere; ma la volontà di fare la cosa giusta, dovrebbe essere tenuto in conto all’essere; costui sarebbe in certo qual modo obbediente, ma non per amore, ma per paura. Alla fine però decide l’amore, perché voglio separare i caproni dalle pecore, voglio eseguire una purificazione con cui è terminato un tratto di Redenzione, prima che ne inizia uno nuovo. Perciò deve aver luogo una chiara decisione di volontà, per cui gli uomini hanno abbondantemente tempo ed occasione e come spinta viene loro annunciata la vicina fine. Ma si devono decidere totalmente senza costrizione. Per questo tengo segreto il giorno e l’ora, ma verrà come un ladro nella notte, quando nessuno l’aspetta, ecco che sarà arrivata, quando gli uomini nel godimento della vita trovano il loro appagamento, quando corrono da un godimento all’altro, quando dimenticano tutti intorno a sé e sono allegri, quando saranno nella più piena gioia della vita. Allora inizierà il Giorno che mette fine a tutto. Ed allora si vedrà che sta dalla Mia Parte oppure dalla parte del Mio avversario, che è il signore di questo mondo. Allora tutto sarà palese, Luce e tenebra, Verità e menzogna, amore ed odio, allora nessuno potrà nascondersi oppure velare il suo vero essere. Allora ognuno si darà così com’è in realtà, perché la miseria intorno a lui gli strappa la maschera dal viso, allora ad ognuno verrà la equa ricompensa, Luce o tenebra, celestiale felicità beata oppure eterna dannazione.

Amen