• Terug

De smalle, doornige weg omhoog - Mensen van de wereld

Nog zouden talloze mensen de brede weg kunnen verlaten waarover ze gaan en de smalle weg opgaan die naar Mij, dus naar hun bestemming leidt. Nog zouden ze rijke schatten voor zich kunnen verzamelen, hoewel de tijd tot aan het einde nog slechts kort is. Nog staan hun hulpkrachten ter beschikking, op aarde en ook in het geestelijke rijk, die hun juiste leiders zouden geven en aan wie ze zich zonder bedenkingen zouden kunnen toevertrouwen.

Maar alleen hun wil beslist en zolang deze wil zich niet bewust op Mij richt, waartoe vooreerst het geloof in Mij aanwezig moet zijn, zolang de wereld nog op de voorgrond staat, dus alle zinnen van de mens gevangen houdt, gaan ze nog over de brede weg, die hun aantrekkelijker voorkomt en die ze daarom niet willen ruilen voor de smalle onaantrekkelijke weg, die echter de enige weg omhoog is. En toch zouden ze zelf moeten ervaren, dat de wereld alleen werelds loon kan bieden, terwijl het geestelijke rijk alleen geestelijk kan worden verkregen, dus met het prijsgeven van de aardse wereld. Bijgevolg zal ook de levensweg over de aarde ontberingen en beslommeringen vertonen, die de mens moeten veranderen en rijp laten worden.

In de laatste tijd voor het einde zal de weg omhoog bijzonder moeilijk begaanbaar zijn. Doornen en struikgewas zullen hem vaak onbegaanbaar maken en de wandelaar zal naar hulp van boven moeten omzien, om zonder gevaar boven aan te komen. En juist deze beslommeringen en moeilijkheden van het leven moeten het bewijs leveren dat u op de goede weg bent. Want hij die de wereld regeert, die u voor zich wil winnen, probeert u al het mooie te geven, uw wensen te vervullen, opdat u hem zult erkennen en zijn rijk begeren. Er gaan niet veel de smalle, moeilijk begaanbare weg. En daaraan herkent u reeds de tijd van het einde, want alles is de wereld toegedaan. De mensen leven een werelds leven en zijn er alleen maar op bedacht hun lichaam toe te staan wat het wenst.

Maar die de smalle weg gaan, hebben hun blik omhoog gericht. Ze streven naar het geestelijke rijk. Door middel van gedachten zijn ze met Mij verbonden en keren ze de wereld de rug toe. Ze kijken niet naar de brede, bekoorlijke weg, omdat ze die als misleidend herkennen, maar ze zijn ernstig van zins het ware doel te bereiken.

Er zouden talloze mensen een voorbeeld kunnen nemen aan die anderen en beproeven, wat hun een levenswandel oplevert die minder het lichaam behaagt dan de ziel. En het zou er waarlijk beter voor staan met de geestelijke ontwikkeling der mensen, zoals echter ook met hun lichamelijke gesteldheid. Want ook aardse noden en kwalen zouden achterwege blijven, omdat de mensen het niet nodig hadden als ze zelf voor hun positieve ontwikkeling zorg zouden dragen.

Maar de mensen luisteren niet naar welgemeende raadgevingen. Ze trekken zich niets aan van Mijn Woord en Mijn aanwijzingen op het nabijzijnd einde. En zo zal de tijd voorbijgaan zonder resultaat voor de zielen, tot de dag is gekomen waarop allen ter verantwoording worden geroepen.

Amen

Caminho estreito e espinhoso para as alturas.... Pessoas do Mundo....

Inúmeras pessoas ainda poderiam deixar o caminho largo que estão a percorrer e entrar no caminho estreito que conduz a Mim, e assim para o objectivo; poderiam ainda recolher tesouros ricos, embora o tempo até ao fim seja apenas curto; ainda têm ajudantes à sua disposição na terra e também no reino espiritual que gostariam de lhes fornecer guias certos e a quem se poderiam confiar sem hesitação. No entanto, só a sua vontade decide, e enquanto essa vontade não se voltar conscientemente para Mim, para a qual a fé em Mim deve estar presente em primeiro lugar, enquanto o mundo ainda estiver em primeiro plano, mantendo assim todos os sentidos do ser humano cativos, eles continuam a caminhar no caminho largo que lhes parece mais apelativo e que, por isso, não querem trocar pelo caminho estreito e pouco atraente, mas que é o único caminho para cima. No entanto, eles próprios deveriam sentir que o mundo só pode oferecer recompensas mundanas, enquanto que o reino espiritual só pode ser conquistado espiritualmente, entregando assim o mundo terreno. Consequentemente, o caminho da vida terrena mostrará também privações e dificuldades que deixarão o ser humano mudar e amadurecer. Na última vez antes do fim o caminho para a altura será particularmente difícil de passar, espinhos e vegetação rasteira torná-lo-ão muitas vezes intransitável, e o viajante terá de procurar ajuda de cima para alcançar a altura sem perigo. E precisamente estas dificuldades e dificuldades da vida dar-te-ão a prova de que estás no caminho certo, pois Aquele que governa o mundo, que quer conquistar-te para Si, procura dar-te tudo de belo, para cumprir os teus desejos, para que O reconheças e desejes o Seu reino. Poucos tomam o caminho estreito e difícil e já se pode reconhecer o tempo do fim porque tudo presta homenagem ao mundo, as pessoas vivem uma vida mundana e só estão preocupadas em fazer ao seu corpo o que ele deseja. Mas aqueles que percorrem o caminho estreito têm o seu olhar dirigido para cima, esforçam-se em direcção ao reino espiritual, estão mentalmente ligados a Mim e viram as costas ao mundo, não olham para o caminho largo e encantador porque o reconhecem como enganador mas estão seriamente dispostos a alcançar o objectivo certo. Inúmeras pessoas poderiam pegar num exemplo desses e experimentar o modo de vida menos agradável para o corpo do que para a alma. E o desenvolvimento espiritual das pessoas bem como a sua condição física ficariam verdadeiramente melhor, pois as dificuldades e o sofrimento terreno também deixariam de existir porque as pessoas não precisariam disso se elas próprias tratassem do seu desenvolvimento ascendente. No entanto as pessoas não ouvem conselhos bem intencionados, não se voltam para a Minha Palavra e as Minhas indicações sobre o fim próximo.... E assim o tempo passará sem sucesso para as almas até chegar o dia em que todos serão chamados a prestar contas...._>Ámen