• Terug

Groot leed - Grote genade

Zeer groot leed is een bijzondere genade, ofschoon dit voor u onbegrijpelijk is, want mijn liefde wil u mensen niet laten ondergaan in de roes van de wereld en stelt er daarom momenten van dreigende nood tegenover om u tot nadenken te stemmen. Anders zou de ziel leeg vertrekken en geen succes kunnen boeken in haar geestelijke ontwikkeling.

Leed moet altijd beschouwd worden als een middel om de mens hulpeloos en zich van zijn zwakheid bewust te maken. En zodra het leed er toe bijdraagt dat de ziel zich tot Mij wendt, dat zij tot Mij komt om hulp en zich ootmoedig aan Mij toevertrouwt, is het heel zegenrijk en daarom als een genadegeschenk te beschouwen. Want leed voert tot Mij, terwijl door de vreugden van de wereld, alsook door ieder aards genot, het tegendeel wordt bereikt.

Leed laat de mensen bidden, en zonder gebed is er geen verbinding mogelijk vanuit uzelf met Mij. Zonder gebed kan de genadegave u niet gegeven worden, want gebed toont de wil en het verlangen naar Mij. Dan kan Ik de mens tegemoet komen en hem als vervulling van zijn bede geven wat hij nodig heeft.

Blijft de mens echter van lijden verschoond, dan volhardt het lichaam in zijn afweer tegenover de geest als deze zich aan de ziel zou willen openbaren opdat de mens de juiste leiding en onderrichting kan aannemen. Dit laatste echter is absoluut noodzakelijk voor de geestelijke vooruitgang, voor het bereiken van een hoge graad van rijpheid van de ziel, dat deze door de geest wordt onderwezen en hierdoor zich met de geest verenigt. Daartoe moet Ik u echter absoluut met mijn kracht hulp verlenen en moet er dus eerst om verzocht worden daar de vrije wil van de mens doorslaggevend is, in leed wordt deze echter tot een beslissing aangespoord.

Leed kan echter ook een mensenhart verharden. Dan raakt de mens op drift en streeft niet meer omhoog en dan is er geen ander middel dat meer succes zou hebben dan dit. Meestal echter voert het leed tot Mij, veelal vervolmaakt de mens zich door leed en dan heeft dit zijn doel bereikt. Dan moet hij Mij er echter ook dankbaar voor zijn en het ook als genade erkennen, want lichamelijk leed is geen blijvende toestand en het is buitengewoon zegenrijk als u maar wilt dat u volmaakt wordt.

Dan zult u Mij er eeuwig dankbaar voor zijn en in die toestand van inzicht is u ook het aardse leven gemakkelijker te verklaren. U zult u dan ook in tijden van grote nood weten te redden, want u leeft dan uw leven niet meer alleen, maar met Mij, want u opent uzelf voor Mij in het gebed en ontvangt dan kracht die u weer naar eigen wil zult kunnen gebruiken en ook zult benutten voor uw geestelijke vooruitgang - want dit is uw roeping.

Amen

Much suffering - Much grace....

Excessive suffering is an exceptional grace, even if you find this incomprehensible; for My love does not want to let you humans slide into the delirium of the world and confronts some of you with hours of starkest adversity in order to bring you back to your senses, or the soul would remain empty-handed and not progress in its spiritual development. Suffering must always be considered as a means to render the human being helpless and make him aware of his weakness, and as soon as the suffering has contributed towards the fact that the soul turns to Me, that it appeals to Me for help and humbly entrusts itself to Me, it is a great blessing and should therefore be viewed as a gift of grace. For suffering leads to Me, whereas the joys of the world as well as all earthly pleasures will achieve the opposite. Suffering motivates people to pray, without prayer it is impossible to make contact with Me. Without prayer you cannot be given the gift of grace, because prayer expresses the will and the longing for Me and thus enables Me to meet the human being and, as fulfilment of his prayer, give to him what he needs.

If, however, the human being is spared suffering, the body will continue to reject the spirit when it wants to communicate with the soul in order to give the person the right guidance and instruction. But it is absolutely essential for spiritual progress, for reaching a high degree of maturity, that the soul be instructed by the spirit and that the soul will thus unite with the spirit. For this purpose I must absolutely grant help to the soul with My strength and therefore must first be asked for it, because the human being's will is decisive and suffering impels its decision. Suffering can also harden a human heart, in which case the person will drift away and no longer strive for ascent, and then there is no other means that would be more successful. But as a rule suffering leads to Me, generally a human being perfects himself through suffering and then it has fulfilled its purpose. Subsequently, you should be grateful for it and also acknowledge it as a grace; for earthly suffering is not a permanent condition and extremely beneficial, providing you want to mature. Then you will be eternally thankful to Me, and in the state of realisation earthly life will be easier for you to understand and you will also be able to cope during the time of great need, for then you will not live your life alone but with Me, because you will open yourselves to Me in prayer and thus receive strength which you, in turn, can use after your own will and with certainty will use for your spiritual ascent, as you are destined to do....

Amen