• Terug

Wat is geloof ?

De mens moet door zijn geloof zalig worden. Wat echter is geloof? Wanneer kan de mens met recht van zichzelf zeggen dat hij gelooft? Worden hem geestelijke leerstellingen voorgelegd, dan zal hij daar nooit een bewijs voor kunnen verlangen of leveren, want het geestelijke valt buiten het bereik van de werking van zijn verstand en zal nooit bewezen kunnen worden. Dus moet de mens als hij gelooft, iets voor waar houden wat niet bewezen kan worden.

Toch wordt er van hem meer gevraagd als hij zalig wil worden, dan slechts een blind geloof dat daarin bestaat dat de mens er niets tegen inbrengt - dus dat hij schijnbaar de hem aangeboden geestelijke leerstellingen aanneemt. Er wordt van hem gevraagd dat hij innerlijk daar geheel positief tegenover staat - dat hij een leer aanneemt waarvan hij innerlijk overtuigd is - zonder daarvoor een bewijs te hebben.

Deze innerlijke overtuiging zal echter steeds het resultaat zijn van een verstandelijke werking - het innemen van een standpunt omtrent dat wat hem gevraagd wordt te geloven. En dat standpunt moet zonder uiterlijke dwang van hemzelf uitgaan. Een leerstelling moet hem als het ware zolang verstandelijk bezighouden - hij moet het voor en tegen afwegen, totdat hij zich een eigen mening heeft gevormd waarvoor hij nu echter ook met overtuiging kan instaan, wanneer hij om een uitleg wordt gevraagd.

Een geloofsleer moet doordacht worden voordat ze feitelijk geestelijk bezit kan worden, daar men anders van een blind geloof moet spreken, dat voor GOD geheel waardeloos is. Tot welk resultaat de mens door nadenken komt,hangt af van zijn wil de waarheid te kennen en zijn verlangen naar GOD - dat hem ook onbewust tot liefdadigheid aanspoort. Maar GOD zal hem niet in dwaling laten ronddolen die ernstig de waarheid zoekt, als hij zich door zijn levenswandel waardig toont de waarheid te ontvangen.

En omdat in de wereld de dwaling verspreid is daar de leugenvorst overal duisternis tracht te verbreiden en elk licht zou willen doven,is het begrijpelijk, dat de dwaling onder de mensheid sterk om zich heen heeft gegrepen - omdat GOD de vrije wil van ieder persoonlijk respecteert, en ook Zijn heilig Woord, dat de zuiverste waarheid garandeert, aan de vrije wil van de mensen is overgeleverd.

Derhalve moet het aan de wil van de mens overgelaten worden wel of niet te geloven, wanneer hij de afzonderlijke leerstellingen onderzoekt en daarover een standpunt inneemt. Om dit echter met overtuiging te kunnen moet hij in elk geval een onderzoek instellen, d.w.z. hij moet zich er in gedachten mee bezig houden. En als nu zijn verlangen echt is en hij de voorwaarden die GOD stelt om hem geestelijke gaven te kunnen geven, nakomt, dan zal ook zijn denken verlicht worden en het hem helder en duidelijk zijn waarvoor zijn hart zich positief instelt - en dan kan hij ook zonder bewijzen overtuigd zeggen: "ik geloof..."!

OP welke andere manier zouden overigens dwaalleren als zodanig herkend kunnen worden, en hoe zou GOD wel verantwoording van de mensen kunnen eisen als het Zijn Wil zou zijn dat de werkzaamheid van het verstand uitgeschakeld wordt en daarvoor een onvoorwaardelijk blind geloof in de plaats komt? Dan zouden niet de mensen verantwoordelijk zijn, doch alleen de weinigen die deze leer proberen te verbreiden, die elke tegenstand tegen zich onmogelijk willen maken door de eis blindelings te geloven.

Maar GOD's Wil is dat niet. Want juist door de activiteit van het denken begint ook pas de arbeid aan de ziel, waaraan in het eerste geval meestal geen aandacht wordt geschonken. Door het denkend bezig zijn wordt pas de verbinding met het geestelijke rijk tot stand gebracht, en de lichtwezens kunnen dan in actie komen en met hun eigenlijke werkzaamheid om te onderwijzen beginnen, wat echter onmogelijk is als de mens blindelings gelooft.

Maar de mens die beproeft zal zeker tot een bevredigend resultaat komen, als het waarheidsgetrouwe weten hem ernst is - als het hem erom gaat zijn standpunt in te nemen over GOD en over zijn ziel. Want GOD laat hen niet in duisternis die het licht zoeken. En steeds zal het resultaat van zijn denken de mens bevredigen, als hij het verworven heeft na gelovig gebed tot GOD. Want DIE alleen kan hem opheldering geven of en wanneer hij juist denkt. Gelooft hij aan een GOD van Liefde, Wijsheid en Almacht- dan is dat helemaal voldoende om ook een overtuigd geloof te verkrijgen in leerstellingen die van GOD zijn uitgegaan, evenals om ook te kunnen onderkennen wat door mensen toegevoegd werd en in hoeverre dit met de waarheid overeenkomt. Want GOD als de eeuwige WAARHEID zal hem steeds helpen en orde brengen in zijn denken. HIJ zal hem oordeelsvermogen geven - als hij slechts gewillig is het juiste in te zien en zich voor de waarheid - voor dat wat hij als waarheid inziet - in te zetten tegenover zijn medemensen. Want GOD wil dat de waarheid verbreid wordt, omdat die alleen ten hogen voert en zalig maakt.

Amen

What is faith?....

The human being shall become blessed through his faith.... But what is faith? When can a human being rightly claim that he believes? If spiritual doctrines are presented to him he will never be able to demand or produce the evidence for them, for spiritual matters are beyond his intellectual activity and can never be verified. Hence the human being, if he believes, must deem something to be true which cannot be proven. And yet, if he wants to become blessed, more is expected of him than blind faith, which consists of the fact that the human being will not argue against it, that he thus seemingly accepts the doctrines he is offered.... It is demanded of him that he unreservedly affirms it inwardly, that he accepts a teaching because he is inwardly convinced of it even without proof. This inner conviction, however, will always be the product of mental activity, the forming of an opinion about that which he is expected to believe. And this forming of opinion must be initiated by him without external coercion, a doctrine must, in a manner of speaking, keep him occupied, he must consider the pros and cons, until he has finally reached a point of view, but then he will also be able to uphold it if a statement is requested of him. The religious doctrine needs to be thought through before it can become actual mental knowledge, otherwise one has to speak of mere blind faith, which is completely worthless before God. The result of his deliberation depends on his will for truth and his desire for God, which unconsciously also impels him into action of love. God will truly not leave a serious seeker of truth in error if through his conduct in life he makes himself worthy of receiving the truth. However, since error is spread all over the world, since the prince of lies tries to spread darkness everywhere and would like to extinguish all light, it is understandable that erroneous belief has become established among the human race, since God respects every person’s free will and even His sacred Word, which guarantees purest truth, is at the mercy of people’s free will; consequently, it must also be left up to the human being’s will to believe or not to believe, if he scrutinises the individual doctrines and forms an opinion about them....

But in order to be convinced of the latter it is imperative that he scrutinises them, i.e., he must spend thought on them, and if his desire is serious and he fulfils the conditions set by God in order to bestow spiritual knowledge he will become intellectually enlightened, and it will be clear and plausible to him what his heart affirms. And then he can also convincingly say without proof: I believe.... How else would it be possible to recognise misguided teaching, and how could God demand accountability from people if it were His will that people should exclude mental activity and replace it with unconditional blind faith? In that case people would not be responsible apart from the few who try to spread this teaching and want to prevent all opposition by demanding blind faith. Yet this is not God’s will, after all, the psychological work only starts after the mental activity which, in the former case, usually remains ignored. Only mental activity establishes the connection with the spiritual kingdom, then the beings of light will be able to step into action and start their actual work of teaching, this, however, is impossible if the human being believes blindly. And he will assuredly come to a satisfactory conclusion if he is serious regarding the true knowledge, regarding his opinion about God and about his soul. For God will not leave those in darkness who seek the light, and a person will always find the mental conclusion satisfactory if he gained it after faithful prayer to God Who alone can enlighten him as to whether and when he thinks correctly. If you believe in a God of love, wisdom and omnipotence then it will fully suffice to gain a convinced faith through teachings which originated from God as well as to recognise human additions and to what extent they correspond to the truth. For God, the eternal Truth, will always help the person and straighten his thinking, He will give him power of judgment if only he is willing to recognise what is right and to stand up for what he recognises as truth towards his fellow human beings.... for it is God’s will that the truth shall be spread, because only truth leads to ascent and blissful happiness....

Amen