• Terug

De nood van de medemens is aansporing tot liefdadigheid

Het moet voor u een voortdurende aansporing zijn om werkzaam te zijn in liefde, dat u de nood van de medemens ziet en uw hart erdoor wordt getroffen, opdat de vlam van de liefde in u gaat stralen en u het verlangen hebt ook het hart van de medemens met gloed te vervullen, opdat zijn nood gelenigd zal worden, geestelijk en aards. Want wat u niet uit liefde doet, is waardeloos voor uw positieve ontwikkeling. Zonder een beloning te verwachten zult u het goede moeten doen voor de naaste, alleen gedreven door het gevoel te willen helpen en de nood te verzachten.

Wie terwille van de beloning werken van naastenliefde verricht, zit nog te vast in de eigenliefde. En diens ziel heeft het doel van het leven nog niet ingezien: zich te vormen tot liefde. Wie terwille van het loon werkzaam is in liefde, heeft zijn aardse loon al ontvangen en kan geen geestelijk loon verwachten. Maar die door zijn hart gedreven de liefde beoefent, doet het zonder aan loon te denken, zelfs wanneer hij zeker is van het geestelijke loon. En dit is de ware liefde die alleen geeft zonder te willen ontvangen en die toch ontvangt, meer dan ze geeft. En daarom moet ook de grote nood over de aarde gaan, om de ware liefde te laten opvlammen in de harten van de mensen, die vaak te traag zijn de zwak gloeiende vonk in zich aan te wakkeren, opdat het tot een heldere vlam zal worden.

Veel leed en nood zou gelenigd kunnen worden op aarde door ware liefdadigheid en de ziel zou verzekerd zijn van geestelijke vooruitgang. Doch de mensen gaan meestal achteloos voorbij aan de ellende van de medemens. En bijgevolg is er geen positieve ontwikkeling te melden, veeleer stilstand en achteruitgang, en de aardse nood wordt daardoor steeds groter. De vonk van de goddelijke Geest rust in ieder mens en dus is ieder mens ook tot liefde in staat geschapen. Maar als hij het edelste in hem laat verkommeren, blijft er alleen een valse voorstelling over van datgene, wat eens volmaakt was als schepping Gods.

Want als de liefde ontbreekt aan het geschapen wezen, is er niets meer van goddelijkheid in hem. Maar de geringste ontroering over het lot van de medemens ontsteekt de goddelijke vonk van liefde. En het wezen is gered voor de eeuwigheid als het afgaat op zijn meest innerlijke gevoel en dus zijn liefde laat groeien, tot helpen bereid tegenover de medemens. Uit de kleine vonk kan een heldere vlam voortkomen. En de vlam zal met het eeuwige vuur samensmelten. De mens verandert tot liefde, zoals het zijn bestemming is op aarde. En wanneer de grote aardse nood zoiets tot stand brengt, is ze van onmetelijke waarde voor de zielen, bij welke de liefde nog ontbreekt. En ze zal eens als een grote genade Gods worden onderkend, wanneer het aardse leven met succes is afgelegd.

Wie in liefde geeft, zal nooit meer bang hoeven te zijn dat hij teveel geeft. Want zijn gave zal hem worden vergolden, tijdelijk en ook eeuwig. Wie het weinige dat hij bezit deelt met iemand die armer is, zal zelf geen nood hebben te vrezen. Want God deelt met hem en Zijn gave heeft waarlijk duizendvoudig meer waarde. Wie geeft met een liefdevol hart, zal wederliefde opwekken. En wat het betekent, dat de liefde in u zal toenemen, dat weet u niet.

Maar u ontrukt de satan wat hij al meent te bezitten. U geeft weer leven aan wat dood was. U leidt daar kracht naartoe waar ze ontbreekt en beoefent daardoor de grootste barmhartigheid aan de ziel van de medemens, die nu ook in staat en bereid is liefde te geven en die goed doet omwille van het goede. En als u dit snapt, zal de grote aardse nood ook begrijpelijk voor u zijn. U zult ze als beschikking Gods beschouwen en ze verdragen met berusting in Zijn wil. U zult ze proberen tegen te gaan door liefdadigheid en als het ware ook in de laatste tijd verlossend bezig zijn, want alleen de liefde is het oplosmiddel. Alleen de liefde geeft u vrijheid, kracht en licht.

Amen

Sacad fuerza de Mi Palabra....

Sacad consuelo y fuerza de Mi Palabra.... Os lo digo esto una y otra vez porque solo podéis madurar cuando con la Palabra también recibís Mi poder, que garantiza vuestro ascenso. Cuando os hablo Yo Mismo, cuando deseáis escucharme a Mí Mismo, os apartáis del mundo, y al abrir vuestro corazón recibís la irradiación de Mi amor, que es poder y gracia....

Y seguiréis siendo victoriosos en todas las luchas de la vida. Mi Palabra os asegura una y otra vez Mi amor, que quiere dar, que quiere haceros feliz temporal y eternamente.... Mi palabra es la mayor prueba de Mi amor por vosotros, porque con Mi Palabra os doy el medio más seguro en la mano para llegar a ser perfectos y, por lo tanto, poder acercarse a Mí y Mi cercanía significa felicidad.

Porque Mi Palabra os anuncia Mi amor y Mi Palabra os enseña el amor, porque primero debéis formaros en el amor antes de poder soportar Mi cercanía. Y entonces os atraigo con Mi Palabra hacia Mí y vosotros Me atraéis hacia vosotros cuando deseáis Mi Palabra y la recibís con un corazón hambriento....

Entonces también sentiréis la fuerza de Mi Palabra, podréis saciaros en cualquier momento, podréis encontrar consuelo cuando lo necesitáis; Mi Palabra fortalecerá vuestra fe, aumentar el amor hacia Mí, Mi palabra os motivará a una actividad espiritual cada vez más activa y os llevará al reconocimiento. Y por lo tanto sacad en cualquier momento de la fuente del poder, de la fuente de la vida, recibid Mi Palabra y deleitaos con ella y toda debilidad desaparecerá de vosotros, también dominarais la vida terrenal, porque entonces trabajarais con Mi fuerza porque he bendecido Mi Palabra con Mi fuerza....

Amén