• Terug

Het verlossingsproces - Eeuwigheden - Hel - Verdoemenis

Het verlossingsproces van het geestelijke duurt zolang, als het geestelijke zelf daarvoor nodig heeft. Dus kan er niet van eenzelfde lange duur worden gesproken, maar ieder wezen bepaalt deze zelf, door de hardheid van zijn weerstand, door zijn wil om zich te laten verlossen. En daarom kunnen er eeuwigheden voorbijgaan, eer dit proces is beëindigd en er kunnen meerdere verlossingsperioden nodig zijn, maar er kan ook één tijdperk toereikend zijn voor de verlossing van het geestelijke, zodra het zelf gewillig is en de verlossing in het laatste stadium bewust nastreeft.

Dit laatste stadium kan eerder of later in een verlossingsperiode worden doorgemaakt door het geestelijke, want ook hier is de wil van het geestelijke in gebonden toestand doorslaggevend, ofschoon deze wil niet vrij is. Het wezen moet wel bepaalde bezigheden verrichten, het kan niet tegen de goddelijke Wil ingaan. Maar het kan deze bezigheid bereidwillig nakomen, het kan zelf streven naar een losser maken van zijn keten en dan heeft het niet zo’n lange tijd nodig voor zijn positieve ontwikkeling in de “je moet” toestand en kan het des te eerder het laatste stadium met wilsvrijheid binnengaan, waarin het definitief moet kiezen of het in liefde en uit vrije wil bereid is dienstbaar te zijn, of terugvalt in de weerstand tegen God.

En daarom kan een wezen, dat in het voorstadium snel opwaarts klom, door een niet benut leven op aarde als mens het verlossingsproces zelf langer maken, terwijl hij dit dan in het rijk hierna moet voortzetten onder aanzienlijk moeilijkere omstandigheden. In het geestelijke rijk kunnen er weer eeuwigheden voorbijgaan, voordat het in het lichtrijk kan binnengaan. Ook bestaat de mogelijkheid, dat het dieper wegzinkt en tenslotte weer de gang door de schepping moet gaan in gebonden wil, dat er dus een tweede verlossingsperiode nodig is voor dit wezenlijke en ook meerdere, om eens het doel te bereiken.

Het in harde weerstand tegen God volhardende geestelijke heeft een heel wat grotere tijdsduur nodig voor zijn verlossing. Het wordt in de harde materie vastgehouden, het heeft al eeuwigheden nodig voor zijn positieve ontwikkeling in de “je moet” toestand, maar ook deze leidt eenmaal naar het laatste stadium als mens, waarin het de laatste wilsproef moet afleggen. Ook dan nog bestaat het gevaar van een stilstand of achteruitgang, maar ook de mogelijkheid van een volkomen verlossing. Doch dit laatste zal qua aantal steeds kleiner worden, hoe verder een verlossingsperiode is gevorderd. Kennelijk is de weerstand tegen God nog niet gebroken, ondanks de eindeloze gevangenschap tevoren. Dit blijkt uit het lage geestelijke niveau van de mensheid, uit haar ongeloof en uit een leven zonder verbinding met God. Maar de mensen, die in deze tijd toch hun doel bereiken, hebben veel zware strijd te doorstaan als compensatie voor hun eindeloos lange weerstand tevoren, maar ook uitermate veel kracht en genade te verwachten van de kant van God, Die het geestelijke bijstaat in overgrote Liefde om het naar het doel te leiden.

Maar het wezenlijke, dat faalt, gaat onherroepelijk nogmaals de ontwikkelingsgang, zonder dat het de gelegenheid wordt geboden, in het hiernamaals rijp te worden. Want het bereikt de rijpheidsgraad niet meer, die voor een positieve ontwikkeling in het hiernamaals is vereist. Het is veel meer in de macht van satan, dus al zo ver weggezonken, dat alleen nog maar het binden in de vaste materie - een volgende gang door de schepping in de toestand van “je moet” - dit geestelijke kan helpen, de grote afstand tot God te verminderen en zodoende ook de totale krachteloosheid, die het gevolg is van het van God verwijderd zijn. En zo is het mogelijk, dat meerdere ontwikkelingsperioden nodig zijn om een wezen naar het doel te brengen. En daarom wordt er ook van eeuwige verdoemenis gesproken, van hel en dood, omdat het perioden zijn, die naar menselijk gevoelen eeuwigheden duren, die het verstand van de mens met zijn begrip van tijd niet kan begrijpen en die daarom ook de erbarmende Liefde Gods duidelijk maken, waarmee Hij te allen tijde op de mensen probeert in te werken en in het bijzonder in de tijd van het einde, om hen voor zo’n herhaalde gang over de aarde te behoeden, om hen te brengen in de toestand van rijpheid, die een binnengaan in het rijk hierna mogelijk maakt, om de ontwikkeling daar voort te zetten. Want eens is de tijd afgelopen, die God het geestelijke heeft toegestaan om zich te verlossen en een nieuwe periode begint volgens heilsplan van eeuwigheid, die aan al het gebeuren ten grondslag ligt en die alleen de verlossing van het onvrije geestelijke tot doel heeft.

Amen

Redemption process.... eternities.... hell - damnation....

The spiritual's process of redemption lasts as long as the spiritual itself needs it..... Thus it cannot be said to take the same length of time but every entity determines it itself through the severity of its resistance, through its will to allow itself to be redeemed. And therefore eternities can pass before this process is finished, and several redemption periods can be necessary; but one epoch can also suffice for the spiritual being's complete redemption as soon as it is willing and consciously strives for redemption in the last stage of development.

This last stage can be lived through by the spiritual being sooner or later in a redemption period, for here too the will of the spiritual being in the bound state is decisive, even though this will is not free. The being certainly has to carry out certain activities, it cannot fight against divine order, but it can willingly comply with this activity, it can strive for a loosening of its bondage itself; and then it does not need such a long time for its ascent development in the state of compulsion and can all the sooner enter the last stage with freedom of will where it finally has to decide whether it is willing to serve in love and of its own free will or falls back into resistance against God.... And this is why a being which ascended quickly in the preliminary stage can prolong the process of redemption itself through an unused earthly life as a human being by then having to continue it in the kingdom of the beyond under considerably more difficult conditions. Eternities can pass again in the spiritual kingdom before it can enter the kingdom of light; there is also the possibility that it will sink deeper and finally have to walk the path through creation again, in bound will.... that therefore a second redemption period is necessary for this beingness and also several in order to reach the aim once. The spiritual being, which remains in hard resistance to God, needs a far longer period of time for its redemption. It is held in hard matter, it already needs eternities for its ascent development in the state of compulsion, but this also once leads to the last stage as man where it has to pass the last test of will. Even then there is still the danger of a standstill or decline, but also the possibility of complete redemption. But the latter will become smaller and smaller the further a redemption period has progressed. It is evident that the resistance against God has not yet been broken despite endless long captivity before, it is evident in humanity's spiritual low, in its unbelief and in a life without connection with God. But people who nevertheless reach their aim at this time have to endure strong struggles as compensation for their infinitely long resistance before, yet they also have to expect exceedingly strong strength and grace on God's part, Who assists the spiritual in immense love in order to lead it to the aim. But the beingness which fails inevitably takes the course of development once again without being given the opportunity to mature in the beyond, for it no longer reaches the degree of maturity which requires an ascent development in the beyond. Rather, it is in the power of satan, thus it has already sunk so far that only the binding in the firmest matter.... a renewed course through creation in a state of compulsion, can help this spiritual being to reduce its distance from God and thus also the total lack of strength, which is the result of the distance from God. And thus it is possible that several periods of development are necessary to lead a being to the aim, and that is why people also speak of eternal damnation, of hell and death, because they are periods of time which, according to human judgement, last eternities, which the human being's intellect cannot grasp with its concept of time and which therefore also explain God's merciful love, with which He tries to influence people at all times and especially in the time of the end in order to protect them from such a repeated earthly progress, in order to guide them into the state of maturity which enables them to enter the kingdom of the beyond in order to continue their development there. For once the time God has granted the spiritual being for redemption has expired, and a new period begins according to the eternal plan of salvation, which is the basis of all events and only has the redemption of the unfree spiritual as its aim....

Amen