Voortdurend wordt de mensen het vergaan van aardse zaken voor ogen gehouden en steeds worden ze geconfronteerd met de dood wanneer talloze mensen vroegtijdig overlijden. Ze staan machteloos tegenover de gebeurtenissen die leed en ellende over de mensen brengen. Maar hun instelling veranderen ze niet en ze denken ook niet over de eigenlijke oorzaak van het lijden en het vervroegde sterven van mensen na.
Daarom neemt het leed steeds meer smartelijke vormen aan. De mensheid zal vol ontzetting het komende wereldgebeuren op de voet volgen en verstijven van schrik over de omvang van de rampspoed die over hen losbreekt. Want ze wil niet anders, de mensen raken immers helemaal niet onder de indruk van de ellende van deze tijd en trekken er geen voordeel uit voor hun ziel.
En daarom gebruikt God de sterkste middelen om hen wakker te schudden uit hun slaaptoestand. Want of ook de mensen lichamelijk lijden of door wereldlijke zaken, hun zielen blijven er onaangeroerd door. Zij blijven onverschillig tegenover de slagen van het lot, daar zij anders zouden proberen zich te veranderen vanuit het besef dat hun geestelijke houding de aanleiding is van het toegenomen leed op aarde.
En daarom moeten ook zoveel mensen vroegtijdig sterven, omdat een langer blijven leven hun zielen eerder tot nadeel dan tot voordeel zou zijn. Zij zouden hun geloof geheel verliezen en alleen nog maar aan hun aardse bestaan denken. Daarom laat God het ook toe dat zo talloze mensen het lichamelijke leven verliezen ondanks hun gebrekkige staat van voltooiing, om een negatieve ontwikkeling te verhinderen. Om hun nog de mogelijkheid te geven in het hiernamaals tot voltooiing te komen, want de toestand op aarde blijft voor hen niet verborgen en zij kunnen ook het verdere verloop volgen en tot het inzicht komen dat de mensen zelf schuldig zijn aan het grote aardse leed door de verwaarlozing van hun zielenheil, door ongelovigheid, door een verkeerde levenswandel en door liefdeloos denken.
Ook kunnen de mensen die God reeds vroegtijdig wegroept van de aarde in het aangezicht van de dood nog tot inzicht komen, ze kunnen zich nog innig met God verbinden, ze kunnen door groot verdriet nog gelouterd worden. En dan heeft dat voor hen een verhoogde graad van rijpheid tot gevolg, wat een langer leven op aarde hun niet zou hebben opgeleverd. In dat geval is een vervroegd sterven voor hen nog een zegen.
En hoe groot het lijden op aarde ook is, het is alleen maar een middel om zielen te winnen, maar door weinig mensen als zodanig ingezien. De grootte van de nood moet hen de weg tot God doen vinden, die iedere nood afwenden kan en ook afwenden zal, als de mens gelovig Zijn hulp blijft verwachten.
Waar echter ook deze grote nood zonder resultaat blijft, waar de mensen Hem vergeten en daardoor in het grootste gevaar verkeren geheel op de afgrond aan te sturen, daar beëindigt God zo menig aards leven en Hij laat onmenselijk schijnende rampspoed toe. Want Hij denkt steeds aan de zielen van de mensen en tracht deze te redden, ofschoon het lichaam daarbij vergaat. Want niets is verkeerd wat Hij doet, maar alles is goed en tot zegen van de ziel van de mens.
Amen
VertalerAux hommes il est continuellement mis devant les yeux la caducité des choses terrestres, et constamment la mort s’approche d’eux lorsque d’innombrables hommes doivent laisser la vie prématurément et lorsque les hommes qui restent sont impuissants face aux événements qui leur apportent de la souffrance et de la misère. Mais ils ne changent pas leur mentalité et ils ne réfléchissent même pas sur la vraie cause de la souffrance et de la mort anticipée des hommes. Et donc la souffrance assume des formes toujours plus douloureuses, et l'humanité suivra avec une vraie terreur l'événement du monde et elle se figera face à la grandeur du désastre qui surgit sur elle. Parce qu'elle ne veut pas changer, étant donné que les hommes restent totalement insensibles à la misère du temps et n'en tirent aucune utilité pour leur âme. Et donc Dieu emploie les moyens les plus âpres pour les ébranler de leur léthargie, parce que bien que les hommes souffrent du point de vue terrestre aussi bien que corporellement, leur âme n’est pas touchée, elle reste indifférente envers les coups du destin, autrement elle chercherait à changer si elle reconnaissait que leur prédisposition spirituelle est la cause de la souffrance accrue sur la Terre. Et à cause de cela beaucoup d’hommes doivent décéder prématurément de la vie, parce qu’une vie prolongée serait plutôt un désavantage qu'un avantage pour leur âme qui perdrait totalement leur foi et penserait seulement encore à leur vie terrestre. Donc Dieu permet que d’innombrables hommes perdent la vie du corps malgré leur état de maturité imparfaite, pour empêcher une rétrogradation du développement, pour leur donner encore dans l'au-delà la possibilité de mûrir, parce qu'à eux l'état sur la Terre ne leur reste pas caché et ils peuvent suivre un parcours ultérieur et recevoir la connaissance que les hommes eux-mêmes provoquent la lourde souffrance terrestre à cause de leur négligence pour le salut de leur âme au moyen d'un chemin de vie conduit de façon erronée, au moyen de l'absence de foi et à cause de pensées dépourvues d’amour. Mais les hommes que Dieu rappellent prématurément de la Terre, peuvent arriver à la connaissance encore à la vue de la mort, ils peuvent encore s'unir intimement avec Dieu, ils peuvent encore être purifiés à travers une grande souffrance et alors celle-ci leur a procuré un degré d'augmenté de maturité qu’une vie terrestre plus longue ne leur aurait pas procuré, et alors un décès précoce du monde est pour eux encore une bénédiction. Et pour combien grande soit la souffrance sur la Terre, elle est seulement un moyen pour la conquête des âmes, mais elle est reconnue seulement de peu d'hommes comme telle. La grandeur de la misère doit faire trouver la voie vers Dieu Qui peut bannir toute misère et Il le fera si l'homme attend croyant Son Aide. Mais là où même cette grande misère est sans succès, là où les hommes L'oublient et se trouvent dans le plus grand danger d'aller totalement vers l'abîme, là Dieu termine la vie terrestre, et Il permet un désastre apparemment inhumain, parce qu'Il pense toujours aux âmes des hommes et cherche à les sauver, bien qu’avec cela le corps décède, parce que rien de ce qu'Il fait n’est erroné, mais tout est bon et est une bénédiction pour l'âme de l'homme.
Amen
Vertaler