• Terug

Arme zielen - Berouw - Liefdevolle hulp

Als u, mensen het aardse leven beëindigd hebt en in het geestelijke rijk bent ingegaan, dan komt de tijd van uw bestaan op aarde u slechts als een ogenblik voor, zodra u de herinnering aan vroeger gegeven wordt van de oneindig lange tijd vóór uw belichaming als mens. Dan beseft u ook de grote genade die het laatste stadium van uw ontwikkeling voor uw ziel is geweest, en gezegend hij die ze benut heeft en aan wie ze het ingaan in het lichtrijk mogelijk maakte, die zich geen verwijten hoeft te maken dat hij de genaden van het aardse leven onbenut voorbij liet gaan. Want het berouw in het hiernamaals is dubbel pijnlijk, omdat de ziel inziet dat zij niets meer goed kan maken van wat zij op aarde heeft nagelaten of verzuimd. Als de ziel ziet welke onvoorstelbare kwellingen het onbenutte aardse leven haar heeft opgeleverd en hoe gemakkelijk daarentegen het korte leven als mens was, dat zij in dit opzicht niet heeft gewaardeerd.

Het berouw over een verkeerd geleefd leven op aarde is zo pijnlijk en deprimerend voor de ziel, dat zij alleen daardoor al ontzaglijk boet en haar pijnlijke toestand verergert. Maar het leven op aarde met zijn vele mogelijkheden om zich te vervolmaken is nu voorbij, en de ziel moet de gevolgen die in overeenstemming zijn met haar leven op aarde, op zich nemen. Zij moet nu in het hiernamaals de ontwikkelingsgang voortzetten, maar met veel grotere moeilijkheden dan op de aarde - zodra haar de toegang tot het lichtrijk nog is ontzegd.

U mensen weet niet hoe arm zo'n ziel is die nog in de duisternis verwijlt en welk een met haar meelijdende liefde zij nodig heeft als men haar wil helpen, en u allen moet zich over zulke zielen erbarmen. U moet hun liefde geven, anders zouden ze eeuwig niet verlost kunnen worden omdat zij alleen te zwak zijn, omdat alleen de liefde hun kracht geeft en de zielen deze liefde verwachten van de mensen en er om smeken.

Want het geestelijke vol van licht kan pas dan deze zielen bijstaan, als zij zich bereid verklaren ook andere zielen te helpen. Om echter deze wil tot helpen in hen op te wekken moet eerst hun wil gesterkt worden, en dat bewerkstelligt alleen de kracht die de liefde van de mensen op aarde hun doet toekomen.

Onverloste zielen, dus zulke die het aardse leven niet benut hebben of geheel zonder geestelijk streven op aarde geleefd hebben, zijn in de grootste nood, omdat zij totaal krachteloos zijn en een volledig verzwakte wil hebben. Deze zielen bij te staan is een van de grootste liefdewerken die de mens verrichten kan. Hij moet voortdurend voor deze zielen bidden en moet hun in gedachten voorhouden dat zij liefhebbend werkzaam moeten zijn, ook in het hiernamaals. Hij moet hun steeds en steeds weer de liefde verkondigen en met hen spreken in gedachten, hij moet hun kracht geven door liefde, die door deze zielen als weldadig wordt ervaren omdat het hun staat van lijden verzacht. En die zielen zullen de mensen daar eeuwig voor bedanken die hen uit hun ellendige toestand verlossen door hun liefdevolle hulp.

Zodra zijzelf deel kunnen nemen aan het Verlossingswerk, zodra zij andere zielen hun leed kunnen verzachten door het brengen van geestelijke kennis, die zij zich eerst moeten verwerven door hun wil tot helpen, is ook hun grootste nood opgeheven en hun berouw vermindert in dezelfde mate als hun wil om te helpen zich vergroot. Want nu ziet de ziel in dat zij in het geestelijke rijk nodig is en haar ijver laat haar het eeuwige leed vergeten. Zij streeft ernaar geestelijke goederen te verzamelen om ze weer uit te kunnen delen. Zij heeft zich een nieuwe werkkring geschapen en probeert nu in te halen wat zij op aarde heeft verzuimd, nml. liefde te geven. En nu zet de ziel haar ontwikkelingsgang in het geestelijke rijk voort dankzij de hulp die het liefderijk gedenken van de mensen op aarde haar opgeleverd heeft, waar zij eeuwig dankbaar voor is.

Amen

불쌍한 혼들. 후회. 사랑의 도움.

너희 사람들이 이 땅의 삶을 마치고, 영의 나라에 들어가서, 인간으로 육신을 입기 전의 끝없이 긴 기간의 기억이 너희에게 주어진다면, 너희의 이 땅의 삶이 너희에게 단지 눈 깜짝할 사이처럼 보일 것이다. 그러면 너희는 너희 혼에게 주어진, 너희 혼의 성장의 마지막 단계의 큰 은혜를 깨달을 것이고, 이 은혜를 활용하고 빛의 나라에 들어갈 수 있게 된 사람은, 이 땅의 삶의 은혜를 활용하지 않고, 지나가게 하지 않았다는 책망을 자신에게 할 필요가 없는 사람은 축복받은 것을 깨달을 것이다.

왜냐면 혼이 끝없이 긴 이 땅의 과정의 상상할 수 없는 고통에 비하면, 인간으로써 혼이 합당하게 활용하지 않은 짧은 삶의 기간이 얼마나 쉬웠는지를 깨닫는다면, 혼이 이 땅에서 잘못했거나, 하지 않은 것을 다시 만회할 수 없다는 것을 깨닫기 때문에, 저 세상에서 후회하는 일은 두 배로 고통이 크기 때문이다. 잘못 된 이 땅의 삶을 산 후회가 혼을 아주 고통스럽게 하고, 혼을 짓눌러, 이 상태가 이미 말할 수 없게 댓가를 치르는 것이고, 그들의 고통이 충만한 상태를 더욱 악화시킬 것이다. 혼이 성장할 수 있는 많은 기회를 주는 이 땅의 삶은 이제 지나갔고, 혼은 이 땅의 삶에 합당한 결과를 자신이 짊어져야만 하고, 저 세상에서 이제 성장과정을 지속해야만 한다. 그러나 혼에게 빛의 나라에 들어가는 일이 아직 막혀 있다면, 이 땅에서 보다 훨씬 더 어렵게 성장과정을 지속해야만 한다.

너희 사람들이 아직 어두움 가운데 거하는 혼들이 얼마나 불쌍한 지를 알지 못하고, 너희가 혼들에게 도움을 주려고 한다면, 혼들이 얼마나 긍휼히 여기는 사랑이 필요한지를 알지 못한다. 너희 모두는 이런 혼들을 긍휼히 여겨야 하고, 그들에게 사랑을 베풀어야 한다. 그렇지 않으면 그들 혼자서는 너무 연약하기 때문에, 사랑이 단지 그들에게 능력을 주고, 혼들이 단지 사람들로부터 사랑을 기대할 수 있고, 구할 수 있기 때문에, 그들은 영원히 구원을 받지 못할 것이다. 왜냐면 사랑이 충만한 영적인 존재들은 혼이 다른 혼을 도우려는 자세를 가질 때, 비로소 이런 자세를 가진 혼을 도울 수 있기 때문이다. 그러나 자신 안에 이런 도우려는 의지를 갖기 위해 그들의 의지가 강해져야만 한다. 이런 일은 단지 이 땅의 사람들의 사랑을 통해 그들에게 주어지는 힘으로 가능하다.

구속받지 못한 혼은, 즉 이 땅의 삶을 올바르게 활용하지 않았거나 또는 전적으로 영적인 추구를 하지 않고, 이 땅의 삶을 산 사람은 가장 큰 위험 가운데 있다. 왜냐면 그는 전적으로 힘이 없고, 전적으로 연약한 의지를 가지고 있기 때문이다. 이런 혼을 돕는 일은 사람이 행할 수 있는 가장 큰 사랑의 역사이고, 이런 혼을 위해 쉬지 않고 기도해야 하고, 그들이 저 세상에서도 사랑을 행해야만 한다는 것을 생각을 통해 알려줘야 한다. 그는 그들에게 항상 계속하여 사랑을 설교해야 하고, 그들과 생각으로 대화를 나누고, 자신의 사랑으로 그들에게 힘을 공급해야 한다. 혼은 이 사랑이 자신의 고통스러운 상태를 줄여 주기 때문에, 이 사랑을 행복하게 느낄 것이다.

사람의 사랑의 도움을 통해 자신의 고통이 충만한 상태로부터 구원받은 혼은 사람에게 영원히 감사한다. 동시에 혼이 스스로 구속사역에 참여할 수 있고, 그러나 혼이 먼저 얻어야만 하는 영적인 지식을 전해줌으로, 다른 혼의 고통을 줄일 수 있다. 혼의 도우려는 의지를 통해 혼의 가장 큰 위험이 해결된다. 혼의 후회는 혼의 도우려는 의지가 증가되는 것과 같은 정도로 줄어든다. 왜냐면 혼이 이제 영의 나라에서 필요한 존재가 되었음을 깨닫고, 혼의 열심이 자신의 고난을 잊게 만들기 때문이다. 혼은 영적인 재물을 다시 전해주기 위해, 영적인 재물을 얻으려고 노력할 것이고, 새로운 활동영역을 찾을 것이고, 이제 이 땅에서 하지 않은 사랑을 베푸는 일을 할 것이다. 이 땅의 사람이 혼에게 사랑으로 생각해 준 도움 때문에, 혼이 영원히 감사하게 될 이런 도움 때문에, 혼은 이제 영의 나라에서 그의 성장과정을 지속해 나간다._>아멘