• Terug

De gelukkig makende uitwerking van geestelijke gaven op ziel en lichaam

De zaligheid van het ontvangen wordt voor de mens lichamelijk niet zo buitengewoon voelbaar zolang het aardse bestaan nog zijn eisen aan hem stelt en hij dus de lichamelijke zintuigen en gedachten niet geheel kan uitschakelen. De ziel leeft dan in zekere zin een verdeeld leven, dat pas tot zijn recht komt wanneer geen aanspraak wordt gemaakt op het lichaam. Dan voelt ze het geluk van de verbinding met God. Dan is ze ook in staat in die mate ontvankelijk te zijn, dat ook het verstand begrijpt wat de geest aan de ziel overbrengt. Dan zal ook de ziel in liefde ontbranden en de behoefte hebben werkzaam te zijn, omdat dan de kracht van de liefde haar doorstroomt. Toch blijft de ziel niet onaangeraakt door de werking van geestelijke gaven, al bespeurt ze ook niet bewust het gelukkig makende gevoel. Ze neemt een weten op dat haar bij blijft en dat plotseling bovenkomt als ze dit weten nodig heeft. Ze wordt in zekere zin voortdurend gespijzigd en de geestelijke voeding bevordert haar groei, haar rijp worden en dus haar positieve ontwikkeling. Want elke overdracht is een toevoer van kracht die gewild in ontvangst wordt genomen, al is het ook niet met steeds dezelfde bekwaamheid om te begrijpen. De ziel kan zich niet steeds zo afzonderen van haar aardse omgeving, van een sfeer die weinig geschikt is voor een alleen maar geestelijk leven. Maar als ze met de wil om de waarheid te ontvangen en God te dienen, de verbinding met God tot stand brengt, dan wordt haar de genadegave toegestuurd, en een goddelijke gave zal steeds haar uitwerking hebben zodra haar geen weerstand wordt geboden.

Maar de mens moet er in alle ernst naar streven zich zoveel mogelijk van de aarde los te maken. Hij moet zijn geloof zo sterk trachten te maken dat de wereld met haar eisen totaal geen indruk op hem maakt, in het vertrouwen dat God alles zo zal beschikken, zoals het goed is. En hij moet zich des te intensiever aan de geestelijke arbeid overgeven, dan zal hij ook spoedig zuiver lichamelijk het gelukkig makende gevoel bespeuren, omdat de kracht uit God hem moet verkwikken zodra ook het lichaam zich aan haar uitwerking overgeeft. De levenswandel van de mens draagt er wel toe bij in hoeverre het lichaam al dan niet betrokken is bij het in ontvangst nemen van de gaven van boven.

Het naleven van het goddelijke woord draagt de zegen in zich. Het volgen van het woord van God maakt het lichaam en de ziel stil, rustig en vredig. En dan moet elke geestelijke gave in het gevoel van de geestelijke gemeenschap met God ook een gevoel van geluk teweegbrengen. Want de onrust, de wereldse zorgen, het gebrek aan innerlijke vrede belasten het lichaam, zodat het niet kan deelnemen aan het ontvangen van de geestelijke gaven, zodat dus alleen de ziel ontvangt en dit lichamelijk niet of slechts weinig voelbaar is. Maar deze beproevingen blijven de mens niet bespaard, want hij moet zelf proberen ze te doorstaan. Hij moet er ijverig tegen vechten van het lichaam afhankelijk te zijn. Hij moet steeds weer een poging doen zich los te maken van alle aardse gedachten. Hij moet zijn toevlucht nemen tot de hemelse Vader, Hem zijn nood voorleggen en geheel en al naar Zijn stem luisteren, want alleen Hij kan aardse nood uitbannen, Die ze ook toelaat om de harten van Zijn kinderen te winnen.

De opgave die God op aarde aan de mens stelt is nooit onvervulbaar zodra de mens daarvoor God om bijstand vraagt. Dan zal elke tevoren onontwarbaar schijnende knoop gemakkelijk los te maken zijn. De mens zal slagen in elke arbeid. Hij zal het leven aankunnen, want hij komt in de eerste plaats zijn geestelijke opdracht na, hij brengt de verbinding met God tot stand. God heeft de mensen aardse hulp beloofd en Zijn beloften gaan in vervulling, maar aan de geestelijke vorming van zichzelf moet hij uit eigen aandrang werkzaam zijn. En hij doet dit zodra hij zich vaak in zichzelf terugtrekt en samenspraak houdt met de Vader in de hemel, zodra hij Hem om geestelijk voedsel vraagt en zich zal laten onderrichten in deemoedige overgave aan Hem. En de kracht uit God zal nooit zonder uitwerking wegstromen, maar steeds de ziel ten goede komen, echter pas voelbaar wanneer ook het lichaam zich volledig aan Hem overgeeft en geen acht slaat op de wereld. Wanneer het samen met de ziel de vereniging met de geest in zich nastreeft en dus zijn eigenlijke taak op aarde probeert te vervullen: de materie te overwinnen en zich aan te passen aan de eeuwige Godheid, Die het zal onderrichten door het innerlijke woord, opdat hem het bereiken van het doel gemakkelijk zal vallen en hij volmaakt zal worden.

Amen

Efeito gratificante dos dons espirituais sobre a alma e o corpo....

A felicidade de receber não é tão anormalmente perceptível para o ser humano fisicamente, desde que a vida terrena ainda lhe faça suas exigências e, portanto, ele não possa desligar completamente os sentidos físicos. Então a alma vive uma vida separada, por assim dizer, que só entra na sua própria vida quando o corpo não está ocupado. Depois sente a felicidade da ligação com Deus, depois é também receptiva, na medida em que o raciocínio também capta o que o espírito transmite à alma. Então a alma também brilhará com amor e sentirá a necessidade de ser ativa, porque então a força do amor fluirá através dela. No entanto, a alma não permanece intocada pelo efeito dos dons espirituais, mesmo que não sinta conscientemente a sensação deliciosa; absorve um conhecimento que permanece com ela e emerge subitamente quando necessita desse conhecimento. Ela é, por assim dizer, constantemente alimentada, e o alimento espiritual promove o seu crescimento, o seu amadurecimento e, portanto, o seu desenvolvimento ascendente. Para cada transmissão é uma fonte de força que é recebida com plena vontade, mesmo que nem sempre com a mesma capacidade de compreensão. A alma nem sempre pode se separar do seu ambiente terreno, de uma esfera pouco adequada para uma vida puramente espiritual, mas se ela estabelecer contato com Deus na vontade de receber a verdade e de servir a Deus, o dom da graça fluirá para ela, e um dom divino sempre terá o seu efeito tão logo não se oponha a ele. Mas o ser humano deve esforçar-se seriamente para se desligar o mais possível da Terra, deve tentar aumentar a sua fé a tal ponto que fique completamente livre das exigências do mundo, confiante de que Deus tudo organizará como deve ser, e deve dedicar-se ainda mais intensamente ao trabalho espiritual, então também logo sentirá a sensação puramente física agradável, pois a força de Deus tem de refrescá-lo assim que o corpo se rende à sua ação. O estilo de vida da pessoa certamente contribui na medida em que o corpo está envolvido ou não em receber os presentes de cima. A vivência da Palavra divina traz em si a bênção, a Palavra viva de Deus torna o corpo e a alma quietos, calmos e pacíficos, e então todo dom espiritual no sentimento de comunhão espiritual com Deus também deve desencadear um sentimento de felicidade, por inquietude, preocupações mundanas, a falta de paz interior sobrecarrega o corpo para que ele não possa participar do recebimento dos dons espirituais, que por isso só a alma recebe e isso não é ou é apenas um pouco perceptível fisicamente. Mas o ser humano não é poupado a essas provas, pois ele próprio deveria tentar ultrapassá-las, deveria lutar com afinco contra a dependência do corpo; uma e outra vez deveria tentar separar-se de todos os pensamentos terrenos, deveria refugiar-se com o Pai celeste, apresentar-lhe a sua adversidade e ouvir inteiramente a Sua voz, pois só Ele é capaz de banir a adversidade terrena, que também a permite para conquistar o coração dos Seus filhos. A tarefa terrena que Deus estabelece para o homem nunca é impossível, assim que o homem pede a ajuda de Deus. Então cada nó aparentemente inextricável anteriormente será fácil de desatar, o ser humano terá sucesso em cada tarefa, ele dominará a vida porque primeiro presta atenção à sua tarefa espiritual.... ele estabelece a conexão com God.... Deus assegurou às pessoas a ajuda terrena e Suas promessas serão cumpridas, mas Ele tem de trabalhar por iniciativa própria para moldar sua alma, e Ele o faz assim que muitas vezes se retira para dentro de si mesmo e comunga com o Pai que está nos céus, assim que pede alimento espiritual a Ele e se permite ser ensinado em humilde devoção a Ele. E a força de Deus nunca emanará de forma ineficaz, mas sempre beneficiará a alma, mas só será sentida quando o corpo se entregar completamente a Ele e desconsiderar a Terra, quando se esforçar juntamente com a alma para se unir ao espírito dentro de si e assim se esforçar para cumprir a sua verdadeira tarefa na Terra.... para superar a matéria e assimilar a Deidade eterna, que a instrui através da Palavra interior para que a realização do objectivo seja fácil para ela e se torne perfeita...._>Amém