• Terug

Ceremonies en uiterlijkheden werken belemmerend

Het is alleen maar een geestelijke ontwikkelingsgang wanneer de ziel van de mens zich met haar geest verenigt. En daarom hoeft dit proces op geen enkele manier uiterlijk gekenmerkt te worden door gebaren of ceremoniële handelingen. Zodra de ziel de aaneensluiting zoekt met het geestelijke rijk, zodra ze zich verbindt met God in het gebed of ze tracht met de lichtwezens in contact te treden door gedachten die ze in het geestelijke rijk zendt, maakt ze zich los uit de aardse omgeving. Ze schenkt het lichaam geen aandacht meer en maakt zich dus vrij van al het aardse, omdat dit belemmerend werkt bij een innige verbinding. En zo moet ook elke uiterlijke handeling, elke ceremonie als een belemmering worden beschouwd die afbreuk doet aan de innige verbinding met God of de geestelijke wereld. Want zodra ze zuiver mechanisch wordt verricht, is ze zonder enige waarde en onnodig. Is echter de gedachte van de mens erbij, dan verliest de geestelijke verbinding aan diepte. De wil mag daarbij goed zijn, maar de mens zelf vermindert de toevoer van kracht die voor hem uit deze verbinding voortvloeit. Iets geestelijks verdraagt geen aardse remmingen, dat wil zeggen: de geestelijke uitwerkingen zijn daarmee in overeenstemming. De mens hoeft nooit naar buiten toe kenbaar te maken dat hij de geestelijke verbinding tot stand brengt. Het is voldoende dat de medemens op de hoogte is van zijn streven en hem tracht na te volgen, weer op zodanige wijze, dat hij zich in alle stilte naar binnen keert en met God of de geestelijke wezens samenspraak houdt. Want hij moet weten dat de geestelijke wereld alleen in geestelijke handelingen genoegen schept. Dat zelfs de lichamelijke ceremonie van het op de knieën vallen, voor de geestelijke wereld zonder betekenis is, omdat niet het teken van de deemoed voor God, veeleer de deemoed zelf Zijn welgevallen heeft en de mens ook Zijn genade oplevert. Maar God heeft geen uiterlijk bewijs nodig. Veeleer ziet Hij in het hart en heel vaak laten de uiterlijke handelingen het innerlijke leven ontbreken. De mensen zelf nemen echter vaak genoegen met deze ceremonies en hebben deze alleen maar voor de medemensen voltrokken, wat de ziel geen enkel voordeel oplevert. En daarom moet de mens steeds zijn best doen zich totaal los te maken van aardse gebruiken en vormen. Hij moet elke vrije minuut benutten om het innige contact met de geestelijke wereld tot stand te brengen. Hij moet de aardse wereld buiten beschouwing laten en er niets van meenemen naar de overkant. Integendeel, alleen de ziel moet in het geestelijke rijk zweven, opdat haar door deze vereniging te allen tijde goddelijke genadegave kan toestromen.

Amen

Cerimónias e exteriores dificultam....

É apenas um processo espiritual quando a alma do ser humano se une ao seu espírito e, portanto, este processo não precisa ser marcado externamente de forma alguma através de gestos ou ações cerimoniais. Assim que a alma busca a unificação com o reino espiritual, assim que se une a Deus em oração ou tenta fazer contato com os seres de luz através dos pensamentos que envia ao reino espiritual, ela se desprende do ambiente terreno, não presta mais atenção ao corpo e assim se liberta de todas as coisas terrenas, porque estas impedem uma união íntima. E assim toda ação externa, toda cerimônia, também deve ser considerada como um obstáculo que prejudica a conexão íntima com Deus ou com o mundo espiritual. Pois assim que é realizado de forma puramente mecânica é inútil e desnecessário, mas se o pensamento do ser humano está envolvido, então a ligação espiritual perde a sua profundidade. A vontade pode ser boa, mas o próprio ser humano reduz o fornecimento de força que surge desta ligação. O espiritual não tolera inibições terrenas, ou seja, os efeitos espirituais são correspondentes. O ser humano nunca precisa fazer saber ao exterior que ele estabelece a conexão espiritual; basta que o ser humano conheça o seu esforço e procure segui-lo novamente de tal forma que ele vá silenciosamente dentro de si mesmo e converse com Deus ou com os seres espirituais. Pois ele deve saber que o mundo espiritual só encontra prazer nas ações espirituais, que mesmo a cerimônia física de ajoelhar-se não tem sentido para o mundo espiritual, porque não é o sinal de humildade diante de Deus, mas a própria humildade que lhe agrada e também ganha o ser humano a sua graça. Deus, porém, não precisa de provas externas, mas Ele olha para o coração, e as ações externas muitas vezes carecem de vida interior; as próprias pessoas, porém, muitas vezes estão satisfeitas com essas cerimônias e apenas as realizaram para seus semelhantes, o que não traz nenhuma vantagem espiritual para a alma. E por isso o ser humano deve sempre esforçar-se para se desligar completamente dos costumes e formas terrestres, deve usar cada minuto livre para estabelecer contato íntimo com o mundo espiritual, deve deixar o mundo terreno do lado de fora e não tirar nada dele, mas apenas a alma deve vagar para o reino espiritual para que, através desta união, os dons divinos da graça possam fluir para ele a qualquer momento...._>Amém