• Terug

Omvorming van de materie - Oplossen - Ontwikkelingsgang

De verandering van de materie vraagt vaak eindeloos lange tijd. Want pas wanneer ze zich ontbindt, geeft ze het geestelijke vrij dat in haar verbannen is. De menselijke wil kan een uiteenvallen van de materie bespoedigen. Toch staat hem maar een klein deel ervan ter beschikking, en wel is dit het omhulsel van het geestelijke dat geen hardnekkige tegenstand biedt aan God. God is sinds eeuwigheid op de hoogte van zowel de weerstand als ook van het opgeven ervan, en heeft het geestelijke ook de verblijfplaats toegewezen waar het verlossing ten deel valt overeenkomstig zijn wil. En dit verklaart weer het verschil in gesteldheid van de aardoppervlakte en de plantengroei daarop, de tijdsduur van vele scheppingen, de vaak voorkomende uitbarstingen in bepaalde gebieden, de exploitatiemogelijkheden van de bodemschatten en het verschil in het vermogen om vorm te geven en in de capaciteit van de mensen. Aan het geestelijke dat van zins is zijn weerstand op te geven en te dienen, moet steeds in overeenkomstige verhouding de mogelijkheid worden geboden in een materie te verblijven die een dienende taak vervult. Verder moet ook de wil van de mensen in hen bovenkomen om uit de harde materie doelmatige voorwerpen te vervaardigen. De mensen moeten zulke voorwerpen dus nodig hebben en daaraan beantwoordend weer in omstandigheden leven waar ze noodzakelijk zijn. Er moet een voortdurend evenwicht zijn tussen krachten die werkzaam willen worden en behoeften.

De materie moet dus nodig zijn voor scheppingen van dienende - hun bestemming nakomende - aard. Alleen dan is er een voortdurende verandering van de uiterlijke vorm van het geestelijke mogelijk. Maar bovenmatig veel geestelijks is in scheppingen gekluisterd in zowel de meest vaste vorm, als ook in de al rijpere plantenwereld, die ondenkbaar lange tijden onveranderd blijft. Het maakt alleen minimale veranderingen door die geen dienend doel vervullen dat voor de mens duidelijk zichtbaar is, maar die voor andere scheppingswerken en de ontwikkeling ervan niet zonder betekenis is. Deze materie bevat het meest weerspannige geestelijke en is vanuit het inzicht van de hardnekkigheid sinds eeuwigheid tot de omhulling hiervan bestemd. Wel maakt het ook de ontwikkelingsgang door, alleen in vertraagde vorm. Mensenhanden dragen weinig bij tot de omvorming van zulke materie en ze wordt meestal alleen veranderd door goddelijk ingrijpen door natuurkrachten, stormen, hitte, regen en uitbarstingen die in een lange periode een oplossen of veranderen van de uiterlijke vorm tot stand brengen. En daarom moeten steeds weer ingrijpende veranderingen van de aarde plaatsvinden. Van tijd tot tijd moet zowel de aarde in haar uiterlijke vorm worden omgevormd, als ook moet aan het geestelijke in het binnenste van de aarde de mogelijkheid geboden worden aan het aardoppervlak te komen om daar zijn ontwikkelingsgang te kunnen beginnen. En daarom kan de aarde nooit onveranderd blijven bestaan, want ze is materie waarvan het einddoel ontbinding is, wat weliswaar eeuwigheden duurt, maar in bepaalde perioden steeds weer plaatsvindt als een dwingende noodzaak voor het in de vaste vorm gekluisterde geestelijke dat eens vrij moet worden om zich positief te kunnen ontwikkelen.

En nu begint voor het geestelijke de weg van het aardse bestaan door de ontelbare uiterlijke vormen, waarvan het elke moet overwinnen door dienende bezigheid tot aan de ontbinding van deze vorm. En al gaan er ook duizenden jaren overheen, dan loopt toch het ontwikkelingsproces op aarde eenmaal af, omdat niets op aarde blijvend is, omdat alles moet veranderen en deels door menselijk willen, deels door goddelijk willen een verandering ondergaat. Er moeten wel zekere wetten van kracht zijn, dat wil zeggen er mag niet wederrechtelijk iets verwoest worden, zoals ook de door mensenhand ontstane voortbrengselen de naaste geen schade mogen berokkenen, daar anders het geestelijke in de materie wordt gedwongen tot liefdeloosheid en dit zich doet gevoelen bij de mensen zelf die het tot zo’n activiteit aanleiding hebben gegeven. De wil om te dienen is de basis voor de weg omhoog. En het geestelijke moet deze wil steeds weer bewijzen, doordat het in elke vorm bereidwillig zijn taak op aarde vervult. Deze taak komt het weliswaar onder de wet van gedwongen wil na, maar door zijn bereidwilligheid om te dienen verkort het de duur van zijn verblijf in de vorm van dat ogenblik aanzienlijk en kan het deze vorm nu des te vlugger inwisselen. De ontwikkelingsgang van het geestelijke is daarom een eindeloze keten van een andere vorm aannemen van de meest verschillende aard. En de gewilligheid van het geestelijke daarin bepaalt de tijdsduur van elke afzonderlijke vorm. En daarom moet de hele schepping op zich anders worden. Niets kan blijven zoals het is. Integendeel, het moet voortdurend nieuwe vormen aannemen. En elke vorm moet een dienend doeleinde vervullen, omdat anders het geestelijke daarin niet kan rijpen tot aan de laatste uiterlijke vorm, tot de mens die dan de laatste proef in het aardse leven in vrije wil moet afleggen om nu van elke uiterlijke vorm vrij te worden en als vrij wezen binnen te kunnen gaan in het geestelijke rijk.

Amen

Reformulação da matéria.... Dissolvendo.... Curso de desenvolvimento....

A transformação da matéria requer muitas vezes um tempo infinitamente longo, pois só quando se dissolve é que liberta o espiritual que é banido dentro dela. A vontade humana pode acelerar uma dissolução da matéria, porém, apenas uma pequena parte dela está à sua disposição, e essa é a cobertura do espiritual, que não permanece em resistência obstinada contra Deus. Deus sabe tanto da resistência como do seu abandono desde a eternidade e também instruiu o espiritual a permanecer onde a redenção lhe será dada de acordo com a sua vontade. E isto explica novamente a diferente composição da superfície terrestre e da sua vegetação, a duração de algumas criações, as frequentes erupções em certas partes do país, as possibilidades de exploração de tesouros terrestres e os diferentes poderes e capacidades criativas dos homens. O espiritual, que está disposto a renunciar à sua resistência e servir, deve ter sempre a oportunidade de habitar na matéria na mesma proporção, que cumpre um propósito de serviço. Além disso, a vontade das pessoas também deve ser estimulada para produzir objetos funcionais a partir de matéria dura. Portanto, as pessoas devem precisar desses objetos e, portanto, viver novamente nas circunstâncias em que eles são necessários. Deve haver um equilíbrio constante de forças que querem se tornar ativas e precisam..... A matéria deve, portanto, ser necessária para as criações de uma porção, ou seja, do tipo propositadamente cheia. Só então é possível uma perpétua transformação da forma exterior do espiritual. No entanto, uma quantidade imensurável de espiritualidade é banida nas criações na forma mais sólida, bem como no mundo vegetal já mais maduro que permanece inalterado por um tempo infinitamente longo, ou seja, só sofre mudanças mínimas, que não cumpre um propósito de serviço que é reconhecível para as pessoas, mas que não é desprovido de significado para outras obras de criação e seu desenvolvimento. Este assunto é o mais resistente espiritual e está destinado a ser a sua cobertura desde a eternidade, em reconhecimento da sua teimosia. Também passa pelo processo de desenvolvimento, apenas de uma forma mais lenta. As mãos humanas pouco contribuem para a transformação de tal matéria, e ela só é mudada pela intervenção divina, por forças naturais, tempestades, calor e chuva e erupções, que provocam uma dissolução ou mudança das formas externas em longos períodos de tempo. E é por isso que as convulsões da Terra têm de ocorrer repetidamente, a Terra tem de ser remodelada na sua forma exterior, bem como o espiritual dentro da Terra tem de ter a oportunidade de vez em quando de vir à superfície da Terra, a fim de poder iniciar ali o seu curso de desenvolvimento. E é por isso que a Terra nunca pode permanecer inalterada, pois é matéria cujo objectivo final é a dissolução, que de facto leva eternidades, mas volta a acontecer repetidamente em certos períodos de tempo como uma necessidade imperiosa para a substância espiritual ligada na forma sólida, que uma vez tem de se tornar livre para se poder desenvolver para cima....

E agora o espiritual começa seu caminho de vida terrena através de inúmeras formas externas, cada uma das quais tem que superar através da atividade serviçal até a dissolução desta forma. E mesmo que milhares de anos passem sobre ela, o processo de desenvolvimento na Terra chegará um dia ao fim, porque nada na Terra é permanente, porque tudo tem que mudar e experimenta uma mudança em parte através da vontade humana, em parte através da vontade divina. É preciso que prevaleçam certas leis, isto é, que algo não seja destruído ilegalmente, assim como as criações que surgiram através das mãos humanas não podem prejudicar o próximo, caso contrário, o espiritual na matéria será forçado à indelicadeza e isso terá um efeito sobre o próprio povo que o fez tão ativo. A vontade de servir é o início da ascensão, e o ser espiritual tem de testemunhar essa vontade sempre de novo, cumprindo de bom grado a sua tarefa terrena em todas as formas, que de fato cumpre na lei da compulsão, mas através da sua vontade de servir encurta significativamente o tempo de permanência na respectiva forma e pode agora mudá-la ainda mais rapidamente. O curso do desenvolvimento do espiritual é, portanto, uma cadeia interminável de deformações dos mais variados tipos, e a disposição do espiritual nele determina a duração de cada forma individual. E é por isso que toda a criação deve mudar dentro de si mesma, nada pode permanecer como está, mas deve assumir constantemente novas formas. E toda forma tem que cumprir um propósito de serviço, caso contrário a substância espiritual nela contida não pode amadurecer na última forma externa, no ser humano, que então tem que passar o último teste da vida terrena em livre arbítrio para ser liberado de toda forma externa e poder entrar no reino espiritual como um ser livre...._>Amém