• Terug

Elke ontwikkelingsfase is eenmalig in een verlossingsperiode

In de geestelijke wereld is de ziel zelf de schepper van haar omgeving. Zij beweegt zich in een rijk dat zij voor zichzelf schept door haar wensen en begeerten, door haar denken en willen. Alleen zijn alle dingen niet meer stoffelijk maar ook niet geestelijk onvergankelijk, maar het zijn fantomen, het zijn wensbeelden die vergaan hoe meer de ziel er zich verlangend naar toe heeft gekeerd. In dit zelf geschapen rijk kan de ziel net zoals op aarde het verlangen naar de materie bestrijden en overwinnen. Zij kan echter ook voor haar bezwijken en steeds meer de materie begeren, die zij in haar duistere toestand nog als werkelijk beschikbaar waant.

De ziel kan dus geloven op aarde te leven en eindeloos lange tijden in dit waangeloof blijven, om dan of langzaam haar gebrekkige toestand in te zien en van haar verlangen naar wereldse goederen af te zien, of zij kan zich ook steeds dieper in de materie verstrikken, wat gelijk staat aan een geestelijke achteruitgang die ten laatste eindigt in de hernieuwde kluistering in de vaste vorm. Want het verlangen van het geestelijke wordt steeds in zoverre beantwoord, dat de materie waar het naar verlangt ook zijn omhulsel wordt.

Dus een negatieve ontwikkeling in het hiernamaals levert de ziel de reïncarnatie op. Zij moet de eindeloos lange ontwikkelingsgang op aarde nog eens gaan, om na duizenden van jaren weer als mens de laatste levensproef op aarde af te kunnen leggen.

Daarentegen is de opwaartse ontwikkeling in het geestelijke rijk onafhankelijk van de materiële omgeving. Want pas als de ziel zich vrij heeft gemaakt van dat verlangen, gaat zij ook weer de weg omhoog. Dan heeft ze de aarde als verblijfplaats niet meer nodig, want zij heeft in het hiernamaals dezelfde mogelijkheden om in dienende liefde bezig te zijn. De ziel is daar als het ware bij een geestelijk werkgemeenschap aangesloten, die buitengewoon actief is op een wijze die voor de materieel ingestelde mensen onbegrijpelijk is. Aan alle wezens is de gelegenheid geboden om in het hiernamaals opwaarts te streven, en in de toestand van inzicht worden deze mogelijkheden ook ijverig benut. De zielen die nog in volledige duisternis verkeren moeten echter uit vrije wil op GOD aan willen sturen.

Deze wil in hen op te wekken is het werk van de wezens die in het Licht staan. Die door hun volmaaktheid de kennis ontvangen hebben die zij nu aan hen die nog in de duisternis van geest verkeren, in liefde proberen over te brengen. En zo zijn er in het geestelijke rijk nog mogelijkheden genoeg om de zielen geestelijke rijpheid te verschaffen.

Delírios.... Comunidade Espiritual de Trabalho....

No mundo espiritual, a própria alma é a criadora do seu ambiente. Ela move-se num reino que cria para si mesma através dos seus desejos e desejos, através dos seus pensamentos e da sua vontade. Só que todas as coisas não são mais materiais, mas também não são espiritualmente imperecíveis, mas são fantasmas, são imagens de desejos que passam, quanto mais a alma se volta para eles. E neste reino autocriado a alma pode agora lutar e vencer o desejo de matéria, tal como o faz na Terra, mas também pode sucumbir a ele e desejar cada vez mais a matéria, que ainda acredita estar realmente presente no seu estado de escuridão. Assim a alma pode acreditar-se viva na Terra e permanecer nessa ilusão por um tempo infinitamente longo, a fim de então reconhecer lentamente o seu estado deficiente e abandonar o seu desejo de bens terrenos ou de se enredar cada vez mais profundamente no que é como uma regressão espiritual que finalmente termina em banimento em forma sólida. Pois o desejo do espiritual é sempre satisfeito na medida em que essa matéria, que o ser deseja, também se torna a sua cobertura. Assim, uma regressão no além resulta em reencarnação para a alma, ela tem que passar mais uma vez pelo longo curso interminável do desenvolvimento na Terra para poder passar o último teste da vida terrena como ser humano novamente depois de milhares de anos.... Um desenvolvimento ascendente no reino espiritual, por outro lado, é independente do meio material, pois só progride para cima quando a alma se libertou do desejo por ele. Mas então não precisa mais de uma estadia na Terra, pois tem a mesma oportunidade no além de ser ativo no serviço do amor, tem, por assim dizer, sido afiliado a uma comunidade de trabalho espiritual que é imensamente ativa industrialmente de uma forma ainda não compreensível para as pessoas materiais. A todos os seres é oferecida a oportunidade no além de lutar para cima, e no estado de realização essas oportunidades também são utilizadas com particular afã. Mas as almas, que ainda estão na mais completa escuridão, devem lutar para Deus na liberdade da vontade. E deixar que isso se torne ativo neles é a atividade dos seres que estão na luz, cuja perfeição lhes rendeu conhecimentos que agora também tentam transmitir em amor àqueles que ainda são de espírito negro. E assim existem realmente possibilidades suficientes no reino espiritual para ainda ajudar as almas à maturidade espiritual...._>Amém