Talloze zielen wachten vol ongeduld op de belichaming als mens, daarom moeten steeds weer nieuwe geslachten ontstaan. Er moeten steeds weer mensen geboren worden waarin de zielen hun verblijf kunnen nemen gedurende hun laatste ontwikkelingsperiode op deze aarde.
En daar is altijd weer de bereidwilligheid van de mensen op aarde voor nodig dat een ziel zich incarneren kan, en is tevens een daad der liefde tot het onverloste wanneer de mensen een ziel gelegenheid geven tot laatste belichaming op aarde. En daarom moet de wil een nieuw leven te verwekken aanleiding zijn tot elke verbinding tussen man en vrouw. Maar ontbreekt deze wil, dan wordt een wellustige functie uitgeoefend die echter alleen de verwekking van een menselijk leven tot doel heeft. En er wordt op dit gebied veel gezondigd, d.w.z. de goddelijke Wil wordt niet meer in acht genomen. Het lichaam wordt niet voor zijn eigenlijke opdracht gebruikt en het gevolg daarvan is, dat veel zielen vergeefs wachten en zich niet kunnen belichamen ofschoon zij de graad van ontwikkeling die een belichaming toelaat,bereikt hebben. Deze zielen houden zich op in de nabijheid van de aarde en proberen mensen aan te sporen zich te verenigen, wat meestal het geval is wanneer de mensen in liefde verbonden zijn. De liefde moet de drijfkracht zijn tot een verbinding waarvan een nieuw leven uitgaat. De liefde tussen twee mensen is noodzakelijk, wil de tot leven gewekte ziel de mogelijkheid hebben in de korte tijd op aarde een rijpheid te verkrijgen die een ingaan in het lichtrijk toelaat.
En een verbinding zonder liefde geeft zielen gelegenheid tot belichaming waarin verkeerde neigingen nog sterk overheersen, en dezen hebben daarom in het aardse leven buitengewoon te strijden om deze neigingen te overwinnen. De wil van de mens om nakomelingen te verwekken is ook meestal verbonden met liefde voor elkaar, dat is voor de zich nu incarnerende ziel van groot voordeel wanneer de liefde overheerst omdat dan ook in dat nieuwgeboren wezen de liefdesvonk overspringt - en het nu veel gemakkelijker tot zielerijpheid op aarde kan komen.
Het pogen echter om het krijgen van nakomelingen te verhinderen kan voor de ziel die zich belichamen wil in zover nadelig zijn, dat deze instinctmatigheid der mensen nu ook dezelfde dwang in het nieuwe wezen versterkt en diens ziel voortdurend daartegen te strijden heeft. Komen echter deze zielen niet tot belichaming, dan houden zij zich toch op in de nabijheid van mensen en benauwen hen, d.w.z. zij proberen op de mensen in te werken zich te verbinden ten dienste van de voortplanting. En begrijpelijkerwijs zullen dan steeds de lichamelijke neigingen overheersen omdat die zielen volgens hun eigen geneigdheid op de mensen trachten in te werken. Zij willen dus puur lichamelijke begeerten overdragen om gelegenheid te hebben zichzelf te belichamen.
Een enorme verantwoording ligt daarom bij de mensen die zich instinctmatig verbinden zonder liefde. Zij zijn omgeven door zielen die zich belichamen willen en lokken door hun begeerten zielen met dezelfde neiging aan, die van hun kant de ongeremde momenten benutten om verblijf te nemen in een nieuw verwekt wezen dat nu zijn aardse loopbaan als mens begint.
Meestal zijn er overwegend meer van deze zielen, omdat het getal van degenen die door liefde en een bewust willen, nakomelingen in het leven lieten komen, zeer gering is. En daarom dwaalt het menselijke geslacht ook steeds meer af van het geestelijke, omdat er maar weinig liefde is onder de mensen die ook zonder liefde het levenslicht aanschouwt hebben.
Amen
VertalerNenumărate suflete își așteaptă întruparea și, prin urmare, trebuie să apară mereu noi generații. Din când în când trebuie să se nască oameni în care sufletele își stabilesc reședința în ultima lor perioadă de dezvoltare pe Pământ. Prin urmare, este întotdeauna nevoie de bunăvoința oamenilor de pe Pământ pentru ca un suflet să se poată întrupa, iar acest lucru este, de asemenea, un act de iubire pentru cei neîmpăcați dacă oamenii oferă unui suflet posibilitatea ultimei întrupări pe Pământ.... Doar această voință de a trezi o nouă viață trebuie să fie motivul fiecărei uniuni dintre bărbat și femeie; iar dacă această voință lipsește, atunci se realizează în mod ilegal o funcție trupească care are ca scop doar trezirea unei vieți umane. Și în acest domeniu se păcătuiește mult, adică nu se ia în considerare voința divină, corpul nu este educat la sarcina sa reală, iar rezultatul este că multe suflete așteaptă în zadar și astfel nu se pot întrupa, deși au atins gradul de dezvoltare care permite o întrupare pe Pământ. Aceste suflete rămân acum aproape de Pământ și caută să determine oamenii să se unească, iar acest lucru se întâmplă mai ales atunci când oamenii sunt uniți în dragoste. Căci iubirea trebuie să fie forța motrice pentru o uniune din care să rezulte o nouă viață. Iubirea dintre doi oameni este necesară dacă sufletul trezit la viață dorește să aibă posibilitatea de a atinge maturitatea în timpul scurt petrecut pe Pământ, ceea ce are ca rezultat intrarea sa în împărăția luminii. O uniune fără iubire oferă posibilitatea întrupării sufletelor în care instinctele rele domină încă extrem de puternic și care, de aceea, trebuie să lupte extraordinar în viața pământească pentru a depăși aceste instincte.... (3.7.1943) Voința oamenilor de a da naștere la urmași este, de asemenea, legată în cea mai mare parte de dragostea reciprocă, iar acest lucru este foarte avantajos pentru sufletul care se întrupează acum, de îndată ce predomină dragostea, deoarece atunci scânteia de dragoste va trece mai departe și în ființa nou-născută și aceasta poate ajunge mult mai ușor la maturitatea spirituală pe Pământ. Cu toate acestea, strădania de a împiedica descendența poate fi în detrimentul sufletului care dorește să se întrupeze, în măsura în care instinctele oamenilor întăresc și ele aceleași instincte ale noii ființe, iar sufletul acesteia trebuie acum să lupte în mod constant împotriva lor în timpul vieții sale pe Pământ. Dacă sufletele nu ajung să se întrupeze, ele rămân totuși aproape de oameni și îi presează, adică încearcă să influențeze oamenii, să se unească în scopul procreării. Este de înțeles că dorințele fizice vor predomina atunci întotdeauna, deoarece sufletele caută să influențeze oamenii doar în conformitate cu dispoziția lor, astfel că ele doresc să transfere dorințele pur fizice pentru a avea apoi posibilitatea de a se întrupa. O responsabilitate imensă revine așadar oamenilor care se unesc din instinct fără iubire, deoarece ei sunt înconjurați de suflete care doresc să se întrupeze, iar prin dorințele lor atrag sufletele la fel de predispuse care, la rândul lor, folosesc momentele dezinhibate pentru a se instala într-o ființă nou-născută care își începe acum calea pământească ca ființă umană. Și astfel de suflete predomină în cea mai mare parte, căci numărul celor care lasă să intre în viață dragostea și voința conștientă pentru progenitură este doar mic. Și, prin urmare, rasa umană va fi și ea din ce în ce mai nespiritualizată, pentru că există puțină iubire printre oamenii care au văzut lumina zilei și fără iubire....
Amin
Vertaler