• Terug

Mensen uit de prehistorie - Verantwoordelijkheid

Tijdens eindeloos lange perioden heeft de aarde zich zo ontwikkeld dat ze voor ontelbare levende wezens een verblijfplaats kon zijn, waaraan ze dus haar eigenlijke taak ontleent, vormingscentrum te zijn voor de geest. In deze tijd van ontwikkeling waren de levende wezens nog anders van aard. Ze waren a.h.w. aan de zich in ontwikkeling bevindende aarde aangepast in zoverre, als een levend wezen tenminste levensmogelijkheden had.

De ontwikkelingsstadia waren erg talrijk en pas in een bepaalde toestand kon de aarde levende wezens op haar oppervlak huisvesten. Hoe verder ze echter in haar ontwikkeling voortschreed, des te talrijker werden die wezens en zo ging de ontwikkeling omhoog, zowel in de uiterlijke vorm van de aarde alsook bij de levende wezens die aan de aarde werden toegewezen met het doel zich positief te ontwikkelen.

Er is een ondenkbaar lange tijd voor nodig geweest. Maar deze ontwikkeling moest plaatsvinden omdat het geestelijke in - op - en boven de aarde eerst de proef moest doorstaan terwijl het gekluisterd was, wat een gebondenheid in welk scheppingswerk dan ook voor het geestelijke betekende. In deze tijd van ontwikkeling had het geestelijke de proef doorstaan, het kon zich langzaam tot een levend wezen ontwikkelen. De levensvoorwaarden waren aanzienlijk zwaarder, maar het handhaafde zich en ontwikkelde zich langzaam tot een soort mens, die echter geheel verschillend was van de huidige mens. Het was een wezen dat nog gehouden was zich te richten naar de wet, d.w.z. het handelde volgens zijn instinct.

Het werd in zekere zin nog geleid zonder dat het zelf een vrije wil en verstand had. Het was een wezen dat wel naar zijn uiterlijke vorm op de mens leek, maar zich verder op het niveau van de dierenwereld bevond, - dat zich gedroeg in overeenstemming met de goddelijke natuurwet en dus alles instinctief deed, zonder zich van zijn handelen bewust te zijn. Dit wezen hoefde zich nog niet te verantwoorden, het leidde zijn leven volgens de wet van "je moet", gedreven door de hem beheersende intelligenties die zich weer in overeenstemming met de goddelijke Wil, in die wezens uitten.

Deze levende wezens beantwoordden nog aan de primitieve vormgeving van het aardoppervlak, maar droegen in zekere zin bij tot een verdere ontwikkeling van aarde, doordat ze zich vermenigvuldigden en door hun niet bewuste werkzaamheid de omvorming van het aardoppervlak bespoedigden, zodat dit steeds meer geeigend werd ook levende wezens met een voortschrijdende ontwikkeling te herbergen, tot dan de eerste mensen - uitgerust met vrije wil en verstand - deze aarde als woonplaats kregen toegewezen. Die zich alles op aarde ten nutte konden maken en – onderwezen door GOD Zelf - een bewust leven leidden of zouden moeten leiden, wat de eigenlijke zin en het feitelijke doel van hun belichaming op aarde was. Nu echter moest de mens zich ook als zodanig voor GOD verantwoorden voor zijn denken en handelen. Hij had een bepaalde graad van rijpheid bereikt, waarin hij in staat was een leven te leiden volgens GOD's Wil en in overeenstemming hiermee, was hij er nu ook verantwoordelijk voor hoe hij zijn leven gebruikte, daar het hem helemaal vrij stond al zijn gaven te benutten, maar hem ook de gevolgen van zijn levenswandel in deze belichaming op aarde werden bekendgemaakt en hij nu bijgevolg zijn vrije wil gebruiken kan.

Amen

PRET-POVIJESNA LJUDSKA BICA.... ODGOVORNOST....

Kroz beskrajno duge periode vremena Zemlja se razvila tako da može biti dom bezbrojnim ljudskim bicima i prema tome udvoljavati njezinu istinskom zadatku kao mjesto obrazovanja za duha.... Tijekom ovog vremena evolucije živa bica su i dalje imala razlicitu prirodu, oni su bili više ili manje prilagodeni razvoju postojece Zemlje, u onoj mjeri u kojoj je Zemlja mogla poduprijeti živa bica. Postojali su mnogobrojni razvojni periodi i od izvjesne tocke nagore Zemlja je bila sposobna udomaciti živa bica na njezinoj površini. Medutim, kako se Zemlja razvijala ovi su više rasli u broju, i time je razvoj Zemljine izvanjske forme takoder napredovao baš kao i živih bica, koja su bila dodijeljena Zemlji u svrhu višeg razvoja. Bilo je potrebno nezamislivo dugo vrijeme ipak ovaj proces evolucije je bio nužan buduci je duh unutra, na površini i ispod Zemlje najprije sebe trebao dokazati tijekom stanja ogranicenja, cemu je duh u svakom djelu stvaranja izvrgnut. Tijekom ovog vremena razvoja duh je prošao njegov ispit i mogao se polako razviti u živo bice. Uvjeti življenja su bili znacajno više teški ali on je sebe dokazao (ucvrstio; izborio se) i postepeno se razvio u izvjesnu vrstu ljudskog bica koje je, medutim, bilo kompletno drugacije od današnjeg ljudskog bica. Bice je i dalje bilo ograniceno, tj. ono je djelovalo instinktivno, do izvjesnog opsega ono je bilo i dalje vodeno i nije imalo svoju vlastitu slobodnu volju i razum. Premda je izvanjski bice nalikovalo ljudskom bicu, ono je i dalje bilo na razini životinjskog svijeta u svakom drugom pogledu i živjelo je u skladu sa Božanskim prirodnim zakonom i prema tome instinktivno, bez svjesnosti o njegovim akcijama. Ovo bice još nije bilo odgovorno, njegov je život bio predmetom zakona prisile, motiviran od strane njegovih prirodenih instikata, koji su zauzvrat sebe izrazili u bicima u skladu sa Božanskom voljom. Ova živa bica su bila primjerena primitivnim uvjetima zemljine površine, ali do izvjesnog opsega oni su doprinjeli spram zemljina razvoja množeci se i sa njihovim nesvjesnim akcijama ubrzali su promjene na Zemljinoj površini, koja je postala rastuce više prikladna da udomaci više razvijena živa bica sve dok prva ljudska bica, obdarena sa slobodnom voljom i razumom, nisu bila dodijeljena živjeti na ovoj Zemlji. Oni su mogli iskoristiti sve na Zemlji i, poduceni od strane Boga Osobno, živjeti ili su trebali živjeti svjestan život, što je bilo stvarno znacenje i svrha njihova utjelovljenja na Zemlji. Medutim, sada je ljudsko bice takoder bilo odgovorno Bogu za njegove akcije i misli. On je bio postigao izvjestan stupanj zrelosti koji mu je omogucio živjeti u skladu sa Božjom voljom i s obzirom na ovu sposobnost on je sada bio odgovoran kako je iskoristio njegov život, pošto je bilo na njemu da iskoristi sve njegove darove. Medutim, on je bio obaviješten o posljedicama njegovog života tijekom ovog utjelovljena na Zemlji i time je on sposoban iskoristiti njegovu slobodnu volju.

AMEN