• Terug

Wil en daad - Verantwoording

De wil brengt de daad voort en is dus het beslissende, ofschoon de daad pas de bevestiging is van de wil. Zonder de wil zal de daad niet tot uitvoering worden gebracht. Maar de wil moet ook zonder de daad al voor GOD verantwoord worden, omdat hij de gezindheid openbaart van de mens, zijn drang naar het goede of naar het kwade.

Om de wil te kunnen verwezenlijken moet door de mens de hem toestromende levenskracht benut worden, dan kan hij goede maar ook slechte daden volbrengen. Maar steeds zal hij daar de kracht toe gebruiken die GODZelf hem geeft.

Begaat hij nu een slechte daad dan volbrengt hij die met hulp van goddelijke Kracht en doet dus iets, waarvoor hij zich eens voor GOD moet verantwoorden. Hij heeft dan zijn wil gebruikt om met de Kracht uit GOD de kracht van GOD's tegenstander te vergroten, want elke slechte daad is een zich overgeven aan de boze macht en daarom ook een vermeerderen van die macht. De wil van de mens heeft zich dan van GOD afgewend en keert zich tot die kwade macht door elke daad die tegen GOD gericht is, en zodoende het bewijs is van een slechte gezindheid.

Is de wil van de mens goed en GOD toegewijd, dan zal hij de hem toestromende levenskracht steeds gebruiken voor daden die de medemens tot nut zijn. En hij zal zich in dienende naastenliefde oefenen omdat hij dan zonder ophouden werkzaam is, d.w.z. zijn wil tot daad laat worden. En zijn de daden van hem uit de liefde geboren, d.w.z. dat de liefde de wil van de mens aanspoort, dan is de wil van de mens naar GOD toe gewend.

Dan heeft de wil uit eigen beweging voor GOD beslist en elke uit deze wil voortkomende daad is voor GOD gerechtvaardigd, want GOD beoordeeld deze daad overeenkomstig onze wil tot liefde.

Amen

VOLJA IN DEJANJE .... ODGOVORNOST ....

Volja rodi dejanje. Volja je torej odločilna, čeprav je šele dejanje potrditev volje. Brez volje pa dejanje ne more biti izvedeno; vendar pa volja tudi, če je brez dejanja, mora že odgovarjati pred Bogom, ker ona kaže na značaj človeka, impulz za dobro ali za zlo. Da bi izvedli voljo v dejanje, mora človek uporabljati energijo življenja, ki teče skozi njega, zato lahko on uresniči tako dobra kakor tudi zla dejanja, vendar pa bo za to vedno potreboval moč, katero mu je dal Bog Osebno.

Posledično temu, če on naredi slabo dejanje, ga on uresniči s pomočjo božanske moči in zatorej naredi nekaj, za kar bo moral odgovarjati pred Bogom. On je torej uporabil svojo voljo, da bi z močjo iz Boga povečal moč Božjega nasprotnika, ker je vsako slabo dejanje podrejanje zli-zlobni sili, in jo s tem povečuje. Človek se obrača od Boga k sili zla z vsakim dejanjem, ki nasprotuje Bogu in torej priča o slabem namenu.

Če je človekova volja dobra, torej usmerjena k Bogu, potem bo on vedno uporabljal energijo življenja za dejanja, ki so v korist soljudem. On se bo vadil v Ljubezni, ki služi bližnjemu, ker bo neprenehoma aktiven, to pomeni, on bo dovolil, da njegova volja postane dejanje. Če so njegova dejanja rojena iz Ljubezni, da torej Ljubezen poganja voljo človeka, da postane aktiven, potem je njegova volja obrnjena k Bogu. Zatorej je volja po lastni želji izbrala Boga, in vsako dejanje, ki nastane iz te volje, je upravičeno pred Bogom, in Bog ocenjuje to dejanje kot "voljo ki ljubi". AMEN