• Terug

Wil en daad - Verantwoording

De wil brengt de daad voort en is dus het beslissende, ofschoon de daad pas de bevestiging is van de wil. Zonder de wil zal de daad niet tot uitvoering worden gebracht. Maar de wil moet ook zonder de daad al voor GOD verantwoord worden, omdat hij de gezindheid openbaart van de mens, zijn drang naar het goede of naar het kwade.

Om de wil te kunnen verwezenlijken moet door de mens de hem toestromende levenskracht benut worden, dan kan hij goede maar ook slechte daden volbrengen. Maar steeds zal hij daar de kracht toe gebruiken die GODZelf hem geeft.

Begaat hij nu een slechte daad dan volbrengt hij die met hulp van goddelijke Kracht en doet dus iets, waarvoor hij zich eens voor GOD moet verantwoorden. Hij heeft dan zijn wil gebruikt om met de Kracht uit GOD de kracht van GOD's tegenstander te vergroten, want elke slechte daad is een zich overgeven aan de boze macht en daarom ook een vermeerderen van die macht. De wil van de mens heeft zich dan van GOD afgewend en keert zich tot die kwade macht door elke daad die tegen GOD gericht is, en zodoende het bewijs is van een slechte gezindheid.

Is de wil van de mens goed en GOD toegewijd, dan zal hij de hem toestromende levenskracht steeds gebruiken voor daden die de medemens tot nut zijn. En hij zal zich in dienende naastenliefde oefenen omdat hij dan zonder ophouden werkzaam is, d.w.z. zijn wil tot daad laat worden. En zijn de daden van hem uit de liefde geboren, d.w.z. dat de liefde de wil van de mens aanspoort, dan is de wil van de mens naar GOD toe gewend.

Dan heeft de wil uit eigen beweging voor GOD beslist en elke uit deze wil voortkomende daad is voor GOD gerechtvaardigd, want GOD beoordeeld deze daad overeenkomstig onze wil tot liefde.

Amen

La volontà e l’azione – La responsabilità

La volontà genera l’azione. La volontà è con ciò determinante benché l’azione è prima la conferma della volontà. Senza la volontà, l’azione non può giungere all’esecuzione; della volontà senza l’azione però si deve già rispondere dinanzi a Dio, perché rivela la mentalità dell’uomo, la spinta per il Bene oppure per il male. Per poter portare la volontà all’esecuzione, dev’essere usata la forza vitale che affluisce all’uomo, quindi l’uomo può compiere delle azioni sia buone che cattive, ne userà sempre la forza che Dio Stesso gli dà. Se ora esercita una cattiva azione, allora la compie con l’aiuto della Forza divina e quindi fa qualcosa per cui deve rendere conto dinanzi a Dio. Ha quindi usato la sua volontà per aumentare con la Forza da Dio quella del Suo avversario, perché ogni cattiva azione è un esporsi al potere cattivo e quindi un aumento del suo potere. La volontà dell’uomo si allontana da Dio verso quel potere cattivo attraverso ogni azione che si rivolge contro Dio e quindi testimonia di una mentalità cattiva. Se la volontà dell’uomo è buona, quindi rivolta a Dio, allora utilizzerà sempre la forza vitale che gli affluisce per azioni che sono di utilità del prossimo. Si eserciterà nell’amore servente il prossimo, perché è attivo in continuazione, cioè la sua volontà diventa azione. Se le sue azioni sono nate nell’amore che quindi l’amore spinge la volontà dell’uomo ad essere attivo, allora la volontà dell’uomo è rivolta a Dio. Quindi la volontà dell’uomo si è decisa nella libera spinta per Dio ed ogni azione nata da questa volontà è giustificata dinanzi a Dio ed Egli valuta quest’azione rispetto alla volontà d’amore.

Amen