• Terug

Zedeloosheid - Ongeschreven wetten

Een algemene zedeloosheid begeleidt de tijd van de liefdeloosheid van de mensen, en ook dit is een teken van geestelijk verval, dat de mensen geen enkel respect meer hebben voor de fijnere gevoelens van de medemensen en zich dus tegenover hen helemaal niet inhouden. En een geslacht dat zonder zeden en zonder hoge moraal is, gaat z'n ondergang tegemoet.

Dit is weliswaar onbegrijpelijk voor de mensen, daar zij ingetogenheid slechts als menselijke bijzaak beschouwen en vinden dat een uitleven van alle driften bij de tijd hoort. En ze worden in deze mening gesterkt door de totaal valse opvatting dat de zedenwetten de mensen alleen maar hinderen in het zich uitleven en daarom moeten worden afgeschaft.

Nooit of te nimmer zal een volk blijven bestaan als het voor zichzelf helemaal geen wetten tot richtsnoer wil maken, die de mensen een zedelijk halt toeroepen en zij in het kader van een zekere maatschappelijke ordening hun leven leiden. Dit zijn ongeschreven wetten die echter tot nu toe door de mensen werden geaccepteerd, daar ze allen zowel de noodzaak als ook de zegen van zulke wetten inzagen en terwille van de menselijke ordening zich daar zonder tegenspraak naar voegden.

Deze wetten raken steeds meer in vergetelheid, ofwel worden ze door de mensen opzettelijk verworpen omdat ze voor een uitleven van de instinctieve driften hinderlijk zouden zijn. En daarin is duidelijk een achteruitgang van de geestelijke ontwikkeling te herkennen, want hoe meer de mens op zijn instincten is gericht, des te minder is hij gericht op GOD, hij begeert de wereld, d.w.z. alles wat het lichaam welbehagen verschaft en laat vanwege het lichaam elk rekening houden met de medemensen vallen.

En het gevolg daarvan is dat de mens een prooi wordt van geestelijke krachten die op aarde een leven van ongeremd genot geleid hebben, die hun begeerten op de eerste plaats stelden en dus een zondig leven leidden. Deze geestelijke krachten hebben grote invloed op die mensen en ze gebruiken deze op een wijze, dat de mens steeds minder acht slaat op de ongeschreven wetten, dat hij zonder nadenken zich aan een lichtzinnige levenswandel overgeeft, dat er voor hem ook geen grenzen bestaan dan alleen het voldoen aan zijn begerigheid. Voor de geestelijke ontwikkeling is zo'n instelling wat betreft de vreugden van de wereld nooit bevorderlijk, want wat het lichaam verlangt, zal steeds tot nadeel van de ziel zijn.

Tevens zal echter een geestelijk streven bespot en belachelijk gemaakt worden, en dat weer, zonder enige scrupules, omdat de mensen het gevoel voor fatsoen en goede zeden verloren hebben. Dus wordt ook de mening van de enkeling niet geacht, veeleer beschouwd als van de tegenpartij en daarom verworpen, vaak op schaamteloze wijze. Want zedeloosheid en geestelijk verval gaan hand in hand.

De mensen spreken wel van vooruitstrevendheid, maar ze zijn het minder dan ooit. Ze spreken van geestelijke vooruitgang en zijn toch ver achtergebleven, want daaronder verstaan ze niet de vooruitgang van de ziel, maar alleen een misvormd denken, dat hun toch waard toeschijnt om na te streven. Ze trachten een nieuwe moraal op te bouwen die een lichtzinnige levenswandel in de hand werkt en streven ernaar dit als ideaal voor te stellen. En dus zullen er nieuwe wetten worden afgekondigd en oude wetten ongedaan gemaakt en hiermee in overeenstemming zal ook de mensheid veranderen en elke norm verliezen voor een deugdzaam GODgevallig leven, dat de mens een vooruitgang van de ziel moet opleveren.

Amen

NEMORALNOST... NEPISANI ZAKONI...

Čas človeške brezobzirnosti spremlja splošna nemoralnost. In dejstvo, da ljudje ne kažejo več nobene obzirnosti do čustev njihovih bližnjih in tako tudi ne uporabljajo več nobene samokontrole, je obenem tudi znak duhovnega propada. In generacija brez manir in brez smiselne morale drvi v katastrofo... Res je, da se ljudem to zdi nerazumljivo, saj se jim spodobnost zdi zgolj človeški dodatek in da čas opravičuje polno izražanje vseh nagonov. In njihova stališča spodbuja povsem napačno mnenje, da moralni zakoni ljudem le onemogočajo uživati življenje in jih je zato treba odpraviti. Noben narod ne bo nikoli preživel, če ne bo želel sprejeti nobenih zakonov kot vodilo, ki dajejo ljudem moralno stabilnost, da bodo tako živeli svoje življenje v okviru določenega družbenega reda.To so nenapisani zakoni, ki so jih ljudje do sedaj vendarle sprejemali, ker so vsi spoznali tako nujnost kot tudi blagoslove takšnih zakonov in so se jim zaradi človeškega reda brez argumentov podredili.... Ti zakoni so vse bolj pozabljeni ali pa jih ljudje zavestno zavržejo, ker jim preprečujejo, da bi upravičili (zadovoljevali) svojo čutnost. To pa jasno kaže na padanje duhovnega razvoja; ker kolikor bolj je človek senzualen, toliko manj stremi k Bogu. On hrepeni po svetu; to pomeni po vsem, kar daje telesu zadovoljstvo. In zaradi telesa zavrača vsakršno obzirnost do njihovih bližnjih ljudskih bitij. Kot rezultat tega ljudska bitja padejo kot žrtve duhovnih sil, katere so na Zemlji živele življenje nebrzdanega užitka; kateri so zadovoljevali njihova poželenja in so s tem živeli grešno življenje. To jasno kaže upad duhovnega razvoja, kajti bolj ko je človek čuten, manj stremi k Bogu; želi si sveta, torej vsega, kar telesu daje užitek, in zaradi telesa zavrača vso obzirnostjo do sočloveka. Posledično človeško bitje postane žrtev duhovnih sil, ki so na zemlji živele življenje nebrzdanih užitkov, ki so zadovoljevali njihova poželjenja in so s tem živeli grešno življenje. Te duhovne sile imajo na te ljudi izjemen vpliv in jih uporabljajo tako, da se človek vedno manj ozira na nenapisane zakone, da se brez zadržkov prepušča lagodnemu načinu življenja in da zanje ne obstajajo druge meje kot izpolnjevanje njegovih poželenj. Ta odnos do posvetnih užitkov ne bo nikoli pripomogel k duhovnemu razvoju, kajti vse, kar telo zahteva, bo duši vedno škodilo. Poleg tega se bo duhovno stremljenje smejalo in zasmehovalo, in to brez vsakršnega zaviranja, ker bodo ljudje izgubili ves čut za spodobnost in dobre manire... Zato se tudi stališča posamezne osebe ne bodo spoštovala, ampak se jih bo smatralo za nasilne in bodo zaradi tega tudi zavržena, pogostokrat na najbolj sramoten način. Ker gresta nemoralnost in duhovni propad z roko v roki. In ljudje dejansko govorijo o tem, da so tako prosvetljeni, vendar pa so manj prosvetljeni kot kdaj prej... Govorijo o duhovnem napredku, vendar pa daleč zaostajajo, ker ga ne razumejo kot napredek duše; oni namesto tega mislijo samo na napačen način razmišljanja, za katerega pa kljub temu menijo, da je k njemu vredno stremeti. Poizkušajo za sebe same konstruirati novo moralnost in jo prikazati kot ideal. In tako bodo nastali novi zakoni; stari zakoni bodo razveljavljeni in človeštvo se bo skladno s tem spremenilo ter izgubilo vsakršno smernico za trdno, Bogu prijetno življenje, katerega namen je izboljšati dušo ljudskega bitja.

AMEN