• Terug

Verandering van de wil - Gedwongen toestand - Bestemming - Oertoestand

De tegen God gerichte wil was aanleiding tot de afval van het geestelijke van God. Bijgevolg moet de aan God gelijke wil voor het geestelijke verbondenheid, dat wil zeggen aaneensluiting met God betekenen. En daaruit blijkt dat de wil van he afgevallen geestelijke eerst moet worden veranderd, wil het zich weer met God kunnen verbinden. Deze ommekeer is zin en doel van het aardse leven die echter zonder dwang moet plaatsvinden en zich daarom voltrekt in de vorm van een langzame positieve ontwikkeling.

Het wezenlijke wordt het zelfbeschikkingsrecht ontnomen. Dat wil zeggen: het moet zich schikken onder de wil van de Schepper, zolang het de gang over de aarde aflegt vóór de belichaming als mens in zoverre dat het in de voorstadia werkzaam moet zijn op de manier zoals God het elk scheppingswerk voorschrijft. Dit is geenszins een toestand van algehele willoosheid, maar het wezenlijke heeft zijn wil tevoren al tot uitdrukking gebracht en daarom werd het nu de taak opgelegd die overeenstemt met zijn wil. Het is alleen in zoverre een gedwongen toestand, dat het - nadat het eenmaal zijn wil te kennen heeft gegeven - niet meer kan tegenwerken maar nu de bezigheid moet uitvoeren waarvoor het zich tevoren heeft uitgesproken. Het wordt er in zekere zin toe aangezet te dienen, maar tevoren heeft het zich bereid verklaard te dienen, daar het anders niet werd toegelaten dienend bezig te zijn. Dus keerde zich de wil van het wezenlijke al meer en meer naar de eeuwige Godheid toe. De weerspannigheid werd opgeheven en de aaneensluiting met God werd in zekere zin onbewust nagestreefd.

Maar het wezenlijke moet nog een laatste wilsproef doorstaan waar elke dwang wordt uitgeschakeld en het wezen geheel vrij en bewust kan beslissen of het de weerspannige wil opgeeft of hier nog verder in verhardt. En dit is de tijd van de belichaming als mens die ieder wezen kan gebruiken in vrije wil. In deze tijd gaat het alleen om de wil, of hij zich naar God toe of van Hem af keert. En het zal de mensen nu duidelijk zijn dat alleen dan van een succesvol leven op aarde kan worden gesproken wanneer de eertijds aan God weerspannige wil geheel is veranderd, zich dus volledig onderwerpt aan de goddelijke wil en bijgevolg de verwijdering van God wordt verminderd. Want dit laatste betekent een toenadering tot God in bewuste staat. Het betekent een algehele verandering van het geestelijke dat zich eens in vrije wil van God afkeerde en nu deze vrije wil weer gebruikt voor de aaneensluiting met God.

Het geestelijke herstelt nu weer zijn oertoestand zonder dat het door God daartoe wordt gedwongen. En dit betekent verlossing van het geestelijke uit het omhulsel dat God als keten bij het geestelijke heeft gevoegd om het weer naar Zichzelf toe te leiden. Het betekent voor het geestelijke een vrije, onvoorstelbaar gelukkig makende staat die met zijn oorspronkelijke bestemming overeenstemt en daarom het doel van al het niet verloste geestelijke is.

Amen

Transformação do testamento.... Must State.... Objetivo - estado primário....

A vontade de Deus foi a causa da apostasia do ser espiritual por Deus, portanto, a vontade semelhante a Deus deve significar unidade para o espiritual, ou seja, união com Deus, e daí é óbvio que a vontade do ser espiritual apóstata deve primeiro ser mudada para que ele possa se unir novamente a Deus. Esta mudança é o sentido e o propósito da vida terrena, mas tem de acontecer sem coerção e, portanto, ocorre sob a forma de um lento desenvolvimento superior. O direito de autodeterminação do ser é tirado, ou seja, ele deve subordinar-se à vontade do Criador, desde que cubra o curso na Terra antes de encarnar como ser humano, na medida em que deve estar ativo nas etapas preliminares da forma como Deus prescreve a toda obra da criação. Isto não é de forma alguma um estado de completa falta de vontade, mas a vontade já manifestou antes, e por isso a tarefa agora foi-lhe dada que corresponde à sua vontade. É apenas um estado de compulsão na medida em que, uma vez expressa a sua vontade, não pode mais contrariá-la, mas deve agora realizar a actividade a que anteriormente se tinha professado. É, por assim dizer, induzido a servir, mas declarou anteriormente a sua vontade de servir, caso contrário não seria admitido na actividade de servir. Assim, a vontade da vontade já se voltava cada vez mais para a Deidade eterna, a rebeldia era abandonada e a união com Deus era, por assim dizer, inconscientemente buscada. Mas o ser ainda tem que passar um último teste de vontade onde toda coerção é eliminada e o ser pode decidir completamente livre e conscientemente se desiste da vontade que é oposta a Deus ou se continua a persistir nela. E este é o tempo da encarnação como ser humano, que todo ser pode agora usar em livre arbítrio. Neste tempo só diz respeito à vontade, quer ela se afaste de ou para Deus. E agora será compreensível para as pessoas que só se possa falar de uma mudança terrena bem sucedida quando a vontade, que em tempos foi oposta a Deus, tiver mudado completamente, colocando-se assim completamente sob a vontade divina e assim a distância de Deus é reduzida.... Pois este último significa uma aproximação a Deus no estado consciente, significa uma transformação completa da substância espiritual que uma vez se afastou de Deus no livre arbítrio e agora usa novamente esse livre arbítrio para se unir a Deus.... O espiritual agora restaura o seu estado original sem ser obrigado a fazê-lo por Deus, o que significa a redenção do espiritual da capa que Deus juntou ao espiritual como um grilhão para guiá-lo de volta a Si mesmo; significa um estado livre e inconcebivelmente feliz para o espiritual que corresponde ao seu propósito original e é, portanto, a meta de todos os espirituais.... não redimidos._>Amém