• Terug

De strijd van het licht tegen de duisternis

Alles wat vol licht is, is in strijd met de duisternis, ofschoon het strijden van de lichtwezens alleen maar uit een onvermoeibare werkzaamheid in liefde bestaat, moet het toch een strijd genoemd worden, omdat het zijn doel is om de duisternis te overwinnen. Dat wil zeggen haar geleidelijk door licht te verdringen. Deze strijd vergt veel liefde en geduld, omdat er door de tegenpartij het grootste verzet tegenover dit strijden gezet wordt en er daarom steeds weer geprobeerd moet worden om dit verzet te overwinnen.

Maar er is niets wat voor de lichtwezens te moeilijk zou zijn of hun liefde af zou kunnen zwakken. Steeds zal het medelijden met de lichtloze zielen de lichtwezens tot de grootste activiteit aanzetten, die in een voortdurend onderwijzen en willen overtuigen tot uitdrukking komt, want ze kennen de martelende toestand van de wezens, die nog onder invloed van de tegenstander staan en ze zouden hen graag veranderen, omdat ze niet anders kunnen, dan goed doen aan alle wezens en daarom ook hun gebrek aan kennis op zouden willen heffen. Bijgevolg moeten ze tegen de onwetendheid ten strijde trekken. Ze moeten strijden tegen elke valse leer, tegen elke valse interpretatie van het goddelijke woord. Ze moeten ook de lethargie van de zielen proberen te veranderen in een ijverig observeren van degenen, die hen naderen.

De lichtwezens oefenen net zo lang hun invloed op het onvolmaakte wezen uit, zolang deze zich niet koppig verzet. De nood en de kwellingen van de lichtloze wezens zal altijd de erbarmende liefde van de lichtwezens vinden. Dat wil zeggen dat de liefde van deze wezens altijd bereid zal zijn om hen te helpen.

Maar verzet hindert de lichtwezens om hen liefhebbend naderbij te komen. Zodoende verspelen de onvolmaakte wezens zelf de hulp, als ze hen afwijzen. Dan is de verlossende werkzaamheid van de lichtwezens een onmogelijkheid geworden. Nochtans laten ze niet na in zoverre hun best te doen, dat ze op elke opwelling letten, waarin het wezen voor een lichtstraal toegankelijk is en ze gebruiken zo’n opwelling om opnieuw in liefde werkzaam te zijn.

Maar omdat de liefde een aanzienlijk sterker wapen is in de strijd om dit wezen, worden talloze wezens aan de duisternis ontworsteld en naar het lichtrijk geleid, want de liefde is in staat om het buitengewone tot stand te brengen en enkel de afwijzende wil, dat wil zeggen het bewuste onderwerpen aan de wil van de duistere macht, elimineert een werkzaam zijn in liefde van deze wezens. De strijd van het licht tegen de duisternis duurt eeuwig, maar het rijk van het licht vergroot zich eeuwig, terwijl het rijk van de duisternis aan grootte en macht verliest.

Amen

La lutte de la Lumière contre les ténèbres

Tout le spirituel de Lumière est en lutte contre les ténèbres, bien que les luttes des êtres de Lumière qui consistent seulement dans une infatigable activité d'amour, doivent de toute façon être appelées luttes lorsque leur but est de vaincre les ténèbres, c'est-à-dire de les repousser peu à peu au travers de la Lumière. Cette lutte demande un grand amour et une grande patience, parce que la partie contraire oppose la plus grande résistance et cette lutte doit donc toujours de nouveau être tentée pour vaincre cette résistance. Mais il n'existe rien qui pour les êtres de Lumière soit trop fatigant ou bien puisse affaiblir leur amour ; la compassion des êtres de Lumière pour les âmes sans Lumière, les pousse à la plus grande activité et celle-ci s’exprime continuellement par l’enseignement et la volonté de convaincre, parce qu'ils savent l'état atroce des êtres qui sont encore sous l'influence de l'adversaire et voudraient le changer, parce qu'ils ne peuvent pas faire autrement que faire du bien à tous ces êtres et donc ils voudraient suspendre leur manque de savoir. Par conséquent ils doivent aller contre l'ignorance. Ils doivent combattre chaque enseignement erroné, chaque fausse interprétation de la Parole divine, ils doivent aussi chercher à changer la léthargie des âmes en une fervente observation de ce qui s'approche d’elles. Les êtres de Lumière exercent leur influence sur l'être imparfait, tant que ce dernier ne s’y oppose pas obstinément. La misère et le tourment des êtres dans l’obscurité trouvent toujours l'amour compatissant des êtres de Lumière, il leur amour sera toujours prêt à les aider. Mais la résistance empêche les êtres de Lumière de s'approcher avec amour, donc les êtres imparfaits doivent s'assister tout seul lorsqu’ils la refusent. Alors l'activité salvatrice est devenue une impossibilité pour les êtres de Lumière. Malgré cela ils ne cèdent pas dans leurs efforts puisqu'ils s’occupent de chaque mouvement au travers duquel l'être pourrait être touché par un rayon de Lumière et ils exploitent de tels mouvements pour renouveler leur action d'amour. Mais vu que l'amour est l’arme la plus forte dans la lutte pour les êtres, d’innombrables êtres sont libérés des ténèbres et guidés au Royaume de la Lumière, parce que l'amour est en mesure de faire des choses extraordinaires et seulement la volonté de refus, c'est-à-dire la consciente soumission à la volonté du pouvoir obscur, exclut l’action d'amour de ces êtres de Lumière. La lutte de la Lumière contre les ténèbres durera l’éternité, mais le Royaume de Lumière augmente constamment, alors que le royaume des ténèbres perd en grandeur et en pouvoir.

Amen