Eeuwigheden zijn er al vergaan en eeuwigheden zullen er nog verlopen, eer de vergeestelijking heeft plaatsgevonden van al datgene, wat oersubstantie van de schepping is. Dit proces is zo onvoorstelbaar moeilijk en het vraagt oneindig lange tijd, omdat de aanvankelijke weerstand van het geestelijke niet met geweld kan worden gebroken. Integendeel, dit geestelijke moet zelf besluiten de weerstand op te geven. En daarom kan er op geen enkele wijze versneld worden ingegrepen. Alleen door buitengewoon harde druk op het geestelijke kan diens wil om te weerstaan afnemen. En daarom zijn de zichtbare scheppingen van een gesteldheid, dat ze in hun beginstadium bijna onverwoestbaar lijken en hun oplossing weer alleen door gewelddadige gebeurtenissen mogelijk is.
Zulke gewelddadige oplossingen vinden door Gods Wil plaats, wanneer het geestelijke zo ver volgzaam is geworden, dat het de ondraaglijke toestand van dwang niet meer nodig heeft. Dan maakt God de boeien ervan losser, doordat de voormalige vaste vorm uiteenvalt en zich in nieuwe uiterlijke vormen weer aaneensluit, die echter niet meer de zo kwellende toestand voor het geestelijke betekenen als tevoren.
Elke gewelddadige ontbinding van de eertijds vaste vorm is een daad van bevrijding voor het erin gekluisterde geestelijke. Maar tegelijkertijd worden ook scheppingen, die al rijper geestelijks bevatten, aan een verandering onderworpen. Want een gewelddadig uiteenvallen van de harde substantie is een gebeuren, dat merkbaar is voor al het geestelijke in de verste omtrek. Het is geen geleidelijk verval op zich, maar een essentiële uitbraak van het geestelijke, dat God voor momenten de vrijheid geeft, die het benut om datgene, wat het gevangen houdt, open te breken.
Zulke erupties brengen geweldige veranderingen met zich mee, van de scheppingen die door de verwoesting worden getroffen. Al het geestelijke - ook het al verder ontwikkelde - raakt daardoor zijn oude vorm kwijt, verbindt zich met vrij geworden geestelijks en neemt weer zijn intrek in een nieuwe uiterlijke vorm, al naar gelang de wil van dit geestelijke om zich aan te passen aan een dienende bestemming.
En zo wordt door een dergelijke gewelddadige ontbinding het geestelijke ertoe gebracht een dienende functie uit te oefenen, die voor het geestelijke een losser maken van zijn huidige keten betekent. Daarom is elke gewelddadige verwoesting met een vrij worden, resp. positieve ontwikkeling van het in de vorm gekluisterde geestelijke verbonden, en het wordt door deze met vreugde begroet.
Alleen voor het geestelijke, dat zich in het laatste stadium van de ontwikkeling bevindt, is het een gebeuren vol leed. Want het berooft dit geestelijke van elke verdere mogelijkheid zich te ontwikkelen op de aarde en brengt daarom schrik en ontzetting teweeg, als dit het laatste verblijf in de vorm niet heeft benut, zolang het hem mogelijk was. Doch terwille van het onrijpe geestelijke zijn zulke erupties nodig, dat anders niet uit zijn vaste vorm kan worden verlost. Want zodra het na oneindig lange tijd van weerstand tegen God besluit om te dienen, geeft God het daar ook de mogelijkheid toe.
Amen
VertalerBeskrajna su vremena vec prošla i beskrajna ce vremena još proci prije nego ce produhovljavanje onoga što je temeljna supstanca Stvaranja biti kompletirano. Ovaj proces je tako nezamislivo naporan i zahtjeva jedno beskonacno dugo vrijeme buduci se inicijalni otpor duhovne supstance ne može nasilno slomiti, nego ga ona mora odluciti predati dobrovoljno, i prema tome joj se ne može uplitati da ubrza proces. Jedino vršenje izuzetno teškog pritiska može oslabiti volju za otporom duhovne supstance, otud gustoca vidljivih tvorevina izgleda da je skoro neuništiva u njihovim inicijalnim stadijima i njihova dezintegracija je jedino moguca opet kroz nasilne dogadaje. Takvi se nasilni dogadaji jedino dogadaju kroz Božju volju kada je duhovna supstanca postala tako popustljiva da ona više ne potrebuje nepodnošljivo stanje ogranicenja. Onda ce Bog popustiti njezina ogranicenja, i prethodno tvrda forma ce se dezintegrirati i preoblikovati sebe u nove izvanske forme, ali one više ne predstavljaju tako bolno stanje za duhovnu supstancu. Svako nasilno slamanje prijašnje krute forme je jedan cin oslobadanja za ogranicenog duha unutra, i istovremeno, medutim, tvorevine koje zakriljuju više zrelu duhovnu supstancu ce takoder postati predmetom promjene. Jer nasilna dezintegracija krute supstance je proces koji se osjeca od strane svih duhovnih bica nadaleko i naširoko. To nije postepeno propadanje nego elementarna erupcija duhovne supstance kojoj je trenutno podarena sloboda od strane Boga i koju ona koristi kako bi rasprsnula ono što ju cini zavezanom. Takve erupcije za sobom vuku znacajne promjene za one tvorevine koje su afektirane od strane uništenja.
Sve duhovne supstance, ukljucujuci one vec dalje razvijene, odlažu njihovu staru formu na ovaj nacin, ujedinjuju se sa drugim oslobodenim duhovnim supstancama i nanovo uzimaju prebivalište u novoj izvanjskoj formi, zavisno o tome da li su ovi duhovi voljni uklopiti se u zadatak služenja. I tako kroz takvu nasilnu dezintegraciju duhovna je supstanca pobudena opet sprovoditi aktivnost služenja, koja predstavlja oslobadanje od njezina prethodnog ogranicenja za duhovnu supstancu. To je zašto svaki nasilni proboj ukljucuje oslobadanje, to jest, daljnji razvoj za duhovne supstance ogranicene u formi, i radosno je pozdravljen od strane nje. To je jedino žalostan dogadaj za duh tijekom posljednje faze razvoja [[(kao ljudsko bice)]], jer to lišava ovog duha ikakva daljnjeg izgleda razvoja na Zemlji i prema tome pokrece užas i stravu ako ono nije iskoristilo svoje posljednje prebivalište u formi dok je za to imalo mogucnost. Ipak takve erupcije su nužne poradi nezrele duhovne supstance koja se ne može osloboditi iz njezine krute forme nikakvim drugim sredstvima. Jer cim ona odluci biti u službi nakon jednog beskonacno dugog vremena protivljenja Bogu, njoj ce od strane Boga takoder biti pružena mogucnost do napraviti.
AMEN
Vertaler