• Terug

Vereniging van ziel en geest door werkzaamheid in liefde

De kracht, die God u geeft door Zijn woord, voelt u lichamelijk minder en nochtans zult u vrij worden, want de boeien van de ziel worden daardoor verbroken en u zult in staat zijn om de stem van de geest in u te horen. U moet onophoudelijk strijden en smeken om de krachtschenking en het lichaam voelt dit niet, opdat de mens niet nonchalant wordt in het streven. Als hij om de kracht van God vraagt, dan wordt hij hier beslist mee bedacht. Nooit kan iemand achteruitgaan, die om de kracht uit God vraagt. Want God zal geen mens vergeefs laten vragen om een geschenk, dat voordelig is voor de ziel.

Als de kracht uit God jullie mensen in de vorm van Zijn woord toegestuurd wordt, dan is ook de geest in jullie ontwaakt en kan de ziel zich begrijpelijk maken. Dat wil zeggen dat de ziel in staat is om de onderrichtingen van de geest in ontvangst te nemen. Ze heeft zodoende al een bepaalde vrijheid en gebruikt deze vrijheid om zich met de geest te verbinden, die zich eveneens met haar wil verenigen. Pas wanneer de ziel met de geest verenigd is, heeft ze die rijpheidsgraad bereikt, die een lichtvol hiernamaals ten gevolge heeft.

Ziel en geest waren bij het begin van de belichaming niet met elkaar verbonden. De ziel wist niets van de goddelijke vonk, die ze in zich droeg. Pas door de werkzaamheid in liefde werd ze zich hiervan bewust, omdat de geest zich nu pas uitte. De zin en het doel van het aardse leven is de vereniging van de ziel met de geest, wat alleen maar door de liefde bereikt kan worden. Werkzaamheid in liefde levert de ziel kracht op. Zodoende kan ze het werkzaam zijn van de geest voelen. Ze kan diens onderrichtingen in ontvangst nemen. Ze begrijpt de wijsheden, die haar gegeven worden en kan ze daarom ook doorgeven.

Voor dit alles is kracht nodig, die ze door een innig gebed aan God kan vragen of die ze zelf verwerft door voortdurend in liefde werkzaam te zijn, waardoor ze eveneens naar de kracht uit God streeft. De geest in de mens zal steeds tot liefde aanzetten, omdat hij zelf een goddelijke liefdesvonk is. Als de ziel nu in liefde werkzaam is, dan verenigt ze zich met de liefdesvonk en hoe inniger de vereniging van ziel en geest is, des te vrijer wordt de geest, die de vrijheid gebruikt voor het in ontvangst nemen van geestelijke goederen uit geestelijke regionen, die hij de ziel nu weer bezorgt.

En alles is kracht uit God. En zo stroomt met elke overdracht van geestelijke goederen de goddelijke kracht naar de mens. Dit leidt ertoe, dat de ziel en de geest zich verenigen en hetzelfde nastreven, de vereniging met God. Hoewel de mens zich niet merkbaar bewust wordt van de verbinding van de ziel met de geest, volgt hij steeds meer het verlangen van de geest. Dat wil zeggen dat hij de ziel niet hindert, als ze de verbinding met de geest in zich aan wil gaan en hij schikt zich zonder verzet in haar wil. Want nu beheerst de geest het denken, voelen en willen van de mens en zijn aardse leven moet nu een opstijgen naar de hoogte zijn.

Amen

SJEDINJENJE DUŠE I DUHA KROZ LJUBAV-NU AKTIVNOST....

Snagu koju vam Bog prenosi putem Svoje Riječi vi manje osjetite tjelesno, a i pored toga ćete biti oslobođeni, jer okovi duše time će biti rastureni, i ona će postati sposobna čuti glas Duha u sebi. Neprestano se trebate boriti i moliti za dotok snage i stoga tijelo to ne osjeća kako čovjek ne bi postao nemaran pri stremljenju. Izmoli li si on snagu od Boga, onda će sasvim izvjesno njome i biti obdaren, a nikako se ne može nazadno razvijati onaj tko traži snagu iz Boga. Jer Bog neće dopustiti da se niti jedan čovjek uzaludno moli za neki dar koji je duši od koristi. Kad vama ljudima snaga iz Boga dolazi u obliku Njegove Riječi onda je i Duh u vama probuđen i može se sporazumjeti sa dušom, tj. duša je sposobna primiti poduke Duha. Ona je dakle već u određenoj slobodi i koristi tu slobodu za spajanje na Duh, koji se isto tako želi sjediniti s njom. Tek kad je duša sjedinjena s Duhom postigla je stupanj zrelosti koji kao rezultat ima svijetlu budućnost u onostranom.

Duša i Duh na početku utjelovljenja nisu bili spojeni. Duša nije znala ništa o Božanskoj iskri koju je u sebi nosila. Tek putem Ljubav-ne aktivnosti postala je toga svjesna, pošto se teko tada Duh javlja i izražava. Cilj i svrha zemaljskog života je sjedinjenje duše i Duha.... što može biti postignuto jedino putem Ljubavi. Ljubav-na aktivnost duši donosi snagu, tako da ona može osjetiti djelovanje Duha.... Može primiti njegove poduke, shvaća te mudrosti koje joj se podjeljuju (otkrivaju) pa ih onda može i predavati dalje.

Za sve to je potrebna snaga koju može tražiti od Boga putem srdačne molitve ili si ju postiže kroz neprestano Ljubav-no djelovanje putem kojeg ona isto tako traži snagu od Boga. Duh u čovjeku neprestano će poticati na Ljubav pošto je on sam Božanska iskra Ljubavi.... Kad je duša jednom Ljubav-no aktivna, onda se ona u sebi duboko spaja sa Ljubav-nom iskrom, a što je dublja povezanost duše i Duha, to slobodniji i postaje Duh, koji koristi slobodu za prijem duhovnog blaga iz duhovnih predjela, koje on onda dostavlja duši.

I sve je snaga iz Boga.... Tako da Božanska snaga pritječe čovjeku svakim prijenosom duhovnog blaga. Ona postiže to da se duša i Duh sjedinjuju i teže istome.... sjedinjenju s Bogom.... Čak i kad veza duše i Duha čovjeku ne dolazi do svijesti osjetno, on se sve više priključuje žudnji Duha, tj. on dušu više ne sprječava ako ona u sebi želi uspostaviti vezu s Duhom, i bez otpora se prepušta njezinoj volji. Jer tada Duh vlada razmišljanjem, osjećanjem i htijenjem čovjeka i njegov zemaljski život onda mora biti uspon prema gore....

AMEN